Αυλιώτες Κέρκυρας
Συντεταγμένες: 39°46′29″N 19°39′23″E / 39.77472°N 19.65639°E
| Αυλιώτες | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Ιονίων Νήσων |
| Περιφερειακή Ενότητα | Κέρκυρας |
| Δήμος | Βόρειας Κέρκυρας |
| Δημοτική Ενότητα | Εσπερίων |
| Δημοτική Κοινότητα | Αυλιωτών |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Κέρκυρας |
| Υψόμετρο | 120 |
| Έκταση | 8,040 (η κοινότητα) |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 798 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 49 081 |
| Τηλ. κωδικός | +26630 |
Οι Αυλιώτες είναι χωριό της Κέρκυρας. Διοικητικά, είναι έδρα ομώνυμης δημοτικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Εσπερίων, του δήμου Βόρειας Κέρκυρας, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Κέρκυρας, στην περιφέρεια Ιονίων Νήσων, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης, καθώς και των μεταβολών που ακολούθησαν αυτό το πρόγραμμα.[1][2] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία και νομό Κερκύρας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Ιονίων Νήσων.[3][4]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Αυλιώτες είναι ένα παραδοσιακό χωριό της βορειοδυτικής Κέρκυρας, πάνω στον επαρχιακό δρόμο Περουλάδων-Αγίου Στεφάνου και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 120. Το χωριό απέχει 41 χλμ. περίπου ΒΔ. της πόλης της Κέρκυρας.[3][4][5][6][7]
Τοπική κοινότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η τοπική κοινότητα Αυλιωτών είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 8,040 χμ² (2011). Περιλαμβάνει και τους οικισμούς Αγία Πελαγία, Άγιος Στέφανος, Γαρνάδες, Κουκνικάδες και Στάουσα.[1]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 836 (1.180) |
| 2001 | 859 (1.364) |
| 2011 | 830 (1.276) |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 1.231 |
| 1981 | 706 (1.129) |
| 1981 | 754 (1.104) |
| 1991 | 831 (1.198) |
| 2001 | 929 (1.453) |
| 2011 | 831 (1.465) |
(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1866 και ορίστηκε έδρα του δήμου Εσπερίων της Κέρκυρας. Το 1912 προσαρτήθηκε στην ομώνυμη κοινότητα. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Αυλιωτών και προσαρτήθηκε στον δήμο Εσπερίων. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από από τον δήμο Εσπερίων και προσαρτήθηκε στον δήμο Κερκυραίων. Με το ΦΕΚ 43Α - 09/03/2019 αποσπάστηκε από τον δήμο Κερκυραίων και προσαρτήθηκε στον δήμο Βόρειας Κέρκυρας.[2]
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Την ονομασία του χωριού συναντάμε σε έγγραφα του Ιστορικού Αρχείου της Κέρκυρας, ήδη από τα τέλη του 15ου αιώνα. Οι Αυλιώτες αρχικά ήταν χτισμένοι στις παρυφές του λόφου πάνω στον οποίο δεσπόζει η εκκλησία της Παναγίας Οδηγήτριας, στις σημερινές γειτονιές Μεροβίγλι, Φανό και Καλάβρια, κοντά στην περιοχή που αποκαλούταν μέχρι πριν λίγα χρόνια Αυλή. Πιθανόν σ’ αυτή την μικρή Αυλή να οφείλεται το όνομα του σημερινού μεγάλου χωριού. Στην ίδια περίοδο, υπήρχε ήδη το όμορο χωριό των Εξωκαστρινών, που τότε ήταν χτισμένο γύρω από το ύψωμα όπου βρισκόταν ο εμβληματικός ναός Αρχαγγέλου Μιχαήλ (σήμερα Ταξιαρχών), και απλωνόταν στις σημερινές γειτονιές Μουγκανάτικα, Κουκούλι, Καποδετσεντάτικα, Καπαντωνάτικα, Πέρα Μπάντα. Η ονομασία Εξωκαστρινοί είναι υστεροβυζαντινής προέλευσης και αφορά μια ειδική κατηγορία κατοίκων της Κερκυραϊκής υπαίθρου που έχαιραν ειδικών προνομίων και φορολογίας, γιατί φρουρούσαν την περιοχή τους.[11]
Φιλαρμονική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1979 ιδρύθηκε η Φιλαρμονική Αυλιωτών, η οποία διευθύνεται από τον αρχιμουσικό Σπύρο Κασταμονίτη. Αποτελείται περίπου από 60 άτομα και έχει λάβει μέρος σε πολλές εκδηλώσεις εντός και εκτός Κέρκυρας. Στη Φιλαρμονική διδάσκονται ξύλινα πνευστά (δασκάλα Ειρήνη Κυπριανού) και κρουστά (Σπύρος Σαλβάνος). [εκκρεμεί παραπομπή]
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η κεντρική πλατεία του οικισμού
- Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, στο βόρειο τμήμα του οικισμού
- Ο ναός των Ταξιαρχών
- Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, στο νοτιοανατολικό τμήμα του οικισμού
- Ο ναός Παναγίας της Οδηγήτριας, στο κεντρικό τμήμα το οικισμού, με πέτρινη βρύση και συντριβάνι με αγάλματα
- Η παραλία «Κατεβασίδι», βορειοδυτικά του οικισμού
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 2,0 2,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=12107
- ↑ 3,0 3,1 3,2 ΠΛ 3:875
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ΠΛΜ 12:238
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ Google Earth
- ↑ «Διακοπές», σ. 584
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ https://avlioteslibrary.com/about/about-4-2-2/
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, 1996 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (εκδ. Βαρελάς)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- eetaa.gr
- Google Earth