Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σάρον Κίνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Σάρον Κιν)
Σάρον Κίνι
Πραγματικό όνομαΣάρον Ελίζαμπεθ Χολ
Γέννηση30 Νοεμβρίου 1939 (1939-11-30) (84 ετών)
Ιντιπέντενς, Μιζούρι, Η.Π.Α.
ΕθνικότηταΑμερικάνικη
ΚαταδίκηΓια την δολοφονία του Φραντζίσκο Παρέιντς Ορντόνιεζ
Ποινή13 χρόνια στην φυλακή
Χώρα δράσηςΑμερική
ΣύζυγοςΤζέιμς Κίνι (1956 – 1960)
Παιδιά3
Καταζητείται απόΑπό τις Αμερικανικές Αρχές επειδή το έσκασε από την φυλακή στις 7 Δεκεμβρίου 1969
δεδομένα

Η Σάρον Κίνι (αγγλικά: Sharon Kinne‎‎, γενν. 30 Νοεμβρίου 1939), γεννημένη ως Σάρον Ελίζαμπεθ Χολ (Sharon Elizabeth Hall), είναι Αμερικανίδα δολοφόνος και δραπέτης φυλακής, η οποία καταδικάστηκε το Δεκέμβριο του 1965 σε 13 χρόνια φυλάκισης στο Μεξικό για έναν φόνο και είναι ύποπτη για άλλους δύο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μέχρι σήμερα, είναι το αντικείμενο του μεγαλύτερου εκκρεμούς εντάλματος σύλληψης για φόνο στην ιστορία του Κάνσας Σίτι του Μιζούρι και ενός από τα μεγαλύτερα εντάλματα κακουργήματος στην ιστορία των ΗΠΑ.

Πρώτα χρόνια και γάμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σάρον Ελίζαμπεθ Χολ[1][2] γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου του 1939,[3] στο Ιντιπέντενς του Μιζούρι, από τον Γιουτζίν και την Ντόρις Χολ.[4] Όταν ήταν στο γυμνάσιο, η οικογένεια μετακόμισε στην Ουάσιγκτον, αλλά μέχρι τα 15 της είχαν επιστρέψει στο Μιζούρι.[5] Το καλοκαίρι του 1956, σε ηλικία 16 ετών, η Σάρον γνώρισε τον 22χρονο φοιτητή Τζέιμς Α. Κίνι (James Arthur Kinne) σε μια εκδήλωση στην εκκλησία και το ζευγάρι έβγαινε τακτικά μέχρι που ο Τζέιμς επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο Μπρίγκαμ Γιανγκ (BYU) το φθινόπωρο.[6]

Η Σάρον, φέρεται ότι ήθελε να βρει έναν σύντροφο με οικονομικές προοπτικές που θα μπορούσε να την πάρει μακριά από το Ιντιπέντενς. Λίγο καιρό αργότερα έγραψε μια επιστολή στον Τζέιμς ενημερώνοντας τον ότι ήταν έγκυος από αυτόν. Ο Τζέιμς πήρε αμέσως άδεια από το πανεπιστήμιο και επέστρεψε για να παντρευτεί την Σάρον στις 18 Οκτωβρίου του 1956. Η άδεια γάμου του ζευγαριού προσδιόριζε ψευδώς τη Σάρον ως 18 ετών και χήρα. Αν και αργότερα αρνήθηκε να απαντήσει με λεπτομέριες σε εκείνους που το αμφισβητούσαν, η Σάρον αρκέστηκε απλώς στο να δηλώσει ότι είχε παντρευτεί όταν ζούσε στην Ουάσιγκτον, και ο πρώτος σύζυγος της αργότερα πέθανε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.[7] Το νέο ζευγάρι πραγματοποίησε έναν δεύτερο, πιο επίσημο γάμο τον επόμενο χρόνο στο Ναό Σολτ Λέικ στο Σολτ Λέικ Σίτι Γιούτας, αφού η Σάρον είχε ολοκληρώσει τη διαδικασία ένταξης στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.

Μετά τον γάμο τους, το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στο Πρόβο της Γιούτας. Εκεί ο Τζέιμς συνέχισε τις σπουδές του, αλλά τις έβαλε ξανά στον πάγο στο τέλος του φθινοπωρινού εξαμήνου λόγω οικονομικών δυσκολιών. Το ζευγάρι επέστρεψε στο Ιντιπέντενς, όπου και οι δύο βρήκαν δουλειά, η Σάρον ως γκουβερνάντα και ο Τζέιμς ως ηλεκτρολόγος μηχανικός στην εταιρεία Bendix Aviation. Αν και η Σάρον ισχυρίστηκε ότι απέβαλε το παιδί που είχε ως αποτέλεσμα τον γάμο τους, σύντομα έμεινε ξανά έγκυος. Το φθινόπωρο του 1957 γέννησε ένα κορίτσι που ονόμασαν Ντάνα.

Ο Σάρον ξόδευε πολλά για τον εαυτό της και περίμενε καλύτερα πράγματα από τον έγγαμο βίο της.[8] Εντούτοις με τον μισθό του Τζέιμς έμεναν πρώτα σε ένα νοικιασμένο σπίτι δίπλα στην κατοικία των πεθερικών της και έπειτα σε ένα σπίτι σε στυλ ράντσου που είχαν οικοδομήσει οι ίδιοι στην οδό East 26th Terrace, στο Ιντιπέντενς. Ο Τζέιμς δούλευε συχνά και τα βράδια για να στηρίξει την οικογένεια του. Ανόμοια η Σάρον αρχικά γέμιζε τις μέρες της με ψώνια και, αργότερα, με άλλους άντρες. Μέχρι τη στιγμή που το ζευγάρι απέκτησε ένα δεύτερο παιδί, τον Τρόι, η Σάρον είχε μια κανονική εξωσυζυγική σχέση με έναν φίλο της από το λύκειο, τον Τζον Μπολντίζ.

Στις αρχές του 1960, ο Τζέιμς σκεφτόταν το διαζύγιο, εν μέρει λόγω των σπάταλων συνηθειών της Σάρον, αλλά και επειδή υποψιαζόταν έντονα ότι τον απατούσε. Μίλησε στους γονείς του για την πιθανότητα διαζυγίου στις 18 Μαρτίου 1960, λέγοντάς τους ότι η Σάρον είχε συμφωνήσει να του το δώσει, αν της επέτρεπε να κρατήσει το σπίτι, της έδινε την επιμέλεια της κόρης τους και της πρόσφερε ως διατροφή 1.000 δολάρια το μήνα. Οι γονείς του Τζέιμς, πιστοί Μορμόνοι, τον παρότρυναν να παραμείνει στο γάμο του. Η Σάρον, επίσης, σκεφτόταν τρόπους για να διαλύσει τον γάμο της, αλλά χωρίς να ζημιωθεί.

Θάνατοι που έλαβαν χώρα το 1960

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τζέιμς Κίνι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την Σάρον, στις 19 Μαρτίου 1960, γύρω στις 17:30, άκουσε έναν πυροβολισμό μέσα στην κρεβατοκάμαρα που κοιμόταν ο Τζέιμς. Μπαίνοντας στο δωμάτιο, βρήκε τη δυόμισι ετών κόρη τους στο κρεβάτι δίπλα στον πατέρα της. Η Ντάνα κρατούσε ένα από τα όπλα του Τζέιμς, και ο σύζυγος της αιμορραγούσε από μια προφανή πληγή από πυροβολισμό στο πίσω μέρος του κεφαλιού του.[9] Η Σάρον κάλεσε την αστυνομία και ασθενοφόρο, αλλά ο Τζέιμς ήταν νεκρός όταν έφτασε στο νοσοκομείο.[10]

Η αστυνομία δεν μπόρεσε να ανακτήσει τυχόν δακτυλικά αποτυπώματα από την καλά λαδωμένη λαβή του πιστολιού, και δοκιμή παραφίνης για υπολείμματα πυροβολισμών δεν πραγματοποιήθηκε ούτε στη Ντάνα ούτε στη Σάρον. Πολλά άτομα, συμπεριλαμβανομένων της οικογένειας και των γειτόνων, είπαν στην αστυνομία ότι ο Τζέιμς επέτρεπε συχνά στην Ντάνα να παίζει με τα όπλα του,[11] και σε μια δοκιμή από αστυνομικούς που ερευνούσαν, η Ντάνα όντως αποδείχθηκε ικανή να πατήσει τη σκανδάλη σε ένα όπλο που ταίριαζε με αυτό που σκότωσε τον πατέρας της. Χωρίς στοιχεία για το αντίθετο, οι ανακριτές έκριναν την υπόθεση ως ανθρωποκτονία από ατύχημα.[12]

Το όπλο που σκότωσε τον Τζέιμς κατασχέθηκε από την αστυνομία και δεν επιστράφηκε ποτέ στη Σάρον.[13] παρά τις προσπάθειες της να το διεκδικήσει ξανά.[14] Αργότερα έβαλε έναν φίλο της να της αγοράσει κρυφά ένα αυτόματο πιστόλι διαμετρήματος 0,22. Όταν ο φίλος της είπε ότι είχε καταχωρήσει το όπλο στο όνομα της, η Σάρον του ζήτησε να το καταχωρίσει ξανά με άλλο όνομα.[15]

Με το κλείσιμο της έρευνας για τον θάνατο του, ο Τζέιμς θάφτηκε και η Σάρον εισέπραξε την ασφάλεια ζωής του, αξίας περίπου 29.000 δολάρια (230.000 δολάρια με σημερινές αξίες).

