Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναγνώριση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Στρατιωτική αναγνώριση)
Στρατιωτικοί της Ιρλανδικής Πτέρυγας Στρατοχωροφυλάκων σε επιχείρηση αναγνώρισης στο Ανατολικό Τιμόρ.
Η αναγνώριση είναι αποστολή απόκτησης πληροφοριών μέσω οπτικής παρατήρησης ή άλλων μεθόδων ανίχνευσης, σχετικά με τις δραστηριότητες και τους πόρους ενός εχθρού ή ενός πιθανού εχθρού, ή σχετικά με τα μετεωρολογικά, υδρογραφικά ή γεωγραφικά χαρακτηριστικά μιας συγκεκριμένης περιοχής.[1]

Reconnaissance (US Army FM 7-92; Chap. 4)

Στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, αναγνώριση ονομάζεται η κατόπτευση πέρα από εδάφη που κατέχονται από τις φίλιες δυνάμεις για την απόκτηση πληροφοριών σχετικά με φυσικά χαρακτηριστικά και την παρουσία του εχθρού.

Μεταξύ των διάφορων παραδειγμάτων αναγνώρισης περιλαμβάνεται η περιπολία από στρατεύματα, πλοία ή υποβρύχια, επανδρωμένα/μη επανδρωμένα αεροσκάφη αναγνώρισης, δορυφόρους, ή την τοποθέτηση μυστικών θέσεων παρακολούθησης. Η κατασκοπεία δεν θεωρείται αναγνώριση, μιας και η αναγνώριση αποτελείται από ειδικές δυνάμεις του στρατού που επιχειρούν μπροστά από τις κύριες δυνάμεις του, ενώ οι κατάσκοποι είναι μη μαχητές που επιχειρούν πίσω από τις γραμμές του εχθρού.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τάταροι ιππείς σε πίνακα ζωγραφικής με τίτλο On Reconnaissance (Σε αναγνώριση) του Γιόζεφ Μπραντ, 1876.

Παραδοσιακά, η αναγνώριση ήταν ρόλος που αναλάμβανε το ιππικό. Η ταχύτητα ήταν σημαντικό στοιχείο στους ελιγμούς αυτούς, και έτσι το ιππικό ήταν το πλέον κατάλληλο. Από άλογα μέχρι οχήματα, για τους μαχητές της ιστορίας, οι διοικητές εξεύρισκαν την δυνατότητα τους να έχουν ταχύτητα και κινητικότητα, να ανηφορίζουν και να κατηφορίζουν, κατά την διάρκεια πολέμου ελιγμών. Οι στρατιωτικοί διοικητές προτιμούσαν να διαθέτουν εξειδικευμένες μικρές μονάδες με ταχύτητα και κινητικότητα, ώστε να αποκτούν χρήσιμες πληροφορίες, σχετικά με το έδαφος και τον εχθρό προτού στείλουν το κυρίως μέρος (ή την πλειονότητα) του στρατεύματος στην περιοχή, αλλά και για καθήκοντα προφύλαξης, κάλυψης των δυνάμεων και καταδίωξης. Η αψιμαχία είανι συνηθισμένος τρόπος αναγνώρισης, όπως και η παρενόχληση του εχθρού.[2]

Επισκόπηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένα Scimitar που χρησιμοποιείται από ένοπλα συντάγματα αναγνώρισης του Βρετανικού Στρατού.
Διμελής ομάδα της Ιαπωνικής Δύναμης Αυτοάμυνας Εδάφους με μοτοσικλέτες Kawasaki KLX250 πραγματοποιώντας αναγνώριση κατά την διάρκεια δημόσιας επίδειξης.

