Μετάβαση στο περιεχόμενο

Selena

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Σελίνα)
Σελίνα
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Selena Quintanilla-Pérez (Ισπανικά)
Γέννηση16  Απριλίου 1971[1][2][3]
Lake Jackson
Θάνατος31  Μαρτίου 1995[4][1][2]
Κόρπους Κρίστι
Αιτία θανάτουτραύμα από πυροβολισμό
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία[5]
Τόπος ταφήςSeaside Memorial Park
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςCalifornia Miramar University και American School of Correspondence[6]
Ιδιότητατραγουδιστής, εκπρόσωπος τύπου, ηθοποιός, ηθοποιός τηλεόρασης, ηθοποιός ταινιών και σχεδιαστής μόδας
ΣύζυγοςChris Pérez (1992–1995)
ΓονείςAbraham Quintanilla
ΑδέλφιαA.B. Quintanilla
Όργαναφωνή
Είδος τέχνηςποπ μουσική, σόουλ, tejano music, σύγχρονο R&B, Λάτιν ποπ, ριθμ εντ μπλουζ, μαριάτσι και cumbia
Σημαντικά έργαComo la Flor, Amor Prohibido, No Me Queda Más και Bidi Bidi Bom Bom
ΒραβεύσειςGrammy Award for Best Mexican/Mexican-American Album (1994), Billboard Latin Music Hall of Fame (1995), Billboard Latin Music Award for Hot Latin Songs Artist of the Year (1995), Βραβείο Grammy Συνολικής Προσφοράς (2021) και Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[7]
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Σελίνα Κιντανίγια Πέρεζ (Selena Quintanilla-Pérez, Λίμνη Τζάκσον, Τέξας, 16 Απριλίου 1971 - Κόρπους Κρίστι, Τέξας, 31 Μαρτίου 1995) ήταν Αμερικανίδα τραγουδίστρια μεξικανικής καταγωγής που διέπρεψε στα μουσικά είδη tex-mex και ranchera. Γνωστή παγκοσμίως ως Selena (προφέρεται Σελίνα), θεωρείται μία από τις σημαντικότερες Λατίνες τραγουδίστριες με πωλήσεις πάνω από 40 εκατομμύρια αντίτυπα.[8][9]

Ξεκίνησε την καριέρα της 9 ετών και ηχογράφησε τον πρώτο της δίσκο στην ηλικία των 12. Η φήμη της εκτοξεύτηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 όταν έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής σε όλη την Λατινική Αμερική για το "πάντρεμα" που έκανε στην μουσική tejano με την pop, κάτι που θεωρήθηκε πρωτοπορία για τα μουσικά δεδομένα της εποχής. Το 1994, το άλμπουμ της Selena Live! κέρδισε βραβείο Grammy, ενώ προτάθηκε για Grammy και ο επόμενος δίσκος της Amor prohibido την επόμενη χρονιά. Το πιο εμπορικό άλμπουμ της καριέρας της είναι το "Dreaming of you" του 1995 το οποίο πούλησε πάνω από 12 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έγινε 35 φορές πλατινένιο στις ΗΠΑ.

Η Σελίνα δολοφονήθηκε σε ηλικία 23 ετών από την Yolanda Saldivar, την πρόεδρο του φαν κλαμπ της. Στις 12 Απριλίου του 1995, δύο εβδομάδες από την γέννησή της, ο Τζορτζ Μπους, κυβερνήτης του Τέξας, ανακήρυξε την ημέρα των γενεθλίων της "Μέρα της Σελίνα"[10]. Η ζωή της μεταφέρθηκε στο κινηματογράφο το 1997 στη ταινία "Selena" με πρωταγωνίστρια την Τζένιφερ Λόπεζ. Το 1998 εγκαινιάστηκε μουσείο στο Τέξας στη μνήμη της το οποίο επισκέπτονται ετησίως χιλιάδες θαυμαστές.

