Αλέξιος Νικολάγιεβιτς, Τσάρεβιτς της Ρωσίας
| Αλέξιος Νικολάγιεβιτς Ρομάνοφ Алексе́й Никола́евич Рома́нов | |
|---|---|
 Ο Τσάρεβιτς Αλέξιος ως υποδεκανέας του Ρωσικού Στρατού, 1916 | |
Τσάρεβιτς της Ρωσίας | |
| Περίοδος | 1904 - 1917 |
| Γέννηση | 12 Αυγούστου 1904 Πέτερχοφ, Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 17 Ιουλίου 1918 (13 ετών) Εκατερίνμπουργκ, Σοβιετική Ρωσία |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Αγίων Πέτρου και Παύλου, Αγία Πετρούπολη, Ρωσική Ομοσπονδία |
| Οίκος | Οίκος των Χόλσταϊν-Γκόττορπ-Ρομάνοφ |
| Πατέρας | Νικόλαος Β' της Ρωσίας |
| Μητέρα | Αλεξάνδρα Φιόντοροβνα της Έσσης |
| Θρησκεία | Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Εθνικότητα | Ρωσική |
| Υπογραφή |  |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Αλέξιος Νικολάγεβιτς (Ρωσικά: Алексе́й Никола́евич) (12 Αυγούστου 1904 - 17 Ιουλίου 1918) του Οίκου των Ρομάνοφ, ήταν ο Τσεσαρέβιτς και ο φυσικός κληρονόμος του θρόνου της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Ήταν το μικρότερο παιδί και ο μόνος γιος του αυτοκράτορα Νικολάου Β' της Ρωσίας και της αυτοκράτειρας Αλεξάνδρας Φεοντόροβνα της Έσσης. Γεννήθηκε με την ασθένεια της αιμοφιλίας. Η εξάρτηση της μητέρας του, στον στάτσερ Γκριγκόρι Ρασπούτιν για τη θεραπεία της νόσου του βοήθησε στο να επιφέρει το τέλος της δυναστείας των Ρομάνοφ. Μετά την Φεβρουαριανή Επανάσταση το 1917, ο ίδιος και η οικογένειά του είχαν σταλεί σε εξορία στο Τομπόλσκ της Σιβηρίας. Εκεί ήταν όπου δολοφονήθηκε μαζί με τους γονείς του, τις τέσσερις αδελφές του και τρεις υπηρέτες κατά τη διάρκεια του Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου, με εντολή της κυβέρνησης των Μπολσεβίκων, αν και εξακολουθούσανν να υπάρχουν φήμες ότι είχε επιζήσει μέχρι την ανακάλυψη των λειψάνων του και την αδελφής του, Μαρίας το 2007. Η οικογένεια ενταφιάστηκε επίσημα στις 17 Ιουλίου 1998—την ογδοηκοστή επέτειο της δολοφονίας—και αγιοποιήθηκαν σαν μάρτυρες από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία το 2000.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρώτα Χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αλέξιος γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου 1904 στην Αγία Πετρούπολη, Ρωσική Αυτοκρατορία. Ήταν ο νεότερος από τα πέντε παιδιά και ο μόνος γιος που γεννήθηκε από τον αυτοκράτορα Νικόλαο Β' και την αυτοκράτειρα Αλεξάνδρας Φεοντόροβνα. Οι μεγαλύτερες αδελφές του ήταν η Μεγάλη Δούκισσα Όλγα, Τατιάνα, Μαρία και Αναστασία. Ήταν το λατρεμένο παιδί των γονιών του και των αδελφών του, και ήταν γνωστός ως "Μωρό" στην οικογένεια.
Ο Αλέξιος βαπτίσθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1904. Οι κύριοι νονοί του ήταν η πατρική γιαγιά του και ο θείος του, ο Μεγάλος Δούκας Αλέξιος Αλεξάντροβιτς. Οι άλλοι νονοί του ήταν η μεγαλύτερη αδελφή του, Όλγα ο προπάππους του βασιλιά Κριστιάν Θ' της Δανίας, ο βασιλιάς Εδουάρδος Ζ' του Ηνωμένου Βασιλείου, ο Πρίγκιπας της Ουαλίας και ο Γουλιέλμος Β' της Γερμανίας. Δεδομένου ότι η Ρωσία ήταν σε πόλεμο με την Ιαπωνία, όλοι οι στρατιώτες και οι αξιωματικοί του Ρωσικού Στρατού και Ναυτικού ονομάστηκαν νονοί τιμητικά.
Η βάφτιση σηματοδότησε την πρώτη φορά όπου ορισμένα από τα νεότερα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων από τους νεότερους γιούς του Μεγάλου Δούκα Κωνσταντίνου Κωνσταντίνοβτς, καθώς και τη Μεγάλη Δούκισσα Όλγα και Τατιάνα, και την ξάδελφή τους πριγκίπισσα Ιρίνα Αλεξάντρονβα,ήταν παρόντες σε μια επίσημη τελετή. Για την περίσταση, τα αγόρια φορούσαν μικροσκοπικές στρατιωτικές στολές, και τα κορίτσια φορούσαν μια μικρότερη έκδοση του φορέματος των ανακτόρων και μικρά κοκοσνίκς. Η θρησκευτική ομιλία δόθηκε από τον Ιωάννη της Κρονστάνδης, και το μωρό μεταφέρθηκε στη κολυμπήθρα από την ηλικιωμένη, Πριγκίπισσα Γκαλιτζίνε.
