Αθλητικός Σύλλογος Ομόνοια Λευκωσίας
| ΟΜΟΝΟΙΑ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα | Αθλητικός Σύλλογος Ομόνοια Λευκωσίας |
| Ίδρυση | 4 Ιουνίου 1948 |
| Έδρα | Λευκωσία |
| Χρώματα | Πράσινο, Άσπρο |
| Έμβλημα | Τριφύλλι |
| Ύμνος | "Εμπρός Ομόνοια" |
| Ομάδες | Ομόνοια Λευκωσίας, Ομόνοια Λευκωσίας (πετοσφαίριση ανδρών), Ομόνοια Λευκωσίας (ποδόσφαιρο γυναικών) και Ομόνοια Λευκωσίας (καλαθοσφαίριση) |
| Πρόεδρος | Μάριος Αργυρίδης |
| Ιστοσελίδα | www.acomonia.com |
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |
   | |
 Πολυμέσα σχετικά με το σωματείο | |
_pictogram.svg){kind=small}
_pictogram.svg){kind=small}
Ο Αθλητικός Σύλλογος Ομόνοια Λευκωσίας είναι αθλητικός σύλλογος της Λευκωσίας, ο οποίος διατηρεί αθλητικά τμήματα στο ποδόσφαιρο, στην πετοσφαίριση, στο ποδόσφαιρο σάλας, στην παράκτια χειροσφαίριση και στην ποδηλασία. Διατηρούσε και τμήμα καλαθοσφαίρισης η λειτουργία του οποίου έχει αναστείλει προσωρινά. Έχει χρώματα το πράσινο και το άσπρο. Ως έμβλημα έχει το τριφύλλι. Ιδρύθηκε στις 4 Ιουνίου του 1948. Αποτελεί ένα από τα δύο λαοφιλέστερα σωματεία της Κύπρου. Τα πιο γνωστά παρατσούκλια/ψευδόνυμα της Ομόνοιας είναι «Πράσινοι», «Τριφύλλι», «Τριφυλλάρα», «Τριφυλλοφόροι», «Κινέζοι», «Κηφήνες» και στην Κυπριακή διάλεκτο συχνά απαντάται το παρατσούκλι «σ̌σ̌ύλλα/σ̌σ̌υλλάκκα» το οποίο μεταφράζεται σε «σκύλλα/σκυλλάρα».
Ίδρυση και πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ομόνοια ιδρύθηκε το 1948 Πρώτο τμήμα που δημιουργήθηκε ήταν το ποδοσφαιρικό. Το 1948 αποτελεί χρονιά η οποία αποτελεί ορόσημο στην ιστορία του κυπριακού ποδοσφαίρου. Το 1948, στην Ελλάδα υπήρχαν πολιτικές αναταραχές λόγω της διαμάχης μεταξύ δεξιών και αριστερών στον ελληνικό εμφύλιο. Η κατάσταση στην Ελλάδα μεταφέρθηκε και στην Κύπρο και διείσδυσε τόσο στην πολιτική ζωή του τόπου, όσο και στον αθλητισμό.[1] Οι περισσότεροι αθλητικοί παράγοντες ασχολούνταν και με την πολιτική. Οι αριστεροί αθλητές αποκλείονταν από τους συλλόγους της εποχής ώσυε να επικρατεί σε αυτούς το εθνικόφρονο κλίμα.[2][3] Λόγω των περιορισμών αυτών, οι αριστεροί αθλητές και φίλαθλοι ίδρυσαν νέα σωματεία. Στις 7 Μαρτίου 1948 ιδρύεται η Νέα Σαλαμίνα στην Αμμόχωστο και στις 10 Απριλίου 1948 η Αλκή στη Λάρνακα.