Η αναγνώριση πραγματοποιείται από επίγειες δυνάμεις και σε αυτήν περιλαμβάνεται η ειδική αναγνώριση, η ένοπλη αναγνώριση, η αμφίβια αναγνώριση και η πολιτική αναγνώριση.[3]

Η εναέρια αναγνώριση είναι αναγνώριση που πραγματοποιείται με αεροσκάφη (όλων των τύπων συμπεριλαμβανομένων αεροστάτων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών). Ο σκοπός τους είναι να παρατηρούν τις καιρικές συνθήκες, να χαρτογραφούν το έδαφος, ενώ ίσως συμπεριλαμβάνονται και στρατιωτικοί σκοποί όπως η παρατήρηση συγκεκριμένων δομών, περιοχών και κινήσεων των εχθρικών δυνάμεων.[4]

Οι ναυτικές δυνάμεις χρησιμοποιούν μέσα τόσο εναέριας όσο και δορυφορικής αναγνώρισης για την παρατήρηση εχθρικών δυνάμεων. Ακόμη πραγματοποιούν υδρογραφικές έρευνες και συλλογή πληροφοριών.[5]

Οι δορυφόροι αναγνώρισης παρέχουν στους διοικητές του στρατού φωτογραφίες των εχθρικών δυνάμεων και άλλες πληροφορίες. Οι στρατιωτικές δυνάμεις χρησιμοποιούν επίσης γεωγραφικές και μετεωρολογικές πληροφορίες από τους δορυφόρους παρατήρησης της Γης.[6]

Ψυχολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας ανιχνευτής θα πρέπει να δίνει ιδιαίτερη προσοχή τόσο στο περιβάλλον όσο και στην ψυχολογία του εχθρού. Η γνώση της ανθρώπινης ψυχολογίας, της κοινωνιολογίας και του πολιτιστικού παρασκηνίου είναι αναγκαία ώστε ο ανιχνευτης να γνωρίζει τις ενέργειες και τις κινήσεις του εχθρού. Ο φημισμένος επικεφαλής των Ιχνηλατών Φρέντερικ Ράσελ Μπέρναμ ανέφερε:[7]

Είναι επιτακτικό ένας ανιχνευτής να γνωρίζει την ιστορία, τις παραδόσεις, την θρησκεία τα κοινωνικά έθιμα και τις δεισιδαιμονίες οποιασδήποτε χώρας ή λαού πρέπει να αντιμετωπίσει. Είναι το ίδιο σημαντικό με το να γνωρίζει τον φυσικό χαρακτήρα της χώρας, το κλίμα της και τα προϊόντα της. Συγκεκριμένοι άνθρωποι θα κάνουν συγκεκριμένα πράγματα χωρίς σχεδόν καμία αποτυχία. Άλλα ορισμένα πράγματα, τελείως εφικτά, δεν θα γίνουν. Δεν υπάρχει κίνδυνος υπερβολικής γνώσης για τις πνευματικές συνήθειες ενός εχθρού. Ο εχθρός δεν θα έπρεπε να υποτιμηθεί ούτε να του πιστωθούν υπερδυνάμεις. Ο φόβος και το κουράγιο είναι κρυμμένα σε κάθε ανθρώπινο ον, αν και ξεκινούν από εντελώς διαφορετική δραστηριότητα.

Πειθαρχία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τύποι αναγνώρισης[8]:

  • Η προσανατολισμένη στο έδαφος αναγνώριση είναι έρευνα του εδάφους (των χαρακτηριστικών του, του καιρού και άλλων φυσικών παρατηρήσεων).
  • Η προσανατολισμένη στη δύναμη αναγνώριση εστιάζει στις εχθρικές δυνάμεις (αριθμός, εξοπλισμός, ενέργειες, παράταξη) και ίσως περιλαμβάνει απόκτηση στόχων.
  • Η πολιτικά προσανατολισμένη αναγνώριση εστιάζει στην πολιτική διάσταση του πεδίου της μάχης (περιοχές, δομές, δυνατότητες, οργανώσεις, άνθρωποι και γεγονότα (ASCOPE)).

Οι τεχνικές και οι στόχοι δεν αλληλοαναιρούνται. Εξαρτάται από τον διοικητή για το αν θα εκτελεστούν ξεχωριστά ή από την ίδια μονάδα.

Αναγνώριση σε δύναμη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικές στρατιωτικές μονάδες που έχουν ως καθήκον τους την αναγνώριση είναι οπλισμένες μόνο για αυτοάμυνα, και στηρίζονται στην μυστικότητα για να συλλέξουν πληροφορίες. Άλλες είναι πλήρως εξοπλισμένες και επίσης αρνούνται την παροχή πληροφοριών στον εχθρό καταστρέφοντας τις μονάδες αναγνώρισής τους.

