Γενικές εκλογές στην Κόστα Ρίκα (2014)
Στην Κόστα Ρίκα διεξήχθησαν βουλευτικές και προεδρικές εκλογές την Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014 για την εκλογή νέου προέδρου, 2 αντιπροέδρων και 57 μελών της Νομοθετικής Συνέλευσης.[1] Αν και η ψηφοφορία είναι υποχρεωτική στη χώρα, η αποχή ήταν της τάξης του 35% το 2006 και 32% στις εκλογές του 2010.[2] Με βάση το Άρθρο 132 του Συντάγματος, η απερχόμενη πρόεδρος, Λάουρα Τσιντσίγια Μιράντα δεν μπορούσε να διεκδικήσει και δεύτερη συνεχή προεδρική θητεία.[3] Το κυβερνών κόμμα πριν τις εκλογές, το κεντρώο Εθνικό Απελευθερωτικό Κόμμα, πρότεινε για προεδρικό υποψήφιο τον δήμαρχο του Σαν Χοσέ Τζόνι Αράγια Μόνχε. Οι άλλοι υποψήφιοι ήταν από το Κόμμα Απελευθερωτικού Κινήματος ο πρώην βουλευτής Ότο Γκεβάρα, από το αριστερό Ευρύ Μέτωπο ο Χοσέ Μαρία Βιγιάλτα Φλόρες-Εστράδα και από το κεντροαριστερό Κόμμα των Πολιτών εν Δράσει ο Λουίς Γκιγέρμο Σολίς Ριβέρα. Οι δημοσκοπήσεις του Δεκεμβρίου 2013 ήθελαν τον Αράγια να προηγείται με 37%, πίσω από το Βιγιάλτα (32%), τον Γκεβάρα (15%) και με τελευταίο τον Σολίς με 8%.[4][5]
Στις προεδρικές εκλογές, οι Σολίς και Αράγια ήρθαν πρώτος και δεύτερος αντίστοιχα, ενώ κανείς από τους δυο δεν κατάφερε να συγκεντρώσει το απαραίτητο 40% των ψήφων του πρώτου γύρου.[6] Έτσι, οι δυο τους αναμετρήθηκαν σε δεύτερο γύρο στις 6 Απριλίου, για πρώτη φορά που γινόταν κάτι τέτοιο από το 2002.[4][7]
Σε μία κίνηση που εξέπληξε, ο Αράγια ανακοίνωσε στις 6 Μαρτίου ότι θα σταματήσει την προεκλογική του εκστρατεία για τον δεύτερο γύρο. Παρότι η απόσυρση αυτή σήμαινε και την παράδοση της προεδρίας στον Σολίς, ο δεύτερος γύρος έπρεπε να διεξαχθεί, αφού ο εκλογικός νόμος της Κόστα Ρίκα απαγορεύει τους υποψηφίους να αποσυρθούν από δεύτερο γύρο προεδρικών εκλογών.[8] Τελικά, νικητής αναδείχθηκε ο Σολίς με ποσοστό 78%, που αποτελεί ρεκόρ υψηλού ποσοστού στη χώρα.[9][10] Σε αντίθεση με τον πρώτο γύρο, ο Σολίς κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία σε κάθε επαρχία.[11]
Αποτελέσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόεδρος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου ανακοινώθηκαν στις 17 Φεβρουαρίου 2014,[12] και τα αποτελέσματα του τελικού δεύτερου γύρου στις 7 Απριλίου 2014:[13]
Υποψήφιος | Κόμμα | Πρώτος γύρος | Δεύτερος γύρος | ||
---|---|---|---|---|---|
Ψήφοι | % | Ψήφοι | % | ||
Λουίς Γκιγέρμο Σολίς | Κόμμα Πολίτες εν Δράσει | 629.866 | 30,64 | 1.314.327 | 77,81 |
Τζόνι Αράγια Μόνχε | Εθνικό Απελευθερωτικό Κόμμα | 610.634 | 29,71 | 374.844 | 22,19 |
Χοσέ Μαρία Βιγιάλτα Φλόρες-Εστράδα | Ευρύ Μέτωπο | 354.479 | 17,25 | ||
Ότο Γκεβάρα | Κίνημα Απελευθέρωσης | 233.064 | 11,34 | ||
Ροδόλφο Πίσα | Χριστιανοσοσιαλιστικό Κόμμα Ενότητας | 123.653 | 6,02 | ||
Χοσέ Μιγκέλ Κοράλες Μπολάνιος | Νέο Κόμμα Πατρίδα | 30.816 | 1,50 | ||
Κάρλος Αβεντάνιο | Εθνικό Κόμμα Αποκατάστασης | 27.691 | 1,35 | ||
Χούστο Ορόσκο | Κοσταρικανικό Κόμμα Ανανέωσης | 16.721 | 0,81 | ||
Όσκαρ Λόπες | Πρόσβαση χωρίς Αποκλεισμό | 10.339 | 0,50 | ||
Σέρχιο Μένα | Κόμμα Νέας Γενιάς | 5.882 | 0,29 | ||
Έκτορ Μονεστέλ | Κόμμα των Εργατών | 4.897 | 0,24 | ||
Βάλτερ Μουνιός | Κόμμα Εθνικής Πορείας | 4.388 | 0,21 | ||
Χοσέ Ετσάντι | Κόμμα Εθνικής Ενσωμάτωσης | 3.042 | 0,15 | ||
Σύνολο ψήφων | 2.099.219 | – | 1.712.679 | – | |
Άκυρα και λευκά ψηφοδέλτια | 43.747 | – | 23.508 | 1,37 | |
Έγκυρα ψηφοδέλτια | 2.055.472 | 100 | 1.689.171 | 100 | |
Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 3.065.667 | 68,19 | 56,63 |
Νομοθετική Συνέλευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έπειτα από την 20ή καταμέτρηση το μεσημέρι της 3ης Φεβρουαρίου 2014, ανακοινώθηκαν τα εξής αποτελέσματα:[14]
Κόμμα | Ψήφοι | % | Έδρες | +/– |
---|---|---|---|---|
Εθνικό Απελευθερωτικό Κόμμα | 432.772 | 25,54 | 18 | 6 |
