Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οικονομική Συνεργασία Ασίας-Ειρηνικού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οικονομικη Συνεργασία Ασίας-Ειρηνικού
ΧώραΣιγκαπούρη
Ίδρυση6  Νοεμβρίου 1989[1]
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Οικονομική Συνεργασία Ασίας-Ειρηνικού (APEC) είναι ένα διακυβερνητικό φόρουμ αποτελούμενο από 21 χώρες - μέλη των Κρατών του Ειρηνικού,[2] το οποίο προωθεί το ελεύθερο εμπόριο σε ολόκληρη την περιφέρεια Ασίας-Ειρηνικού. Εμπνευσμένη από την επιτυχία της σειράς μετα-υπουργικών διασκέψεων της Ένωσης Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) που ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του 1980, η APEC ιδρύθηκε το 1989 σε ανταπόκριση της αυξανόμενης αλληλεξάρτησης των οικονομιών της Ασίας και του Ειρηνικού και του σχηματισμού των περιφερειακών εμπορικών συνασπισμών σε άλλα μέρη του κόσμου. Στόχος ήταν επίσης η δημιουργία νέων αγορών γεωργικών προϊόντων και πρώτων υλών εκτός Ευρώπης.[3][4][5] Με έδρα τη Σιγκαπούρη, η APEC αναγνωρίζεται ως ένας από τους ανώτερους πολυμερείς συνασπισμούς και από τα παλαιότερα φόρουμ στην περιφέρεια Ασίας-Ειρηνικού, ασκώντας σημαντική παγκόσμια επιρροή.[6][7] [8] [9] [10] [11]

Στην ετήσια συνάντηση οικονομικών ηγετών της APEC μετέχουν οι αρχηγοί κράτους όλων των μελών της APEC, εκτός της Δημοκρατίας της Κίνας (η οποία εκπροσωπείται από υπουργό υπό τον τίτλο του Κινέζου Ταϊπέι, ως οικονομικό ηγέτη).[12] Η τοποθεσία της συνάντησης μεταφέρεται σε ετήσια βάση μεταξύ των οικονομιών-μελών και μία φημισμένη παράδοση, που ακολουθείται για τις περισσότερες (αλλά όχι όλες) τις συνόδους κορυφής, ορίζει πως οι συμμετέχοντες ηγέτες πρέπει να είναι ντυμένοι με την εθνική φορεσιά της χώρας υποδοχής. Η APEC έχει τρεις επίσημους παρατηρητές: τη Γραμματεία της Ένωσης Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας, το Συμβούλιο Οικονομικής Συνεργασίας του Ειρηνικού και τη Γραμματεία του Φόρουμ των Νήσων του Ειρηνικού Ωκεανού.[13] Η Οικονομία Υποδοχής της Χρονιάς της APEC είθισται να προσκαλείται ως γεωγραφικός αντιπρόσωπος στις διασκέψεις των G20, όπως ορίζεται από τις οδηγίες των τελευταίων.[14] [15]

Δελτίο ειδήσεων του ABC καταγράφει την πρώτη συνάντηση της APEC στην Καμπέρα τον Νοέμβριο του 1989 και δείχνει απεσταλμένους να παρακολουθούν το Κύπελλο της Μελβούρνης.

