Εθνικός ύμνος της Αργεντινής

Himno Nacional Argentino
Εθνικός ύμνος της Αργεντινής
Εθνικός ύμνος	Αργεντινή
Μουσική	Μπλας Παρέρα , (1812)
Στίχοι	Βισέντε Λόπες ι Πλάνες , (1812)
Υιοθετήθηκε	1813
Himno Nacional Argentino (ορχηστρικό) πληροφορίες · βοήθεια

Οι στίχοι του Himno Nacional Argentino, του Εθνικού ύμνου της Αργεντινής, γράφτηκαν από το Βισέντε Λόπες ι Πλάνες και μελοποιήθηκαν από τον Μπλας Παρέρα. Υιοθετήθηκαν ως εθνικός ύμνος στις 11 Μαΐου 1813, τρία χρόνια πριν την επίσημη διακήρυξη ανεξαρτησίας από την Ισπανία.

Οι αρχικοί στίχοι του εθνικού ύμνου ήταν φιλελεύθεροι κι εναντίον της Ισπανίας. Κατά το 19ο αιώνα, ο ύμνος ακουγόταν ολόκληρος. Καθώς όμως ξεθώριαζαν τα εντελώς εχθρικά αισθήματα εναντίον της Ισπανίας και η χώρα δεχόταν πολλούς Ισπανούς μετανάστες, ο Πρόεδρος Χούλιο Αργεντίνο Ρόκα με διάταγμα όρισε ότι σε δημόσιες τελετές και χώρους θα ανακρούονται μόνο η πρώτη κι η τελευταία στροφή του Εθνικού Ύμνου.

Σύγχρονοι στίχοι

Στίχοι στα ισπανικά	Μετάφραση
Oíd, mortales, el grito sagrado: "¡Libertad, libertad, libertad!" Oíd el ruido de rotas cadenas, ved en trono a la noble igualdad. Ya su trono dignísimo abrieron las Provincias Unidas del Sud y los libres del mundo responden: "Al gran pueblo argentino, ¡salud! Al gran pueblo argentino, ¡salud!" Y los libres del mundo responden: "Al gran pueblo argentino, ¡salud!"	Θνητοί! Ακούστε την ιερή κραυγή: "Ελευθερία, ελευθερία, ελευθερία!" Ακούστε τον ήχο των σπασμένων αλυσίδων, δείτε στο θρόνο της την Ισότητα. Οι Ενωμένες Επαρχίες του Νότου άνοιξαν τώρα τον τιμημένο τους θρόνο. Κι οι ελεύθεροι λαοί του κόσμου απαντούν: "Χαιρετούμε το μεγάλο λαό της Αργεντινής!" "Χαιρετούμε το μεγάλο λαό της Αργεντινής!" Κι οι ελεύθεροι λαοί του κόσμου απαντούν: "Χαιρετούμε το μεγάλο λαό της Αργεντινής!"
Estribillo Sean eternos los laureles que supimos conseguir, que supimos conseguir. Coronados de gloria vivamos... ¡o juremos con gloria morir!, ¡o juremos con gloria morir!, ¡o juremos con gloria morir!	Επωδός Αιώνιες ας είναι οι δάφνες ότι ξέραμε πώς να νικήσουμε, ότι ξέραμε πώς να νικήσουμε. Ας ζήσουμε στεμμένοι με δόξα... Ή ας ορκιστούμε να πεθάνουμε δοξασμένα! Ή ας ορκιστούμε να πεθάνουμε δοξασμένα! Ή ας ορκιστούμε να πεθάνουμε δοξασμένα

Εναλλακτική μετάφραση στα ελληνικά

"Θνητοί! Ακούστε την ιερή κραυγή: "Ελευθερία, ελευθερία, ελευθερία!" Ακούστε την κλαγγή των σπασμένων αλυσίδων, Δείτε την ευγενική Ισότητα στο θρόνο. Οι Ενωμένες Επαρχίες του Νότου Έχουν πια εγκατασταθεί στον πολύ τιμητικό τους θρόνο. Και οι ελεύθεροι άνθρωποι του κόσμου απαντούν: "Στην υγειά του ελεύθερου λαού της Αργεντινής!" "Στην υγειά του ελεύθερου λαού της Αργεντινής!" Και οι ελεύθεροι άνθρωποι του κόσμου απαντούν: "Στην υγειά του σπουδαίου λαού της Αργεντινής!"

