Γενικές εκλογές της Γουινέας-Μπισσάου (2014)
Γενικές εκλογές διεξήχθησαν στη Γουινέα-Μπισσάου στις 13 Απριλίου 2014, με τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών να διεξάγεται στις 18 Μαΐου. Εξαιτίας λογιστικών προβλημάτων και καθυστερήσεων, οι εκλογές αναβλήθηκαν κατ' επανάληψη, καθώς η αρχική ημερομηνία διεξαγωγής τους είχε οριστεί για τις 24 Νοεμβρίου 2013 και εν συνεχεία για τις 16 Μαρτίου 2014.[1] Νικητής των προεδρικών εκλογών ανακηρύχθηκε, έπειτα από τη διεξαγωγή και του δεύτερου γύρου ο Ζοζέ Μάριο Βαζ.[2]
Πλαίσιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι εκλογές ήταν το επακόλουθο ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος, που σημειώθηκε το 2012 και είχε ως αποτέλεσμα ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών εκείνης της χρονιάς να μην γίνει ποτέ.[3] Στις 26 Φεβρουαρίου 2014 το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών παρότρυνε τη μεταβατική κυβέρνηση της Γουινέας-Μπισσάου να συμμορφωθεί με τις εξαγγελίες για διεξαγωγή εκλογών, απειλώντας με κυρώσεις όσους αντιτίθενται στη συνταγματική τάξη.
Λίγες εβδομάδες προτού διεξαχθούν οι εκλογές πέθανε ο πρώην πρόεδρος Κούμπα Ιαλά.[4]
Την ημέρα της διεξαγωγής του τελικού γύρου των προεδρικών εκλογών, καταγγέλθηκαν περιστατικά παρενόχλησης σε βάρος υποστηρικτών του Ζοζέ Μάριο Βαζ, ο οποίος προηγήθηκε στον πρώτο γύρο.[5]
Εκλογικό σύστημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πρόεδρος εξελέγη με το σύστημα δύο γύρων, ενώ οι 102 μέλη της Εθνοσυνέλευσης του Λαού εξελέγησαν με αναλογική εκπροσώπηση από 27 πολυεδρικές περιφέρειες.[6] Με βάση το Άρθρο 33 του Εκλογικού Νόμου απαγορεύεται η δημοσιοποίηση οποιασδήποτε δημοσκόπησης.[7]
Υποψήφιοι και κόμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Επιβεβαιώθηκε η συμμετοχή 13 υποψηφίων για τις προεδρικές εκλογές με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου,[8] ενώ απέρριψε τις αιτήσεις 8 υποψηφίων.[9]
Το Δικαστήριο ενέκρινε τη συμμετοχή 15 κομμάτων στις εκλογές για τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης, ωστόσο απέρριψε τις αιτήσεις άλλων 7 κομμάτων: του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου, του Πολιτικού Φόρουμ της Γουινέας-Σοσιαλδημοκρατία, του Δημοκρατικού Κόμματος Ανάπτυξης, του Δημοκρατικού Κινήματος της Γουινέας, της Πατριωτικής Κίνησης, του Συνδέσμου της Γουινέας για την Οικολογική Προστασία και του Κόμματος για Δημοκρατία, Ανάπτυξη και Ιθαγένεια.[9]
Αποτελέσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών δεν κατέστη δυνατό να αναδειχθεί νικητής και στο δεύτερο γύρο αναμετρήθηκαν ο πρώην υπουργός Οικονομικών Ζοζέ Μάριο Βαζ, ο οποίος προηγήθηκε με 40,8%, με τον Νούνο Γκόμες Ναμπιάμ, που πήρε 24,7% των ψήφων στον πρώτο γύρο, υποστηριζόμενος από το στρατό. [10] Νικητής ανακηρύχθηκε ο Βαζ στις 20 Μαρτίου, με ποσοστό 61,9% έναντι 38,1 για τον Ναμπιάμ.[11]
Αποτελέσματα προεδρικών εκλογών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Υποψήφιος | Κόμμα | Πρώτος γύρος | Δεύτερος γύρος | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Ψήφοι | % | Ψήφοι | % | ||
| Ζοζέ Μάριο Βαζ | PAIGC | 257.572 | 40,89 | 364.394 | 61,92 |
| Νούνο Γκόμες Ναμπιάμ | Ανεξάρτητος | 156.163 | 24,79 | 224.089 | 38,08 |
| Πάουλο Γκόμες | Ανεξάρτητος | 65.490 | 10,40 | ||
| Άμπελ Ινκάντα | Κόμμα για την Κοινωνική Ανανέωση | 43.890 | 6,97 | ||
| Μαμαντού Γιαγιά Τζαλό | Νέο Δημοκρατικό Κόμμα | 28.535 | 4,53 | ||
| Ιμπραΐμα Σορί Τζαλό | Εθνικό Κόμμα Συμφιλίωσης | 19.497 | 3,10 | ||
