Αγιόφυλλο Τρικάλων
Συντεταγμένες: 39°51′47.66″N 21°33′42.66″E / 39.8632389°N 21.5618500°E
Αγιόφυλλο | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Θεσσαλίας |
Περιφερειακή Ενότητα | Τρικάλων |
Δήμος | Μετεώρων |
Δημοτική Ενότητα | Χασίων |
Γεωγραφία | |
Νομός | νομός Τρικάλων |
Υψόμετρο | 590 |
Έκταση | 42,179 (η κοινότητα) |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 348 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Παλαιά ονομασία | Βελιμίστι |
Ταχ. κώδικας | 422 00 |
Τηλ. κωδικός | 2432 |
Το Αγιόφυλλο (αρχαία Ελλίμια, παλαιά ονομασία Βελιμίστι) είναι χωριό του δήμου Μετεώρων στον νομό Τρικάλων ενώ παλαιότερα ανήκε στον δήμο Χασίων. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 590 μέτρων, στις πλαγιές των Χασίων. Έχει πραγματικό πληθυσμό 507 κατοίκους. Οι κάτοικοί του ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία,
Στο ύψωμα Ταμπούρια του χωριού, έως το 1912, ήταν τα σύνορα της Ελλάδος με την Τουρκία. Μάλιστα, από το χωριό (τότε Ελληνοοθωμανικά σύνορα) ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 1904 ο Παύλος Μελάς για την πρώτη του αποστολή στην Μακεδονία. [εκκρεμεί παραπομπή]
Στην είσοδο του χωριού προς Γρεβενά, βρίσκεται το ξωκλήσι του Αγίου Αθανασίου (πανηγυρίζει στις 2 Μαΐου, ημέρα της μετακομιδής των λειψάνων του Αγίου Αθανασίου), με τοιχογραφίες που χρονολογούνται από το 1623. Στο χωριό βρίσκονται και οι εκκλησίες του Αγίου Νικολάου, των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και της Αγίας Παρασκευής.
Το χωριό διαθέτει αξιόλογο λαογραφικό μουσείο με πλήθος από φωτογραφίες και εκθέματα.
Κοινότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Αγιόφυλλο είναι έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας η οποία είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ορεινός οικισμός, με έκταση 42,179 χμ² (2011).[1]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1991 | 604 |
2001 | 496 |
2011 | 507 |
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1961 | 874 |
1971 | 711 |
1981 | 720 |
1991 | 621 |
2001 | 543 |
2011 | 540 |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)