Πόντε Εμίλιο

Πόντε Εμίλιο
Είδος	τοξωτή γέφυρα με επίπεδη επιφάνεια, πέτρινη γέφυρα και ρωμαϊκή γέφυρα
Γεωγραφικές συντεταγμένες	41°53′22″N 12°28′46″E
Διοικητική υπαγωγή	Roma Capitale
Χώρα	Ιταλία
Υλικά	πέτρα
Προστασία	ιταλικό πολιτισμικό αγαθό
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Η Πόντε Εμίλιο, (λατιν.: Pons Aemilius, ιταλ.: Ponte Emilio), που σήμερα ονομάζεται Πόντε Ρόττο (Ponte Rotto), είναι η παλαιότερη λίθινη γέφυρα του Τίβερη στη Ρώμη και συνέδεε το Φόρουμ Μποάριουμ (αγορά των βοοειδών) με το Tραστέβερε.
Σήμερα παραμένει όρθιο μόνο το μεσαίο τόξο, εξ ου και το σύγχρονο όνομα σε Σπασμένο γεφύρι (ponte rotto).

Η γέφυρα στην πρώτη της μορφή ήταν ξύλινη, αλλά τον 2ο αι. π.Χ. ανακατασκευάστηκε με πέτρα.

Ιστορία

Κλασική αρχαιότητα

Οι παλαιότερες βάσεις της γέφυρας τοποθετήθηκαν πιθανώς, όταν κατασκευάστηκε η Βία Αυρηλία (από τον Γ. Αυρήλιο Κόττα) στα μέσα του 2ου αι. π.Χ. Σύμφωνα με τον Τίτο Λίβιο υπήρχε μία γέφυρα στην ίδια τοποθεσία με το Pons Aemilius το 192 π.Χ. Η πρώτη πέτρινη γέφυρα κατασκευάστηκε από τον τιμητή Mάρκο Φούλβιο Νομπίλιορ αρκετά χρόνια μετά, το 179 π.Χ. , αν και δεν ολοκληρώθηκε παρά το 151 π.Χ. Οι βάσεις της γέφυρας χρονολογούνται από αυτή την πρώιμη περίοδο, αν και τα τόξα της κατασκευάστηκαν από τον Σκιπίωνα Αιμιλιανό και τον Λεύκιο Μόμμιο το 142 π.Χ. Η γέφυρα κράτησε τη θέση της για αρκετές εκατοντάδες χρόνια, αν και επισκευάστηκε και ξανακτίστηκε από τον Αύγουστο και αργότερα από τον Αυτοκράτορα Πρόβο το 280 μ.Χ.

Μεσαίωνας

Το Πόντε Ρότο το 1690) από τον φαν Βίτελ, που δείχνει τις ζημιές που προκλήθηκαν από τις σοβαρές πλημμύρες.

Μετά την έλευση των Οστρογόθων, η γέφυρα υπέστη πολλές ζημιές από πλημμύρες, με κάθε πλημμύρα να έχει όλο και μεγαλύτερη φθορά στη συνολική κατασκευή. Υπέστη για πρώτη φορά σοβαρές ζημιές το 1230, μετά τις οποίες ξανακτίστηκε από τον πάπα Γρηγόριο ΙΔ΄. Αργότερα η γέφυρα υπέστη σοβαρότερες ζημιές από την πλημμύρα του 1557, αλλά αργότερα κτίστηκε πάλι από τον πάπα Γρηγόριο ΙΓ΄. Τα απομεινάρια της γέφυρας σήμερα εξακολουθούν να φέρουν λατινικές επιγραφές, που περιγράφουν λεπτομερώς την ανακαίνιση της γέφυρας από τον Γρηγόριο ΙΓ΄. Τέλος, οι πλημμύρες το 1575 και το 1598 παρέσυραν το ανατολικό μισό, με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθεί ως λειτουργική γέφυρα για αρκετούς αιώνες. Για πολλά χρόνια χρησιμοποιόταν ως προβλήτα ψαρέματος. Το 1853 ο πάπας Πίος Θ΄ έβαλε τα υπολείμματα της γέφυρας να συνδεθούν με την ηπειρωτική χώρα μέσω μίας σιδερένιας πεζογέφυρας, αλλά το βαρύ μέταλλο αποδυνάμωσε τη δομική ακεραιότητα της πέτρας. Το υπόλοιπο μισό κατεδαφίστηκε το 1887, για να δημιουργηθεί χώρος για το Πόντε Παλατίνο, αφήνοντας πίσω μόνο ένα τόξο, που παραμένει μέχρι σήμερα.

Πηγές

• Balance, M. H. (1951). «The Roman Bridges of the Via Flaminia». Papers of the British School at Rome (British School at Rome) 19: 78–117. doi:10.1017/S0068246200006279.  (απαιτείται συνδρομή)
• Boardman, Jonathan (2007). Rome: A Cultural History. Northampton, MA: Interlink Publishing. ISBN 9781566567114. 
• Claridge, Amanda (2010). Rome: An Oxford Archaeological Guide. Oxford, UK: Oxford University Press. ISBN 9780199546831. 
• «The Palatine Bridge at Rome». The Railroad and Engineering Journal 66 (3): 117–118. 1892. https://books.google.com/books?id=IMZLAAAAYAAJ&q=%22The+Palatine+Bridge+at+Rome%22&pg=PA117. Ανακτήθηκε στις May 2, 2018. 
• Lansford, Tyler (15 Αυγούστου 2009). The Latin Inscriptions of Rome: A Walking Guide. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press. ISBN 9781421403250. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2014. 
• O’Connor, Colin (1993). Roman Bridges. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 9780521393263. 
• Platner, Samuel (1929). «Pons Aemilius». A Topographical Dictionary of Ancient Rome. Oxford, UK: Oxford University Press. σελίδες 397–8. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Pons Aemilius στο Structurae
• Τα ύδατα της Ρώμης: Γέφυρες του ποταμού Τίβερη και η ανάπτυξη της αρχαίας πόλης της Ρώμης Αρχειοθετήθηκε 2008-09-16 στο Wayback Machine.
• Πανοράματα 360° υψηλής ανάλυσης και εικόνες του Pons Aemilius | Άτλας Τέχνης