Πατρίσια Τζόουνς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Πατρίσια Κλέμεντς Τζόουνς ήταν ένα από τα έξι παιδιά του κυρίου και την κυρίας Έλμερ Κλέμεντς. Η οικογένεια ζουσε στο Σέιντ Τζόζεφ του Μιζούρι.[16] Μετά την αποφοίτηση της από το λύκειο Benton, παντρεύτηκε τον Γουόλτερ Τ. Τζόουνς Τζούνιορ, με τον οποίο είχε δεσμό από το σχολείο. Ο Γουόλτερ κατατάχθηκε στο Σώμα Πεζοναυτών των Ηνωμένων Πολιτειών λίγο μετά τον γάμο τους και το ζευγάρι μετακόμισε στη Δυτική Ακτή που εκείνος υπηρετούσε. Μετά την απόλυση του από το στρατό, επέστρεψαν στο Μιζούρι και εγκαταστάθηκαν στο Ιντιπέντενς με τα δύο τους παιδιά.[17] Μέχρι το 1960, σχεδόν πέντε χρόνια μετά τον γάμο τους, η Τζόουνς εργαζόταν ως αρχειοφύλακας για την Υπηρεσία Εσωτερικών Εσόδων, ενώ ο σύζυγος της πουλούσε αυτοκίνητα.

Παρά το γάμο και τα παιδιά του, ο Γουόλτερ φέρεται ότι δεν ήταν και υπόδειγμα συζύγου. Στις 18 Απριλίου του 1960, συνάντησε τη Σάρον Κίνι όταν εκείνη αγόρασε ένα όχημα μάρκας Ford Thunderbird από την αντιπροσωπεία του, χρησιμοποιώντας μέρος των χρημάτων που είχε πάρει από τον θάνατο του συζύγου της. Πολύ σύντομα οι δυο τους έγιναν εραστές. Η Σάρον έβλεπε στο πρόσωπο του Γουόλτερ την προοπτική για ένα δεύτερο γάμο, αλλά εκείνος δεν ήθελε να χωρίσει την Πατρίσια, παρά τα προβλήματα στον γάμο τους.

Όταν ο Γουόλτερ αρνήθηκε να πάει ένα ταξίδι στην Ουάσιγκτον μαζί της στις αρχές του Μάϊου του 1960, η Σάρον πήγε απρόθυμα με τον αδελφό της Γιουτζίν. Το ζευγάρι επανενώθηκε στις 25 Μαΐου του 1960, λίγο μετά την επιστροφή της Σάρον. Αλλά η σχέση τους κλονίστηκε όταν είπε στον Γουόλτερ ότι ήταν έγκυος και περίμενε το παιδί του. Η Σάρον μετά από αυτό το νέο, περίμενε ότι ο Γουόλτερ θα χώριζε την γυναίκα του για να παντρευτεί εκείνη. Ωστόσο διέψευσε τις προσδοκίες της και της ζήτησε να χωρίσουν.[18]

Η Σάρον δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια, και το απόγευμα της 26ης Μαΐου του 1960, επικοινώνησε με την Πατρίσια,[19] χωρίς να αναφέρει το όνομα της και της είπε ότι ο Γουόλτερ είχε σχέση με την αδερφή της.[20] Στη συνέχεια, η Σάρον συναντήθηκε με την Πατρίσια εκείνο το βράδυ για να συζητήσει περαιτέρω το θέμα.

Η Πατρίσια δεν έφτασε ποτέ στο σπίτι της εκείνο το βράδυ, σύμφωνα με τον σύζυγο της. Ο Γουόλτερ υπέβαλε μια αναφορά αγνοουμένων στην αστυνομία την επόμενη μέρα και άρχισε να τηλεφωνεί σε άτομα που πίστευε ότι μπορεί να είχαν δει τη γυναίκα του. Κάποιοι φίλοι της συζύγου του από την εργασία της, ισχυρίστηκαν ότι η Πατρίσια τους είχε αναφέρει ότι έλαβε ένα περίεργο τηλεφώνημα εκείνη την ημέρα από μια ανώνυμη γυναίκα που ήθελε να συναντηθεί μαζί της. Η Πατρίσια συμφώνησε και ζήτησε από τον οδηγό του εταιρικού οχήματος να την αφήσει σε μια γωνία του δρόμου στο Ιντιπέντενς. Οι συνάδελφοι της που ήταν στο αυτοκίνητο μαζί της, είδαν μια γυναίκα να περιμένει την Πατρίσια σε ένα άλλο αυτοκίνητο αλλά δεν την αναγνώρισαν. Παρόλα αυτά παρείχαν μια περιγραφή της άγνωστης γυναίκας στον Γουόλτερ.

Υποψιασμένος για την ταυτότητα της μυστηριώδους γυναίκας με βάση τη γενική περιγραφή των συνοδών, ο Γουόλτερ τηλεφώνησε στη Σάρον και την ρώτησε αν είχε δει ή έχει μιλήσει με τη γυναίκα του. Εκείνη παραδέχτηκε ότι είχε συναντήσει την Πατρίσια εκείνη την ημέρα για να της μιλήσει για τον παράνομο δεσμό τους. Η Σάρον ισχυρίστηκε ότι άφησε την Πατρίσια κοντά στο σπίτι της, και εκεί την είδε να συνομιλεί με έναν άγνωστο άνδρα που οδηγούσε ένα πράσινο αυτοκίνητο μάρκας Ford και μοντέλο του 1957.

Με βάση την τηλεφωνική παραδοχή της Σάρον, ο Γουόλτερ συναντήθηκε μαζί της αργά το βράδυ της Παρασκευής και επέμεινε να του δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για το πού βρισκόταν η γυναίκα του. Αργότερα ο Γουόλτερ παραδέχτηκε ότι έφτασε στο σημείο να πιέζει απειλητικά τον λαιμό της Σάρον με ένα κλειδί για να του πει την αλήθεια. Αφού χωρίστηκε με τον Γουόλτερ, η Σάρον τηλεφώνησε στον Τζον Μπολντίζ και να του ζήτησε να την βοηθήσει να βρουν την Πατρίσια. Αργότερα το ίδιο βράδυ, πήγαν με τον Τζον να ψάξουν σε μια απόμερη περιοχή περίπου ένα μίλι έξω από το Ιντιπέντενς,[21] στην οποία συναντιόταν συχνά με την Σάρον στο παρελθόν. Ενώ βρισκόταν εκεί, η Σάρον «παρατήρησε» το σώμα της Πατρίσια να βρίσκεται σε ένα κοντινό χωράφι. Ο Τζον της είπε ότι έπρεπε να πάνε στην αστυνομία, αλλά εκείνη του είπε να την αφήσει πρώτα στο σπίτι της και να μην τους αναφέρει ότι ήταν μαζί του. Εκείνος, όμως το είπε (χωρίς ωστόσο να δηλώσει το όνομα του θύματος), και οι ανακριτές στην πορεία έγιναν πολύ καχύποπτοι απέναντι τους.

Η νεκρή φορούσε μαύρο πουλόβερ και κίτρινη φούστα, και αναγνωρίστηκε σύντομα ως η αγνοούμενη Πατρίσια Τζόουνς. Είχε πυροβοληθεί τέσσερις φορές από πιστόλι διαμετρήματος 0,22. Αν και το θανατηφόρο τραύμα ήταν ένας πυροβολισμός στο κεφάλι της Πατρίσια, κοντά στο στόμα της με ανοδική τροχιά, είχε επίσης ένα τραύμα από σφαίρα στην κοιλιά της και δύο διαπεραστικά τραύματα από πυροβόλο όπλο στους ώμους της σε καθοδική τροχιά. Τα καψίματα από την πυρίτιδα στο στρίφωμα της φούστας της, που είχε ανυψωθεί μέχρι τη μέση της, έδειχναν ότι οι σφαίρες είχαν εκτοξευθεί από κοντινή απόσταση. Οι αρχικές αναφορές και η έρευνα έδωσαν την ώρα του θανάτου της Πατρίσια περίπου στις 21:00, στις 27 Μαΐου του 1960.[22] Το θύμα κηδεύτηκε στις 31 Μαΐου.

Σύλληψη και έρευνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ερευνητές άρχισαν αμέσως να ανακρίνουν την Σάρον, τον Γουόλτερ και τον Μπολντίζ στις 28 Μαΐου του 1960. Οι δυο άντρες έκαναν προφορικές και γραπτές καταθέσεις παραδεχόμενοι ότι είχαν δεσμό με τη Σάρον, και αμφότεροι συμφώνησαν να κάνουν το τεστ αλήθειας. Η Σάρον έδωσε προφορική κατάθεση στην αστυνομία αλλά αρνήθηκε να υπογράψει μια γραπτή ή να περάσει το τεστ ανίχνευσης ψεύδους.[23] Ανακρίθηκε ξανά το πρωί της 30ης Μαΐου και ο Μπολντίζ στις 31 Μαΐου του 1960. Οι προγραμματισμένες πολυγραφίες για τους δύο άντρες πραγματοποιήθηκαν την 1η Ιουνίου, και θεωρήθηκε ότι ήταν ειλικρινείς στις δηλώσεις τους.[24] Ο αδελφός της Σάρον, ο Γιουτζίν, ανακρίθηκε επίσης στις 31 Μαΐου, αλλά αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις.

Ενώ η αστυνομία ανέκρινε πιθανούς υπόπτους και μάρτυρες, άλλοι ερευνητές επικεντρώθηκαν στην επεξεργασία του τόπου του εγκλήματος.[25] Επανειλημμένες προσπάθειες έγιναν για να βρεθεί το όπλο της δολοφονίας και οι σφαίρες που χρησιμοποιήθηκαν εναντίον της Πατρίσια στον τόπο του εγκλήματος. Ένα μονόβολο φυσίγγι τουφεκιού διαμετρήματος 0,22 βρέθηκε τελικά θαμμένο στο έδαφος κοντά στο μέρος που είχε ανακαλυφθεί το σώμα της άτυχης γυναίκας, παρέχοντας έτσι το στοιχείο ότι μερικά από τα τραύματα της είχαν λάβει χώρα σε εκείνο το σημείο. Αν και οι ερευνητές αναγκάστηκαν να σύρουν τον πυθμένα των κοντινών υδάτινων μαζών για να βρουν περαιτέρω στοιχεία, δυστυχώς το όπλο που σκότωσε την Πατρίσια δεν μπόρεσε να βρεθεί.

Τα κτίρια κοντά στο σημείο όπου είχε εντοπιστεί το πτώμα ερευνήθηκαν επίσης για στοιχεία αίματος και πυροβολισμών, σύμφωνα με τη θεωρία της αστυνομίας ότι η Πατρίσια είχε δεχθεί επίθεση αλλού και στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε εξωτερικούς χώρους. Μια «λευκή ουσία σε σκόνη» που βρέθηκε στα μαλλιά της Πατρίσια αρχικά πιστεύονταν ότι ήταν ίχνη από κάποια άλλη περιοχή του εγκλήματος - μια ιδέα που τροφοδότησε την έρευνα σε κοντινά κτίρια - αλλά αργότερα διαπιστώθηκε ότι ήταν αυγά μύγας.

Η Σάρον συνελήφθη στο σπίτι της για τη δολοφονία της Πατρίσια Τζόουνς γύρω στις 23:00 στις 31 Μαΐου του 1960 την νύχτα μετά την κηδεία του θύματος.[26] Κατά την διάρκεια της ημέρα όμως, ο σερίφης της Κομητείας Τζάκσον ζήτησε από τους εισαγγελείς να εξετάσουν μια δεύτερη κατηγορία για φόνο εναντίον της Σάρον, αυτή για τον θάνατο του Τζέιμς Κίνι. Οι δικηγόροι της κατηγορούμενης, ο Άλεξ Πίμπλες και η Μάρθα Σπέρι Χίκμαν, υπέβαλαν ένσταση τύπου habeas corpus (δηλαδή νομική προσφυγή για παράνομη κράτηση) στο δικαστήριο το επόμενο πρωί, και μια ακρόαση εκείνο το απόγευμα οδήγησε στην απελευθέρωσή της με εγγύηση 20.000 δολαρίων. Εν τω μεταξύ η Σάρον περίμενε μια προκαταρκτική ακρόαση που είχε αρχικά προγραμματιστεί για τις 16 Ιουνίου του 1960.

Η αστυνομία μπόρεσε να αποκλείσει το πιστόλι διαμετρήματος 0,22 που είχε σκοτώσει τον Τζέιμς ως το όπλο δολοφονίας στο θάνατο της Πατρίσια. Αυτό το όπλο βρισκόταν ακόμα στην κατοχή των αρχών. Ωστόσο, ένας άνδρας που δούλευε με τη Σάρον παραδέχτηκε ότι αγόρασε κρυφά ένα νέο πιστόλι διαμετρήματος 0,22 κατόπιν αιτήματος της στις αρχές του Μαΐου του 1960. Η αστυνομία δεν μπόρεσε να εντοπίσει το εν λόγω όπλο όταν ερεύνησε το σπίτι της, αν και βρήκαν ένα άδειο κουτί που πίστευαν ότι ήταν η συσκευασία του όπλου. Η Σάρον στην αρχή ισχυρίστηκε στους ερευνητές ότι έχασε το όπλο σε ένα ταξίδι στην Ουάσιγκτον, όμως στη συνέχεια δήλωσε απλώς ότι το όπλο είχε εξαφανιστεί.[27] Ο Γουόλτερ τέθηκε υπό κράτηση στις 2 Ιουνίου του 1960 ως ηθικός αυτουργός στην υπόθεση, αλλά αφέθηκε ελεύθερος την ίδια μέρα με εγγύηση 2.000 δολαρίων.

Η αρχική αυτοψία που πραγματοποιήθηκε στην Πατρίσια επικρίθηκε από την αστυνομία και τους εισαγγελείς, οι οποίοι θεώρησαν απαράδεκτο το γεγονός ότι δεν έγινε η ανάκτηση των σφαιρών, καθώς και ο έλεγχος του περιεχομένου του στομάχου της. Ο ιατροδικαστής Χιου Όουενς, ο οποίος είχε πραγματοποιήσει τη νεκροψία, υποστήριξε ότι είχε ανακτήσει μία από τις υποτιθέμενες τρεις σφαίρες που υπήρχαν στο σώμα και ότι επειδή το σώμα είχε «ετοιμαστεί» από νεκροθάφτη πριν από τη νεκροψία, τυχόν χημικές εξετάσεις στο περιεχόμενο του στομάχου θα το καθιστούσαν άχρηστο. Ο Όουενς πρόσθεσε όταν ρωτήθηκε ότι δεν είχε δει τροφή στο στομάχι κατά τη νεκροψία. Το σώμα της Πατρίσια εκτάφηκε στις 17 Ιουνίου του 1960 προκειμένου να συλλεχθούν οι σφαίρες που είχαν αφεθεί πίσω στην αρχική νεκροψία, καθώς και να συλλεχθούν τα δείγματα ιστού και περιεχομένου στομάχου.[28]

Ο εισαγγελέας δεν έκανε δεκτή την καταβολής της εγγύησης της Σάρον και στις 11 Ιουλίου ζήτησε να τεθεί ξανά υπό κράτηση. Εντούτοις, το εφετείο του Κάνσας Σίτι απέρριψε την απόφαση λίγες μέρες αργότερα με βάση τη στήριξη της εισαγγελίας σε έμμεσες αποδείξεις. Η Σάρον απελευθερώθηκε με ομόλογο αξίας 24.000 δολαρίων (αξίας 188,976 δολάρια το 2013) στις 18 Ιουλίου του 1960 μέχρι την αρχή της δίκης της.[29] Μετά από μια καθυστέρηση στην ημερομηνία της δίκης λόγω της προχωρημένης εγκυμοσύνης της, η Σάρον γέννησε μια κόρη που την ονόμασε Μάρλα Κριστίν στις 16 Ιανουαρίου του 1961.

Δίκες για φόνους του 1960

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δίκη για την δολοφονία της Πατρίσια Τζόουνς (1961)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και κατηγορήθηκε για δύο δολοφονίες, η Σάρον δικάστηκε χωριστά για τα δύο εγκλήματα. Η δίκη της για τη δολοφονία της Πατρίσια Τζόουνς ξεκίνησε στα μέσα Ιουνίου του 1961, με μια εξ ολοκλήρου ανδρική επιτροπή ενόρκων.[30]

Τα ανοιχτά επιχειρήματα τόσο από την εισαγγελία όσο και από την υπεράσπιση δημιούργησαν εικασίες με βάση τους υποτιθέμενους χρόνους θανάτου. Βάσισαν τον ισχυρισμό τους στη μαρτυρία που δόθηκε από παθολόγο ότι η Πατρίσια είχε πεθάνει περίπου έξι ώρες αφότου έφαγε το μεσημεριανό της στις 26 Μαΐου του 1960.[31] Η εισαγγελία ισχυρίστηκε ότι η Τζόουνς είχε πεθάνει περισσότερες από 24 ώρες πριν η Σάρον και ο Μπολντίζ βρουν το πτώμα της. Οι δικηγόροι υπεράσπισης υποστήριξαν ότι ο θάνατος είχε περισσότερες πιθανότητες να συμβεί έξι έως οκτώ ώρες πριν.[32] Ο εισαγγελέας Τζ. Άρνοτ Χιλ [33] ανέφερε τη μαρτυρία του Γουόλτερ Τζόουνς και του αρχηγού της αστυνομίας, του υπολοχαγού Χάρι Νέσμπιτ ως απόδειξη του κινήτρου της Σάρον για το έγκλημα. Ο Νέσμπιτ θυμήθηκε τις δηλώσεις της Σάρον ότι φοβόταν ότι αν ο Γουόλτερ απομακρυνόταν από αυτήν, θα έχανε την οικονομική του στήριξη. Ο Γουόλτερ κατέθεσε ότι η Σάρον του είχε πει ότι ήταν έγκυος το παιδί του και στη συνέχεια εκείνος είχε προσπαθήσει να τερματίσει τη σχέση.

Η εισαγγελία δεν μπόρεσε να αποδείξει με βεβαιότητα ότι η Σάρον κατείχε το όπλο που σκότωσε την Πατρίσια, αν και τόσο το όπλο σκότωσε τον συζύγου της Σάρον όσο και αυτό που σκότωσε την άτυχη γυναίκα ήταν όπλα διαμετρήματος 0,22 εκ. Ο Ρόι Τρας, ο άνθρωπος που πούλησε το πιστόλι στον φίλο της Σάρον, είχε οδηγήσει την αστυνομία σε ένα δέντρο που περιείχε σφαίρες που είχαν ριχτεί από αυτό το πιστόλι. Ωστόσο, όταν οι σφαίρες αφαιρέθηκαν από τον κορμό του δέντρου, οι δοκιμές δεν μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν ότι οι συγκεκριμένες σφαίρες άνηκαν στο όπλο που σκότωσε την Πατρίσια.[34]

Η δίκη ολοκληρώθηκε στις 21 Ιουνίου του 1961 [35] αφού η εισαγγελία κάλεσε 27 μάρτυρες.[36] Η υπεράσπιση της Σάρον, η οποία περιλάμβανε δεκατέσσερις μάρτυρες εκτός από τη Σάρον - οι οποίοι δεν κατέθεσαν - επικεντρώθηκε στην κατάρριψη των ισχυρισμών του κατηγορητηρίου για τα κίνητρα και τα μέσα, υποστηρίζοντας ότι η κατηγορούμενη δεν είχε λόγο να σκοτώσει την Πατρίσια και ότι το πιστόλι που φέρεται ότι είχε στην κατοχή της δεν αποδείχτηκε ότι ήταν το όπλο της δολοφονίας.

