Παρί Σεν Ζερμέν

Παρί Σαιν-Ζερμαίν

Επίσημη ονομασία	Paris Saint-Germain Football Club
Σύντομο όνομα	PSG
Προσωνύμιο	Les Parisiens (Οι Παριζιάνοι)
Ίδρυση	1970
Έδρα	Παρίσι, Γαλλία
Στάδιο	Παρκ ντε Πρενς, Παρίσι
Χρώματα	Μπλε μαρέν, κόκκινο και λευκό
Ιδιοκτήτης	Qatar Sports Investments
Πρόεδρος	Νασέρ Αλ-Κελαϊφί
Προπονητής	Λουίς Ενρίκε
Πρωτάθλημα	Λιγκ 1
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση Δεύτ. εμφάνιση Τρίτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα
wikidata ()

Η Παρί Σεν Ζερμέν (γαλλικά: Paris Saint-Germain, προφέρεται: [paʁi sɛ̃ ʒɛʁmɛ̃], Παρί Σαιν-Ζερμάν), συχνά συντομευμένη σε Παρί ΣΖ, ΠΣΖ ή απλά Παρί, είναι γαλλικός ποδοσφαιρικός σύλλογος με έδρα το Παρίσι. Προέρχεται από την συγχώνευση, το 1970, της Σταντ Σαιν-Ζερμάν, με έτος ίδρυσης το 1904, και της Παρί ΦΚ, με έτος ίδρυσης το 1969.

Παρούσα στη πρώτη κατηγορία από το 1974, η Παρί Σεν Ζερμέν αποτελεί από το 2007 τον γαλλικό σύλλογο με τη μεγαλύτερη σε διάρκεια συνεχόμενη παρουσία στο πρωτάθλημα: η σεζόν 2024–2025 είναι 51η συνεχόμενη σεζόν της στην ελίτ του γαλλικού ποδοσφαίρου. Η ομάδα έχει κατακτήσει συνολικά 12 φορές το Γαλλικό πρωτάθλημα, 14 το Κύπελλο Γαλλίας, 9 το Λιγκ Καπ και 1 το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης το 1996, το μοναδικό που έχει κατακτήσει ποτέ γαλλική ομάδα. Παρά σχετικά νεαρό της ύπαρξής της, οι ευρωπαϊκές της επιδόσεις την κατατάσσουν στην τρίτη θέση της σχετικής κατάταξης μεταξύ των γαλλικών ομάδων (και στην 49η σε ευρωπαϊκή κλίμακα) για την κατάταξη των ποδοσφαιρικών ομάδων του 20ού αιώνα σύμφωνα με το IFFHS.

Η Παρί Σεν Ζερμέν δίνει τις εντός έδρα αναμετρήσεις της στο Παρκ ντε Πρενς από τον Ιούλιο του 1974 και χρησιμοποιεί ως προπονητικό κέντρο το Camp des Loges στο Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι, ιδιοκτησία που κληρονόμησε από την Σταντ Σαιν-Ζερμάν. Με πρόεδρο τον Ντανιέλ Εκτέρ και στη συνέχεια τον Φρανσίς Μπορελί, αγοράστηκε το 1991 από τον κάτοχο των τηλεοπτικών δικαιωμάτων του πρωταθλήματος, Canal+, το οποίο οδήγησε την ομάδα του Παρισιού σε ορισμένες επιτυχίες στη διάρκεια των πρώτων ετών παρουσίας του στα διοικητικά του συλλόγου. Το 2006, η ΠΣΖ πέρασε στα χέρια της αμερικάνικης επενδυτικής εταιρείας Colony Capital, η οποία έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την προσεχή ανακαίνιση του Παρκ ντε Πρενς. Το 2011 και το 2012, η Qatar Investment Authority, βασιλική επενδυτική εταιρεία του Εμιράτου του Κατάρ, αγόρασε με την σειρά της την ομάδα, προσφέροντάς της, με αυτό τον τρόπο, αξιόλογα χρηματικά ποσά και κάνοντάς την τμήμα του νέου αθλητικού συλλόγου της Παρί Σεν Ζερμέν. Ο Νασέρ Αλ-Κελαϊφί ανέλαβε χρέη προέδρου του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου. Προπονητής της ομάδας την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο (2024–25) είναι ο Λουίς Ενρίκε.

