Νικόλαος Ιωσήφ Μαιζών

Νικολά-Ζοζέφ Μαιζόν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Nicolas-Joseph Maison (Γαλλικά)
Γέννηση	19 Δεκεμβρίου 1771; Επιναί-συρ-Σεν
Θάνατος	13 Φεβρουαρίου 1840; Παρίσι
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ και Grave of Maison
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Γαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αξιωματικός; διπλωμάτης; πολιτικός
Συγγενείς	Joséphine Maison
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	αντιστράτηγος
Πόλεμοι/μάχες	Πόλεμοι της Γαλλικής Επανάστασης, Ναπολεόντειοι Πόλεμοι και Εκστρατεία του Μωριά
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Υπουργός Εξωτερικών και Διεθνούς Ανάπτυξης της Γαλλίας (4 Νοεμβρίου 1830 – 17 Νοεμβρίου 1830); πρέσβης της Γαλλίας στη Ρωσία; Υπουργός Πολέμου (1835–1836); Μέλος της Βουλής των Ομοτίμων της Γαλλίας; Μέλος της Βουλής των Ομοτίμων της Γαλλίας; πρέσβης
Βραβεύσεις	Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής; Military Order of Max Joseph; Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λεοπόλδου; Μεγαλόσταυρος του Βασιλικού και Στρατιωτικού Τάγματος του Αγίου Λουδοβίκου; Στρατάρχης της Γαλλίας; Ονόματα χαραγμένα στην Αψίδα του Θριάμβου; Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Επανένωσης; Μεγαλόσταυρος του Σωτήρος; Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Νικολά-Ζοζέφ Μαιζόν ή Νικόλαος-Ιωσήφ Μαιζών (Nicolas-Joseph Maison, 19 Δεκεμβρίου 1771 - 13 Φεβρουαρίου 1840) ήταν Γάλλος στρατάρχης και πολιτικός.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Νικολά-Ζοζέφ Μαιζόν γεννήθηκε στο Επιναί-συρ-Σεν και ήταν γιος του Ζοζέφ Μαιζόν, επιχειρηματία και φοροεισπράκτορα. Κατατάχθηκε στα γαλλικά επαναστατικά στρατεύματα και έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις εναντίον των Πρώσων, στην εκστρατεία της Ισπανίας και στη ρωσική εκστρατεία (1812), όπου και τιμήθηκε^[6] με τον βαθμό του υποστρατήγου αναλαμβάνοντας παράλληλα τη διοίκηση του Β΄ Σώματος Στρατού. Το 1813 τραυματίστηκε στη μάχη της Λειψίας και για τη δράση του αυτή τιμήθηκε^[6] με τον Μεγάλο Σταυρό της Λεγεώνας της Τίμης και με τον τίτλο του κόμη του Αυτοκράτορα. Μετά την καθαίρεση του Ναπολέοντα, προσχώρησε^[6] στην παράταξη των Βουρβόνων αναλαμβάνοντας στρατιωτικός διοικητής του Παρισιού. Υπήρξε επίσης μέλος της Βουλής των Ομοτίμων και έφερε^[6] τον τίτλο του Μαρκησίου.

Το 1828 ο Κάρολος Ι΄ της Γαλλίας του ανέθεσε την ηγεσία των γαλλικών δυνάμεων της Πελοποννήσου και τον επιφόρτισε με την εκδίωξη του Ιμπραήμ Πασά κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Μοριά. Ο Μαιζών κατέλαβε αμαχητί τα φρούρια της Μεθώνης, της Πύλου και της Κορώνης ενώ τον Οκτώβριο απελευθέρωσε^[7], ύστερα από πολιορκία, τα φρούρια της Πάτρας και του Ρίου. Το 1829 ανακλήθηκε από την Ελλάδα και τιμήθηκε με τον βαθμό του στρατάρχη. Επί Λουδοβίκου Φιλίππου διετέλεσε^[6] υπουργός εξωτερικών και πολέμου ενώ αργότερα χρημάτισε^[6] πρεσβευτής της Γαλλίας στη Βιέννη και στην Αγία Πετρούπολη.

Πέθανε στο Παρίσι το 1840. Τάφηκε στο κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ. Σε πολλές πόλεις της Ελλάδας υπάρχουν οδοί που φέρουν^[7] το όνομά του (π.χ. οδός Μαιζώνος στην Πάτρα).

Τιμητικές διακρίσεις

Εξευγένιση :
- Βαρόνος της Αυτοκρατορίας στις 2 Ιουλίου 1808.
- Κόμης της Αυτοκρατορίας στις 14 Αυγούστου 1813.
- Μαρκήσιος στις 31 Ιουλίου 1817.

Διαδοχικών βαθμών:
- Εθνική Φρουρά: Γρεναδιέρος, Δεκανέας, Λοχίας, Λοχαγός.
- Στράτος: Λοχαγός στις 1 Αυγούστου 1792, Διοικητής τάγματος (6 Ιουλίου 1796 προσωρινά, 16 Αυγούστου οριστικά), Συνταγματάρχης στις 3 Ιουλίου 1799, Ταξίαρχος στις 10 Φεβρουαρίου 1806, Υποστράτηγος στις 21 Αυγούστου 1812.

Αξιώματα:
- Στρατάρχης της Γαλλίας στις 22 Φεβρουαρίου 1829.
- Ομότιμος της Γαλλίας στις 4 Ιουνίου 1817.

Γαλλικές διακρίσεις:
- Ταξιάρχης του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής στις 22 Νοεμβρίου 1808.
- Ανώτερος Ταξιάρχης του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής στις 28 Σεπτεμβρίου 1813.
- Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής στις 22 Ιουλίου 1814.^[8]
- Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Συνάντησης στις 19 Νοεμβρίου 1813.
- Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Λουδοβίκου στις 30 Σεπτεμβρίου 1818.