Πριν από τους παγκύπριους αγώνες στίβου το Μάιο του 1948, ο ΣΕΓΑΣ, (Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων), ζήτησε από όλους τους Γυμναστικούς Συλλόγους της Κύπρου, τα μέλη και τους αθλητές τους, να υπογράψουν δημόσια διακήρυξη όπου θα εκφράζουν την υποστήριξη τους προς τη Δεξιά παράταξη στον ελληνικό εμφύλιο, θα δήλωναν «εθνικοφρόνων φρονημάτων» και θα καταδίκαζαν τη δράση της Αριστεράς.[1][2] Οι Γυμναστικοί Σύλλογοι και οι δεξιοί αθλητές υπέγραψαν τις δηλώσεις αυτές. Ο μόνος σύλλογος που αρνήθηκε να υπογράψει τη δήλωση αυτή ήταν ο Γυμναστικός Σύλλογος «Κινύρας» Πάφου και για αυτό τον απέκλεισαν από τους αγώνες. Οι προοδευτικοί αθλητές ήταν αντίθετοι με τη δήλωση που έκαναν οι σύλλογοι τους, αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις και να αποκηρύξουν τα ιδεολογικά τους πιστεύω.[1][2] Επιπρόσθετα, οι αριστεροί αθλητές αποφάσισαν να στηρίξουν το Γυμναστικό Σύλλογο «Κινύρα» Πάφου, αν τελικά δεν του επέτρεπαν να λάβει μέρος στους Παγκύπριους Αγώνες. Μετά από αυτή την εξέλιξη, ο ΓΣΕ απαγόρευσε στη Νέα Σαλαμίνα την είσοδο των αθλητών της στάδιο ΓΣΕ.[1][2] Αντίστοιχα, ο Γυμναστικός Σύλλογος Ζήνωνας (ΓΣΖ) σε γενική συνέλευση, απαγόρευσε από την Αλκή να χρησιμοποιεί το στάδιο της Λάρνακας.[2][4] Αντίστοιχη πρόταση για αποκλεισμό Τούρκων και καθολικών απορρίφθηκε. Στη Λευκωσία είχε ιδρυθεί μέσα στο Μάιο ο Ορφέας Λευκωσίας.
Τον ίδιο μήνα, ο ΑΠΟΕΛ απέστειλε τηλεγράφημα στο ΣΕΓΑΣ, «εγκάρδιο αδελφικό χαιρετισμό σε ολόκληρη την ελληνική αθλούμενη νεολαία» κι ευχόταν, «όπως τερματισθεί η εθνοκτόνος ανταρσία» στην Ελλάδα. Η διοίκηση του σωματείου κάλεσε όλους τους αθλητές και ποδοσφαιριστές του σωματείου να προσυπογράψουν σχετική δήλωση, με την οποία θα συνηγορούσαν με το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος. Οι αριστεροί παράγοντες και αθλητές του ΑΠOEΛ θεώρησαν το χαρακτηρισμό «εθνοκτόνος ανταρσία», πρόκληση και κομματική τοποθέτηση του σωματείου τους. Οι ποδοσφαιριστές Κώστας Λυμπουρής, Αγησίλαος Τσιαλής, Γωγάκης Καραγιάννης, Τάκης Σκαλιώτης, Ανδρέας Καριόλου κ.α. διαχώρισαν τη θέση τους και αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις. Από εκεί και πέρα, ανέλαβε δράση ο Τύπος, ο οποίος με συνεχή ρεπορτάζ και σχόλιά του, έριχνε λάδι στη φωτιά, πυροδοτώντας την τελική έκρηξη. Ακολούθησε η επ΄ αόριστον τιμωρία πέντε αθλητών του AΠOEΛ από το σωματείο τους. Έτσι, οι ποδοσφαιριστές αυτοί αποσκίρτησαν από τον AΠOEΛ και μαζί με αρκετούς άλλους ίδρυσαν στις 4 Ιουνίου 1948 νέο σωματείο στη Λευκωσία, τον Αθλητικό Σύλλογο Ομόνοια Λευκωσίας.[2][4]
Από την πρώτη μέρα της ίδρυσης της η Ομόνοια συγκέντρωσε χιλιάδες οπαδούς, οι οποίοι αυξάνονταν μετά τις επιτυχίες της ομάδας. Οι φίλαθλοι της προέρχονταν κυρίως από την αριστερή εργατική λαϊκή τάξη. Η Ομόνοια τις επόμενες δεκαετίες έγινε η λαοφιλέστερη ομάδα της Κύπρου και χαρακτηρίστηκε ως «ομάδα του λαού».[5]
Ονομασία, έμβλημα και χρώματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το όνομα Ομόνοια επιλέχθηκε για να δείχνει την αντίθεση του σωματείου στο διχασμό και στη διάσπαση.[6][7] Ως έμβλημα επιλέχθηκε το τριφύλλι λόγω του πράσινου χρώματος τους που είναι το χρώμα της ελπίδας.[6][7] Χρώματα της ομάδας επελέγησαν το πράσινο και το άσπρο.[6]
Τμήμα ποδοσφαίρου ανδρών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από τα τμήματα που διατηρεί το σωματείο, το μακροβιότερο είναι το ποδοσφαιρικό, το οποίο ιδρύθηκε το 1948. Η Ομόνοια έχει κατακτήσει 21 πρωταθλήματα Κύπρου, 16 κύπελλα Κύπρου και 17 ασπίδες της ΚΟΠ, όντας η δεύτερη πιο πετυχημένη ομάδα σε κατακτήσεις τροπαίων στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Τα πρώτα πέντε χρόνια (1948-1953) συμμετείχε στα πρωταθλήματα της Κυπριακής Ερασιτεχνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.[8][5] Το 1953 το σωματείο έγινε μέλος της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ)[9] συμμετέχοντας στα πρωταθλήματα και κύπελλα υπό την αιγίδα της ομοσπονδίας, με εξαίρεση την περίοδο 1972-73 που συμμετείχε στο πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής.[10][11] Η ομάδα έχει 59 συμμετοχές στην Α΄ κατηγορία Κύπρου, όντας στην πέμπτη θέση στη σχετική κατάταξη.
