Ηλεκτρονιακή δομή κατά Λιούις
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Οι ηλεκτρονιακές δομές κατά Λιούις είναι διαγράμματα που πρότεινε ο χημικός Γκίλμπερτ Λιούις το 1916, για την περιγραφή του χημικού δεσμού των μορίων. Από τότε έγιναν τα πιο διαδεδομένα διαγράμματα για την αναπαράσταση χημικών δεσμών.
Στις δομές κατά Λιούις κάθε στοιχείο παρουσιάζεται με το χημικό του σύμβολο. Τα ηλεκτρόνια σθένους του στοιχείου συμβολίζονται με τελείες που σχεδιάζονται ανά ζεύγη. Στις δομές κατά Λιούις σχεδιάζονται μόνο τα ηλεκτρόνια σθένους και τα υπόλοιπα παραλείπονται. Οι ομοιοπολικοί δεσμοί και οι ημιπολικοί δεσμοί συμβολίζονται με παύλες.
Σύμφωνα με την θεωρία του Λιούις κάθε στοιχείο αποκτάει χημική σταθερότητα όταν συμπληρώσει την εξωτερική του στοιβάδα με οκτώ ηλεκτρόνια (με εξαίρεση το υδρογόνο που αποκτάει χημική σταθερότητα με δύο ηλεκτρόνια). Ο χημικοί δεσμοί μεταξύ των στοιχείων ακολουθούν γενικά τον κανόνα της οκτάδας, αλλά έχουν βρεθεί και πολλές αποκλίσεις από αυτό τον κανόνα, όπως η ένωση του φωσφόρου με αλογόνα (Cl, Br , I) PCl5.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με χημεία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |