Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας ΝΟΗΣΙΣ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από ΚΔΕΜΤ)

Συντεταγμένες: 40°33′45″N 22°59′43″E / 40.56250°N 22.99528°E / 40.56250; 22.99528

Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας ΝΟΗΣΙΣ
Ίδρυση1978
ΠεριοχήΘέρμη
Συντεταγμένες40°33′45″N 22°59′43″E / 40.56250°N 22.99528°E / 40.56250; 22.99528
Έκταση15.000 τ.μ.
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος

Το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας ΝΟΗΣΙΣ (NOESIS, ΚΔΕΜΤ) είναι το σημαντικότερο τεχνολογικό μουσείο στην Ελλάδα[1] και βρίσκεται στην περιοχή της Θέρμης στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης. Εκτός από τεχνολογικά εκθέματα στους χώρους του στεγάζει διαφόρων ειδών εγκαταστάσεις, όπως πλανητάριο, αμφιθέατρο, αίθουσα προσομοιώσεων, και κινηματογράφο ευρείας οθόνης για την προβολή εκπαιδευτικών προγραμμάτων ο οποίος διαθέτει τη μεγαλύτερη οθόνη στην Ελλάδα.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 1978[2] υπό τη μορφή σωματείου και την ονομασία Τεχνικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, με κύριο πρωτεργάτη τον Μάνο Ιατρίδη ο οποίος ήταν διευθυντικό στέλεχος της ΔΕΗ στη Θεσσαλονίκη και ο δημιουργός του τηλεοπτικού σταθμού της ΔΕΗ στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το 1960 ως ο πρώτος τηλεοπτικός σταθμός στην Ελλάδα.[3] Το τεχνολογικό μουσείο αρχικά στεγάστηκε σε χώρο 500 τ.μ. στην περιοχή του εργοστασίου του Φιξ[4] στη δυτική Θεσσαλονίκη, ο οποίος ήταν δωρεά του Παρασκευά Τσουκαλά, ενός από τα υπόλοιπα ιδρυτικά μέλη.[2] Κατόπιν μετακινήθηκε στα ανατολικά της πόλης σε νέο μεγαλύτερο χώρο 1.500 τ.μ. στη Σίνδο ο οποίος της διατέθηκε από την Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανική Αναπτύξεως (ΕΤΒΑ),[2] και από το 2001 δημιουργήθηκε νέος φορέας ως ίδρυμα ΚΔΕΜΤ ΝΟΗΣΙΣ και στεγάστηκε στην περιοχή της Θέρμης σε κτηριακό συγκρότημα διαστάσεων 14.000 τ.μ. εντός οικοπέδου που παραχωρήθηκε από τον δήμο Θέρμης.[5] Ο Μάνος Ιατρίδης διατέλεσε διευθυντής του ιδρύματος έως το 2017, έτος θανάτου του.[3][6][7]

Το αρχικό σωματείο του Τεχνικού Μουσείου Θεσσαλονίκης συνέχισε τη λειτουργία του και μεταξελίχθηκε στο Ελληνικό Μουσείο Τεχνολογίας - Πρώην Τεχνικό Μουσείο Θεσσαλονικης, ως επιμορφωτικός φορέας διακριτός από το ίδρυμα ΚΔΕΜΤ ΝΟΗΣΙΣ, στο οποίο μεταβίβασε όλες τις δικαιοδοσίες και υλικό του το 2002. Έκτοτε παρέχει υποστηρικτικό έργο καθώς και συναφείς εκδηλώσεις και εκδόσεις μελετών.[8]

Άλλες ονομασίες με τις οποίες έγινε γνωστό κατά καιρούς είναι ως Τεχνολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης[9][10] ή Πλανητάριο από το χαρακτηριστικό σφαιρικό κτήριο του στις εγκαταστάσεις της Θέρμης. Πρόκειται για διαφορετικό οργανισμό από το Τεχνολογικό Πάρκο Θεσσαλονίκης το οποίο εξαγγέλθηκε τον Μάιο του 2020 με έτος έναρξης λειτουργίας του το 2023 στην περιοχή της Περαίας.[11]

Περιγραφή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αρχιτεκτονική του παραπέμπει στη σφήνα του Αρχιμήδη, όπου το επιμήκες σώμα του κυρίου κτηρίου είναι ο μοχλός που ανασηκώνει τη σφαίρα της Γης η οποία συμβολίζεται από το σφαιρικό κτήριο του πλανηταρίου.[10][12] Το μακρόστενο κτήριο αποτελεί τον ενιαίο χώρο του μουσείου ο οποίος χρησιμοποιείται ως χώρος υποδοχής και συνδέεται με όλα τα υπόλοιπα κτήρια του συγκροτήματος.