Σήμα

Το «εμβληματικό» σήμα της Παρί ΣΖ, συχνά αποκαλούμενο και σήμα «tour Eiffel», αποτελείται από μια αναπαράσταση του Πύργου του Άιφελ σε κόκκινη απόχρωση πάνω από μια άσπρη κούνια, η οποία αναπαριστά την βασιλική κούνια του εμβλήματος της πόλης του Σαιν-Ζερμάν-αν-Λαι όπου γεννήθηκε ο Λουδοβίκος ΙΔ΄, σε μπλε φόντο. Έκανε την εμφάνισή του στη διάρκεια της σεζόν 1972-1973, πριν από τον άφιξη του Εκτέρ. Η προσαρμογή του, με την προσθήκη του Παρκ ντε Πρενς, έκανε την εμφάνισή της στα μέσα της δεκαετίας του 1970 στο merchandising του συλλόγου, όμως δεν χρησιμοποιήθηκε ως επίσημο σήμα της ομάδας παρά μόνο το 1982.

Την σεζόν 1986-1987, ο σύλλογος υιοθέτησε ένα νέο σήμα για την εμφάνισή του : ουσιαστικά, δεν επρόκειτο για το σήμα, αυτό καθ'αυτό του συλλόγου, αλλά αυτού του Παρισιού ως υποψήφιας πόλης για την διοργάνωση των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1992. Το 1992, λίγο καιρό μετά την εξαγορά του συλλόγου από το Canal+, το κύριο σήμα του συλλόγου άλλαξε ολοκληρωτικά. Επισήμως, έπαψε να χρησιμοποιείται το 1996, όμως παρέμεινε σε χρήση, ορισμένες φορές, από την διοίκηση του συλλόγου στη διάρκεια των αμέσως επόμενων ετών. Το σήμα « tour Eiffel », αρκετά συχνά τροποποιήσιμο ή αλλασόμενο, πραγματοποίησε, από εκείνη την στιγμή, την επιστροφή του, τόσο στις εμφανίσεις της ομάδας όσο και εντός των διοικητικών κλιμακίων του συλλόγου της γαλλικής πρωτεύουσας.

Διακρίσεις

Επίσημες διακρίσεις της πρώτης ομάδας της Παρί ΣΖ

Εθνικές Διοργανώσεις

Διεθνείς Διοργανώσεις

Λιγκ 1 (12) Πρωταθλήτρια το 1986, το 1994, το 2013, το 2014, το 2015, το 2016, το 2018, το 2019, το 2020, το 2022, το 2023 και το 2024. Δευτεραθλήτρια το 1989, το 1993 , το 1996, το 1997, το 2000, το 2004, το 2012, το 2017 και το 2021. Κύπελλο Γαλλίας (15) Νικήτρια το 1982, το 1983, το 1993, το 1995, το 1998, το 2004, το 2006, το 2010, το 2015, το 2016, το 2017, το 2018, το 2020, το 2021 και το 2024. Φιναλίστ το 1985, το 2003, το 2008, το 2011, και το 2019. Λιγκ Καπ (9) Νικήτρια το 1995, το 1998, το 2008, το 2014, το 2015, το 2016, το 2017, το 2018 και το 2020 Φιναλίστ το 2000. Σούπερ Καπ Γαλλίας (12) Νικήτρια το 1995, το 1998, το 2013, το 2014, το 2015, το 2016, το 2017, το 2018, το 2019, το 2020, το 2022 και το 2023. Φιναλίστ το 1986, το 2004, το 2006 και το 2010. Ντιβιζιόν 2/Λιγκ 2 (1) Πρωταθλήτρια το 1971.

ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ Φιναλίστ το 2020 Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (1) Νικήτρια το 1996. Φιναλίστ το 1997. ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ Φιναλίστ το 1996. Κύπελλο Ιντερτότο (1) Νικήτρια το 2001.

Επιπλέον, η Παρί ΣΖ έχει κατακτήσει αρκετά φιλικού χαρακτήρα τουρνουά στα οποία έχει λάβει μέρος, με σημαντικότερο το Τουρνουά ντε Παρί, του οποίου και ήταν διοργανώτρια από το 1975 ως το 1993 και μετά το 2010, παίρνοντας την θέση της Ρασίνγκ Κλαμπ ντε Φρανς. Μεταξύ των φιλικών αυτών τουρνουά, λοιπόν, που έχει κατακτήσει ο σύλλογος περιλαμβάνονται το Τουρνουά ντε Παρί (το 1980, το 1981, το 1984, το 1986, το 1989, το 1992 και το 1993), το Διεθνές Τουρνουά της Τρουά (το 1980), το Τρόπαιο της Πάλμα ντε Μαγιόρκα (το 1982), το Διεθνές Τουρνουά του Σεντάν (το 1992), το Τροφέο ντε λα Θεράμικα (το 2001), καθώς και το Κύπελλο του Ίνσμπρουκ (το 2011).

Διάδοχη κατάσταση του Σταντ Σαιν-Ζερμάν, η Παρί ΣΖ μετρά ως τέτοια ένα τίτλο σε τοπικό επίπεδο: το Πρωτάθλημα της Ντιβιζιόν Ντ'Ωνέρ του Παρισιού το οποίο και κατέκτησε το 1957.

Παίκτες

Τρέχουσα σύνθεση

Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.

No.	Έθνος	Θέση	Παίκτης
2		Α	Ασράφ Χακίμι
3		Α	Πρεσνέλ Κιμπεμπέ
4		Α	Σέρχιο Ράμος
5		Α	Μαρκίνιος
6		Μ	Μάρκο Βεράτι
7		Ε	Κιλιάν Εμπαπέ
8		Μ	Φαμπιάν Ρουίθ Πένια
10		Ε	Νεϊμάρ
14		Α	Χουάν Μπερνάτ
15		Μ	Ντανίλο Περέιρα
16		Τ	Σέρχιο Ρίκο
17		Μ	Βίτορ Φερέιρα
18		Μ	Ρενάτο Σάντσες
25		Α	Νούνο Μέντες
26		Α	Νορντί Μουκιελέ
28		Μ	Κάρλος Σολέρ
29		Α	Τιμοτέ Πεμπελέ
30		Ε	Λιονέλ Μέσι
44		Ε	Ουγκό Εκιτικέ
90		Τ	Αλεξάντρ Λετεγιέ
99		Τ	Τζανλουίτζι Ντοναρούμα
—
—
—
—

Ιστορικές προσωπικότητες του συλλόγου

Πρόεδροι

Πρόεδροι της ΠΣΖ μετά το 2005

Κατάταξη	Όνομα	Περίοδος
10	Πιέρ Μπλαιγιώ	2005–2006
11	Αλαίν Καϊζάκ	2006–2008
12	Σιμόν Ταχάρ	2008
13	Σαλ Βιλνέβ	2008–2009
14	Σεμπαστιάν Μπαζέν	2009
15	Ρομπέν Λεπρού	2009–2011
16	Μπενουά Ρουσσώ	2011
17	Νασέρ Αλ-Κελαϊφί	από το 2011

Πρόεδροι της ΠΣΖ από το 1970 ως το 2005

Κατάταξη	Όνομα	Περίοδος
1	Πιέρ-Ετιέν Γκιγιό	1970–1971
2	Γκι Κρεσάν	1971
3	Ανρί Πατρέλ	1971–1973
4	Ντανιέλ Εκτέρ	1973–1978
5	Φρανσίς Μπορελί	1978–1991
6	Μισέλ Ντενιζό	1991–1998
7	Σαρλ Μπιετρί	1998
8	Λοράν Περπέρ	1998–2003
9	Φρανσίς Γκραίιγ	2003–2005