Ευρωπαϊκές συμμετοχές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ομόνοια συμμετέχει στα ευρωπαϊκά κύπελλα ποδοσφαίρου από την περίοδο 1965-66. Είναι η κυπριακή ομάδα με τις περισσότερες συμμετοχές στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Μάλιστα, έχει δημιουργήσει ρεκόρ συνεχόμενων συμμετοχών (17) για κυπριακή ομάδα (1975-76 έως το 1991-92).[12]
Τίτλοι-Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το ποδοσφαιρικό τμήμα της Ομόνοιας Λευκωσίας έχει κατακτήσει τους εξής τίτλους:
- Υπό την αιγίδα της ΚΟΠ
- Super Cup (Ασπίδα Πάκκου/Στυλιανάκη/ΚΟΠ):
- Νικήτρια (17):[15] 1966, 1969, 1979, 1981, 1982, 1983, 1987, 1988, 1989, 1991, 1994, 2001, 2003, 2005, 2010, 2012, 2021
Η Ομόνοια έχει πετύχει:
- Πέντε νταμπλ (κατάκτηση πρωταθλήματος και κυπέλλου την ίδια περίοδο): 1971-72, 1973-74, 1980-81, 1981-82, 1982-83
- Τρία τρεμπλ (κατάκτηση πρωταθλήματος, κυπέλλου και ασπίδα την ίδια περίοδο)[16]: 1980-81, 1981-82, 1982-83
- Υπό την αιγίδα της ΚΕΠΟ
- Πρωταθλήτρια (4): 1948-49, 1949-50, 1950-51, 1951-52
- Κυπελλούχος (5): 1948-49, 1949-50, 1950-51, 1951-52, 1952-53
Τμήμα ποδοσφαίρου γυναικών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Οκτώβριο του 2015 ανακοινώθηκε η δημιουργία γυναικείου ποδοσφαιρικού τμήματος το οποίο συμμετέχει στο Παγκύπριο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου γυναικών από την περίοδο 2016-17.[17] Έχει κατακτήσει ένα κύπελλο Κύπρου.
Τίτλοι-Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κύπελλο Κύπρου:
- Κυπελλούχος (1): 2020-21
Τμήμα καλαθοσφαίρισης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το καλαθοσφαιρικό τμήμα της Ομόνοιας ιδρύθηκε το 1965. Δεν έχει κατακτήσει ποτέ το πρωτάθλημα ή το κύπελλο Κύπρου. Έχει τερματίσει τρεις φορές στην πρώτη θέση στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος αλλά και τις τρεις φορές έχασε το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι-οφ.[18] Επιπλέον, έχει συμμετάσχει στον τελικό του κυπέλλου το 2003 αλλά δεν κατάφερε να κατακτήσει το τρόπαιο.[19] Τον Οκτώβριο του 2023 ανακοινώθηκε η προσωρινή αναστολή της λειτουργιάς του τμήματος.
Τίτλοι-Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το καλαθοσφαιρικό τμήμα της Ομόνοιας Λευκωσίας έχει κατακτήσει τους εξής τίτλους:
- Πρωτάθλημα Β΄ κατηγορίας:[20]
- Πρωταθλήτρια (3): 1988-89, 1993-94, 1999-00
Τμήμα πετοσφαίρισης ανδρών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πετοσφαιρικό τμήμα της Ομόνοιας αποτελεί ιδρυτικό μέλος της Κυπριακής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης. Η Ομόνοια έχει κατακτήσει οκτώ φορές το πρωτάθλημα Κύπρου, δέκα φορές το κύπελλο Κύπρου και οκτώ φορές το Σούπερ Καπ.