Η Αναγνώριση σε δύναμη (Reconnaissance-in-force, RIF) είναι τύπος στρατιωτικής επιχείρησης ή στρατιωτικής τακτικής η οποία χρησιμοποιείται εξειδικευμένα για την ανίχνευση της παράταξης του εχθρού. Με την πραγματοποίηση επίθεσης με σημαντική (όχι αποφασιστική) δύναμη, ο διοικητής ελπίζει να εκμαιεύσει μια ισχυρή αντίδραση από τον εχθρό η οποία θα αποκαλύψει την δύναμη του, την παράταξη του και άλλα δεδομένα τακτικής. Ο διοικητής RIF διατηρεί την επιλογή να υποχωρήσει με τα δεδομένα ή να εντείνει την σύγκρουση σε πλήρη εμπλοκή.[9]

Σε άλλες μεθόδους περιλαμβάνονται οι τακτικές χτυπήματος και εκτέλεσης που χρησιμοποιούν ταχεία κινητικότητα και σε μερικές περιπτώσεις ελαφρά θωρακισμένα οχήματα για πρόσθετη υπεροχή του πυρός, ανάλογα με τις ανάγκες.[10]

Αναγνώριση μέσω πυρός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αναγνώριση μέσω πυρός (ή θεωρητικό πυρ) είναι η πράξη πυροδότητησης πιθανών θέσεων του εχθρού, ώστε αυτή να αναγκάσει τον εχθρό να αποκαλύψει την θέση του είτε μετακινούμενος είτε με την επιστροφή των πυρών.[11]

Αναγνώριση έλξης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αναγνώριση έλξης είναι τακτική που εφαρμόζεται στο επίπεδο του συντάγματος σε επίπεδο διαίρεσης και ορίζεται ως ο εντοπισμός και η ταχεία εκμετάλλευση των αδυναμιών του εχθρού. Είναι η ικανότητα προσδιορισμού των θέσεων του εχθρού και η δημιουργία εκμεταλλεύσιμων κενών μέσω των οποίων μπορούν να περάσουν φιλικές δυνάμεις αποφεύγοντας ταυτόχρονα εμπόδια και δύσκολα σημεία.[12]

Ένα παράδειγμα εγχειριδίου αναγνώρισης έλξης πραγματοποιήθηκε κατά την διάρκεια την απόβαση στο Τίνιαν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία έγινε από το Αμερικανικό Τάγμα Ναυτικού Σώματος Αμφίβιας Αναγνώρισης και το Ε΄ Αμφίβιο Σώμα. Οι αεροφωτογραφίες και η επιβεβαίωση τους από τις διμοιρίες αμφίβιας αναγνώρισης διαπίστωσαν ότι οι Ιάπωνες είχαν παραμελήσει τις βόρειες παραλίες του νησιού, εστιάζοντας το μεγαλύτερο μέρος της αμυντικής τους προσπάθειας σε παραλίες στα νοτιοδυτικά, οι οποίες ήταν πιο ευνοϊκές για μια αμφίβια απόβαση. Οι αμερικανικές δυνάμεις άλλαξαν γρήγορα τη θέση απόβασης στις βόρειες παραλίες και σχεδίασαν μια μικρή και βιαστική επιχείρηση «εξαπάτησης» στη νότια παραλία, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη έκπληξη για τις ιαπωνικές δυνάμεις. Ως αποτέλεσμα, οι αμερικανικές δυνάμεις ήταν σε θέση να πολεμήσουν την ιαπωνική δύναμη στη ξηρά, όπου είχαν το πλεονέκτημα που οδήγησε σε ελαφρές απώλειες και μια σχετικά σύντομη μάχη που κράτησε μόνο 9 ημέρες.[13]

Τύποι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν αναφερόμαστε στην αναγνώριση, η πλήρης πρόθεση ενός διοικητή είναι να έχει ζωντανή εικόνα του πεδίου μάχης του. Ο διοικητής διοργανώνει τη διμοιρία αναγνώρισης με βάση τα εξής:

  1. αποστολή,
  2. εχθρό,
  3. έδαφος,
  4. διαθέσιμο στράτευμα και υποστήριξη,
  5. διαθέσιμος χρόνος, και
  6. πολιτικές εκτιμήσεις.

