Μετάβαση στο περιεχόμενο

Απάμεια (Μεσηνής)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Άνω Απάμεια (Μεσηνής))
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Απάμεια.

Η Απάμεια ήταν αρχαία ελληνιστική πόλη στην επαρχία της Μεσηνής (περσικά: Meshan) ή αλλιώς, Χαρακηνής, στις όχθες του ποταμού Τίγρη, στο σημερινό Ιράκ.

Την πόλη της Απάμειας ο Κλαύδιος Πτολεμαίος την τοποθετεί 1 1/3 μοίρες νοτίως και 1/2 μοίρες ανατολικά της Σελεύκειας της επί του Τίγρη. Ο ίδιος προσθέτει: υφ'ήν (Απάμειαν) η του βασιλείου ποταμού προς τον Τίγριν συμβολή, εγγύς μέση (Μεσηνή) χώρα.

Ο Πλίνιος (παρ. 132) αναφέρει ότι βρισκόταν στη Σιττακηνή, ότι περιβαλλόταν από τον Τίγρη και ότι ιδρύθηκε από τον Αντίοχο Α΄ Σωτήρα προς τιμήν της μητέρας του Απάμης. Ο Στέφανος Βυζάντιος αναφέρει μία Απάμεια επί του Τίγρη, στη Μεσηνή, στο σημείο όπου αυτός διακλαδίζεται με τον ένα κλάδο του να ονομάζεται Σέλλας. Η πόλη αυτή ταυτίζεται με την Απάμεια του Πλινίου.[1]

Σήμερα, το πρόβλημα του εντοπισμού της θέσης της Απάμειας είναι πολύ περιπλεγμένο καθώς οι πηγές που αναφέρονται σε αυτή χωρίζονται από χρονικό διάστημα 1.000 ετών. Επιπλέον, είναι πιθανό πως η διαδρομή των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη έχει μεταβληθεί ενώ δεν είναι επακριβώς γνωστά ούτε τα όρια της Μεσηνής.[2] Το βαβυλωνιακό Ταλμούδ αναφέρει την ύπαρξη δύο γειτονικών Απαμειών, οι οποίες απείχαν 1 παρασάγγη (4,5 χλμ). Ωστόσο, και το Ταλμούδ και οι μεταγενέστεροι Άραβες γεωγράφοι αναφέρονται στη σασσανιδική περίοδο και δεν είναι βέβαιο ότι, κατά την ελληνιστική περίοδο, υπήρχε κι άλλη Απάμεια στην περιοχή αυτή.[2]

Εφόσον είναι πολύ πιθανό πως υπήρξε μόνο μία Απάμεια κατά την ελληνιστική περίοδο, αυτή μάλλον θα βρισκόταν στην ανατολική όχθη του Τίγρη, κοντά στη σημερινή Κουτ αλ Αμαρά ή Ιμαρά (Kut al-Imara) του νοτίου Ιράκ (περίπου 160 χλμ νοτιοανατολικά της Βαγδάτης), στο σημείο όπου ο ποταμός χωρίζεται σε δύο ρεύματα.[2]

  1. Cohen (2013), σελ. 125.
  2. 2,0 2,1 2,2 Cohen (2013), σελ. 126.