Μεξικανικές προεδρικές και βουλευτικές εκλογές 2018
Γενικές εκλογές διεξήχθησαν στο Μεξικό την 1η Ιουλίου 2018.[1] Οι ψηφοφόροι εξέλεξαν τον νέο πρόεδρο του Μεξικού για να υπηρετήσει θητεία 5 ετών και 10 μηνών (μειωμένη κατά δύο μήνες από την συνταγματική εντολή εξαιτίας της αλλαγής στην ημερομηνία ορκωμοσίας από το 2014 και μετά),[2] τα 128 μέλη της Γερουσίας για μία εξαετή θητεία και τα 500 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων για θητεία τριών ετών. Ήταν μία από τις πιο μεγάλες σε διάρκεια ημέρες ψηφοφορίας στην μεξικάνικη ιστορία, καθώς οι περισσότερες από τις πολιτείες διεξήγαγαν πολιτειακές και τοπικές εκλογές, συμπεριλαμβανομένων και 9 εκλογών για κυβερνήτη. Συνολικά ψήφισαν στις εκλογές σε όλα τα επίπεδα για 3.400 εκλόγιμες θέσεις.[3] Επίσης, ήταν από τις πιο βίαιες προεκλογικές εκστρατείες, με τον αριθμό των πολιτικών που σκοτώθηκαν από τον Σεπτέμβριο του 2017 να φτάνει τους 130.[3]
Ο απερχόμενος πρόεδρος Ενρίκε Πένια Νιέτο βάσει του συντάγματος δεν μπορούσε να διεκδικήσει την επανεκλογή του. Ο Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ από το Εθνικό Κίνημα Αναγέννησης (MORENA), κατήλθε υποψήφιος με τον συνασπισμό Juntos Haremos Historia και κέρδισε τις προεδρικές εκλογές.[4] Για πρώτη φορά από το 1988 ένας υποψήφιος κέρδισε τις εκλογές με την απόλυτη πλειοψηφία [5] και η πρώτη (από την Μεξικάνικη Επανάσταση) νίκη υποψηφίου μη προερχόμενου από το Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα (PRI) ή τους προκατόχους του. Επιπλέον, ήταν η πρώτη φορά που ένας συνασπισμός πολιτικών κομμάτων (με εξαίρεση το PRI) υποστήριξε έναν μοναδικό υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές, κερδίζοντας την πλειοψηφία σε αμφότερες τη Βουλή και τη Γερουσία. Στις εκλογές εκείνες το κόμμα PRI υπέστη την χειρότερη εκλογική ήττα για κυβερνών κόμμα στο Μεξικό από το 1917, οπότε δόθηκε το δικαίωμα ψήφου σε όλους τους πολίτες (οι γυναίκες ψήφισαν για πρώτη φορά σε ομοσπονδιακές εκλογές το 1953).
Εκλογικό σύστημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πρόεδρος του Μεξικού εκλέγεται από το λαό σε έναν γύρο με απλή πλειοψηφία και κάθε φορά εκλέγεται διαφορετικό πρόσωπο, καθώς δεν έχει εκ του συντάγματος δικαίωμα να διεκδικήσει επανεκλογή. [6]
Τα 500 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων εκλέγονται για τριετή θητεία με δύο τρόπους: οι 300 εκλέγονται σε μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες με το πλειοψηφικό σύστημα και οι 200 με απλή αναλογική, σε πέντε περιφερειακές περιφέρειες σε πανεθνικό επίπεδο, με την κατανομή των εδρών να γίνεται με την μέθοδο του μεγαλύτερου υπολοίπου. Σε κανένα κόμμα δεν επιτρέπεται να καταλάβει περισσότερες από 300 έδρες.[7] Τα μέλη μπορούν να θητεύσουν ως και 4 συνεχείς θητείες.[8]
Τα 128 μέλη της Γερουσίας του Μεξικού εκλέγονται για θητεία 6 ετών, που συμπίπτει με εκείνη του προέδρου. Η εκλογή τους γίνεται με δύο τρόπους. Τα 96 εκλέγονται σε 32 τριεδρικές περιφέρειες, κατ' αντιστοιχία με τις 31 πολιτείες του Μεξικού και σε 1 ομοσπονδιακή περιφέρεια, με τα 32 να εκλέγονται με το σύστημα της αναλογικής σε μία ενιαία εκλογική περιφέρεια πανεθνικό επίπεδο. Στις τριεδρικές περιφέρειες οι δύο νικητές υποψήφιοι κερδίζουν τις έδρες από το κόμμα που λαμβάνει τις περισσότερες ψήφους και άλλη μία έδρα περιέρχεται στο κόμμα που θα είναι δεύτερο σε αριθμό ψήφων.[9] Το όριο της θητείας των γερουσιαστών δεν υπερβαίνει τις δύο θητείες συνεχόμενα.[8]
Αποτελέσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόεδρος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λόπες Ομπραδόρ κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό άνω του 50% της λαϊκής ψήφου. Ο νικητής πρόεδρος κέρδισε στις 31 από τις 32 πολιτείες,[5] οι περισσότερες πολιτείες που κερδήθηκαν από έναν υποψήφιο από την εποχή του Ερνέστο Σεντίγιο, ο οποίος είχε κερδίσει σε όλες τις πολιτείες στις εκλογές του 1994.