| Αντόνιο Αφόνσο Τε | Ρεπουμπλικανικό Κόμμα για Ανεξαρτησία και Ανάπτυξη | 18.808 | 2,99 | ||
| Έλντερ βας Λόπες | Ανεξάρτητος | 8.888 | 1,41 | ||
| Ντομίνγκος Κουαντέ | Ανεξάρτητος | 8.607 | 1,37 | ||
| Αρεγκάντο Μαντένκε Τε | Κόμμα των Εργατών | 7.269 | 1,15 | ||
| Λουίς Νανκάσα | Ανεξάρτητος | 7.012 | 1,11 | ||
| Ζόρζε Μαλού | Ανεξάρτητος | 6.125 | 0,97 | ||
| Σιρίλο Ροντρίγκες ντε Ολιβέιρα | Σοσιαλιστικό Κόμμα | 2.070 | 0,33 | ||
| Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια | 62.514 | – | – | ||
| Σύνολο | 692.440 | 100 | – | ||
| Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 775.508 | 89,29 | |||
| Πηγή: CNE | |||||
Αποτελέσματα Εθνοσυνέλευσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Κόμμα | Ψήφοι | % | Έδρες | +/– |
|---|---|---|---|---|
| PAIGC | 281.408 | 47,98 | 57 | –10 |
| Κόμμα για την Κοινωνική Ανανέωση | 180.432 | 30,76 | 41 | +13 |
| Νέο Δημοκρατικό Κόμμα | 28.581 | 4,87 | 1 | 0 |
| Δημοκρατικό Κόμμα Συσπείρωσης | 19.757 | 3,37 | 2 | +1 |
| Ρεπουμπλικανικό Κόμμα για την Ανεξαρτησία και την Ανάπτυξη | 17.919 | 3,06 | 0 | –3 |
| Ένωση για την Αλλαγή | 10.803 | 1,84 | 1 | +1 |
| Πατριωτική Ένωση της Γουινέας | 10.919 | 1,86 | 0 | 0 |
| Αντίσταση της Γουινέας-Μπισσάου-Κίνημα Μπαφατά | 9.502 | 1,62 | 0 | Νέο |
| Κόμμα Εθνικής Συμφιλίωσης | 7.903 | 1,35 | 0 | 0 |
| Κόμμα του Μανιφέστου του Λαού | 4.101 | 0,70 | 0 | Νέο |
| Ενωτικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα | 4.048 | 0,69 | 0 | 0 |
| Κόμμα των Εργατών | 3.659 | 0,62 | 0 | 0 |
| Σοσιαλιστικό Κόμμα | 3.480 | 0,59 | 0 | 0 |
| Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα | 2.302 | 0,39 | 0 | 0 |
| Δημοκρατικό Κοινωνικό Μέτωπο | 1.710 | 0,29 | 0 | 0 |
| Άκυρα/λευκά | 100.352 | – | – | – |
| Σύνολο | 686.876 | 100 | 102 | +2 |
| Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 775.508 | 88,57 | – | – |
| Πηγή: CNE (έδρες), CNE (ψήφοι) | ||||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Guinea-Bissau postpones post-coup election until March». Reuters. 15 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2014.
- ↑ «Vaz elected President of Guinea-Bissau». Voice Of America. 2014-05-20. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-05-21. https://web.archive.org/web/20140521031343/http://www.voanews.com/content/vaz-elected-president-of-guinea-bissau-/1918556.html. Ανακτήθηκε στις 2014-05-20.
- ↑ «Electoral Calendar - international elections world elections». Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2011.
- ↑ «Ex-president of Guinea-Bissau dies». SBS. 4 Απριλίου 2014.
- ↑ «Guinea-Bissau votes for new leader». News24. 19 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2014.
- ↑ «Electoral system». IPU.
- ↑ «Holding of Elections Brings Guinea Bissau Closer to Constitutional Normalcy» (PDF). European Union Election Observation Mission. Hotel Azalai, Bissau. 14 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Look, Anne (26 Μαρτίου 2014). «Guinea Bissau: Tight Timeline As Nation Prepares April 13 Polls». allAfrica. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2014.
- ↑ 9,0 9,1 «GUINÉ-BISSAU: SUPREMO "CHUMBA" OITO CANDIDATURAS PRESIDENCIAIS E SETE PARTIDOS». A Nação. 14 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2014.
- ↑ Dabo, Alberto (17 Μαΐου 2014). «Bissau presidential frontrunner calls for peace on eve of vote». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2014.
- ↑ «Vaz wins Guinea-Bissau election». AFP. 20 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2014.