Κόμμα Πολίτες εν Δράσει | 403.845 | 23,84 | 13 | 2 |
Ευρύ Μέτωπο | 221.780 | 13,09 | 9 | 8 |
Χριστιανοσοσιαλιστικό Κόμμα Ενότητας | 169.675 | 10,01 | 8 | 2 |
Κίνημα Απελευθέρωσης | 134.235 | 7,92 | 4 | 5 |
Εθνικό Κόμμα Αποκατάστασης | 69.712 | 4,11 | 1 | |
Κοσταρικανικό Κόμμα Ανανέωσης | 67.315 | 3,97 | 2 | 1 |
Πρόσβαση χωρίς Αποκλεισμό | 66.953 | 3,95 | 1 | 3 |
Νέο Κόμμα Πατρίδα | 35.019 | 2,07 | 0 | Νέο |
Κόμμα Νέας Γενιάς | 21.113 | 1,25 | 0 | Νέο |
Χριστιανοδημοκρατική Συμμαχία | 19.547 | 1,15 | 1 | Νέο |
Κόμμα Εθνικής Προόδου | 14.932 | 0,88 | 0 | Νέο |
Κόμμα των Εργατών | 10.723 | 0,63 | 0 | Νέο |
Κόμμα Εθνικής Ενσωμάτωσης | 10.020 | 0,59 | 0 | |
Κόμμα Transportistas | 5.000 | 0,30 | 0 | Νέο |
Πατριωτική Συμμαχία | 4.085 | 0,24 | 0 | |
Ζήτω το Puntarenas | 3.427 | 0,20 | 0 | Νέο |
Πράσινο Κόμμα | 1.771 | 0,10 | 0 | Νέο |
Πατρίδα, Ισότητα και Δημοκρατία | 1.036 | 0,06 | 0 | Νέο |
Πατρίδα, Ισότητα και Δημοκρατία του Puntarenas | 968 | 0,06 | 0 | Νέο |
Νέο Σοσιαλιστικό Κόμμα | 282 | 0,02 | 0 | Νέο |
Λευκά και άκυρα ψηφοδέλτια | 38.424 | – | – | – |
Σύνολο | 1.734.047 | 100 | 57 | 0 |
Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 3,065,667 | 56.56 | – | – |
Πηγή: TSE Αρχειοθετήθηκε 2015-09-14 στο Wayback Machine. |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Costa Rica's 2014 election season is officially open». The Tico Times. 2 Οκτωβρίου 2013.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Costa Rica: Losing Faith in Democratic Institutions?». Center for Latin American and Latino Studies, American University. 11 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «Constitución Política de la República de Costa Rica» (PDF). Asamblea Legislativa de Costa Rica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2013. (ισπανικά)
- ↑ 4,0 4,1 «Newest poll shows Araya and Villalta heading for a runoff election». The Tico Times. 18 Δεκεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2014.
- ↑ «Encuesta de Unimer: Costa Rica sin favorito a dos meses de elecciones». La Nación. 1 Δεκεμβρίου 2013. (ισπανικά)
- ↑ «Κόστα Ρίκα: Στις 6 Απριλίου θα επαναληφθούν οι προεδρικές εκλογές». Ημερησία (ηλεκτρονική έκδοση). 3 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2014.
- ↑ «Supreme Elections Tribunal begins manual recount of presidential votes». The Tico Times. 4 Φεβρουαρίου 2014.
- ↑ «Costa Rica government's presidential candidate withdraws». BBC World News. 6 Μαρτίου 2014.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Live Costa Rica presidential election results». The Tico Times. 6 Απριλίου 2014.
- ↑ «Mapa de Resultados Elecciones Costa Rica Abril 2014» [Costa Rican Map of April 2014 Electoral Results]. RESULTADOS ELECTORALES EN MAPA SEGUNDA RONDA ELECTORAL (στα Ισπανικά). San José: La Nación. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2014.
- ↑ Bermúdez Aguilar, Andrés; Efrén López Madrigal (2014-04-07). «PAC ganó elecciones con más de un millón de votos» (στα ισπανικά). San José. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-07. https://archive.today/20140407135949/http://www.prensalibre.cr/nacional/101291-pacganoelecciones.html. Ανακτήθηκε στις 2014-04-07.
- ↑ «Resultados Electorales: Total General» (PDF) (στα Ισπανικά). Tribunal Supremo de Elecciones. 17 Φεβρουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2014.
- ↑ «Corte Número 8» (PDF) (στα Ισπανικά). Tribunal Supremo de Elecciones. 7 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 8 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2014.
- ↑ «Diputados Corte Número 20» (PDF). Tribunal Supremo de Elecciones. 3 Φεβρουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 26 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2014. (Ισπανικά)