Η διασημότητα και η ομορφιά της Σάρον γοήτευσε την εξ ολοκλήρου την ανδρική επιτροπή ενόρκων. Έτσι μετά από δέκα ημέρες, συζήτησαν μόνο για μιάμιση ώρα, και επικαλούμενοι «πάρα πολλά κενά» από την πλευρά των ισχυρισμών της εισαγγελίας, αθώωσαν τη Σάρον Κίνι. Μάλιστα, αφού διαβάστηκε η απόφαση, η αίθουσα του δικαστηρίου ξέσπασε σε ζητωκραυγές. Ένορκοι και θεατές πλησίασαν την Σάρον, ζητώντας της αυτόγραφο. Για παράδειγμα, όταν ο ένορκος Όγκντεν Στέφενς ζήτησε από την Κίνι αυτόγραφο της, θέλησε επίσης να φωτογραφηθεί μαζί της καθώς εκείνη του το έδινε στα χέρια του. Η Σάρον επέστρεψε στη φυλακή την ίδια μέρα για να περιμένει τη δίκη για τη δολοφονία του συζύγου της.

Πρώτη δίκη για τον θάνατο του Τζέιμς Κίνι (1962)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρά την αθώωση της για τη δολοφονία της Πατρίσια Τζόουνς, η Σάρον παρέμεινε κατηγορούμενη για τη δολοφονία του συζύγου της Τζέιμς Κίνι. Όταν η επιλογή των ενόρκων ξεκίνησε στις 8 Ιανουαρίου του1962,[37] ο εισαγγελέας Τζ. Άρνοτ Χιλ σημείωσε ότι δεν σκόπευε να επιδιώξει τη θανατική ποινή στην υπόθεση.[38]

Η υπόθεση της εισαγγελίας στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στη αρχική μαρτυρία του Τζον Μπολντίζ, η οποία υποστήριζε ότι η Σάρον ήθελε τόσο πολύ να βγάλει από την μέση τον σύζυγο της, ώστε ήταν πρόθυμη να πληρώσει για τη δολοφονία του. Ο Μπολντίζ, αν και ήταν μάρτυρας κατηγορίας, αποδυνάμωσε την αρχική του κατάθεση, ισχυριζόμενος πλέον ότι η προσφορά της Σάρον να του πληρώσει 1.000 δολάρια σε αντάλλαγμα για τη δολοφονία του Τζέιμς θα μπορούσε να ήταν ένα αστείο. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο εισαγγελέας αναγκάστηκε να θεωρήσει αναξιόπιστη την μαρτυρία του. Μια περαιτέρω εισαγγελική μαρτυρία φανέρωσε ότι ο γάμος των Κίνι ήταν στα πρόθυρα της διάλυσης τη στιγμή του θανάτου του Τζέιμς λόγω της μοιχείας της κατηγορούμενης. Επιπλέον ανέφερε ότι η Σάρον ήξερε ότι θα εισέπραττε τα 29.000 δολάρια από την ασφάλεια ζωής μόνο αν ήταν ακόμα γυναίκα του μετά τον θάνατο του.

Η υπεράσπιση, με επικεφαλής τους δικηγόρους Χίκμαν και Τζέιμς Πάτρικ Κουίν, εστίασε στα ελλιπή αποδεικτικά στοιχεία της εισαγγελίας, σημειώνοντας ότι η προηγούμενη αστυνομική έρευνα είχε καθορίσει ότι ο θάνατος του Τζέιμς Κίνι ήταν «προφανώς ατύχημα» και ότι η επιτροπή των ενόρκων ήταν υποχρεωμένη να θεωρήσει την αθωότητα της κατηγορουμένης δεδομένη, όσο δυσάρεστο κι αν έβρισκαν τον ηθικό της χαρακτήρα. Επιπλέον χαρακτήρισαν την αξιοπιστία της κατάθεσης του Τζον Μπολντίζ, ως ανύπαρκτη, αποκαλώντας τον «άτομο σε σύγχυση» που «υπογράφει τα πάντα». Οι δικηγόροι της Σάρον Κίνι παρουσίασαν επίσης μαρτυρίες που υποστήριζαν την θεωρία ότι η Ντάνα είχε πυροβολήσει καταλάθος τον πατέρα της, στηριζόμενη σε δηλώσεις γειτόνων και γνωστών της οικογένειας που έλεγαν ότι οι γονείς της επέτρεπαν να παίζει με τα όπλα της οικογένειας, καθώς και στο πείραμα της αστυνομίας που έδειξε ότι το κοριτσάκι ήταν σε θέση να τραβήξει την σκανδάλη του όπλο που προκάλεσε τον θάνατο του Τζέιμς.

Η δίκη έληξε με καταδίκη στις 11 Ιανουαρίου του 1962.[39] Τον Απρίλιο του ίδιου έτους, η Σάρον καταδικάστηκε επισήμως σε ισόβια κάθειρξη.[40] Άρχισε να εκτίει την ποινή της στις γυναικείες φυλακές Reformatory του Μιζούρι.[41]

Μεταγενέστερες συνεντεύξεις με ενόρκους από τη δίκη αποκάλυψαν ότι «τρεις ή τέσσερις ψήφοι» είχαν ληφθεί πριν από την έκδοση της ετυμηγορίας, ξεκινώντας από την σταθερά διχασμένη επιτροπή των ενόρκων και προοδευτικά προς την ομοφωνία για την καταδίκη. Ένας ένορκος δήλωσε στην εφημερίδα Kansas City Star ότι η ηθική της Σάρον δεν είχε ληφθεί υπόψη από τους ενόρκους. Επίσης πίστευε ότι κανένας ένορκος δεν γνώριζε ότι η Σάρον είχε δικαστεί στο παρελθόν για τη δολοφονία της Πατρίσια Τζόουνς.[42] Παρά την ετυμηγορία, η οικογένεια του Τζέιμς συνέχισε να πιστεύει τα καλύτερα για την νύφη τους, λέγοντας στους δημοσιογράφους την ημέρα της καταδίκης της: «[Δεν] μπορούμε να βρούμε στην καρδιά μας κάτι αρνητικό για εκείνη» και: «Ακόμα δεν αισθανόμαστε ότι διέπραξε τον φόνο».[43] Η ίδια η Σάρον είπε στους δημοσιογράφους ότι ένιωθε ότι η ετυμηγορία ήταν εσφαλμένη και ότι μετάνιωσε για τον αρχικό της ενθουσιασμό λόγω του ότι υπήρχε μια γυναίκα στην επιτροπή των ενόρκων.[44]

Την επόμενη εβδομάδα, οι δικηγόροι της Σάρον ζήτησαν να αφεθεί ελεύθερη με εγγύηση, με την υποστήριξη μιας κοινοτικής αναφοράς που υπογράφηκε από 132 υποστηρικτές της αθωότητας της. Η πρόταση απορρίφθηκε με βάση το ότι η δολοφονία πρώτου βαθμού δεν αποτελεί αδίκημα με εγγύηση. Μια μεταγενέστερη πρόταση υπεράσπισης ζητούσε να ακυρωθεί η καταδίκη επειδή το δικαστήριο είχε εκδώσει την ετυμηγορία του με βάση «υποθέσεις και εικασίες» και όχι με «ουσιαστικά στοιχεία», αναφέροντας μια σειρά από διαδικαστικά λάθη, τα οποία, όπως ισχυρίστηκε ο συνήγορος της Σάρον, είχαν λάβει χώρα πριν και κατά τη διάρκεια της δίκης. Αυτά περιλάμβαναν έναν ένορκο που κρατούσε «ημιτελείς» σημειώσεις[45], διαφωνίες σχετικά με τη μαρτυρία του Τζον Μπολντίζ και έναν εσφαλμένο αριθμό πιθανών ενόρκων που παρέχονται για επιλογή.

Η πρόταση απορρίφθηκε από τον δικαστή Τομ Σταμπς τον Απρίλιο του 1962. Ωστόσο τον Μάρτιο του 1963, το Ανώτατο Δικαστήριο του Μιζούρι ανέτρεψε την καταδίκη της Σάρον και αφέθηκε ελεύθερη με εγγύηση 25.000 δολαρίων, που δόθηκαν από τον αδερφό της, Γιουτζίν.[46] Η Σάρον και τα παιδιά της μετακόμισαν στη μητέρα της και περίμεναν την έναρξη της νέας της δίκης.