Η ανάλυση αυτή καθορίζει εάν η διμοιρία χρησιμοποιεί ενιαία ή πολλαπλά στοιχεία για τη διεξαγωγή της αναγνώρισης, είτε πρόκειται για αναγνώριση περιοχής, ζώνης ή διαδρομής, μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι ακόλουθες τεχνικές εφόσον εφαρμόζονται οι βασικές αρχές της αναγνώρισης.

Οι ανιχνευτές μπορούν επίσης να έχουν διαφορετικές αποστολές να επιτελέσουν για τους ανώτερους αξιωματικούς τους, για παράδειγμα: τα αποσπάσματα αναγνώρισης μηχανικών θα προσπαθήσουν να εντοπίσουν το τραχύ έδαφος στην πορεία του σχηματισμού τους και να προσπαθήσουν να μειώσουν το χρόνο που απαιτείται για τη διέλευση του εδάφους χρησιμοποιώντας ειδικό μηχανικό εξοπλισμό όπως οι γέφυρρες διμοιρίες για τη διέλευση των εμποδίων στο νερό. Η υγειονομική επιδημιολογική αναγνώριση συνεπάγεται τη συλλογή και τη μεταφορά όλων των διαθέσιμων δεδομένων σχετικά με την υγειονομική και επιδημιολογική κατάσταση του χώρου της ενδεχόμενης εγκατάστασης και δράσης των ενόπλων δυνάμεων. Τα ίδια στοιχεία συλλέγονται για τις γειτονικές και τις εχθρικές ένοπλες δυνάμεις. Ο σκοπός της αναγνώρισης είναι να ξεκαθαρίσει τους λόγους της συγκεκριμένης προέλευσης μιας ασθένειας - τις πηγές της λοίμωξης σε διάφορες ακραίες καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών πολέμων και των ένοπλων συγκρούσεων, τους τρόπους μεταφοράς της μόλυνσης και όλους τους παράγοντες που προάγουν την προσβολή.

Αφού οι ένοπλες δυνάμεις έχουν στρατοπεδεύσει κατά τη διάρκεια πολέμου και έκτακτης ανάγκης ειρήνης, η υγειονομική επιδημιολογική αναγνώριση μετατρέπεται σε υγειονομική και επιδημιολογική παρακολούθηση και ιατρικό έλεγχο της ζωτικής και κοινοτικής δραστηριότητας των ενόπλων δυνάμεων.[14][15]

Αναγνώριση περιοχής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
5 Μαρτίου 1968. Επιχείρηση αναγνώρισης στην Επαρχία Κουανγκ Τρι του Βιετνάμ

Η αναγνώριση περιοχής αφορά την παρατήρηση και τις πληροφορίες που λαμβάνονται, σχετικά με μια συγκεκριμένη τοποθεσία και την περιοχή γύρω από αυτήν. Μπορεί να είναι προσανατολισμένη στο έδαφος και/ή να προσανατολίζεται στη δύναμη. Στην ιδανική περίπτωση, μια αναγνωριστική διμοιρία ή ομάδα θα χρησιμοποιούσε επιτηρητικά ή επιθετικά (στατικά) σημεία γύρω από τον στόχο που πρέπει να αναγνωρίσει και την περιοχή γύρω του. Αυτή η μεθοδολογία επικεντρώνεται κυρίως στην κίνηση δυνάμεων σε συγκεκριμένη περιοχή ή κοντά της. Ο στρατιωτικός διοικητής μπορεί να χρησιμοποιήσει τα αναγνωριστικά περιουσιακά του στοιχεία για να διεξαγάγει αναγνώριση περιοχής και να αποφύγει εκπλήξεις λόγω ακατάλληλων συνθηκών εδάφους ή, κυρίως, απροσδόκητων εχθρικών δυνάμεων. Η περιοχή θα μπορούσε να είναι μια πόλη, μια κορυφογραμμή, ένα δάσος ή άλλο χαρακτηριστικό που οι φιλικές δυνάμεις σκοπεύουν να καταλάβουν, να περάσουν ή να αποφύγουν.[1]