Επωδός

Είθε οι δάφνες να είναι αιώνιες Που ξέραμε πώς κερδήθηκαν Που ξέραμε πώς κερδήθηκαν. Ας ζήσουμε στεφανωμένοι με δόξα... Ή ας ορκιστούμε να πεθάνουμε ένδοξα! Ή ας ορκιστούμε να πεθάνουμε ένδοξα! Ή ας ορκιστούμε να πεθάνουμε ένδοξα!

Αρχικοί στίχοι

Ισπανικοί στίχοι	Μετάφραση
Oíd, mortales, el grito sagrado: Libertad, libertad, libertad. Oíd el ruido de rotas cadenas, Ved en trono a la noble igualdad. Se levanta a la faz de la Tierra una nueva y gloriosa Nación, coronada su sien de laureles, y a sus plantas rendido un león.	Θνητοί! Ακούστε την ιερή κραυγή: "Ελευθερία, ελευθερία, ελευθερία!" Ακούστε τον ήχο των σπασμένων αλυσίδων, δείτε στο θρόνο της την Ισότητα. Στα ύψη της Γης ανέρχεται ένα νέο κι ένδοξο έθνος στο κεφάλι στεμμένο με δάφνες και στα πόδια ξαπλωμένο ένα Λιοντάρι.
Coro Sean eternos los laureles, que supimos conseguir. Coronados de gloria vivamos... o juremos con gloria morir.	Επωδός Αιώνιες ας είναι οι δάφνες ότι ξέραμε πώς να νικήσουμε, Ας ζήσουμε στεμμένοι με δόξα... Ή ας ορκιστούμε να πεθάνουμε δοξασμένα!
De los nuevos campeones los rostros Marte mismo parece animar la grandeza se anida en sus pechos: a su marcha todo hacen temblar. Se conmueven del Inca las tumbas, y en sus huesos revive el ardor, lo que va renovando a sus hijos de la Patria el antiguo esplendor.	Απ' τους νέους αγωνιστές και τα πρόσωπά τους φαίνεται να παίρνει θάρρος κι ο ίδιος ο Άρης Μεγαλείο κρύβεται στα σώματά τους στο βάδισμά τους κάνουν τα πάντα να τρέμουν. Οι νεκροί Ίνκας σαλεύουν και απ' τα κόκαλά τους ανέρχεται ο ζήλος που θυμίζει ξανά στα παιδιά τους την αρχαία λαμπρότητας της μητρικής γης.
Pero sierras y muros se sienten retumbar con horrible fragor: todo el país se conturba por gritos de venganza, de guerra y furor. En los fieros tiranos la envidia escupió su pestífera hiel; su estandarte sangriento levantan provocando a la lid más cruel.	Δονούνται τα βουνά και τα τείχη κι αντηχούν την τρομερή κραυγή: όλη η χώρα γεμίζει με κραυγές εκδίκησης, πολέμου κι οργής. Στους στυγερούς τυράννους ο φθόνος ρίχνει πάνω τους χολή το αιματοβαμμένο λάβαρό τους σηκώνουν προκαλώντας την πιο σκληρή μάχη.
¿No los véis sobre México y Quito arrojarse con saña tenaz y cuál lloran, bañados en sangre, Potosí, Cochabamba y La Paz? ¿No los véis sobre el triste Caracas luto y llantos y muerte esparcir? ¿No los véis devorando cual fieras todo pueblo que logran rendir?	Δεν τους βλέπετε στο Μεξικό και στο Κίτο που ρίχνονται στη μάχη με περισσή αγριότητα; Και ποιους φωνάζουν, λουσμένοι στο αίμα, Potosí, Cochabamba και La Paz; Δεν τους βλέπετε στο θλιμμένο Καράκας που απλώνουν πένθος και μοιρολόι; Δεν τους βλέπετε που κατασπαράζουν σαν άγρια ζώα όλους όσοι παραδίνονται μπροστά τους;