Δεύτερη δίκη για τον θάνατο του Τζέιμς Κίνι (1964)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δεύτερη δίκη της Σάρον για τον θάνατο του Τζέιμς Κίνι ξεκίνησε στις 23 Μαρτίου του 1964. Καθώς η επιλογή των ενόρκων ξεκίνησε εκείνη την ημέρα, το κοινό αρχικά αποκλείστηκε από τη διαδικασία, αλλά ο περιορισμός σύντομα σχεδόν άρθηκε και επιτράπηκε στους δημοσιογράφους να εισέλθουν στην αίθουσα του δικαστηρίου.[47] Μια ασυνήθιστα μακρά διαδικασία επιλογής των ενόρκων έκανε την πρώτη ημέρα της δίκης να διαρκέσει δεκατέσσερις ώρες, ξεκινώντας στις 09:00 και τελειώνοντας σχεδόν τα μεσάνυχτα. Η τελική επιτροπή ενόρκων, η οποία αποτελούνταν μόνο από άνδρες καταρρίφθηκε, αλλά λίγες μέρες αργότερα,[48] κηρύχθηκε κακοδικία. Στην συνέχεια η δίκη ακυρώθηκε αφού προέκυψε ότι ένας νομικός συνεργάτης του εισαγγελέα Λόρενς Γκέφορντ ήταν ένορκος και στην πρώτη δίκη.[49]

Τρίτη δίκη για τον θάνατο του Τζέιμς Κίνι (1964)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τρίτη δίκη της Σάρον, που αρχικά είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει στις αρχές Ιουνίου του 1964, άρχισε τελικά στις 29 Ιουνίου του 1964.[50] Η επιλογή των ενόρκων διήρκεσε και πάλι περισσότερες από δώδεκα ώρες σε μια μέρα. Η μαρτυρία του Τζον Μπολντίζ σε αυτή τη δίκη παρέμενε αντιφατική ως προς το εάν πίστευε ότι η προσφορά των 1.000 δολαρίων της κατηγορούμενης για τη δολοφονία του Τζέιμς είχε σοβαρό σκοπό, αλλά πρόσθεσε αυτή τη φορά ότι μετά τον θάνατο του Τζέιμς, η Σάρον είχε ζητήσει από εκείνον να μην αναφέρει στις αρχές όσα συζήτησαν.

Μια νέα μάρτυρας και γνωστή της Σάρον Κίνι, κατέθεσε ότι η κατηγορουμένη είχε κάποτε αστειευθεί μαζί της αναφέροντας της «να ξεφορτωθεί τον γέρο [σύζυγο της] όπως έκανε η ίδια με τον Τζέιμς». Η υπεράσπιση τόνισε ασυνέπειες μεταξύ αυτής της κατάθεσης και της προηγούμενης κατάθεσης που είχε δώσει η γυναίκα στην αστυνομία. Για πρώτη φορά σε οποιαδήποτε από τις δικές της, η Σάρον θέλησε να καταθέσει για να δηλώσει μια κατηγορηματική άρνηση προς όλες τις κατηγορίες που είχαν ακουστεί εναντίον της.[51] Οι ένορκοι που ήταν αποκλειστικά άνδρες έφτασαν σε αδιέξοδο με ψήφους επτά προς πέντε υπέρ της αθώωσης της Σάρον, με αποτέλεσμα να υπάρξει μια δεύτερη κακοδικία.

Θάνατος του Φραντζίσκο Παρέιντς Ορντόνιες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια τέταρτη δίκη προγραμματίστηκε για τον Οκτώβριο του 1964. Ωστόσο, τον Σεπτέμβριο, η Σάρον, ήταν ακόμα ελεύθερη λόγω της εγγύησης 25.000 δολαρίων, και ταξίδεψε στο Μεξικό με έναν εραστή της, τον Φράνσις Σάμιουελ Πολιέζε,[52] αφήνοντας τα παιδιά της με τον πεθερό της. Ταξιδεψε ως σύζυγος του Πολιέζε με το όνομα "Τζινέτ Πολιέζε". Το ζευγάρι είπε αργότερα ότι είχαν πάει στο Μεξικό για να παντρευτεί.[53] Σύμφωνα με τους νομικούς όρους της εγγύησης της, η Σάρον μπορούσε να εγκαταλείψει τη χώρα,[54] αρκεί να είχε γραπτή άδεια από τους πράκτορες της εταιρείας που έκδοσε το ομόλογο της εγγύησης της.[55] Μολαταύτα δεν είχε το έγγραφο στην κατοχή της.

Αφού πέρασαν τα σύνορα, το ζευγάρι διανυκτέρευσε στο ξενοδοχείο Gin.[56] Η Σάρον, λέγοντας ότι ένιωθε ανασφαλής στην ξένη χώρα και αγόρασε ένα πιστόλι.[57] Το βράδυ της 18ης Σεπτεμβρίου του 1964, η Σάρον έφυγε από το ξενοδοχείο χωρίς τον Φράνσις, είτε για να βρει χρήματα καθώς το ζευγάρι είχε ξεμείνει από χρήματα, είτε για να πάρει κάποια φάρμακα που χρειαζόταν όπως ισχυρίστηκε η Σάρον αργότερα. Κατά την έξοδο της, η Σάρον Κίνι συνάντησε σε ένα μπαρ τον Φραντζίσκο Παρέιντς Ορντόνιεζ, έναν Αμερικανό υπήκοο Μεξικανικής καταγωγής, και τον συνόδευσε στο δωμάτιο του στο ξενοδοχείο La Vada. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της Σάρον, ο Ορντόνιεζα προσφέρθηκε να της δείξει κάποιες φωτογραφίες του, και εκείνη δέχτηκε να τον ακολουθήσει. Εντούτοις, σύντομα άρχισε να την πλησιάζει επικίνδυνα με πονηρούς σκοπούς απέναντι της και εκείνη αναγκάστηκε να τον πυροβολήσει με το όπλο της καθώς βρισκόταν σε αυτοάμυνα.

Ανταποκρινόμενος στον ήχο των πυροβολισμών, ο υπάλληλος του ξενοδοχείου Ενρίκε Μαρτίνεθ Ρουέντα [58] μπήκε μέσα στο δωμάτιο για να δει τι συμβαίνει. Η Σάρον πυροβόλησε ξανά και χτύπησε τον υπάλληλο στον ώμο. Αν και τραυματισμένος, ο Ρουέντα έφυγε από το δωμάτιο, κλειδώνοντας τη Σάρον μέσα και κάλεσε την αστυνομία. Η αστυνομία, απορρίπτοντας την ιστορία της Σάρον, θεώρησε ότι είχε βγει εκείνο το βράδυ με σκοπό τη ληστεία και είχε επιλέξει τον Ορντονέζ ως θύμα της. Όταν αντιστάθηκε στις εντολές της να της δώσει τα χρήματα του, η αστυνομία πίστευε ότι η Σάρον τον πυροβόλησε.

Σύλληψη, έρευνα και δίκη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αστυνομία που έφτασε άμεσα στο ξενοδοχείο La Vada και συνέλαβε τη Σάρον με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας και της επίθεσης με θανατηφόρο όπλο. Η Σάρον υποστήριξε ότι δεν είχε καμία πρόθεση να βλάψει ή να σκοτώσει τον Ορντονέζ αλλά ήθελε μόνο να τον φοβίσει. Όμως οι σφαίρες της τον χτύπησαν στο στήθος και τον σκότωσαν. Επίσης, ισχυρίστηκε ότι πυροβολήσει με το όπλο της τον Ρουέντα επειδή φοβήθηκε ότι κι αυτός είχε σκοπό να της επιτεθεί. Η αστυνομία έψαξε την τσάντα της, και βρήκε ένα όπλο και πενήντα φυσίγγια. Στην συνέχεια ερεύνησε το δωμάτιο του ζευγαριού στο ξενοδοχείο Gin, όπου ανακάλυψαν άλλα δύο όπλα και μια ακόμα παρτίδα με σφαίρες.

Οι αρχές συνέλαβαν τον Πολιέζε και αρχικά τον κράτησαν χωρίς κατηγορία.[59] Αργότερα όμως τον κατηγόρησαν για παράνομη είσοδο στη χώρα και μεταφορά όπλου χωρίς άδεια.[60] Το ένα από τα όπλα που βρέθηκε στο δωμάτιο του ζευγαριού εκείνη τη νύχτα αποδείχθηκε αργότερα μέσω βαλλιστικών δοκιμών, ότι ήταν το ίδιο όπλο που είχε σκοτώσει την Πατρίσια Τζόουνς το 1960.[61][62] Ωστόσο, επειδή η Σάρον είχε ήδη αθωωθεί για αυτή την δολοφονία, δεν μπορούσε να κατηγορηθεί ξανά για το ίδιο έγκλημα, παρόλο που υπήρχαν νέα στοιχεία.[63]

Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1964, ο Πολιέζε κρατήθηκε στις φυλακές Palacio de Lecumberri στην Πόλη του Μεξικού, ενώ η Σάρον τοποθετήθηκε αρχικά στις γυναικείες φυλακές Lecumberri.[64] Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, ο Μεξικανός δικηγόρος της Σαρόν, Χιγίνιο Λάρα, κατέθεσε ένα recurso de amparo (μια έκκληση για προστασία), παρόμοια με το διάταγμα habeas corpus, υποστηρίζοντας ότι η μεξικανική κυβέρνηση παραβίαζε τα συνταγματικά της δικαιώματα κρατώντας την για πυροβολισμό που διαπράχθηκε ως αυτοάμυνα. Το αίτημα απορρίφθηκε και τόσο η Σάρον όσο και ο Φράνσις δικάστηκαν το καλοκαίρι του 1965.[65]

Ο Πολιέζε απαλλάχτηκε τελικά από όλες τις κατηγορίες και απελάθηκε στις ΗΠΑ. Παρά τις φήμες ότι θα συνέβαινε το ίδιο και στην Σάρον, εκείνη καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης δέκα ετών για τη δολοφονία του Ορντονέζ στις 18 Οκτωβρίου του 1965. Όταν της κοινοποιήθηκε επίσημα η ποινή την επόμενη μέρα, ισχυρίστηκε ότι θα ασκούσε έφεση κατά της καταδίκης της.[66] Η έφεση, αντί να ανατρέψει την ποινή της, την παράτεινε.[67] Το ανώτατο δικαστήριο τριών ανδρών που άκουσε την υπόθεση της Σάρον ανέτρεψε μια πτυχή της καταδίκης της – δηλαδή τις κατηγορίες για απόπειρα ληστείας – αλλά επικύρωσε την καταδίκη της για φόνο και αύξησε την ποινή της από δέκα σε δεκατρία χρόνια, λέγοντας ότι η αρχική της ποινή ήταν πολύ επιεική.