Σε μια περιοχή επιχείρησης (AO), η αναγνώριση περιοχής μπορεί να εστιάσει σε αναγνώριση στην συγκεκριμένη περιοχή που είναι κρίσιμη για τον διοικητή. Αυτή η τεχνική εστίασης της αναγνώρισης επιτρέπει επίσης την επίτευξη της αποστολής πιο γρήγορα. Επομένως, η αναγνώριση περιοχής μπορεί να είναι μια αυτόνομη αποστολή ή έργο ενός τμήματος ή διμοιρίας. Ο διοικητής αναλύει την αποστολή για να καθορίσει εάν η διμοιρία θα διεξάγει αυτά τα είδη αναγνώρισης ξεχωριστά ή σε συνδυασμό μεταξύ τους.[1]

Πολιτική αναγνώριση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πολιτική αναγνώριση είναι η διαδικασία συλλογής ευρέος φάσματος πολιτικών πληροφοριών για συγκεκριμένο πληθυσμό με σκοπό την υποστήριξη στρατιωτικών επιχειρήσεων. Συσχετίζεται και συχνά εκτελείται σε συνδυασμό με την αναγνώριση υποδομών (αξιολόγηση και έρευνα). Κανονικά, η συγκέντρωση στον επιχειρησιακό τομέα για την πολιτική αναγνώριση συγκεντρώνει πληροφορίες πολιτικού χαρακτήρα σχετικά με την καθημερινή αλληλεπίδραση μεταξύ αμάχων και στρατιωτικών δυνάμεων. Οι πολιτικές πληροφορίες περιλαμβάνουν σχεσιακές, χρονικές, γεωχωρικές και συμπεριφορικές πληροφορίες που συλλαμβάνονται από ένα κοινωνικοπολιτιστικό υπόβαθρο. Είναι αυτή η πληροφορία που αναπτύσσεται από δεδομένα που σχετίζονται με πολιτικές περιοχές, δομές, ικανότητες, οργανώσεις, ανθρώπους και γεγονότα, στο πλαίσιο της πολιτικής συνιστώσας του επιχειρησιακού περιβάλλοντος του διοικητή η οποία μπορεί να επεξεργαστεί για να αυξήσει την επίγνωση της κατάστασης και την κατανόηση της. Ο τύπος των πολιτικών πληροφοριών που απαιτούνται για την υποστήριξη στρατιωτικών επιχειρήσεων ποικίλλει ανάλογα με το περιβάλλον και την κατάσταση.[16][17]

Αναγνώριση διαδρομής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τμήμα Μηχανικών Αναγνώρισης του Ναυτικού των ΗΠΑ σε αποστολή για να διαπιστωθεί αν μια γέφυρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη κίνησης στρατευμάτων και φαλαγγών.

Η αναγνώριση διαδρομής είναι προσανατολισμένη σε μια συγκεκριμένη διαδρομή: π.χ. έναν δρόμο, έναν σιδηρόδρομο, μία πλωτή οδό. Πρόκειται για έναν στενό άξονα ή μια γενική κατεύθυνση επίθεσης, και παρέχει πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες διαδρομής ή τις δραστηριότητες κατά μήκος της διαδρομής. Ο διοικητής βασίζεται σε πληροφορίες σχετικά με τοποθεσίες κατά μήκος της καθορισμένης διαδρομής του: ποιες είναι εκείνες που θα παρέχουν την καλύτερη κάλυψη και απόκρυψη, γέφυρες ανά τύπο κατασκευής, διαστάσεις και ταξινόμηση, ή ζώνες απόβασης ή παραλαβής, αν προκύψει ανάγκη.[1]