Τίτλοι-Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πετοσφαιρικό τμήμα της Ομόνοιας Λευκωσίας έχει κατακτήσει τους εξής τίτλους:
- Πρωτάθλημα:
- Κύπελλο Κύπρου:
- Σούπερ Καπ:
- Νικητής (8):[21] 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2021, 2023
- Β΄ Κατηγορία:
- Έφηβοι
- Πρωτάθλημα:
- Πρωταθλήτρια (1):[22]1997/98
- Κύπελλο:
- Κυπελλούχος (2):[22] 1997/98, 1999/00
- Παίδες
- Πρωτάθλημα:
- Πρωταθλήτρια (1):[22] 1994/95
- Παμπαίδες
- Πρωτάθλημα:
- Πρωταθλήτρια (1):[22] 1987/88
Τμήμα πετοσφαίρισης γυναικών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πετοσφαιρικό τμήμα γυναικών της Ομόνοιας ιδρύθηκε το 2018.
Τμήμα ποδοσφαίρου σάλας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το τμήμα ποδοσφαίρου σάλας ανδρών έχει κατακτήσει 5 πρωταθλήματα Κύπρου, 6 κύπελλα και 4 σούπερ καπ. Μάλιστα, έχει πετύχει 3 συνεχόμενα νταμπλ.
Τίτλοι-Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το τμήμα ποδοσφαίρου σάλας της Ομόνοιας Λευκωσίας έχει κατακτήσει τους εξής τίτλους:
- Πρωτάθλημα Β΄ Κατηγορίας:
- Πρωταθλήτρια (1): 2003
Η Ομόνοια έχει πετύχει:
- Τέσσερα νταμπλ (κατάκτηση πρωταθλήματος και κυπέλλου την ίδια περίοδο): 2010-11, 2011-12, 2012-13, 2018-19
- Ένα τρεμπλ (κατάκτηση πρωταθλήματος, κυπέλλου και ασπίδα την ίδια περίοδο): 2018-19
Άλλα τμήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ομόνοια διαθέτει επίσης μια δυνατή ποδηλατική ομάδα, όπως επίσης και ομάδες δρομέων και παράκτιας χειροσφαίρισης γυναικών. Επιπλέον, στα πρώτα χρόνια της ίδρυσης της η Ομόνοια διατηρούσε τμήμα χόκεϊ και θεατρική ομάδα, ενώ τη δεκαετία του '70 διατηρούσε επίσης τμήματα επιτραπέζιας αντισφαίρισης και στίβου.[25]
Πρόεδροι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόεδροι της Ομόνοιας αποτέλεσαν οι:[25]
- Τάκης Νικολαΐδης (1949-1974)
- Κώστας Λυμπουρής (1974-1981)
- Κωστάκης Κωνσταντινίδης (1981-1989)
- Πανίκος Νεοφύτου (1989-1996)
- Λάκης Πολυκάρπου (1996-2000)
- Δώρος Σεραφείμ (2000-2008)
- Άγης Ιακωβίδης (Ιανουάριος 2008 - Μάρτιος 2008)
- Μιλτιάδης Νεοφύτου (2008-2012)
- Στέλιος Μυλωνάς (2012-2014)
- Δώρος Σεραφείμ (2014-2016)
- Αντώνης Τζιωνής (2016-2018)
- Λώρης Κυριάκου (2018-2020)
- Μάριος Αργυρίδης (2020-σήμερα)
Υποστηρικτές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι φίλοι του συλλόγου αναφέρονται με το προσωνύμιο «Κηφήνες».[26]
Είναι επίσης γνωστοί και ως «Πράσινοι»,[26] καθώς το πράσινο αποτελεί ένα από τα χρώματα του συλλόγου και ως «Κινέζοι», λόγω του μεγάλου αριθμού οπαδών της ομάδας, όντας η λαοφιλέστερη στην Κύπρο.
Το σύνολο των φίλων της ομάδας αναφέρονται και ως «Λαός» ή «Πράσινος Λαός».
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ». Αθλητισμός. Δήμος Αμμοχώστου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2012.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Μελετίου 2011, σελ. 97-98
- ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 16
- ↑ 4,0 4,1 Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 21
- ↑ 5,0 5,1 Μελετίου 2011, σελ. 141
- ↑ 6,0 6,1 6,2 «Ομόνοια: Βασίλισσα ετών 67!». balla.com.cy. 4 Ιουνίου 1965. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2015.