Η Σάρον επέστρεψε στη γυναικεία φυλακή για να εκτίσει την ποινή της. Εκεί, της δόθηκε το παρατσούκλι " La Pistolera " ("η πυρομαχητής"), ένα ψευδώνυμο που υιοθετήθηκε στη συνέχεια από τον μεξικανικό Τύπο.[68]

Απόδραση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 7 Δεκεμβρίου του 1969, η Σάρον δεν ήταν παρούσα όταν την κάλεσαν σε ονομαστική κλήση ρουτίνας στις 17:00 το απόγευμα στη φυλακή Ιξταπαλαπάν όπου εξέτιε τότε την ποινή της. Η απουσία της δεν σημειώθηκε επίσημα παρά μόνο όταν δεν εμφανίστηκε σε δεύτερη ονομαστική κλήση αργότερα το ίδιο βράδυ. Η είδηση της απόδρασης της δεν κοινοποιήθηκε στην αστυνομία της Πόλης του Μεξικού αμέσως, αλλά στις 02:00 τα ξημερώματα.[69] Στη συνέχεια ξεκίνησε ένα ανθρωποκυνηγητό, αρχικά επικεντρωμένο στις πολιτείες του βόρειου Μεξικού [70] λόγω της πεποίθησης των αρχών ότι η Σάρον μπορεί να κατευθυνόταν προς το τελευταίο γνωστό μέρος πού βρισκόταν μια πρώην κρατούμενη με την οποία είχε έρθει κοντά ενώ βρίσκονταν μαζί στη φυλακή.

Η αναζήτηση περιελάβανε επίσης συγκοινωνιακούς κόμβους σε όλη τη χώρα και τελικά επέστρεψε στην περιοχή της Πόλης του Μεξικού.[71] Οι αρχές των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών (FBI), ενημερώθηκαν επίσης για την πεποίθηση των μεξικανικών αρχών ότι η Σάρον μπορεί να προσπαθούσε να επιστρέψει στην πατρίδα της, αλλά το FBI σημείωσε δεν είχε δικαιοδοσία στην υπόθεση σε εκείνα τα μέρη.[72]

Οι αρχικές εικασίες της αστυνομίας ήταν ότι η Σάρον είχε δωροδοκήσει τους φρουρούς για να αδιαφορήσουν ενώ εκείνη θα δραπέτευε από τη φυλακή. Επίσης, είναι βεβαιωμένο ότι ένα ασυνήθιστο Μπλακ άουτ είχε συμβεί στη φυλακή το απόγευμα εκείνης της ημέρας. Η έρευνα έδειξε ότι ένα παράθυρο που έπρεπε να ήταν σφραγισμένο είχε μείνει ανοιχτό και εντελώς ακάλυπτο. Περαιτέρω ανάκριση των δεσμοφυλάκων και της διοίκησης έδειξε ότι η εποπτεία στη φυλακή ήταν γενικά χαλαρή και ότι αυτή στελεχώθηκε με μικρό αριθμό φρουρών, οι οποίοι δεν μπορούσαν να καλύψουν της ανάγκες του σωφρονιστικού ιδρύματος.[73]

Οι ειδήσεις της εποχής ανέφεραν πολλές θεωρίες για τη φυγή της Σάρον, όπως ότι είχε ζητήσει τη βοήθεια ενός υποτιθέμενου φίλου της που ήταν αστυνομικός της Πόλης του Μεξικού, επίσης ότι η μητέρα της είχε εμπλακεί στο σχέδιο απόδρασης [74] και ότι η Σάρον μπορεί να είχε μεταμφιεστεί σε άντρα για να πραγματοποιήσει τη διαφυγή της.[75] Μια πιο σύγχρονη θεωρία εικάζει ότι η οικογένεια του Ορντονέζ τη βοήθησε να δραπετεύσει και στη συνέχεια τη σκότωσε.[76]

Το εντατικό ανθρωποκυνηγητό δεν κράτησε για πολύ. Μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου του 1969, η μεξικανική μυστική υπηρεσία και το γραφείο του εισαγγελέα της Πόλης του Μεξικού ανέφεραν ότι δεν συμμετείχαν πλέον στην αναζήτηση της Σάρον Κίνι, ενώ ο ομοσπονδιακός εισαγγελέας ανέφερε ότι η ευθύνη για το κυνήγι ανήκε στην περιφέρεια της πόλης. Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι η Σάρον είχε ήδη περάσει τα σύνορα από το Μεξικό στη Γουατεμάλα.[77] Σημείωσαν ότι μιλούσε άπταιστα ισπανικά μετά τα χρόνια της στη μεξικανική φυλακή, και ως εκ τούτου μπορούσε να «τα πάει αρκετά καλά» σχεδόν σε οποιαδήποτε ισπανόφωνη περιοχή του κόσμου. Παρά το γεγονός ότι ορκίστηκαν να κρατήσουν την υπόθεση ανοιχτή και την έρευνα τους να συνεχιστεί έως ότου η Σάρον Κίνι συλληφθεί, οι αρχές αναγκάστηκαν να παραδεχτούν μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου 1969 ότι τα στοιχεία έρευνας ήταν ελάχιστα ως ανύπαρκτα από ένα σημείο και έτσι η έρευνα πάγωσε.

Περισσότερα από πενήντα χρόνια μετά τη διαφυγή της, η Σάρον Κίνι παραμένει ελεύθερη, και η κατάληξη της είναι άγνωστη.

Τρέχουσα κατάσταση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σύλληψη και η καταδίκη της Σάρον στο Μεξικό είχε επιπτώσεις στο καθεστώς των νομικών εμπλοκών της στο Μιζούρι. Επειδή κρατούνταν στο Μεξικό στις 26 Οκτωβρίου του 1964 - την προγραμματισμένη ημερομηνία για την τέταρτη δίκη της για τη δολοφονία του συζύγου της - η εγγύηση των 25.000 δολαρίων της ανακλήθηκε εκείνη την ημέρα. Αν και η εταιρεία United Bond Insurance Company, η οποία είχε καταθέσει την εγγύηση, υποστήριξε ότι οι παρατυπίες της γραφειοκρατίας κατέστησαν παράνομη την έκδοση της εγγύησης της, το δικαστήριο διέταξε την εταιρεία να ακυρώσει την εγγύηση.[78] Η Σάρον φέρεται να ανησυχούσε για τις νομισματικές επιπτώσεις και δήλωσε εκεινη την εποχή: «Θα μπορούσα πάντα να χρησιμοποιώ τα χρήματα προς όφελος μου». Επίσης η εφημερίδα Time-Democrat ισχυρίστηκε ότι Σάρον ανέφερε το εξής: "Δεν σκοπεύω να περάσω όλη μου τη ζωή στη φυλακή".[79]

Τον Αύγουστο του 1965 εκδόθηκε ένα ομόλογο αξίας 30.000 δολαρίων, καθώς η United Bond Insurance Company συνέχιζε να αμφισβητεί την πληρωμή του αρχικού ομολόγου της Σάρον. Το νέο ομόλογο επέτρεψε στην εταιρεία να αναβάλει την πληρωμή του ομολόγου των 25.000 δολαρίων ΗΠΑ έως ότου εκδοθεί απόφαση για το θέμα από το Ανώτατο Δικαστήριο του Μιζούρι.[80] Όταν όμως το δικαστήριο επικύρωσε την κατάπτωση του ομολόγου, τα 25.000 δολάρια καταβλήθηκαν στην Πολιτεία Μιζούρι τον Οκτώβριο του 1965 από την εταιρεία.[81] Η United Bond Insurance Company υπέβαλε αργότερα μήνυση κατά της οικογένειας της Σάρον για να ανακτήσει το κόστος της εγγύησης, τις αμοιβές του δικηγόρου και την αναζήτηση της Σάρον μετά την απόδραση της.

Λίγο πριν από την προγραμματισμένη ημερομηνία της δίκης της στο Μιζούρι, ο συνήγορος της Σάρον στο Μιζούρι κατέθεσε πρόταση για αλλαγή του τόπου διεξαγωγής της ενδεχόμενης τέταρτης δίκης για τον θάνατο του Τζέιμς Κίνι, ισχυριζόμενος ότι η κάλυψη ειδήσεων της υπόθεσης είχε δημιουργήσει προκαταλήψεις στους κατοίκους της Κομητείας Τζάκσον εναντίον της Σάρον και έτσι θα είναι αδύνατο να έχει μια δίκαιη δίκη εκεί.[82]

Όταν η Σάρον δεν εμφανίστηκε στην τέταρτη δίκη, εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης της τον Οκτώβριο του 1964. Αυτό είναι ακόμα εν ενεργεία μετά από 57 χρόνια, καθιστώντας το έτσι το παλαιότερο εκκρεμές ένταλμα δολοφονίας που είναι γνωστό ότι υπάρχει στην περιοχή του Κάνσας Σίτι. Η θέση της Σάρον στο μεξικανικό σύστημα παραμένει επίσης ενεργή, αν και οι αρχές έχουν επισημάνει ότι η απόδραση της δεν αποτελούσε έγκλημα σύμφωνα με τη μεξικανική νομοθεσία. Συγκεκριμένα αν την έπιαναν εκεί, θα έπρεπε απλώς να εκτίσει το υπόλοιπο της εκκρεμούς ποινής της.[83]

Ψυχολογία και κίνητρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε ένα τμήμα της σειράς Investigation Discovery (ID) Deadly Women (Γυναικες Δολοφόνοι) που καλύπτει την υπόθεση της Σάρον, ο συγγραφέας Τζέιμς Χέις εικάζει ότι η Κίνι διέπραξε τον πρώτο της φόνο για χρηματικό κέρδος, ελπίζοντας να εξαργυρώσει το ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής του Τζέιμς. Όταν τον δολοφόνησε, άρχισε να πιστεύει ότι είναι διασκεδαστικό το να αφαιρείς ανθρώπινες ζωές. Έτσι από εκεί και έπειτα άρχισε η εγκληματική της δράση. Η πρώην ερευνητής του FBI Κάντις Ντελόγκ υποστήριξε αυτόν τον ισχυρισμό, συμπληρώνοντας ότι η Σάρον είναι ψυχοπαθής, και δεν είχε τύψεις ή συναισθήματα όταν δολοφονούσε. Συνεπώς δεν είχε κανένα φραγμό στο να σκοτώσει για να πάρει αυτό που ήθελε.