Σε πολλές περιπτώσεις, ο διοικητής μπορεί να ενεργήσει με μια αναγνώριση διαδρομής προσανατολισμένη στη δύναμη, στην οποία ο εχθρός θα μπορούσε να επηρεάσει την κίνηση κατά μήκος αυτής της διαδρομής. Για τις διμοιρίες αναγνώρισης ή τις ομάδες, η μυστικότητα και η ταχύτητα—σε συνδυασμό με λεπτομερείς πληροφορίες—είναι πιο σημαντικές και κρίσιμες. Η διμοιρία αναγνώρισης πρέπει να παραμείνει αρκετά μπροστά από τη δύναμη ελιγμών για να βοηθήσει στην έγκαιρη προειδοποίηση και να αποτρέψει τυχόν εκπλήξεις.

Ακόμη είναι σημαντική η απόκτηση πληροφοριών σχετικά με το διαθέσιμο χώρο στον οποίο μπορεί να ελιχθεί μια δύναμη χωρίς να αναγκαστεί να συσσωρευτεί λόγω εμποδίων. Η αναγνώριση διαδρομής προσανατολισμένη στο έδαφος επιτρέπει στον διοικητή να λαμβάνει πληροφορίες και δυνατότητες σχετικά με το γειτονικό έδαφος για ελιγμούς των δυνάμεων του, ώστε να συμπεριλαμβάνει τυχόν εμπόδια (ναρκοπέδια, εμπόδια, απότομες χαράδρες, ελώδεις περιοχές ή χημική, βιολογική, ακτινολογική και πυρηνική μόλυνση) τα οποία μπορούν να παρεμποδίσουν την κίνηση των οχημάτων—σε διαδρομές προς και εντός του τομέα δραστηριοτήτων του. Σε αυτή την θεώρηση περιλαμβάνεται το μέγεθος των δέντρων και η πυκνότητα των δασών λόγω των επιπτώσεών τους στην κίνηση των οχημάτων. Η αναγνώριση της διαδρομής επιτρέπει επίσης την παρατήρηση πεδίψν πυρός κατά μήκος της διαδρομής και του παρακείμενου εδάφους. Αυτές οι πληροφορίες βοηθούν τους υπεύθυνους σχεδιασμού ως συμπλήρωμα στις πληροφορίες που τους παρέχουν οι χάρτες.

Αναγνώριση ζώνης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αναγνώριση ζώνης επικεντρώνεται στην απόκτηση λεπτομερών πληροφοριών πριν από την ελιγμό των δυνάμεων μέσα σε συγκεκριμένες, καθορισμένες θέσεις. Μπορεί να είναι προσανατολισμένη στο έδαφος, προσανατολισμένη στη δύναμη, ή και τα δύο, καθώς αποκτά αυτές τις πληροφορίες μέσω της αναγνώρισης—και διατήρησης—διαδρομών, εμποδίων (συμπεριλαμβανομένης της πυρηνικής-ραδιολογικής, βιολογικής και χημικής μόλυνσης) και πόρων εντός μιας καθορισμένης θέσης.[13]

Επίσης, η αναγνώριση ζώνης προσανατολισμένη στη δύναμη έχει ως στόχο την απόκτηση λεπτομερών πληροφοριών σχετικά με τις δυνάμεις του εχθρού εντός της ζώνης ή όταν η κατάσταση του εχθρού είναι ασαφής, και οι πληροφορίες σχετικά με την κίνηση του εχθρού είναι επιθυμητές. Η αναγνώριση παρέχει στον διοικητή μια λεπτομερή εικόνα του τρόπου με τον οποίο ο εχθρός κατέλαβε τη ζώνη, δίνοντάς του τη δυνατότητα να επιλέξει την κατάλληλη πορεία δράσης.[1]

Καθώς η διμοιρία διεξάγει αυτό το είδος αναγνώρισης ζώνης, η έμφαση δίνεται στον προσδιορισμό των θέσεων, των δυνατών σημείων και των αδυναμιών του εχθρού. Αυτή είναι η πιο εμπεριστατωμένη και πλήρης αποστολή αναγνώρισης και ως εκ τούτου είναι πολύ χρονοβόρα.

