Πραξικόπημα της πυτζάμας
Το πραξικόπημα της πυτζάμας ήταν μια αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος και ανατροπής της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή από πιστούς στην χούντα ανώτατους και ανώτερους αξιωματικούς του Στρατού Ξηράς τον Φεβρουάριο του 1975[1].
Την συνωμοσία αποκάλυψε στην κυβέρνηση ο τότε διευθυντής του Τμήματος Ασφαλείας της ΚΥΠ και χειριστής των Αρχείων της ΕΣΑ, ταγματάρχης Ιωάννης Αλεξάκης, μετέπειτα αντιστράτηγος επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.[2]
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την πτώση της χούντας του Ιωαννίδη και πριν την δίκη των ηγετών της, μια ομάδα αξιωματικών με πρωτεργάτες τον υποστράτηγο Παύλο Παπαδάκη, τους ταξιάρχους Νικόλαο Ντερτιλή, Γεώργιο Λαμπούση, Ανδρέα Κονδύλη, τους αντισυνταγματάρχες Νικόλαο Ρετζέπη, Ιωάννη Στειακάκη, Δημήτριο Σκόνδρα και τους ταγματάρχες Αριστείδη Παλαΐνη, Αθανάσιο Γερακίνη, Αθανάσιο Περδίκη και Παρασκευά Μπόλαρη[3][4], σχεδίασε στρατιωτικό κίνημα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λάρισα με στόχους την παραίτηση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, την επάνοδο της Ελλάδας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ (από το οποίο είχε αποχωρήσει μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο) και την απελευθέρωση του πρώην δικτάτορα ταξίαρχου Δημήτρη Ιωαννίδη.
Η κίνηση αποκαλύφθηκε στις 24 Φεβρουαρίου πριν την ενεργοποίησή της και διατάχθηκε η σύλληψη 37 αξιωματικών, από τους οποίους καταδικάστηκαν οι 14, ενώ η κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία να προχωρήσει σε ευρείες αποστρατείες φιλοχουντικών αξιωματικών. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Αβέρωφ αποκάλεσε την κίνηση «πραξικόπημα της πυτζάμας» επειδή οι περισσότεροι από τους κινηματίες συνελήφθησαν την ώρα του ύπνου[5] και επειδή ήθελε να καθησυχάσει την κοινή γνώμη.
Ένας από τους πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου, ο ταγματάρχης Παρασκευάς Μπόλαρης, απέδρασε από το νοσοκομείο[6], όπου κρατούνταν και διέφυγε στο εξωτερικό. Επέστρεψε στην Ελλάδα μετά την παραγραφή των αδικημάτων του και εμφανίστηκε σε εκδήλωση υπέρ της χούντας στην Αθήνα τον Απρίλιο του 2013, μαζί με τη Δέσποινα Παπαδοπούλου, χήρα του δικτάτορα, τον Αριστείδη Δημόπουλο (υφυπουργό Εθνικής Οικονομίας επί χούντας και πρώην ευρωβουλευτή της ΕΠΕΝ), τον ξάδελφο του Παπαδόπουλου, Άγγελο Παπαθάνου, ο οποίος ήταν και διευθυντής του πολιτικού του γραφείου , τον Αγαθαγγέλου και άλλους[7].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Χρονικό του 20ού αιώνα, Τέσσερα Έψιλον, 1990, σελ. 1.138.
- ↑ Πρέσβης Παύλος Αποστολίδης, Μυστική Δράση: Υπηρεσίες Πληροφοριών στην Ελλάδα, σελίδες 266-269
- ↑ >http://www.sansimera.gr/articles/747
- ↑ Νίκος Κακαουνάκης, 2650 μερόνυχτα συνωμοσίας, τόμος 2, εκδόσεις Παπαζήση, 1976.
- ↑ Κρεμμυδάς, Γιώργης Θ. (1984). Οι άνθρωποι της χούντας μετά τη Δικτατορία. Εξάντας. σελ. 54.
- ↑ Συνέντευξη του Μπόλαρη στο περιοδικό "Crash", Π. Μπόλαρης: Απέδρασα φορώντας ποδιά γιατρού και περούκα, newsbeast.gr, 8-2-2013, ανάκτηση 15-7-2013.
- ↑ Η επιστροφή του Μπόλαρη Αρχειοθετήθηκε 2013-05-01 στο Wayback Machine., εφημερίδα Press, 23-4-2013.