Αυτή η ιδέα επαναλαμβάνεται από μερικούς που εμπλέκονται στη δίωξη της Σάρον Κίνι. Ακόμη και εκείνοι που πιστεύουν στην ενοχή της όμως, σημειώνουν ότι είχε κάποια έλξη, περιγράφοντάς την ως «μάλλον ελκυστική» και παραδεχόμενοι ότι τους άρεσε εμφανισιακά. Το βιβλίο με τιτλο: Mammoth Book of True Crime (Το Τεράστιο Βιβλίο του Αληθινού Εγκλήματος) την περιγράφει ως μια σχετική σπάνια και «όμορφη» εγκληματία.[84]

Στο βιβλίο με τίτλο: I'm Just an Ordinary Girl: The Sharon Kinne Story (Είμαι Απλά ένα Συνηθισμένο Κορίτσι: Η Ιστορία της Σάρον Κίνι), ο συγγραφέας Τζέιμς Χέις ισχυρίζεται ότι η Σάρον εμπνεύστηκε τον φόνο του σύζυγό της από ένα άρθρο περιοδικού που διάβασε εκείνη την εποχή για την υπόθεση της Λίλιαν Τσαστέιν, μιας γυναίκας από τη Βιρτζίνια που πυροβόλησε τον σύζυγο της κατά τη διάρκεια ενός καυγά και αργότερα κατηγόρησε την δίχρονη κόρη τους για τον πυροβολισμό.[85] Οι κατηγορίες εναντίον της Λίλιαν Τσαστέιν κατατέθηκαν τον Φεβρουάριο του 1960, εβδομάδες πριν από το θάνατο του Τζέιμς.[86]