Η Σελίνα γεννήθηκε στο Lake Jackson του Τέξας.[11] Ήταν η μικρότερη από τρία αδέλφια. Πατέρας της ήταν ο Abraham Quintanilla, Jr., ο οποίος είναι Λατινοαμερικανός[12] και μητέρα της η Marcella Ofelia (πατρικό Samora)[13] η οποία είναι μισή Τσερόκι. Μεγάλωσε ως μάρτυρας του Ιεχωβά.[14] Άρχισε να τραγουδάει από τριών ετών. Όταν ήταν εννέα ετών, ο πατέρας της ξεκίνησε μια ομάδα φωνητικών, στην οποία συμμετείχαν όλα τα παιδιά του. Το συγκρότημα λεγόταν Selena y Los Dinos.[14] Οι πρώτες τους παραστάσεις έγιναν σε ένα οικογενειακό εστιατόριο, το οποίο χρεοκόπησε μετά από λίγο καιρό.[14] Μετά από αυτό, μετακινήθηκαν στο Corpus Christi, του Texas όπου εκεί έπαιζαν μουσική όπου τους δινόταν η ευκαιρία (π.χ. σε δρόμους, σε γάμους, σε εκθέσεις κλπ).[15] Όμως, όσο η Σελίνα γινόταν όλο και πιο δημοφιλής και οι απαιτήσεις μεγαλύτερες, ο πατέρας της αποφάσισε να την διακόψει από το σχολείο όταν ήταν στην όγδοη τάξη.[16] Στα δεκαεπτά της πήρε το απολυτήριο γυμνασίου.[17]

Οι προσπάθειες της μπάντας απέδωσαν καρπούς το 1985 όταν η Σελίνα ήταν δεκατεσσάρων χρονών. Τότε έκανε το πρώτο της άλμπουμ  από μια δισκογραφική εταιρία.[18] Ο πατέρας της πήρε όλα τα πρώτα αντίγραφα. Επανακυκλοφόρησε το 1995 ως Mis Primeras Grabaciones (μτφρ. Οι πρώτες μου ηχογραφήσεις).[19] Μετά από λίγα χρόνια κυκλοφόρησαν άλλα έξι άλμπουμ.

Το 1987 στις απονομές βραβείων των "Tejano Music Awards" η Σελίνα νίκησε το βραβείο της Καλύτερης Γυναίκας Τραγουδίστριας. Αυτό το βραβείο ήταν το αποκορύφωμα της καριέρας της.[16][20] Το 1989, ο José Behar, ο επικεφαλής της Informer Sony Music Latin, έδωσε στη Σελίνα τα βραβεία Capitol και EMI. Μετά από λίγο καιρό ο Bahar είπε πως της έδωσε τα βραβεία γιατί πίστευε ότι ήταν η επόμενη Gloria Estefan.[21] Το 1988 γνώρισε τον Chris Pérez, που είχε δικό του συγκρότημα. Δύο χρόνια μετά, η οικογένεια Quintanilla τον προσέλαβε στο συγκρότημα της Σελίνα και έτσι άρχισαν να βγαίνουν ραντεβού. Στην αρχή, ο πατέρας της ήταν αντίθετος με αυτόν τον δεσμό και απέλυσε τον Perez, αλλά στο τέλος τον αποδέχτηκε.[22] Στις 2 Απριλίου του 1992, η Σελίνα και ο Κρις παντρεύτηκαν στη Nueces County του Texas.

Το 1990, κυκλοφόρησε το άλμπουμ της Ven Conmigo, το οποίο έγραψε ο αδελφός της και κύριος συνθέτης του συγκροτήματος Abraham Quintanilla III. Αυτό το άλμπουμ ήταν το πρώτο της μπάντας τους με μουσική Tejano. Περίπου την ίδια εποχή, μια νοσοκόμα ονόματι Yolanda Saldívar πρότεινε στον πατέρα της Σελίνα να ανοίξουν ένα fun club. Η πρότασή της έγινε αποδεκτή με αποτέλεσμα να γίνει η διευθύντρια του club.[23] Το 1992 δημιούργησαν δύο μεγάλες επιτυχίες, το Como la Flor (Σαν το άνθος) και το Entre a Mi Mundo (Είσοδος στον κόσμο μου). Το αμέσως επόμενό της άλμπουμ Selena Live! (Η Σελίνα ζωντανά!) κέρδισε το βραβείο Καλύτερο Λατινοαμερικάνικο Άλμπουμ (Best Mexican-American Album) στα 36α βραβεία Γκράμυ (36th Grammy Awards)[24]