Πρώτος πρόεδρος της Σταντ Σαιν-Ζερμάν υπήρξε ο Φελίξ Μπουαγιέ (1904). Μεταξύ αυτής της πρώτης προεδρίας και της έλευσης στην προεδρία του συλλόγου του Ανρί Πατρέλ (1958), κανένα όνομα δεν είναι ιστορικά εξακριβωμένο, με εξαίρεση αυτό του Ζορζ Ωμπρί (πρόεδρος το 1921), ελέω έλλειψης πηγών. Ελέω του φόρτου εργασίας του που προέκυπτε από την ανάμειξή του με τα διοικητικά της Γαλλικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, της οποίας ήταν εκ των αντιπροέδρων, ο Ανρί Πατρέλ υποχρεώθηκε να παραχωρήσει, προσωρινά, την προεδρία του συλλόγου στον Μ. Ντουρ (1962-1963) και στη συνέχεια στον Ροζέ Λεζιγκάν (1963-1964), προτού επανέλθει στην θέση του το διάστημα μεταξύ 1964 και 1970. Ήταν ο Πατρέλ αυτός που διαπραγματεύτηκε την συγχώνευση με την Παρί ΦΚ, η οποία και οδήγησε στην μετονομασία του συλλόγου σε Παρί Σαιν-Ζερμάν Φουτμπόλ Κλαμπ.

Στις 26 Ιουνίου 1970, η έκτακτη γενική συνέλευση του συλλόγου που διεξήχθη εξέλεξε μια τριανδρία στην διοίκηση της ΠΣΖ: τους Πιέρ-Ετιέν Γκιγιό (πρόεδρος), Γκι Κρεσάν (αντιπρόεδρος επί διοικητικών θεμάτων) και Ανρί Πατρέλ (αντιπρόεδρος επί αθλητικών θεμάτων). Στις 4 Ιουνίου 1971, ο Γκι Κρεσάν ανέλαβε χρέη προέδρου, ενώ ο Ανρί Πατρέλ ανέλαβε καθήκοντα αντιπροέδρου. Μια νέα αλλαγή στην ηγεσία του συλλόγου, έλαβε χώρα, λίγο πριν από το διαζύγιο του Μαΐου του 1972, με την επιστροφή του Ανρί Πατρέλ στην προεδρία μετά τις 17 Δεκεμβρίου του 1971.

Ο Μισέλ Ντενιζό, πρόεδρος της ΠΣΖ από το 1991 ως το 1998, κατά την περίοδο ιδιοκτησίας του συλλόγου από το Canal+.

Η ΠΣΖ έλαβε την στήριξη του μόδιστρου Ντανιέλ Εκτέρ τον Μάιο του 1973. Ο τελευταίος, ανέλαβε την προεδρία της επιτροπής διαχείρισης του συλλόγου, ωστόσο ο Ανρί Πατρέλ διατήρησε την θέση του στην προεδρία της ομάδας. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο αυτών ανδρών ήταν ιδιαιτέρως ταραχώδης. Ο Πατρέλ αποχώρησε από την ομάδα την επομένη, κιόλας, της επανόδου στην Ντιβιζιόν 1, στις 9 Ιουνίου 1974, αφήνοντας στον Εκτέρ την θέση του προέδρου έως και τις 9 Ιανουαρίου του 1978. Το σκάνδαλο, ωστόσο, των διπλών εκδοτηρίων στο Παρκ ντε Πρενς οδήγησε σε παραίτηση τον Εκτέρ, την θέση του οποίου πήρε άλλο μέλος του διοικητικού συμβουλίου, ο Φρανσίς Μπορελί. Ο ιδιαιτέρως ευδιάθετος πρόεδρος Μπορελί παρέμεινε στο αξίωμά του για διάστημα δεκατριών και μισό σεζόν, προτού παραδώσει τα ηνία του συλλόγου στο Groupe Canal+ στις 31 Μαΐου του 1991. Το συνδρομητικό κανάλι κατείχε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ΠΣΖ έως και τις 20 Ιουνίου του 2006 μέσω, διορισμένων από το Groupe Canal+, προέδρων και πιο συγκεκριμένα τους Μισέλ Ντενιζό (31 Μαΐου 1991 – 11 Μαΐου 1998), Σαρλ Μπιετρί (11 Μαΐου 1998 – 21 Δεκεμβρίου 1998), Λοράν Περπέρ (22 Δεκεμβρίου 1998 – 5 Ιουνίου 2003), Φρανσίς Γκραίιγ (5 Ιουνίου 2003 – 2 Μαΐου 2005) και Πιέρ Μπλαιγιώ (2 Μαΐου 2005 – 20 Ιουνίου 2006).

