Μετάβαση στο περιεχόμενο

Το χρήμα: Μια μυθολογία του Σκότους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το χρήμα: Μια μυθολογία του Σκότους
Κινηματογραφική αφίσα.
ΣκηνοθεσίαΒασίλης Μαζωμένος
ΠαραγωγήΒασίλης Μαζωμένος
Μύρων Παπουτσάκης
ΣενάριοΒασίλης Μαζωμένος
ΑφήγησηΓιώργος Καραμίχος
Εταιρεία παραγωγήςΟιωνός
ΔιανομήHorme pictures
Πρώτη προβολήΣεπτέμβριος 1998 (Ελλάδα)
Διάρκεια70΄
ΠροέλευσηΕλλάδα
ΓλώσσαΕλληνική
δεδομένα (π • σ • ε )

Το χρήμα: Μια μυθολογία του Σκότους είναι μια ελληνική ταινία του σκηνοθέτη Βασίλη Μαζωμένου. Πρόκειται για το πρώτο ευρωπαϊκό 3D animation μεγάλου μήκους.[1] Θεωρείται ταινία σταθμός για τον ελληνικό και όχι μόνο κινηματογράφο, με πολλές διεθνείς διακρίσεις και πολλές θετικές κριτικές[2]. Είναι, επίσης, μέρος της κινηματογραφικής τριλογίας του Βασίλη Μαζωμένου πάνω στην παρακμή του Δυτικού Πολιτισμού, η ταινία προβλήθηκε στη ρετροσπεκτίβα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Πόρτο, [3] όπου ο Βασίλης Μαζωμένος τιμήθηκε με το ειδικό βραβείο του φεστιβάλ.[4] Για την ταινία συνεργάστηκαν για έναν ολόκληρο χρόνο πολλοί νέοι animators υπό την επίβλεψη του Αντώνη Ντούσια, που είχε τη διεύθυνση όλης της ψηφιακής εμψύχωσης. Το έργο βασίζεται, όπως και οι δυο πρώτες μεγάλου μήκους ταινίες του σκηνοθέτη, σε συνδυαστικές τεχνικές κινούμενου σχεδίου, ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος στο gfc digital αναφέρει:

Όπως υπονοεί και ο τίτλος, το φιλμ του Μαζωμένου είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας να γραφεί η ιστορία του σύγχρονου θεού της ευτυχίας και της καταστροφής, από τη μυθολογική γέννησή του (εκ σπέρματος αβύσσου που συμπυκνώνει κόλαση και παράδεισο), μέχρι τον θρίαμβό του μέσα σε σύννεφο από χρυσόσκονη, στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Ενδιάμεσα, συμβολοποιείται σαν δύο χρυσά φτερά ασώματου αετού που διατρέχει χώρες και εποχές ή σαν σκοτεινή δαφνοστεφανωμένη φιγούρα ψηλόλιγνου νέου που τελικά αναλαμβάνεται στους ουρανούς και γίνεαι έμβλημα σύγχρονου χαρτονομίσματος. Το εμψυχωμένο υλικό αποτελείται από γκραβούρες διαφόρων εποχών δοσμένες τρισδιάστατα με σύγχρονες ψηφιακές μεθόδους, αλλά και γκραβούρες φιλοτεχνημένες ειδικά για την ταινία, υπό την επίβλεψη του Αντώνη Ντούσια, σε συνδυασμό με εικόνες από επίκαιρα, κινηματογραφικές ταινίες εποχής, μνημεία σύγχρονων πόλεων όπως η Ρώμη, η Μόσχα και η Νέα Υόρκη, σκηνές στέψης βασιλιάδων και αρχιερέων, σκηνές πολέμων, στρατών, φτώχειας και δυστυχίας, σκηνές χορού σε χρυσοποίκιλτα παλάτια, εργατών που δουλεύουν χειρωνακτικά σε σκοτεινά υπόγεια, θανατικών εκτελέσεων με όλες τις μεθόδους, εικόνες από τη βομβαρδισμένη Δρέσδη, τους Εβραίους που θάβονται σε ομαδικούς τάφους από τα γκρέιντερ, τέλος συμβολικές εικόνες που έχουν περάσει στο συλλογικό ασυνείδητο, η αναδυόμενη Αφροδίτη, σκελετοί ανθρώπων σε πλημμυρισμένους υπονόμους, ένα χρυσό νόμισμα με το σταυρό στη μια του όψη να αιωρείται στο μέσο μιας πλατείας-μήτρας ή εικόνες που παραπέμπουν στη «Μητρόπολη» του Λανγκ. Χωρισμένο σε τρία μέρη, σε «Τρεις πειρασμούς», το έργο διατρέχει την ιστορία του πολιτισμού περνώντας από την αρχαιότητα και την Αναγέννηση, μέχρι τη βιομηχανική επανάσταση, το κραχ, το Χόλιγουντ, τα χρηματιστήρια, τον σημερινό θρίαμβο του χρήματος. Η αφήγηση off συνδυάζει κείμενα των Σοφοκλή, Σενέκα, Δάντη, Μίλτονα, Σαίξπηρ, Σολωμού, Έλιοτ, Πάουντ και κυρίως των Ευαγγελιστών, χρησιμοποιώντας ψυχαναλυτικούς όρους σε ύφος προφητείας, που παραπέμπει στην Αποκάλυψη. Και στην ηχητική μπάντα, μουσικά κομμάτια από ολόκληρη την ιστορία της ευρωπαϊκής μουσικής, κυρίως της θρησκευτικής, από τον Μπαχ ως τον Arvo Part.

Διακρίσεις και Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έχει βραβευτεί με το ειδικό βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Fantasporto στην Πορτογαλία, ενώ ήταν υποψήφια για το βραβείο της καλύτερης ευρωπαϊκής ταινίας του Φανταστικού το 1999. Το 1998 απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Ποιότητας, ενώ ήταν η επίσημη ελληνική συμμετοχή στα φεστιβάλ κινηματογράφου Sitges International Film Festival στην Ισπανία, στο Puchon International Fantastic Film Festival στη Νότια Κορέα το 2000, στο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου (Ελλάδα) το 1998, στο διεθνές φεστιβάλ της Άγκυρας (Τουρκία) το 2000 και σε πολλά άλλα διεθνή φεστιβάλ. Το 2011 παρουσιάστηκε στη 3η Μπιενάλε της Αθήνας ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Ταινιών διακρίσεις». Ριζοσπάστης, Πολιτισμός, Σελίδα 25. 13 Φεβρουαρίου 1999. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2015. [νεκρός σύνδεσμος]
  2. ↑ «/the first ever European feature film». ozonweb. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2018. 
  3. ↑ «Retrospectiva do realizador grego Vassilis Mazomenos no Fantas». Publico.pt. 16 Νοεμβρίου 2000. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2015. 
  4. ↑ «WINNERS FANTASPORTO». Fantasporto.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Το_χρήμα:_Μια_μυθολογία_του_Σκότους&oldid=9776534"