Τον Ιούλιο του 2006 κατασκευάστηκε χάλκινο άγαλμά της στο Corpus Christi του Τέξας το οποίο έχει το ίδιο ύψος με την τραγουδίστρια. Είναι γνωστό ως «Mirador de la Flor» καθώς λίγο πιο πέρα υπάρχει και το μουσείο της. Η Σελίνα έχει πουλήσει παγκοσμίως 60 εκατομμύρια άλμπουμ με αποτέλεσμα να είναι μια από της πιο δημοφιλής καλλιτέχνιδες όλων των εποχών. Επίσης είναι η μόνη καλλιτέχνιδα η οποία έχει κάνει 5 άλμπουμ στο USA Billboard 200 την ίδια χρονική στιγμή. Η Albany Times Unionτην ενέταξε ως μια από τις"100 Καλύτερες Αμερικανίδες στην Ιστορία"[25]

Στις αρχές του 1995, οι Κιντανίγια (Quintanilla) ανακάλυψαν πως η Γιολάντα Σαλντίβαρ (Yolanda Saldívar) έκλεβε χρήματα από το fan club της Σελίνα και έτσι, μιας και εκείνη το διαχειρίζονταν, αποφάσισαν να την απολύσουν.[23] Τρεις εβδομάδες αργότερα η Σελίνα και η Σαλντίβαρ κανόνισαν να συναντηθούν στο ξενοδοχείο Days Inn στο Corpus Christi[26] για να πάρει τα οικονομικά αρχεία τα οποία η Σαλντίβαρ είχε αρνηθεί ότι είχε. Όμως, η Γιολάντα δεν τα έφερε γιατί -όπως ισχυρίστηκε- την βίασαν στο Μεξικό.[21] Έτσι η Σελίνα την πήγε σε ένα τοπικό νοσοκομείο όπου κανένας γιατρός δεν βρήκε αποδείξεις βιασμού.[27] Όταν επέστρεψαν στο ξενοδοχείο, η Σελίνα απαίτησε ξανά τα οικονομικά αρχεία.[28] Τότε η Σάλντιβαρ έβγαλε ένα όπλο από τη τσάντα της και σημάδεψε την Σελίνα. Η Σελίνα προσπάθησε να ξεφύγει αλλά δεν πρόλαβε γιατί η Γιολάντα την πυροβόλησε στον δεξί της ώμο και έτσι αποκόπηκε μια αρτηρία. Σοβαρά τραυματισμένη, η Σελίνα έτρεξε προς το λόμπι για βοήθεια. Κατέρρευσε στο πάτωμα και έτσι ένας υπάλληλος κάλεσε την αστυνομία. Παράλληλα, η Σάλντιβαρ την έψαχνε και την αποκαλούσε "σκύλα".[29] Η Σελίνα πέθανε στο νοσοκομείο που μεταφέρθηκε λόγω μεγάλης απώλειας αίματος στη 01:05 στις 31 Μαρτίου του 1995, δεκαέξι μέρες πριν τα 24α γενέθλιά της.[30]

