Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Κυβέρνηση εθνικής ενότητας)

Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ονομάζεται συνήθως μία κυβέρνηση, η οποία στηρίζεται από όλα τα κόμματα, σε περιόδους σοβαρής πολιτικής ή εθνικής κρίσης. Είναι μία ευρεία κυβέρνηση συνασπισμού που αποτελείται από όλα τα κόμματα (ή όλα τα μεγάλα κόμματα) στο Κοινοβούλιο. Σχηματίζεται συνήθως σε εμπόλεμη περίοδο ή σε περίοδο έκτακτης ανάγκης για το έθνος. Σκοπός μιας Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας είναι να αντιμετωπίσει ένα οξύ πρόβλημα, χωρίς κομματικές αντιπαλότητες. Τα μέλη της προέρχονται συνήθως και αυτά από όλα τα κόμματα, αν και κάποιες φορές μπορεί να συμμετέχουν και άλλες προσωπικότητες, και η κυβέρνηση αυτού του τύπου διαρκεί ωσότου ξεπεραστεί η οξεία κρίση.

Στην Ελλάδα έτσι ονομάστηκε κατ΄ ευφημισμό και δημοσιογραφικά η μεταβατική πολιτική κυβέρνηση που σχηματίστηκε στις 24 Ιουλίου 1974 με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και μέλη κάποια στελέχη των προδικτατορικών κομμάτων ΕΡΕ και Ενωσης Κέντρου και μερικά στελέχη του αντιδικτατορικού αγώνα, η λεγόμενη Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας 1974. Η κυβέρνηση αυτή διήρκεσε ως τις 21 Νοεμβρίου 1974. Το κυριότερο έργο αυτής της βραχύβιας κυβέρνησης, ήταν η διαδικασία μετασχηματισμού του ελληνικού κράτους από τις δικτατορικές δομές στις δημοκρατικές. Για το έργο της, δείτε αναλυτικά στο άρθρο: Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας 1974. Στις εκλογές που ακολούθησαν στις 17 Νοεμβρίου 1974, αναδείχθηκε Κυβέρνηση, πάλι υπό τον Κ. Καραμανλή, μετά από τη νίκη του νεοϊδρυθέντος κόμματός του, της Νέας Δημοκρατίας.[1]

Στο Ισραήλ σχηματίστηκαν κατά καιρούς αρκετές κυβερνήσεις εθνικής ενότητας στις οποίες μεγάλα και αντίπαλα κόμματα σχημάτισαν έναν κυβερνητικό συνασπισμό. Τέτοιος κυβερνητικός συνασπισμός σχηματίστηκε και κατά τις ημέρες που οδήγησαν στον Πόλεμο των Έξι Ημερών.

Στην Ιταλία υπήρξε μια κυβέρνηση συνασπισμού ανάμεσα στο Λαό της Ελευθερίας (PdL), το PD και το Scelta Civica από τα οποία όλα υποστήριξαν την κυβέρνηση του Ιταλού πρωθυπουργού Ενρίκο Λέτα, από το 2013 ως το 2014.

  1. Ευάνθης Χατζηβασιλείου, «Η ολοκλήρωση του Ελληνικού θαύματος, 1974-75», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τομ. ΙΣΤ 2000, σελ.303-304.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]