Ο Νασέρ Αλ-Κελαϊφί, νυν πρόεδρος της ΠΣΖ.

Το Canal+ απεμπλάκη ολοκληρωτικά από τα διοικητικά της ΠΣΖ τον Ιούνιο του 2006. Ο Αλαίν Καϊζάκ, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου από το 1987, ανέλαβε καθήκοντα προέδρου στις 20 Ιουνίου 2006. Οι δύο σεζόν που ακολούθησαν ήταν ιδιαιτέρως δύσκολες για την ΠΣΖ, με σημαντικότερη την υπόθεση ΠΣΖ - Χάποελ Τελ Αβίβ, καθώς και τα απογοητευτικά αποτελέσματα για το πρωτάθλημα. Ο Αλαίν Καϊζάκ παραιτήθηκε των καθηκόντων του στις 21 Απριλίου 2008, μόλις τέσσερις αγωνιστικές πριν από την ολοκλήρωση της σεζόν στο πρωτάθλημα, κι ενώ η ΠΣΖ βρισκόταν εντός της ζώνης του υποβιβασμού. Αντικαταστάθηκε, προσωρινά, από τον Σιμόν Ταχάρ, τον οποίο διαδέχτηκε ο Σαρλ Βιλνέβ, πρώην υπεύθυνος του αθλητικού τμήματος ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού TF1 στις 27 Μαΐου 2008, λίγες μόλις ημέρες μετά την εξασφάλιση της παραμονής στην Λιγκ 1 κατά την διάρκεια της τελευταίας αγωνιστικής του πρωταθλήματος, καθώς και την ήττα στον τελικό του Κυπέλλου Γαλλίας απέναντι στην Ολιμπίκ Λυών. Ο Σαρλ Βιλνέβ αντικαταστάθηκε από τον Σεμπαστιάν Μπαζέν στις 3 Φεβρουαρίου 2009, έπειτα από εσωτερική διαμάχη σχετικ1ά με τον τρόπο διοίκησης του συλλόγου. Ο Μπαζέν αποδέχτηκε την θέση αυτή, φροντίζοντας, ωστόσο, να τονίσει εξαρχής ότι δεν του ήταν δυνατό να κατέχει την θέση του «προέδρου» του συλλόγου, με όλη την έννοια της λέξης, λόγω φόρτου εργασίας. Ο Φιλίπ Μπουαντριέ ορίστηκε, προσωρινά, εντεταλμένος γενικός διευθυντής του συλλόγου, έως ότου γίνει γνωστό το άτομο που θα αναλάμβανε, με πλήρη ενασχόληση, το πόστο αυτό.