Εκείνη την περίοδο οι άνθρωποι μιλούσαν πολύ για το συμβάν. Πολλά, σημαντικά δίκτυα ενημέρωσης διέκοπταν το κανονικό τους πρόγραμμα για να μιλήσουν για τη δολοφονία και γενικότερα για την διάσημη τραγουδίστρια (ο Tom Brokaw την χαρακτήρισε ως "Μεξικανή Μαντόνα").[31] Η New York Times είχε για δύο συνεχόμενες ημέρες μετά το θάνατό της πρωτοσέλιδο τη δολοφονία της.[32] Έγιναν πολλές αγρυπνίες και μνημεία προς τιμήν της και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί του Τέξας έπαιζαν συνέχεια τη μουσική της.[33] Στην κηδεία της παραβρέθηκαν 60.000 άτομα για να την θρηνήσουν καθώς και πολλοί που ήρθαν εκτός Ηνωμένων Πολιτειών.[33] Επίσης, πολλές διάσημες προσωπικότητες τηλεφώνησαν στην οικογένεια Κιντανίλλα για να εκφράσουν τα συλλυπητήριά τους, συμπεριλαμβανομένων των Γκλόρια Εστέφαν, Ταλία, Celia Cruz, Χούλιο Ιγκλέσιας και Μαντόνα.[34] Το περιοδικό People αφιέρωσε στη μνήμη τής ένα άρθρο που λεγόταν Selena 1971-1995, η Ζωή της μέσα από Εικόνες.[33] Λόγω του αφιερώματος πουλήθηκαν σχεδόν 450.000 αντίτυπα. Λίγες εβδομάδες αργότερα, η εταιρία έβγαλε ένα ολόκληρο περιοδικό μόνο για την Σελίνα, έτσι πουλήθηκαν πάνω από 600.000 αντίτυπα.[35] Λίγες μέρες αργότερα ο Howard Stern χλεύασε την δολοφονία, την ταφή της, τους πενθούντες και έκρινε το γούστο τους στη μουσική. Ο Stern είπε: "Αυτή η μουσική είναι απολύτως τίποτα για εμένα. Το παιδικό 'Alvin and the Chipmunks' είναι πιο ωραίοι από αυτήν... οι Ισπανικοί λαοί έχουν το χειρότερο γούστο στη μουσική". Αυτά τα σχόλια εξόργισαν τον ισπανόφωνο λαό στο Τέξας.[36] Μετά από αυτή τη δήλωση εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης στο όνομά του. Όμως ο Stern ομολόγησε στα ΜΜΕ ότι δεν είχε καμία προδιάθεση να προκαλέσει περισσότερο άγχος στην οικογένειά της, στους φίλους της και σε όσους αγαπούσε.[37][38] Στις 12 Απριλίου του 1995, ο Τζορτζ Μπους, ο τότε κυβερνήτης του Τέξας, δήλωσε η ημέρα των γενεθλίων της να γιορτάζεται ως 'η μέρα της Σελίνα' στο Τέξας.[10] Την ίδια χρονιά εντάχθηκε στο 'Latin Music Hall of Fame'.[39]

Εκείνο το καλοκαίρι, το άλμπουμ της 'Dreaming of You', ένας συνδυασμός Ισπανικής και Αγγλικής γλώσσας, έκανε το ντεμπούτο του ως νούμερο ένα στο U.S. Billboard 200, έτσι μπήκε στη κατάταξη ως η νούμερο ένα Ισπανόφωνη τραγουδίστρια[40] και σε δεύτερη κατάταξη ήταν το HIStory του Μάικλ Τζάκσον. Κατά την ημερομηνία κυκλοφορίας του, το άλμπουμ πούλησε πάνω από 175.000 αντίτυπα, που σημείωσε ρεκόρ για μια τραγουδίστρια της pop κατά τον πρώτο χρόνο κυκλοφορίας του πούλησε δύο εκατομμύρια αντίτυπα.[41] Το Dreaming of You πούλησε πάνω από 330.000 αντίτυπα από την πρώτη εβδομάδα μετά τον θάνατό της.[42][43] Το άλμπουμ έγινε το νούμερο 75 στο List of BMG Music Club's top selling albums in the United States.[44] Τραγούδια της όπως το "I Could Fall in Love" και το "Dreaming of You" παίχτηκε ευρέως από το mainstream στο αγγλόφωνο ραδιόφωνο, με αποτέλεσμα να φτάσει στο νούμερο 21 στο BillboardHot 100. Εν τω μεταξύ, το τραγούδι "I Could Fall in Love" έφτασε το νούμερο 8 στα Hot 100 Airplay και το νούμερο 10 στο Adult Contemporary Chart.


