Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κρίστοφ Βάκερνάγκελ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Κρίστοφ Βακερνάγκελ)
Κρίστοφ Βάκερνάγκελ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Christof Wackernagel (Γερμανικά)
Γέννηση27  Αυγούστου 1951[1][2][3]
Ουλμ[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Ιδιότηταθεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός τηλεόρασης, ηθοποιός και συγγραφέας
ΓονείςΠέτερ Βάκερνάγκελ και Έρικα Βάκερνάγκελ
ΑδέλφιαSabine Wackernagel (αδελφή)
ΣυγγενείςHeinrich Guter (πατριός), Katharina Wackernagel (sororal niece) και Jonas Grosch (ανιψιός εξ αδελφής)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κρίστοφ Βάκερνάγκελ (Christof Michael Wackernagel, 27 Αυγούστου 1951) είναι Γερμανός ηθοποιός και συγγραφέας. Από το 1977 μέχρι το 1983 ήταν μέλος της ακροαριστερής τρομοκρατικής οργάνωσης Φράξια Κόκκινος Στρατός (RAF), που έδρασε στη Δυτική Γερμανία.

Ο Βάκερνάγκελ γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου του 1951 στο Ουλμ. Είναι γιος των καλλιτεχνών Πέτερ (1907–1958), καλλιτεχνικού διευθυντή του Θεάτρου του Ουλμ, και Έρικα Βάκερνάγκελ (1925–1995), ηθοποιού. Στην ηλικία των επτά έχασε τον πατέρα του. Το 1960 η μητέρα εγκαταστάθηκε με τον Κρίστοφ και την αδερφή του Ζαμπίνε στο Μόναχο, όπου παντρεύτηκε έναν αρχιτέκτονα. Ο Βακερνάγκελ παράτησε την σχολική του εκπαίδευση και στράφηκε στην ηθοποιία. Το 1967 ανέλαβε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Tätowierung. Με την ταινία αυτή πήρε μέρος στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου το ίδιο έτος. Ακολούθησαν και άλλοι ρόλοι. Το 1977, αφού εδώ και αρκετό καιρό υποστήριζε την δράση της RAF, έγινε μέλος και ακολούθησε τον δρόμο της παρανομίας. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους συνελήφθη στο Άμστερνταμ. Μετά από δέκα χρόνια κράτησης αποφυλακίστηκε το 1986 με περιοριστικούς όρους και συνέχισε την εργασία του ως ηθοποιός. Αρχικά είχε μάλιστα αρκετούς ρόλους, μέχρι που από το 1991 περίπου και μετά, οι επιτυχίες του αραίωσαν. Ο ίδιος ο Βακερνάγκελ έλεγε για το διάστημα εκείνο ότι ικανοποιήθηκε η «ηδονοβλεψία της τρομοκρατίας» (Terroristen-Voyeurismus).[5] Με την πάροδο των χρόνων όμως κατάφερε να καθιερωθεί και πάλι ως ηθοποιός. Από τα μέσα τις δεκαετίας του 1990 και μετά είχε διάφορες εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές, τηλεοπτικές και κινηματογραφικές ταινίες. Πέραν της εργασίας τους ως ηθοποιός γράφει βιβλία και δράματα, ζωγραφίζει, παράγει ραδιοφωνικές εκπομπές και άρχισε πάλι να δραστηριοποιείται σε πολιτικά ζητήματα.

Η αδερφή του Ζαμπίνε Βάκερνάγκελ (γεννήθηκε το 1947 στη Στουτγκάρδη) και η κόρη της Καταρίνα Βάκερνάγκελ (γεννήθηκε το 1978 στο Φράιμπουρκ) είναι επιτυχημένες ηθοποιοί. Το 1992 ο Βακερνάγκελ τιμήθηκε με το βραβείο Alfred-Müller-Felsenburg-Preis für aufrechte Literatur, με το οποίο τιμήθηκε για το ειλικρινή του λογοτεχνικό έργο. Το 2007 γυρίστηκε ένα ντοκυμανταίρ με θέμα τον ίδιο. Η ταινία λέγεται Der Weiße mit dem Schwarzbrot και θεματοποιεί τη βιογραφία του Βακερνάγκελ και την σημερινή του ζωή στο Μπαμακό, την πρωτεύουσα του Μάλι.