Υποψήφιος | Κόμμα | Συνασπισμός | Ψήφοι | % | |
---|---|---|---|---|---|
Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ | Εθνικό Κίνημα Αναγέννησης | Juntos Haremos Historia | 30.113.483 | 53,19 | |
Ρικάρδο Ανάγια | Κόμμα Εθνικής Δράσης | Por México al Frente | 12.610.120 | 22,28 | |
Χοσέ Αντόνιο Μεάντε | Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα | Todos por México | 9.289.853 | 16,41 | |
Χάιμε Ροδρίγκες Καλδερόν | Ανεξάρτητος | Κανείς | 2.961.732 | 5,23 | |
Μαργαρίτα Σάβαλα (αποσύρθηκε από την κούρσα, όμως οι ψήφοι προς εκείνη μετρήθηκαν κανονικά) | Ανεξάρτητος | Κανείς | 32.743 | 0,06 | |
Write-in ψήφοι | 31.982 | 0,06 | |||
Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια | 1.571.114 | 2,78 | |||
Σύνολο | 56.611.027 | 100 | |||
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι/συμμετοχή | 89.994.039 | 63,43 | |||
Πηγή: INE |
Γερουσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κόμμα | Ανά εκλ. περιφέρεια | Με αναλογική | Σύνολο εδρών |
+/– | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ψήφοι | % | Έδρες | Ψήφοι | % | Έδρες | ||||
Εθνικό Κίνημα Αναγέννησης | 661.068 | 1,18 | 2 | 21.261.577 | 37,50 | 13 | 55 | Νέο | |
Κόμμα Εθνικής Δράσης | 600.423 | 1,07 | 1 | 9.971.804 | 17,59 | 6 | 23 | –15 | |
Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα | 3.855.984 | 6,86 | 0 | 9.013.658 | 15,90 | 6 | 13 | –44 | |
Κόμμα της Δημοκρατικής Επανάστασης | 96.393 | 0,17 | 0 | 2.984.861 | 5,27 | 2 | 8 | –15 | |
Κίνημα Πολιτών | 570.774 | 1,01 | 2 | 2.654.452 | 4,68 | 2 | 7 | +6 | |
Οικολογικό Κόμμα των Πρασίνων | 1.198.011 | 2,13 | 0 | 2.528.175 | 4,46 | 2 | 7 | +3 | |
Εργατικό Κόμμα | 51.260 | 0,09 | 0 | 2.164.442 | 3,82 | 1 | 6 | +2 | |
Κόμμα Κοινωνικής Συνάντησης | 28.878 | 0,05 | 0 | 1.320.559 | 2,33 | 0 | 8 | Νέο | |
Κόμμα Νέος Συνασπισμός | 593.507 | 1,06 | 0 | 1.307.015 | 2,31 | 0 | 1 | 0 | |
MORENA–PT–PES[a] | 23.754.422 | 42,24 | 53 | – | – | – | – | – | |
PAN–PRD–MC[b] | 14.222.046 | 25,29 | 25 | – | – | – | – | – | |
PRI–PVEM–PNA[c] | 7.145.869 | 12,71 | 13 | – | – | – | – | – | |
Ανεξάρτητοι | 1.109.149 | 1,97 | – | 1.109.149 | 1,97 | – | 0 | 0 | |
Write-ins | 30.568 | 0,05 | – | 31.820 | 0,06 | – | – | – | |
Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια | 2.319.489 | 4,12 | – | 2.344.357 | 4,14 | – | – | – | |
Σύνολο | 56.237.841 | 100 | 96 | 56.691.869 | 100 | 32 | 128 | 0 | |
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι/συμμετοχή | 89.994.039 | 62,49 | – | 89.994.039 | 63,52 | – | – | – | |
Πηγή: INE |
a Επί συνόλου 53 εδρών που κερδήθηκαν από τον συνασπισμό MORENA-PT–PES, οι 40 από το MORENA, 8 από το PES και 5 από το PT
b Επί συνόλου 25 εδρών που κερδήθηκαν από τον συνασπισμό PAN–PRD–MC, 16 κατέλαβε το PAN, 6 το PRD και 3 το MC
c Επί συνόλου 13 εδρών που κερδήθηκαν από τον συνασπισμό PRI–PVEM–PNA, τις 7 κατέλαβε το PRI, 5 το PVEM και 1 το PNA
Βουλή των Αντιπροσώπων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κόμμα | Ανά εκλ. περιφέρεια | Με αναλογική | Σύνολο εδρών |
+/– | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ψήφοι | % | Έδρες | Ψήφοι | % | Έδρες | ||||
Εθνικό Κίνημα Αναγέννησης | 709.840 | 1,27 | 8 | 20.972.573 | 37,25 | 84 | 189 | +154 | |
Κόμμα Εθνικής Δράσης | 697.595 | 1,25 | 5 | 10.096.588 | 17,93 | 41 | 83 | –25 | |
Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα | 4.351.824 | 7,78 | 1 | 9.310.523 | 16,54 | 38 | 45 | –158 | |