Επιλεγμένη Δισκογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Dulce Amor (1988) - 15.000 αντίτυπα
  • Selena (1989) - 500.000 αντίτυπα
  • Ven Conmigo (1990) - 1.000.000 αντίτυπα
  • Entre a Mi Mundo (1992) - 3.000.000 αντίτυπα
  • Selena Live! (1993) - 3.500.000 αντίτυπα
  • Amor Prohibido (1994) - 6.500.000 αντίτυπα
  • Dreaming of You (1995) - 12.000.000 αντίτυπα
  • Siempre Selena (Μετά θάνατον-1996) - 1.000.000 αντίτυπα
  • Anthology (Μετά θάνατον-1998) - 3.000.000 αντίτυπα
  • Live! The Last Concert (Μετά θάνατον-2001) - 2.500.000 αντίτυπα
  • Number Ones (Μετά θάνατον-2002) - 1.000.000 αντίτυπα
  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 1460. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Γερμανικά, Αγγλικά) FemBio database. 25026. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. GeneaStar. quintanilla.
  4. (Αγγλικά) SNAC. w65m6tg2. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουλίου 2019.
  6. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  7. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
  8. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2013. 
  9. http://www.selenaforever.com/SelenaSpanish/Houston_Chronicle_Selena_Spanish.html
  10. 10,0 10,1 Orozco, Cynthia E. Quintanilla Pérez, Selena. The Handbook of Texas online. Retrieved on May 29, 2009
  11. παρ. 6α του άρθρου 1 του Ν. 2188/94
  12. HSA Banquet Features Father of Late Tejano Star Selena, Baylor University press release, November 4, 1999. Retrieved October 13, 2006
  13. Ware, Susan. Notable American Women: A Biographical Dictionary, Harvard University Press 2005. ISBN 0-674-01488-X
  14. 14,0 14,1 14,2 Caller-Times 1997.
  15. Patoski 1996, p. 53
  16. 16,0 16,1 Mitchell 1995.
  17. Patoski 1996, p. 59
  18. Patoski 1996, p. 49.
  19. Patoski 1996, p. 288.
  20. "Fans, Family Remember Selena". CBSNews.com, October 17, 2002. Retrieved on July 9, 2006.
  21. 21,0 21,1 Mitchell 1995
  22. Patoski 1996
  23. 23,0 23,1 New York Times 1995.
  24. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2013. 
  25. "The 100 coolest Americans in history". Times Union. 20 February 2014. Retrieved 22 February 2014.
  26. "Testimony of Richard Fredrickson". Houston Chronicle, October 13, 1995. Retrieved on February 1, 2008.
  27. "October 12, 1995 testimony of Carla Anthony". Houston Chronicle, October 12, 1995. Retrieved on May 21, 2008.
  28. New York Times 1995
  29. "October 12, 1995, the testimony of Norma Martinez". Houston Chronicle, October 12, 1995. Retrieved on February 1, 2008.
  30. Villafranca, Armando and Reinert, Patty. "Singer Selena shot to death". Houston Chronicle, April 1, 1995. Retrieved on February 1, 2008.
  31. "In the spirit of Selena: Tributes, a book and an impending film testify to the Tejano singer's enduring". by Gregory Rodriguez Pacific News, March 21, 1997. Retrieved on July 18, 2006.
  32. Patoski, p. 174
  33. 33,0 33,1 33,2 Mitchell, Rick. "Selena". Houston Chronicle, May 21, 1995. Retrieved on February 1, 2008.
  34. Patoski, p. 165
  35. Lannert, John (1995). "Latin pride". Billboard 107 (23): 112
  36. Asin, Stephanie and Dyer, R.A. "Selena's public outraged: Shock jock Howard Stern's comments hit raw nerve." Houston Chronicle, April 6, 1995. Retrieved on February 1, 2008.
  37. "A real shocker from Stern: Apology for Selena comments". New York Daily News. 7 Apr 1995. Retrieved 23 Nov 2013.
  38. Marikar, Sheila (14 May 2012). "Howard Stern's Five Most Outrageous Offenses". ABC Good Morning America. Retrieved 23 Nov 2013.
  39. Lannert, John (1995). "Latin pride". Billboard 107 (23): 112.
  40. Hodges, Ann. "Selena legend lives on with TV movie'[dead link] Houston Chronicle, December 6, 1996. Retrieved on May 20, 2006. Archived June 28, 2006 at the Wayback Machine
  41. "In the spirit of Selena: Tributes, a book and an impending film testify to the Tejano singer's enduring" at the Wayback Machine (archived April 6, 2007). Houston Chronicle, March 31, 1996. Retrieved on January 18, 2008.
  42. Patoski pg. 199
  43. Nilou Panahpour (1995). "Rock and Roll yearbook, the best in music, movies, and television". Rolling Stone (Straight Arrow Publishers Company) (724/725): 64.
  44. "List of BMG Music Club's top selling albums in the United States". BMG. Retrieved September 13, 2010.