- ↑ 7,0 7,1 «Ο λόγος που επιλέγηκε το όνομα και το έμβλημα της Ομόνοιας». ΡΕΠΟΡΤΕΡ. 17 Ιουνίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2017.
- ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 150-151
- ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 61
- ↑ Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 92
- ↑ «Greece 1972/73». RSSSF. 19 Ιανουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2015.
- ↑ «ΑΠΟΕΛ: Δεκατρία σερί χρόνια ευρωπαίος». kathimerini.com.cy. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ «Πρωταθλήτριες Ομάδες». ΚΟΠ. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2015.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Κυπελλούχοι». ΚΟΠ. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2015.
- ↑ «Cyprus - List of Super Cup Finals». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. 28 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2015.
- ↑ «Στο κόλπο για το... απίθανο (μετά από 31 χρόνια)». kerkida.net. 27 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2015.
- ↑ «themasports.com | Έκανε και γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου η Ομόνοια! (pics)». www.themasports.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «ΟΜΟΝΟΙΑ Λευκωσίας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2016.
- ↑ «Ταυτότητα της Καλαθοσφαιρικής Ομόνοιας».
- ↑ «ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΕΣ ΟΜΑΔΕΣ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ 21,0 21,1 21,2 «Ιστορία του κυπριακού βόλλεϋ: Χρυσή Βίβλος Ανδρών». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 «Ιστορία του κυπριακού βόλλεϋ: Χρυσή Βίβλος Υποδομής». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016.
- ↑ 23,0 23,1 «Τρόπαια». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2015.
- ↑ «Όλες οι πρωταθλήτριες από το 1999-2000». www.cfa.com.cy. ΚΟΠ. 14 Μαΐου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2022.
- ↑ 25,0 25,1 «Ιστορία». omonoia.com.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2015.
- ↑ 26,0 26,1 «Η μάχη κερδίζεται και στην εξέδρα…». kerkida.net. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2017.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γαβριηλίδης, Μιχάλης· Παπαμωυσέως, Στέλιος (2001). Ένας αιώνας Κυπριακό ποδόσφαιρο. Λευκωσία: Ο Συγγραφέας. ISBN 9963-8720-1-8.
- Μελετίου, Γιώργος (2011). Κυπριακό ποδόσφαιρο 1900-1960. Λευκωσία: Power Publishing. ISBN 978-9963-688-87-6.
- Παπαμωυσέως, Στέλιος (2013). Από την ενοποίηση... στ' αστέρια (Κυπριακό ποδόσφαιρο 1953-2013). Λευκωσία: Ο Συγγραφέας.
- Στεφανίδης, Γιώργος (2003). 40 χρόνια κυπριακές ομάδες στην Ευρώπη. Λευκωσία: Χαραυγή. ISBN 9963-8841-1-3.
- Στυλιανού, Πάμπος· Γεωργίου, Νεόφυτος (1988). Νέα Σαλαμίνα, 40 χρόνια πρωτοπόρας αθλητικής πορείας. Κύπρος: Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου.
- Στυλιανού, Πάμπος (1998). 50 χρόνια Νέα Σαλαμίνα 1948-1998. Κύπρος: Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου. ISBN 978-9963-8370-0-7.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Χρόνια πολλά βασίλισσα
- Η αρχή της πολιτικοποίησης του ποδοσφαίρου: 60 χρόνια από τα γεγονότα του 1948 που οδήγησαν στη διάσπαση του κυπριακού ποδοσφαίρου
- Ομόνοια... ετών 67[νεκρός σύνδεσμος]
- Ομόνοια Λευκωσίας ετών 67!
- 67 χρόνια... Ομόνοια
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Επίσημος ιστότοπος
- Ιστοσελίδα με νέα για την Ομόνοια
- Ιστοσελίδα με νέα για την Ομόνοια
- Ιστοσελίδα με νέα για την Ομόνοια
- Ιστοσελίδα οπαδών της Ομόνοιας
- Ύμνος Ομόνοιας Λευκωσίας στο YouTube
- Στίχοι του ύμνου της Ομόνοιας Λευκωσίας
- Ομόνοια στο Facebook
- Ομόνοια, επίσημος λογαριασμός στο Twitter.
- Ομόνοια, επίσημος λογαριασμός στο YouTube.
- «Η ιστορία και η εξέλιξη στα σήματα των κυπριακών ομάδων». ΡΕΠΟΡΤΕΡ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2017.