Στις 9 Σεπτεμβρίου 2009, ο Ρομπέν Λεπρού έγινε ο νέος πρόεδρος της ΠΣΖ. Στις 13 Ιουλίου 2011, έπειτα από την αλλαγή στα μετοχικά του συλλόγου και την έλευση του Λεονάρντο στην θέση του γενικού διευθυντή, ο οποίος είχε απόλυτη εξουσία στα θέματα που άπτονταν του αθλητικού κομματιού του συλλόγου, καθαιρέθηκε από το νέο διοικητικό συμβούλιο. Στις 4 Νοεμβρίου 2011, έπειτα από αλλαγή στο καταστατικό του συλλόγου, ο Ζαν-Κλοντ Μπλαν ανέλαβε γενικός διευθυντής, ενώ ο Νασέρ Αλ-Κελαϊφί, εκπρόσωπος του μεγαλομετόχου και μέχρι πρότινος πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, αναβαθμίστηκε στον ρόλο του προέδρου και, ταυτόχρονα, γενικού διευθυντή.

Προπονητές

Προπονητές από το 1970 έως το 1983

ΑΑ	Προπονητής	Περίοδος
1	Πιέρ Φελιπόν	1970–1972
2	Ρομπέρ Βικό	1972–1973
3	Ρομπέρ Βικό και Ζυστ Φονταίν	1973–1975
4	Ζυστ Φονταίν	1975–1976
5	Βέλιμπορ Βάσοβιτς	1976 – Μάι. 1977
6	Ιλίγια Πάντελιτς και Πιέρ Αλονζό	Μάι. 1977
7	Ζαν-Μισέλ Λαρκέ	1977–1978
8	Πιέρ Αλονζό	Σεπ. 1978 – Νοέ. 1978
9	Βέλιμπορ Βάσοβιτς	Νοέ. 1978 – Οκτ. 1979
10	Πιέρ Αλονζό και Καμίγ Σοκιέ	Οκτ. 1979
11	Ζορζ Πεϊρός	Νοέ. 1979 – 1983
12	Λυσιάν Λεντύκ	1983 – Απρ. 1984

Προπονητές από το 1984 έως το 1998

ΑΑ	Προπονητής	Περίοδος
13	Ζορζ Πεϊρός	Απρ. 1984 – Μάρ. 1985
14	Κριστιάν Κοστ	Απρ. 1985
15	Ζεράρ Ουγιέ	1985 – Οκτ. 1987
16	Ερίκ Μομπαέρ	Οκτ. 1987 – Φεβ. 1988
17	Ερίκ Μομπαέρ και Ζεράρ Ουγιέ	Φεβ. 1988 – Ιούν.1988
18	Τόμισλαβ Ίβιτς	1988–1990
19	Ανρί Μισέλ	1990–1991
20	Αρτούρ Ζόρζε	1991–1994
21	Λουίς Φερναντές	1994–1996
22	Ραϊμούντο Ρικάρντο Γκόμες και Ζοέλ Μπατς	1996–1998
23	Αλαίν Ζιρές	Ιούν. 1998 – Οκτ. 1998
24	Αρτούρ Ζόρζε	Οκτ. 1998 – Μάρ. 1999

Προπονητές από το 1999 εως σήμερα

ΑΑ	Προπονητής	Περίοδος
25	Φιλίπ Μπερζερού	Μάρ. 1999 – Δεκ. 2000
26	Λουίς Φερναντές	Δεκ. 2000 – 2003
27	Βαχίντ Χαλίχοτζιτς	2003 – Φεβ. 2005
28	Λοράν Φουρνιέ	Φεβ. 2005 – Δεκ. 2005
29	Γκι Λακόμπ	Δεκ. 2005 – Ιαν. 2007
30	Πολ Λε Γκεν	Ιαν. 2007 – 2009
31	Αντουάν Κομπουαρέ	2009 – Δεκ. 2011
32	Κάρλο Αντσελότι	2011–2013
33	Λοράν Μπλαν	2013–2016
34	Ουνάι Έμερι	2016–2018
35	Τόμας Τούχελ	2018–2020
36	Μαουρίσιο Ποτσετίνο	2021–2022
37	Κριστόφ Γκαλτιέ	2022–2023
38	Λουίς Ενρίκε	από το 2023

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημος ιστότοπος