Φωτοθήκη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πλοίο αναγνώρισης του Γερμανικού Ναυτικού.
Σοβιετική φάλαγγα τοποθετώντας βαλλιστικά βλήματα μεσαίας εμβέλειας στην Κούβα, 1962. Η φωτογραφία αυτή που ελήφθη από ένα Lockheed U-2, ήταν η πρώτη εικόνα που απέδειξε πως τοποθετήθηκαν Σοβιετικά βλήματα στην Κούβα.
Υπερηχητικό Αναγνωριστικό αεροσκάφος Lockheed SR-71 Blackbird της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ.
Όχημα αναγνώρισης Fennek του Γερμανικού Στρατού

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Field Manual (FM) 7–92: The Infantry Reconnaissance Platoon and Squad (Airborne, Air Assault, Light Infantry). Στρατός Ξηράς των ΗΠΑ. 2001. σελ. 4.0. 
  2. ↑ McGrath, John J. (2014). Scouts Out! The Development Of Reconnaissance Units In Modern Armies. USA: Pickle Partners Publishing. σελ. 249. ISBN 9781782899129. 
  3. ↑ «Ground Reconnaissance Operations» (PDF). www.marines.mil. 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2017. 
  4. ↑ «Air Reconnaissance» (PDF). www.marines.mil. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2017. 
  5. ↑ «US Navy Aircraft - Planes & Jets : Navy.com». www.navy.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2017. 
  6. ↑ Manaugh, Geoff (2016-06-10). «Tracking Earth's Secret Spy Satellites» (στα αγγλικά). The Atlantic. https://www.theatlantic.com/technology/archive/2016/06/mapping-clandestine-moons/485915/. Ανακτήθηκε στις 2017-05-17. 
  7. ↑ Burnham, Frederick Russell (1926). Scouting on Two Continents. Garden City, New York: Doubleday, Page & Company. σελ. 19. ISBN 978-0-86920-126-8. OCLC 407686. 
  8. ↑ Klosowski, Thorin (2011-03-30). «How Army Reconnaissance Jobs Work» (στα αγγλικά). HowStuffWorks. http://science.howstuffworks.com/military/army-careers/army-reconnaissance-jobs.htm. Ανακτήθηκε στις 2017-05-18. 
  9. ↑ McCullough, Jay (2010). Ultimate Guide to U.S. Army Combat Skills, Tactics, and Techniques. New York: Skyhorse Publishing, Inc. σελ. 1267. ISBN 9781628730050. 
  10. ↑ Ryan, Mike· Mann, Chris (2014). The Encyclopedia of the World's Special Forces: Tactics, History, Strategy, Weapons. London: Amber Books Ltd. σελ. 138. ISBN 9781907446894. 
  11. ↑ Combat Intelligence. Washington: Headquarters, Department of the Army. 1960. σελ. 31. 
  12. ↑ Kienle, Frederick E. (1991). «“Reconnaissance-pull” - seeking the path of least resistance». School of Advanced Military Studies Monographs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-04. https://web.archive.org/web/20160304050239/http://cgsc.cdmhost.com/cdm/singleitem/collection/p4013coll3/id/1688/rec/1. Ανακτήθηκε στις 2017-05-18. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Chap. 11». Marine Corps Operations (MCDP 1-0). Marine Corps Doctrinal Publication. 2007. σελίδες 11–10. 
  14. ↑ Beliakov VD Military Epidemiology. Textbook in Russian. Leningrad, 1976, σελ. 153.
  15. ↑ Mel'nichenko P. I., Ogarkov O. I., Lizunov Yu. V. Military Hygiene and Military Epidemiology. 400 σελ., 2005 ISBN 5-225-04849-8
  16. ↑ Burke, Kevin (2007). «Civil Reconnaissance; Separating the Insurgent from the Population» (PDF). www.oss.net. NPS. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 22 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2017. 
  17. ↑ «Joint Publication 3-57» (PDF). fas.org. US Government. 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2017. 

Περαιτέρω βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Halsall, Christine, Women of Intelligence: Winning the Second World War with Air Photos, The History Press, 2012. ISBN 978-0-7524-6477-0.


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αναγνώριση&oldid=9813723"