Κόμμα της Δημοκρατικής Επανάστασης | 124.808 | 0,22 | 0 | 2.967.969 | 5,27 | 12 | 21 | –35 | |
Οικολογικό Κόμμα των Πρασίνων | 1.429.802 | 2,55 | 0 | 2.695.405 | 4,79 | 11 | 16 | –31 | |
Κίνημα Πολιτών | 268.876 | 0,48 | 0 | 2.485.198 | 4,41 | 10 | 27 | +1 | |
Εργατικό Κόμμα | 67.429 | 0,12 | 0 | 2.211.753 | 3,93 | 4 | 61 | +55 | |
Κόμμα Νέος Συνασπισμός | 705.432 | 1,26 | 0 | 1.391.376 | 2,47 | 0 | 2 | –8 | |
Κόμμα Κοινωνικής Συνάντησης | 54.906 | 0,10 | 0 | 1.353.941 | 2,40 | 0 | 56 | +48 | |
MORENA–PT–PES[a] | 23.513.132 | 42,01 | 210 | – | – | – | – | – | |
PAN–PRD–MC[b] | 14.381.872 | 25,70 | 63 | – | – | – | – | – | |
PRI–PVEM–PNA[c] | 6.862.372 | 12,26 | 13 | – | – | – | – | – | |
Ανεξάρτητοι | 539.347 | 0,96 | 0 | 539,347 | 0,96 | 0 | 0 | –1 | |
Write-ins | 32.625 | 0,06 | – | 32.959 | 0,06 | – | – | – | |
Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια | 2.227.573 | 3,98 | – | 2.242.615 | 3,98 | – | – | – | |
Σύνολο | 55.967.433 | 100 | 300 | 56.300.247 | 100 | 200 | 500 | 0 | |
Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 89.994.039 | 62,20 | – | 89.994.039 | 63,21 | – | – | – | |
Πηγή: INE |
a Επί συνόλου 210 εδρών που κερδήθηκαν από τον συνασπισμό MORENA-PT–PES, τις 97 κατέλαβε το MORENA, 57 το PT και 56 το PES
b Επί συνόλου 63 εδρών που κερδήθηκαν από τον συνασπισμό PAN–PRD–MC, 37 κατέλαβε το PAN, 17 το MC και 9 το PRD
c Επί συνόλου 13 εδρών που κερδήθηκαν από τον συνασπισμό PRI–PVEM–PNA, τις 6 κατέλαβε το PRI, 5 το PVEM και 2 το PNA
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Electoral Calendar Αρχειοθετήθηκε 2018-06-17 στο Wayback Machine. Senate of the Republic (στα ισπανικά)
- ↑ Redacción (23 Απριλίου 2018). «Más allá del debate: corrupción y violencia sin control marcan agenda en la elección mexicana». Sin Embargo. http://www.sinembargo.mx/23-04-2018/3410806. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2018. «"Seis candidatos a la carrera para ocupar Los Pinos a partir del próximo primero de diciembre por un período de cinco años y 10 meses. (A partir de la Reforma Electora de 2014, el Presidente de los Estados Unidos Mexicanos tomará posesión el 1 de octubre de cada año empezando en 2024 por un período de seis años.)"»
- ↑ 3,0 3,1 Benjamin Sveen (2 Ιουλίου 2018). «Mexico's new president Andres Manuel Lopez Obrador is the result of political upheaval». ABC News (Australia). http://www.abc.net.au/news/2018-07-02/mexico-elections-what-andres-manuel-lopez-obrador-victory-means/9932218.
- ↑ «Mexico election: López Obrador vows profound change after win». BBC News. 2 Ιουλίου 2018. https://www.bbc.com/news/world-latin-america-44677829. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2018.
- ↑ 5,0 5,1 Murray, Christine· Oré, Diego. «Mexican Lopez Obrador wins historic election landslide for left». Reuters. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2018.
- ↑ Election Guide - Mexico IFES
- ↑ Electoral system IPU
- ↑ 8,0 8,1 David Agren (31 Ιανουαρίου 2014). «Mexico ends decades-long ban on re-election». USA Today. https://www.usatoday.com/story/news/world/2014/01/31/mexico-election-reform/5086989/. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Electoral system Mexican Legislative Election Process IPU
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εθνικό Εκλογικό Ινστιτούτο (στα ισπανικά)