Μαρίνο Ντάντολο
Μαρίνος Δάνδολος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 12ος αιώνας Βενετία |
Θάνατος | 1243 |
Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ο Μαρίνος Δάνδολος (ιταλικά : Marino Dandolo, πέθανε πριν το 1243) ήταν Βενετός ιππότης, μέλος του Οίκου των Ντάντολο και κατακτητής της Άνδρου (1207 - 1239). Ο Μαρίνο Ντάντολο ήταν ανιψιός του δόγη της Βενετίας Ενρίκο Ντάντολο από τον οποίο στάλθηκε να καταλάβει από το Αιγαίο πέλαγος νησιά της καταρρέουσας Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ξάδελφος του ήταν ο Μάρκος Σανούδος.
Κύριος της Άνδρου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1207 πήρε μέρος στην Ενετική εκστρατεία κατάληψης του Αιγαίου και κατέλαβε την Άνδρο και την έκανε φέουδο του, έκτισε μάλιστα και το Μέσα κάστρο της Άνδρου σε νησίδα μπροστά στην Χώρα που το χρησιμοποίησε για κατοικία[1]. Αναφέρεται ότι κυρίως διοικούσε από την Βενετία και σπανίως ήταν στην Άνδρο. Η νήσος φαίνεται να γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη, το 1208 είχαν εγκατασταθεί τόσοι Φράγκοι εκεί ώστε ιδρύθηκε και Λατινική επισκοπή. Ο Μαρίνος Δάνδολος κυβέρνησε την Άνδρο υποτελείς του Μάρκου Σανούδου μέχρι το 1233. Ένα τμήμα της νήσου το έδωσε φέουδο στον Αδελφό του Μάρκο που σήμερα διασώζεται το τοπωνύμιο Μακροτάνταλος εκ παραφθοράς του ονόματος του[2].
Ανατροπή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο γαμπρός του Ιερεμίας Γκίζι που είχε παντρευτεί την αδελφή του Iελίζα Δάνδολο τον ανέτρεψε και τον διαδέχθηκε στην ηγεμονία της Άνδρου (1239), ο Μαρίνο Ντάντολο πέθανε στην εξορία πριν το 1243.[3][4][5]. Η Δημοκρατία της Βενετίας θα ζητήσει κατόπιν από τον σφετεριστή γαμπρό του να παραδώσει το νησί αλλά εκείνος δεν θα υπακούσει και θα κρατήσει την Άνδρο μέχρι τον θάνατο του παρά το ότι θα τιμωρηθεί με εξορία και κατάσχεση της περιουσίας του στην Βενετία.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Νήσος Άνδρος-Ιστορία Αρχειοθετήθηκε 2012-09-10 στο Wayback Machine., ανακτήθηκε 21 Μαΐου 2013
- ↑ Η Καθημερινή, Ατμοσφαιρική άνοιξη στην Άνδρο κείμενο: Δέσποινα Σκλάβου Αρχειοθετήθηκε 2012-01-30 στο Wayback Machine., ανακτήθηκε 21 Μαΐου 2013
- ↑ Setton 1976, p. 430.
- ↑ Setton 1976, p. 429.
- ↑ Κατάλογος ηγεμόνων της Φραγκοκρατίας Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine., ανακτήθηκε 21 Μαΐου 2013
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ανέκδοτα νομίσματα και μολυβδόβουλλα των κατά τους μέσους αιώνας Δυναστών της Ελλάδος / υπό Παύλου Λάμπρου, Εν Αθήναις : Εκ του Τυπογραφείου αδελφών Πέρρη, 1880
- Hopf, Carl Hermann Friedrich Johann (1873). Chroniques Gréco-Romanes Inédites ou peu Connues. Berlin, Germany: Librairie de Weidmann.
- Loenertz, Raymond-Joseph (1970). Marino Dandolo, seigneur d'Andros, et son conflit avec l'évêque Jean in "Byzantina et Franco-Graeca". Roma.
- Miller, William (1908). The Latins in the Levant, a History of Frankish Greece (1204–1566). New York: E.P. Dutton and Company.
- Setton, Kenneth M. (1976). The Papacy and the Levant (1204–1571), Volume I: The Thirteenth and Fourteenth Centuries. Philadelphia: The American Philosophical Society.