Χένρυ Μόργκενταου
| Χένρυ Μόργκενταου | |
|---|---|
 | |
| Πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία | |
| Περίοδος 1913 – 1916 | |
| Πρόεδρος | Γούντροου Ουίλσον |
| Προκάτοχος | Ουίλιαμ Γούντβιλ Ρόκχιλ |
| Διάδοχος | Άμπραμ Ι. Έλκους |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 26 Απριλίου 1856, Μάνχαϊμ, Γερμανία |
| Θάνατος | 25 Νοεμβρίου 1946 (90 ετών) Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ |
| Πολιτικό κόμμα | Δημοκρατικό Κόμμα |
| Σύζυγος | Τζόζεφιν Σάικς |
| Παιδιά | 2 |
| Σπουδές | Κολλέγιο Σίτι της Νέας Υόρκης Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Κολούμπια |
| Επάγγελμα | Δικηγόρος, Διπλωμάτης |
| Θρήσκευμα | Ιουδαϊσμός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χένρυ Μόργκενταου (αγγλικά: Henry Morgenthau, 1856–1946) ήταν Αμερικανός δικηγόρος, διπλωμάτης και επιχειρηματίας, Γερμανοεβραίος στην καταγωγή, που συνδέθηκε στενά με το Προσφυγικό ζήτημα.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1856 στο Μάνχαϊμ της Γερμανίας (ως Heinrich Morgenthau) και το 1865 μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Το 1877 αποφοίτησε από τη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Κολούμπια όπου και άρχισε να δικηγορεί. Το 1913 ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Γούντροου Ουίλσον τον διόρισε πρέσβη στη Κωνσταντινούπολη όπου και υπηρέτησε μέχρι το 1916. Στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Μόργκενταου χειρίστηκε πολλά διπλωματικά ζητήματα των Συμμάχων της Αντάντ με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, παρακολουθώντας όμως στενά το κίνημα και την άνοδο των Νεοτούρκων, καθώς και τις συνεχείς και διογκούμενες διώξεις των Αρμενίων και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.
Το 1920 τοποθετήθηκε πρέσβης στο Μεξικό και τρία χρόνια αργότερα, το 1923 μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η Κοινωνία των Εθνών τον διόρισε Πρόεδρο στην Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων (Ε.Α.Π.) στην Αθήνα. Αργότερα ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Γενικά ο Μόργκενταου κατεχόμενος από φιλελεύθερες πεποιθήσεις υπήρξε ακριβοδίκαιος στις κρίσεις του και συμπεριέλαβε στοιχεία στα απομνημονεύματά του σχετικά με τις διώξεις, τον εξανδραποδισμό και τον αφανισμό του Ελληνισμού της Ανατολής. Ειδικότερα σε αυτά περιγράφει τα Τάγματα Εργασίας που στελεχώνονταν υποχρεωτικά από Έλληνες και τελικά οδηγούσαν στην εξόντωσή τους. Στο βιβλίο του για την αποστολή στην Ελλάδα καταγράφει με έντονο βιωματικό τρόπο ως επικεφαλής της Ε.Α.Π. τη διαδικασία αποκατάστασης των προσφύγων στις ελληνικές πόλεις.
Από το συγγραφικό του έργο ξεχωρίζουν Τα μυστικά του Βοσπόρου (Secrets of the Bosphorus, 1918) και Η αποστολή μου στην Ελλάδα (I was sent to Athens, 1929). Η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των ΗΠΑ κατέχει περίπου 30.000 έγγραφα από το προσωπικό αρχείο του Μόργκενταου.
Στην Ελλάδα έχει τιμηθεί με πολλές οδούς που φέρουν το όνομά του όπως στη Θεσσαλονίκη, τη Δράμα, τον Υμηττό και τον Βύρωνα, ενώ παλιότερα υπήρχε αντίστοιχη οδός και στη Νίκαια και τη Νέα Ιωνία. [1]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ζώνας, Λουκάς (2018). Υμηττός, 90 χρόνια ζωής, Η πόλη και οι οδοί. Αθήνα. σελ. 38 και 108. ISBN 978-618-00-0629-2.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μ.Κ. Κωνσταντίνης, «Ο Ερρίκος Μοργκεντάου και η Ελλάδα», Χρονικά זכרונוח (Όργανο του ΚΙΣ της Ελλάδος), 147 (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1997), σσ. 14-19.