Θερμική διάσπαση οξέος

Το υδρόθειο (H₂S) και το υδροϊώδιο (ΗΙ) διασπώνται σχετικά εύκολα στα στοιχεία τους :

H₂S → H₂ + S

2HI → H₂ + I₂

Τα άλλα υδραλογόνα (HF, HCl, HBr) μέχρι τους 1000°C είναι σταθερά, οπότε η θερμική τους διάσπαση δεν παρουσιάζει πρακτικό ενδιαφέρον.
Το νιτρικό οξύ (ΗΝΟ₃) διασπάται σε θερμοκρασία λίγο μεγαλύτερη από το σημείο βρασμού του (86°C) :

2HNO₃ → H₂Ο + 2NO₂ + 1/2O₂

Το νιτρώδες οξύ (HNO₂) διασπάται με αντίδραση αυτοξειδοαναγωγής :

2HNO₂ → Η₂Ο + 2ΝΟ + ΗΝΟ₃

Το θειικό οξύ (H₂SO₄) και το κασσιτερικό οξύ (H₂SnO₃) διασπώνται προς τα οξείδια τους και νερό :

H₂SO₄ → SO₃ + H₂O

H₂SnO₃ → SnO₂ + H₂Ο

Το φωσφορικό οξύ (H₃PO₄) διασπάται προς πυρο-μορφή (στους 210°C-240°C) και προς μετα-μορφή (στους 310°C) :

2H₃PO₄ → H₄P₂O₇(πυρο) + H2O

H₃PO₄ → HPO₃(μετα) + H₂O

Το βορικό οξύ (H₃BO₃) διασπώμενο θερμικά δίνει διάφορα προϊόντα :

H₃BO₃ → H₂Ο + HBO₂ (μετα-μορφή στους 100°C)

4H₃BO₃ → Η₂Ο + H₂B₄O₇ (τετρα-μορφή στους 160°C)

2H₃BO₃ → Η₂Ο + B₂O₃ (οξείδιο σε θερμοκρασία > 160°C)

Το ιωδικό οξύ (ΗΙΟ₃) διασπάται κατά το σχήμα : 2HIO₃ → I₂O₅ + H₂O

Πηγές

1. Μανουσάκης Γ.Ε. "Γενική και Ανόργανη Χημεία", Τόμοι 1ος και 2ος, Θεσσαλονίκη 1981.
2. Μανωλκίδης Κ., Μπέζας Κ. "Στοιχεία Ανόργανης Χημείας", Έκδοση 14η, Αθήνα 1984.
3. Μανωλκίδης Κ., Μπέζας Κ. "Χημικές Αντιδράσεις", Αθήνα 1976.
4. Δημητριάδης Θ. Γ. "Test Οξειδοαναγωγής", Αθήνα 1989.
5. Βασιλικιώτης Γ. Σ. "Ποιοτική Ανάλυση", Θεσσαλονίκη 1980.
6. Μπαζάκης Ι. Α. "Γενική Χημεία", Αθήνα.
7. Σπάθης Π. "Μεταλλουργία & Τεχνολογία Μετάλλων", Θεσσαλονίκη 1988

Δείτε επίσης

Οξύ