Ο Βάκερνάγκελ εγκαταστάθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 στη Στουτγκάρδη. Στο μεταξύ είχε καθιερωθεί στην αριστερή σκηνή και υποστήριζε τους κρατούμενους της RAF στις φυλακές υψίστης ασφαλείας στο Στάμχαϊμ. Επικοινωνώντας με τον δικηγόρο Κλάους Κρουασάν (Klaus Croissant), δημιούργησε σχέσεις στους κύκλους της οργάνωσης. Το διάστημα εκείνο άνοιξε και ένα τυπογραφείο, όπου μεταξύ άλλων τύπωνε και άρθρα των υποστηρικτών της RAF. Επίσης γύριζε βιντεοταινίες πολιτικού περιεχομένου. Το καλοκαίρι του 1977 αποφάσισε να προσχωρήσει οριστικά στην RAF. Μετά την απαγωγή του Χανς Μάρτιν Σλάιερ (Hanns Martin Schleyer) τον Οκτώβριο, ο Βακερνάγκελ καταζητείται ως μέλος της RAF. Στις 10 Νοεμβρίου 1977, λίγο μετά το τέλος του λεγόμενου «γερμανικού φθινοπώρου» (Deutscher Herbst) ήρθε, μαζί με τον Γκερτ Σνάιντερ (Gert Schneider), σε σύγκρουση με την αστυνομία του Άμστερνταμ. Κατά τη διάρκεια της σύλληψής τους, τραυματίστηκαν και οι δύο καταζητούμενοι όπως και τρεις αστυνομικοί. Στις 15 Οκτωβρίου 1980 κρίθηκε ένοχος από το ανώτατο περιφερειακό δικαστήριο του Ντίσελντορφ (Oberlandesgericht Düsseldorf) για την συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση όπως και για την απόπειρας δολοφονίας. Καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης. Στην φυλακή έγραψε και δημοσίευσε ένα μυθιστόρημα και μια συλλογή ποιημάτων. Το 1983 αποστασιοποιήθηκε από την RAF. Από 1984 και μετά ο καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Bochumer Schauspielhaus Κλάους Πάιμαν (Claus Peymann) υποστήριζε την πρόωρη αποφυλάκιση του Βακερνάγκελ. Επίσης και ο Χέρμαν βαν Χόογκεν (Herman van Hoogen), ο Ολλανδός αστυνομικός που τον είχε συλλάβει υποστήριζε την πρόωρη του αποφυλάκιση. Ο Βακερνάγκελ αποφυλακίστηκε το 1986 με περιοριστικούς όρους και άρχισε να εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη στο Bochumer Schauspielhaus.

  • 1967: Tätowierung
  • 1968: Die Funkstreife Gottes
  • 1968: Engelchen oder Die Jungfrau von Bamberg
  • 1969: Engelchen macht weiter - Hoppe, hoppe Reiter
  • 1969: Al Capone im deutschen Wald
  • 1970: Der Bettenstudent oder Was mach' ich mit den Mädchen?
  • 1974: Bismarck von hinten oder Wir schliessen nie
  • 1976: Die Elixiere des Teufels
  • 1977: Achsensprung
  • 1989: 10 Minuten Berlin
  • 1990: Das schreckliche Mädchen
  • 1991: Ins Blaue
  • 1993; Ein Mann für jede Tonart
  • 1994: Der bewegte Mann
  • 1996: Kinder ohne Gnade
  • 1996: Männerpension
  • 1997: Ein todsicheres Ding
  • 1997: Blutige Scheidung
  • 1998: Der Eisbär
  • 1999: Schwarzes Blut
  • 2000: Luftpiraten - 113 Passagiere in Todesangst
  • 2001: Berlin - Abschnitt 40
  • 2001: Lammbock
  • 2003: Die Liebe kommt als Untermieter
  • 2006: Drei Schwestern made in Germany
  • 2007: Der Weiße mit dem Schwarzbrot
Πρωταγωνιστής σε τηλεοπτικές σειρές
  • 2001: Die Biester
  • 2002–2003: Abschnitt 40
  • Komitee für Grundrechte u. Demokratie e.V. (Hrsg.): Petition zugunsten Herrn Gert Schneider und zugunsten Herrn Christof Wackernagel; 1986 Sensbachtal, Komitee für Grundrechte und Demokratie ISBN 3-88906-020-X
  • Flocke, Sarah-Janine: Bochumer Bekannte [1], Elli-Maria Altegoer, Carmen Gelse, Frank Goosen, Dietrich Grönemeyer, Frank Hilbig, Goiko Javanovic, Rudolf Klein, Dieter Maiweg, Johann Mauer, Sascha Otto, Volker Sendt, Werner Streletz, Christof Wackernagel und Dariusz Wosz im Porträt; 2002 Bochum, Biblioviel-Verlag, ISBN 3-928781-81-2
  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. filmportal.de. cf0a6899cc4d40c888d651096ca2bf0c. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000019455. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. prisma.de: Christof Wackernagel (Seite 2)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]