Στα μέσα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η περίπτωση της Σάρον Κίνι έχει παρουσιαστεί στις εκπομπές Unsolved Mysteries και A Crime to Remember στο επεισόδιο «Luck Be a Lady» (Σεζόν 4, Επεισόδιο 2, 2016).[87]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Up Mrs. Kinne term». The Fort Scott Tribune. Associated Press: σελ. 6. May 17, 1966. https://news.google.com/newspapers?id=_9UfAAAAIBAJ&pg=4301,904367&dq=kinne+mexico. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  2. ↑ Reynolds, Ruth (February 27, 1966). «Was she murderess of the year?». Reading Eagle. https://news.google.com/newspapers?id=AqUtAAAAIBAJ&pg=1632,6237065&dq=sharon-kinne. Ανακτήθηκε στις December 5, 2012. 
  3. ↑ Hays, pp. 1–2
  4. ↑ «Quiz Mrs. Kinne in murder case». The Kansas City Times: σελ. 1. June 1, 1960. 
  5. ↑ Olwine, Margaret (February 17, 1974). «Part II: Sharon Kinne: is she free forever?». The Kansas City Star Magazine: σελ. 14. 
  6. ↑ Hays, Chapter I, pp. 8, 23, 37, 53, 67, 83
  7. ↑ «Rap coroner in slaying probe». The Kansas City Star: σελ. 1. June 2, 1960. 
  8. ↑ Olwine, Margaret (February 10, 1974). «Part I: Sharon Kinne: is she free forever?». The Kansas City Star Magazine. 
  9. ↑ «Plan to question widow about woman's murder». The Nevada Daily Mail. Associated Press: σελ. 1. May 30, 1960. https://news.google.com/newspapers?id=xGIfAAAAIBAJ&pg=4767,6351647&dq=sharon-kinne. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  10. ↑ «Fixed a price for his death». The Kansas City Star. January 9, 1962. 
  11. ↑ «Kinne fate now in jury's hands». The Kansas City Times. January 11, 1962. 
  12. ↑ «Benton graduate found murdered near Kansas City». St. Joseph News-Press. 29 Μαΐου 1960. σελίδες 1A. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2012. 
  13. ↑ «2D murder charge may be sought». St. Joseph Gazette: σελ. 1–2. June 2, 1960. https://news.google.com/newspapers?id=GkBaAAAAIBAJ&pg=1331,3681252&dq=james-kinne. Ανακτήθηκε στις December 10, 2012. 
  14. ↑ «Weird ties in murder probe». Kansas City Star: σελ. 1A. May 28, 1960. 
  15. ↑ «Slaying count on Mrs. Kinne». The Kansas City Star: σελ. 1A. June 1, 1960. 
  16. ↑ «Slaying clues in an old barn». Kansas City Times: σελ. 1. May 31, 1960. 
  17. ↑ Hays, Chapter III, pp. 145, 159, 174, 189
  18. ↑ «Final argument for Kinne case». Lawrence Journal-World. Associated Press: σελ. 1. June 22, 1961. https://news.google.com/newspapers?id=kT8yAAAAIBAJ&pg=2647,6429940&dq=sharon-kinne. Ανακτήθηκε στις February 19, 2013. 
  19. ↑ Delugach, Al (June 5, 1960). «Murder probe follows puzzling path of coincidence». The Kansas City Star: σελ. 1. 
  20. ↑ «Bullet sought in Jones case». Kansas City Times: σελ. 1. May 30, 1960. 
  21. ↑ «Find a woman slain in woods». Kansas City Star: σελ. 1. May 28, 1960. 
  22. ↑ «Victim's absence a slaying mystery». The Kansas City Star: σελ. 1. May 30, 1960. 
  23. ↑ «Lie detector tests in the Jones case». The Kansas City Star: σελ. 3. May 31, 1960. 
  24. ↑ «Two pass a lie detector test». The Kansas City Times: σελ. 1. June 2, 1960. 
  25. ↑ «A long search in lovers' lane yields bullet used in slaying». The Kansas City Star: σελ. 1–2. June 3, 1960. 
  26. ↑ «Hopes death not in vain». The Kansas City Times (St. Joseph, Mo.): σελ. 1. June 1, 1960. 
  27. ↑ «Officers probing Jones case charge negligence in autopsy». St. Joseph Gazette: σελ. 1. June 3, 1960. https://news.google.com/newspapers?id=G0BaAAAAIBAJ&pg=3452,3754451&dq=sharon-kinne. Ανακτήθηκε στις January 22, 2013. 
  28. ↑ «Two more bullets taken from body of K.C. victim». Lawrence Journal-World. Associated Press: σελ. 8. June 18, 1960. https://news.google.com/newspapers?id=vT0yAAAAIBAJ&pg=3816,6056981&dq=sharon-kinne. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  29. ↑ «Sharon Kinne freed on bond». Nevada Daily Mail. Associated Press: σελ. 3. July 19, 1960. https://news.google.com/newspapers?id=GWMfAAAAIBAJ&pg=1754,708240&dq=sharon-kinne. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  30. ↑ «Mass of data in death case built by Kinne prosecution». Lawrence Journal-World. Associated Press: σελ. 2. June 17, 1960. https://news.google.com/newspapers?id=jT8yAAAAIBAJ&pg=5222,6102804&dq=sharon-kinne+jury. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  31. ↑ «Ballistics findings to Kinne trial jury». The Nevada Daily Mail. Associated Press: σελ. 8. June 21, 1961. https://news.google.com/newspapers?id=XEcrAAAAIBAJ&pg=850,7363742&dq=sharon-kinne. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  32. ↑ «Seek to set time of murder». St. Joseph News-Press. Associated Press: σελ. 7. June 15, 1961. https://news.google.com/newspapers?id=HhNUAAAAIBAJ&pg=2213,4699979&dq=sharon-kinne+trial. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  33. ↑ «Jury clears Mrs. Kinne of murder». St. Joseph Gazette. Associated Press: σελ. 1. June 23, 1961. https://news.google.com/newspapers?id=WjtaAAAAIBAJ&pg=1340,4616451&dq=sharon-kinne+trial. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  34. ↑ «Effort to link pistol collapses». The Fort Scott Tribune. Associated Press: σελ. 1. June 20, 1961. https://news.google.com/newspapers?id=XscfAAAAIBAJ&pg=1939,2150870&dq=sharon-kinne. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  35. ↑ «State rests in trial of Mrs. Kinne». St. Joseph News-Press. Associated Press: σελ. 7. June 21, 1961. https://news.google.com/newspapers?id=JBNUAAAAIBAJ&pg=1506,5664483&dq=kinne. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  36. ↑ «Kansas City woman freed in slaying». The Evening Independent. Associated Press: σελ. 7–A. June 23, 1961. https://news.google.com/newspapers?id=Pj5QAAAAIBAJ&pg=5084,3455146&dq=sharon-kinne+trial. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  37. ↑ «Kinne jury is named». The Kansas City Times. January 9, 1962. 
  38. ↑ «Death bid out in Kinne case». The Kansas City Star. January 8, 1962. 
  39. ↑ «Mother faces term of life». The Southeast Missourian. Associated Press: σελ. 12. January 12, 1962. https://news.google.com/newspapers?id=IcwfAAAAIBAJ&pg=876,866018&dq=sharon-kinne+trial. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  40. ↑ «Mrs. Kinne gets a life sentence». Lawrence Journal-World. Associated Press: σελ. 14. April 13, 1962. https://news.google.com/newspapers?id=Uj0yAAAAIBAJ&pg=7072,972966&dq=sharon-kinne+trial. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  41. ↑ «Sharon Kinne out of prison on bond». Lawrence Journal-World. Associated Press: σελ. 10. July 20, 1963. https://news.google.com/newspapers?id=MEcyAAAAIBAJ&pg=2726,1617653&dq=sharon-kinne+trial. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  42. ↑ Ayres, Gene (January 1962). «Conflicting views in Kinne trial». The Kansas City Star: σελ. 1–2A. 
  43. ↑ «Somber Sharon Kinne starts jail routine». The Kansas City Times: σελ. 1. January 12, 1962. 
  44. ↑ Doyle, Patricia Jansen (January 13, 1962). «Sharon thinks of trial, jury and jail». The Kansas City Star: σελ. 1, 5. 
  45. ↑ «Motion criticizes Mrs. Kinne's trial». The Kansas City Times. February 6, 1962. 
  46. ↑ «Kinne bond is denied». St. Joseph News-Press. United Press International: σελ. 8B. May 26, 1963. https://news.google.com/newspapers?id=EtBTAAAAIBAJ&pg=3365,1723757&dq=sharon-kinne+trial. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  47. ↑ «Kinne jurors are selected». The Kansas City Times. March 24, 1964. 
  48. ↑ «Jury selected for Mrs. Kinne». The Kansas City Times. June 30, 1964. 
  49. ↑ «New trial for Mrs. Kinne set for June 2». St. Joseph News-Press. United Press International: σελ. 4A. March 26, 1964. https://news.google.com/newspapers?id=CvBTAAAAIBAJ&pg=5400,4534207&dq=sharon-kinne+trial. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  50. ↑ «Second Kinne trial begins». St. Joseph Gazette. Associated Press: σελ. 5. June 30, 1964. https://news.google.com/newspapers?id=hxJdAAAAIBAJ&pg=4655,5267673&dq=sharon-kinne+trial. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  51. ↑ «The Kinne jury cannot agree». The Kansas City Star. July 5, 1964. 
  52. ↑ Weber, David (September 24, 1964). «Mrs. Kinne to be arraigned». The Kansas City Star (Mexico City). 
  53. ↑ Weber, David (September 24, 1964). «Shooting story by Mrs. Kinne». The Kansas City Star, reproduced in The Kansas City Times (Mexico City). 
  54. ↑ Weber, David (September 20, 1964). «Sharon Kinne in jail». The Kansas City Star (Mexico City). 
  55. ↑ «Lawsuit names Kinne's family». The Kansas City Times. March 3, 1966. 
  56. ↑ Weber, David (September 21, 1964). «Mrs. Kinne is accused». The Kansas City Star (Mexico City). 
  57. ↑ Weber, David (September 23, 1964). «Mexican trip for marriage». The Kansas City Star (Mexico City). 
  58. ↑ «Four-time murder trial defendant tried again». The Altus Times-Democrat: σελ. 10. September 23, 1964. https://news.google.com/newspapers?id=kmVDAAAAIBAJ&pg=2542,6557685&dq=sharon-kinne+trial. Ανακτήθηκε στις February 13, 2013. 
  59. ↑ Weber, David (September 22, 1964). «Kinne trial in Mexico». The Kansas City Star (Mexico City). 
  60. ↑ «Mrs. Kinne arraigned in Mexico». St. Joseph News-Press. United Press International: σελ. 2. September 26, 1964. https://news.google.com/newspapers?id=UutTAAAAIBAJ&pg=2848,4083292&dq=kinne+mexico. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  61. ↑ «Killer Sharon Kinne escapes from women's jail in Mexico». St. Joseph Gazette. United Press International: σελ. 1–2. December 9, 1969. https://news.google.com/newspapers?id=FFlfAAAAIBAJ&pg=5526,4282058&dq=sharon-kinne. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  62. ↑ «Sharon Kinne awaits decision in third murder trial». St. Joseph News-Press. Associated Press (Kansas City, Missouri): σελ. 3A. October 4, 1965. https://news.google.com/newspapers?id=lghUAAAAIBAJ&pg=784,875688&dq=sharon-kinne. Ανακτήθηκε στις December 5, 2012. 
  63. ↑ Heintzelman, Aaron (July 23, 2010). «Sharon Kinne wanted by police 50 years after her killing spree began». KHSB Action News (Kansas City, Missouri). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-06-05. https://web.archive.org/web/20130605211007/http://www.kshb.com/dpp/news/crime/sharon-kinne%2C-focus-of-jackson-county%27s-oldest-murder-warrant. Ανακτήθηκε στις December 5, 2012. 
  64. ↑ «Kinne lawyer says she may get out on bail soon». St. Joseph News-Press. Associated Press: σελ. 3A. October 28, 1964. https://news.google.com/newspapers?id=5QRUAAAAIBAJ&pg=1801,4922761&dq=kinne+mexico. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  65. ↑ «Mrs. Kinne gets 10-year term in Mexican slaying». Lawrence Journal-World. Associated Press: σελ. 5. October 19, 1965. https://news.google.com/newspapers?id=P04xAAAAIBAJ&pg=7320,2005501&dq=sharon-kinne. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  66. ↑ «Kinne to appeal Mexican verdict». Lawrence Journal-World. Associated Press: σελ. 15. October 20, 1965. https://news.google.com/newspapers?id=QE4xAAAAIBAJ&pg=7452,2201371&dq=kinne+mexico. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  67. ↑ «Extension shocks Sharon Kinne». The Altus Times-Democrat. United Press International: σελ. 7. May 17, 1966. https://news.google.com/newspapers?id=nOFQAAAAIBAJ&pg=2972,3655160&dq=sharon-kinne. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  68. ↑ Davies, Pamela (2010). Gender, Crime and Victimisation. SAGE Publications. σελ. 49. ISBN 9781446248171. 
  69. ↑ Kelleghan, Kevin (December 10, 1969). «Sharon Kinne search narrows». The Kansas City Star (Mexico City): σελ. 1A, 6A. 
  70. ↑ «Woman fugutive». The Southeast Missourian. Associated Press: σελ. 1. December 9, 1969. https://news.google.com/newspapers?id=w2gfAAAAIBAJ&pg=1771,989068&dq=kinne+mexico. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  71. ↑ Kelleghan, Kevin (December 11, 1969). «Lose trail of Sharon Kinne». The Kansas City Star (Mexico City). 
  72. ↑ «Study files on Sharon Kinne». The Kansas City Star: σελ. 1–2. December 9, 1969. 
  73. ↑ «Official vows Kinne capture». The Kansas City Times (Mexico City). December 10, 1969. 
  74. ↑ «Seek former secret agent in Kinne case». The Kansas City Times. The Associated Press (Mexico City). December 12, 1969. 
  75. ↑ Kiewit, Fred (December 21, 1969). «Police vow to capture Mrs. Kinne». The Kansas City Star. 
  76. ↑ «Attorney doesn't know, won't say what happened to rogue clients». The Southeast Missourian. Associated Press: σελ. 6B. February 21, 2001. https://news.google.com/newspapers?id=Z6gfAAAAIBAJ&pg=5136,6599138&dq=sharon-kinne. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  77. ↑ Kelleghan, Kevin (December 18, 1969). «Sharon Kinne hunt eases up». The Kansas City Times (Mexico City). 
  78. ↑ «Order company to forfeit bond». The Southeast Missourian. Associated Press: σελ. 5B. December 10, 1964. https://news.google.com/newspapers?id=QE4xAAAAIBAJ&pg=7452,2201371&dq=kinne+mexico. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  79. ↑ «Sherry Kinne still cheery despite term». The Altus Times-Democrat. United Press International: σελ. 13. July 14, 1965. https://news.google.com/newspapers?id=CG9DAAAAIBAJ&pg=4850,957679&dq=kinne+mexico. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  80. ↑ «Big bond posted for Sharon Kinne». Lawrence Journal-World. Associated Press: σελ. 5. August 7, 1965. https://news.google.com/newspapers?id=EUIyAAAAIBAJ&pg=5526,3409912&dq=sharon-kinne+trial. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  81. ↑ «Kinne bond forfeited». St. Joseph News-Press. Associated Press: σελ. 3A. October 14, 1965. https://news.google.com/newspapers?id=oAhUAAAAIBAJ&pg=5224,3099391&dq=sharon-kinne+trial. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  82. ↑ «Change of venue would be sought for Mrs. Kinne». St. Joseph News-Press. United Press International: σελ. 3B. October 22, 1964. https://news.google.com/newspapers?id=3wRUAAAAIBAJ&pg=810,3996425&dq=sharon-kinne+trial. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  83. ↑ Kelleghan, Kevin (March 17, 1970). «Say Mrs. Kinne in Guatemala». The Kansas City Star (Mexico City). 
  84. ↑ Wilson, Colin (1988). The Mammoth Book of True Crime. Robinson. σελίδες 175, 181. ISBN 9780948164705. 
  85. ↑ Hays, Chapter II, pp. 83, 99, 115, 130, 145
  86. ↑ «Wife charged in June death at Manassas». The Free Lance-Star. Associated Press: σελ. 3. February 27, 1960. https://news.google.com/newspapers?id=191LAAAAIBAJ&pg=4493,3482798&dq=lillian-chastain. Ανακτήθηκε στις February 18, 2013. 
  87. ↑ A Crime to Remember "Luck Be a Lady" IMDb retrieved December 14, 2016
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σάρον_Κίνι&oldid=10727641"