A vosotros se atreve, argentinos, el orgullo del vil invasor; vuestros campos ya pisa contando tantas glorias hollar vencedor. Más los bravos, que unidos juraron su feliz libertad sostener, a estos tigres sedientos de sangre fuertes pechos sabrán oponer.	Σε εσάς έρχεται, Αργεντινοί, η περηφάνια του στυγερού εισβολέα τα χωράφια σας πατάει, επαναλαμβάνοντας τόσες πολλές δόξες της νίκης. Αλλά οι γενναίοι ενωμένοι ορκίστηκαν να κρατήσουν την ελευθερία τους σε αυτούς τους αιμοδιψείς τίγρεις ξέρουν πώς τα στήθη τους να ορθώσουν.
El valiente argentino a las armas corre ardiendo con brío y valor, el clarín de la guerra, cual trueno, en los campos del Sud resonó. Buenos Ayres se opone a la frente de los pueblos de la ínclita unión, y con brazos robustos desgarran al ibérico altivo león.	Ο γενναίος Αργεντινός στα όπλα τρέχει φλεγόμενος από αποφασιστικότητα και θάρρος σαν κεραυνός, ο σαλπιγκτής του πολέμου, αντηχεί στη γη του Νότου. Το Μπουένος Άιρες αντιστέκεται, ηγούμενο των ανθρώπων της λαμπρής Ένωσης, και με ρωμαλέα όπλα κατασπαράσσουν το αλαζονικό λιοντάρι της Ιβηρίας.
San José, San Lorenzo, Suipacha, ambas Piedras, Salta y Tucumán, La Colonia y las mismas murallas del tirano en la Banda Oriental. Son letreros eternos que dicen: aquí el brazo argentino triunfó, aquí el fiero opresor de la Patria su cerviz orgullosa dobló.	San José, San Lorenzo, Suipacha, Piedras, Salta και Tucumán, La Colonia και τα ίδια τα τείχη του τυράννου στη Banda Oriental. Αιώνιες στήλες μνήμης λένε πως είναι: εδώ οι Αργεντινοί θριάμβευσαν εδώ ο ισχυρός εισβολέας στη μητρική γη λύγισε τον τράχηλό του.
La victoria al guerrero argentino con sus alas brillante cubrió, y azorado a su vista el tirano con infamia a la fuga se dio. Sus banderas, sus armas se rinden por trofeos a la libertad, y sobre alas de gloria alza el pueblo trono digno a su gran majestad.	Νίκη στον Αργεντινό πολεμιστή καλυμμένο με τα λαμπρά φτερά της και ντροπή με αυτή τη θέα στον τύραννο και τις επαίσχυντες πράξεις του. Τις σημαίες και τα όπλα παραδίδει σαν τρόπαια της νίκης και πάνω από τα φτερά της νίκης ο λαός σηκώνει τον άξιο θρόνο της μεγαλειότητάς του.
Desde un polo hasta el otro resuena de la fama el sonoro clarín, y de América el nombre enseñando les repite: "¡Mortales, oíd!: ya su trono dignísimo abrieron las Provincias Unidas del Sud". Y los libres del mundo responden: "Al gran pueblo argentino, ¡salud!	Από τη μιαν άκρη ως την άλλη αντηχεί η φήμη του ηχηρού σαλπιγκτή, και δείχνοντας την Αμερική επαναλαμβάνουν "Θνητοί, ακούστε: Οι Ενωμένες Επαρχίες του Νότου έδειξαν τώρα τον τιμημένο τους θρόνο. Κι οι ελεύθεροι λαοί του κόσμου απαντούν: "Χαιρετούμε το μεγάλο λαό της Αργεντινής!"
Sean eternos los laureles que supimos conseguir. Coronados de gloria vivamos... ¡o juremos con gloria morir!	Αιώνιες ας είναι οι δάφνες ότι ξέραμε πώς να νικήσουμε, Ας ζήσουμε στεμμένοι με δόξα... Ή ας ορκιστούμε να πεθάνουμε δοξασμένα!

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ο Εθνικός Ύμνος της Αργεντινής σε MP3 Αρχειοθετήθηκε 2021-02-11 στο Wayback Machine.