Στο τέλος του κυρίου κτηρίου βρίσκεται το μουσείο τεχνολογίας εντός του οποίου φιλοξενούνται διάφορες μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις, όπως η αίθουσα του εκθετηρίου μεταφορών με πλήθος αυτοκινήτων παλαιών τύπων, η έκθεση της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας με μεγάλο αριθμό τεχνολογικών συσκευών της κλασικής και ελληνιστικής περιόδου (σύγχρονες ανακατασκευές), έκθεση παλαιών φωτογραφικών μηχανών, κ.α.. Εκατέρωθεν του κυρίου κτηρίου βρίσκονται:[7][12][13]

  • το Τεχνοπάρκο, έκτασης 450 τ.μ. με 40 εκπαιδευτικές διαδραστικές δραστηριότητες, στο οποίο υπάρχουν διάφορες ενότητες όπως εφαρμογές του ηλεκτρισμού, πειράματα οπτικής, πειράματα μαγνητισμού, αναπαράσταση της ιστορίας του ηλιακού συστήματος, κ.α.
  • το Κοσμοθέατρο (κινηματογράφος ευρείας οθόνης) χωρητικότητας 300 θέσεων στο οποίο προβάλλονται ταινίες και εκπαιδευτικά προγράμματα επιστημονικού και περιβαλλοντολογικού ενδιαφέροντος. Οι διαστάσεις της οθόνης του είναι 17x27 μέτρα, και πρόκειται για τη μεγαλύτερη στην Ελλάδα.
  • ψηφιακό πλανητάριο χωρητικότητας 150 θέσεων, με ημισφαιρική οθόνη διαμέτρου 18 μέτρων στην κορυφή του στην οποία προβάλλονται αστρονομικές και κοσμολογικές παραστάσεις. Η εξωτερική διάμετρος της σφαίρας είναι 25 μέτρα.
  • αίθουσα προσομοίωσης χωρητικότητας 18 θέσεων σε 3 εξαθέσια οχήματα, στην οποία προσομοιώνονται δραστηριότητες όπως πτήση αεροσκάφους, βύθιση στη θάλασσα, διαστημικά ταξίδια, και εικονική περιήγηση στο Σινικό Τείχος.
  • συνεδριακό κέντρο 200 θέσεων.

Οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις του αποτελούνται από χώρους εξυπηρέτησης κοινού, όπως κέντρο πληροφοριών, βιβλιοθήκη, εστιατόριο, και πωλητήρια, και από τις διοικητικές εγκαταστάσεις των τεχνικών εργαστηρίων και των γραφείων διοικήσεως.[7]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Μουσείο Τεχνολογίας NOESIS». Museum Finder | Ανακαλύψτε τα Μουσεία της Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Ιστορία του Σωματείου». www.tmth.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Ο άνθρωπος που έφτιαξε τηλεόραση, για να διαφημίσει τη ΔΕΗ !». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020. 
  4. ↑ «ΤΕΧΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Παρακαταθήκη για το μέλλον». www.makthes.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020. 
  5. ↑ Κλίμακα, Εκπαιδευτική. «ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - Μουσείο Τεχνολογίας "ΝΟΗΣΙΣ"». edu.klimaka.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020. 
  6. ↑ «Εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του Μάνου Ιατρίδη, στο Μουσείο Τεχνολογίας Noesis». www.amna.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Παράσχου, Μαργαρίτα (2018). «Η χρήση ψηφιακών εφαρμογών στις εκπαιδευτικές δραστηριότητες των πολιτιστικών οργανισμών ως μέσο για την προσέλκυση του μαθητικού κοινού. Η περίπτωση του Κέντρου Διάδοσης Επιστημών & Μουσείο Τεχνολογίας NOESIS.». Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο: 28-31. https://apothesis.eap.gr/handle/repo/38094. 
  8. ↑ «Παρουσίαση Σωματείου». www.tmth.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020. 
  9. ↑ «Το μουσείο ως χώρος εκπαίδευσης στις Φυσικές Επιστήμες». Πανεπιστήμιο Αθηνών - Π.Γ.Δ.Ε. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «Design & Application Engineers - Τεχνολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης-Noesis». www.dae.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020. 
  11. ↑ «Σε τρία χρόνια το τεχνολογικό πάρκο μαμούθ της Θεσσαλονίκης». Έθνος. 9 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020. 
  12. ↑ 12,0 12,1 Δασκαλάκη, Βασιλική Βασιλείου (2018). Η εξέταση της ποιότητας των υπηρεσιών δύο μουσείων στην περιοχή της Θεσσαλονίκης, ο βαθμός ικανοποίησης των επισκεπτών και η μελλοντική τους συμπεριφορά. Αρχαιολογικό μουσείο Θεσσαλονίκης & Κέντρο διάδοσης επιστημών και μουσείο τεχνολογίας – Νόησις. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο - Διοίκηση Επιχειρήσεων - MBA. σελ. 34. 
  13. ↑ GGET. «Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ): Επίσημος διαδικτυακός τόπος». www.gsrt.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020. 

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • www.noesis.edu.gr, επίσημος ιστότοπος
  • www.tmth.gr, Ελληνικό Μουσείο Τεχνολογίας - Πρώην Τεχνικό Μουσείο Θεσσαλονίκης
  • www.youtube.com/c/NoesisScienceCenter/videos, κανάλι του ιδρύματος στο YouTube με αρχείο δραστηριοτήτων, ιστορίας, διαλέξεων, και διαδικτυακών μαθημάτων.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κέντρο_Διάδοσης_Επιστημών_και_Μουσείο_Τεχνολογίας_ΝΟΗΣΙΣ&oldid=10718561"