Έμπνευση για τη δημιουργία της APEC αποτέλεσε το γεγονός ότι μία σειρά μετα-υπουργικών διασκέψεων της ASEAN, που ιδρύθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '80, απέδειξε τη δυνατότητα, αλλά και την αξία των τακτικών συνεδριάσεων μεταξύ εκπροσώπων υπουργικoύ επιπέδου, προερχόμενων τόσο από ανεπτυγμένες, όσο και από αναπτυσσόμενες οικονομιες. Μέχρι το 1989, οι μετα-υπουργικές διασκέψεις είχαν επεκταθεί ώστε να περιλαμβάνουν 12 μέλη (τα τότε έξι μέλη της ASEAN και τους έξι εταίρους της). Οι εξελίξεις οδήγησαν τον Πρωθυπουργό της Αυστραλίας Bob Hawke να πιστέψει στην αναγκαιότητα της περιφερειακής συνεργασίας σε οικονομικά ζητήματα. Τον Ιανουάριο του 1989, ο Bob Hawke απηύθυνε κάλεσμα για μια αποτελεσματικότερη οικονομική συνεργασία, που να εκτείνεται σε ολόκληρη την περιοχή του Ειρηνικού. Αυτό οδήγησε στην πρώτη συνάντηση της APEC στην πρωτεύουσα της Αυστραλίας Καμπέρα τον Νοέμβριο, υπό την προεδρία του υπουργού Εξωτερικών της Αυστραλίας Γκάρεθ Έβανς. Με τη συμμετοχή υπουργών από δώδεκα χώρες, η σύνοδος ολοκληρώθηκε με δεσμεύσεις για μελλοντικές ετήσιες συναντήσεις στη Σιγκαπούρη και τη Νότια Κορέα. Δέκα μήνες αργότερα, δώδεκα οικονομίες της περιφέρειας Ασίας-Ειρηνικού συναντήθηκαν στην Καμπέρα της Αυστραλίας για να ιδρύσουν την APEC. Η Γραμματεία της APEC, με έδρα τη Σιγκαπούρη, ιδρύθηκε για τον συντονισμό των δραστηριοτήτων του οργανισμού.[4][5]

Επί του παρόντος, η Οικονομική Συνεργασία Ασίας-Ειρηνικού έχει 21 οικονομίες μέλη, όπου 12 από αυτές είναι ιδρυτικά μέλη.

Οικονομία μελών Έκανε το ντεμπούτο του στο
Αυστραλία 1989
Μπρουνέι Μπρουνέι 1989
Καναδάς Καναδάς 1989
Ινδονησία Ινδονησία 1989
Ιαπωνία Ιαπωνία 1989
Νότια Κορέα Νότια Κορέα 1989
Μαλαισία Μαλαισία 1989
Νέα Ζηλανδία Νέα Ζηλανδία 1989
Φιλιππίνες Φιλιππίνες 1989
Σιγκαπούρη Σιγκαπούρη 1989
Ταϊλάνδη Ταϊλάνδη 1989
 ΗΠΑ 1989
Κίνα Κίνα 1991
Χονγκ Κονγκ Χονγκ Κονγκ 1991
Ταϊβάν Ταϊβάν 1991
Μεξικό Μεξικό 1993
 Παπούα Νέα Γουινέα 1993
Χιλή Χιλή 1994
 Περού 1998
Ρωσία 1998
Βιετνάμ Βιετνάμ 1998

Ετήσιες συναντήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάθε χρόνο, πραγματοποιείται μια ετήσια συνάντηση, η τοποθεσία είναι μια τυχαία χώρα μεταξύ των οικονομιών μελών, με τον πλήρη κατάλογο ως:

Επεισόδιο Ημερομηνίες φιλοξενίας Διοργανώτρια χώρα Διοργανώτρια πόλη
1 6–7 Νοεμβρίου 1989 Αυστραλία Καμπέρα
2 29–31 Ιουλίου 1990 Σιγκαπούρη Σιγκαπούρη Σιγκαπούρη
3 12–14 Νοεμβρίου 1991 Νότια Κορέα Νότια Κορέα Σεούλ
4 10–11 Σεπτεμβρίου 1992 Ταϊλάνδη Ταϊλάνδη Μπανγκόκ
5 19–20 Νοεμβρίου 1993  ΗΠΑ Νησί Μπλέικ
6 15–16 Νοεμβρίου 1994 Ινδονησία Ινδονησία Μπόγκορ
7 18–19 Νοεμβρίου 1995 Ιαπωνία Ιαπωνία Οσάκα
8 24–25 Νοεμβρίου 1996 Φιλιππίνες Φιλιππίνες Σούμπικ
9 24–25 Νοεμβρίου 1997 Καναδάς Καναδάς Βανκούβερ
10 17–18 Νοεμβρίου 1998 Μαλαισία Μαλαισία Κουάλα Λουμπούρ
11 12–13 Σεπτεμβρίου 1999 Νέα Ζηλανδία Νέα Ζηλανδία Ώκλαντ
12 15–16 Νοεμβρίου 2000 Μπρουνέι Μπρουνέι Μπαντάρ Σερί Μπεγκαβάν
13 20–21 Οκτωβρίου 2001 Κίνα Κίνα Σαγκάη
14 26–27 Οκτωβρίου 2002 Μεξικό Μεξικό Λος Κάμπος
15 20–21 Οκτωβρίου 2003 Ταϊλάνδη Ταϊλάνδη Μπανγκόκ
16 20–21 Νοεμβρίου 2004 Χιλή Χιλή Σαντιάγο
17 18–19 Νοεμβρίου 2005 Νότια Κορέα Νότια Κορέα Πουσάν
18 18–19 Νοεμβρίου 2006 Βιετνάμ Βιετνάμ Ανόι
19 8–9 Σεπτεμβρίου 2007 Αυστραλία Σίδνεϊ
20 22–23 Νοεμβρίου 2008  Περού Λίμα
21 14–15 Νοεμβρίου 2009 Σιγκαπούρη Σιγκαπούρη Σιγκαπούρη
22 13–14 Νοεμβρίου 2010 Ιαπωνία Ιαπωνία Γιοκοχάμα
23 12–13 Νοεμβρίου 2011  ΗΠΑ Χονολούλου
24 9–10 Σεπτεμβρίου 2012 Ρωσία Βλαδιβοστόκ
25 5–7 Οκτωβρίου 2013 Ινδονησία Ινδονησία Μπαλί
26 10–11 Νοεμβρίου 2014 Κίνα Κίνα Πεκίνο
27 18–19 Νοεμβρίου 2015 Φιλιππίνες Φιλιππίνες Πασάι
28 19–20 Νοεμβρίου 2016  Περού Λίμα
29 10–11 Νοεμβρίου 2017 Βιετνάμ Βιετνάμ Ντα Νανγκ
30 17–18 Νοεμβρίου 2018  Παπούα Νέα Γουινέα Πορτ Μόρεσμπι
31 16–17 Νοεμβρίου 2019 Χιλή Χιλή Σαντιάγο (ακυρώθηκε)
32 20 Νοεμβρίου 2020 Μαλαισία Μαλαισία Κουάλα Λουμπούρ (Πραγματοποιήθηκε εικονικά)
33 12 Νοεμβρίου 2021 Νέα Ζηλανδία Νέα Ζηλανδία Ώκλαντ (Πραγματοποιήθηκε εικονικά)
34 18–19 Νοεμβρίου 2022 Ταϊλάνδη Ταϊλάνδη Μπανγκόκ
35 15–17 Νοεμβρίου 2023  ΗΠΑ Σαν Φρανσίσκο
36 10–16 Νοεμβρίου 2024  Περού Κούσκο
37 2025 Νότια Κορέα Νότια Κορέα Θα ανακοινωθεί
  1. www.apec.org/meeting-papers/annual-ministerial-meetings/1989/1989_amm.
  2. Member Economies – Asia-Pacific Economic Cooperation. Apec.org. Retrieved 12 April 2014.
  3. «PECC – Back to Canberra: Founding APEC». pecc.org. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2017. 
  4. 4,0 4,1 «History». apec.org. 
  5. 5,0 5,1 «Back to Canberra: Founding APEC». 
  6. . http://www.ncapec.org/docs/what_is_apec.pdf. 
  7. Chu, Shulong. «The East Asia Summit: Looking for an Identity». Brookings. 
  8. «Achievements and Benefits». apec.org. 
  9. «How Could The 2016 APEC Forum Affect The World Economy? – FXCM». FXCM Insights. 9 January 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 September 2018. https://web.archive.org/web/20180916201924/https://www.fxcm.com/insights/2016-apec-forum-affect-world-economy/. Ανακτήθηκε στις 16 September 2018. 
  10. Parreñas, Julius Caesar (January 1998). «ASEAN and Asia‐Pacific economic cooperation». The Pacific Review 11 (2): 233–248. doi:10.1080/09512749808719255. 
  11. . https://www.anzam.org/wp-content/uploads/pdf-manager/2336_BAMBER_GREG_AMI-13.PDF. 
  12. Conditions not right for APEC attendance: Ma. The China Post (27 August 2013). Retrieved 12 April 2014.
  13. «Asia-Pacific Economic Cooperation -». apec.org. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2017. 
  14. Government of Canada, Foreign Affairs Trade and Development Canada. «Canada and the G20». GAC. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2017. 
  15. «Deputy PM meets US State Secretary on G20 meeting sidelines – Embassy of the Socialist Republic of Vietnam in the United States». vietnamembassy-usa.org. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2017.