Υπόθεση του εφημέριου του Υρύφ
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Υπόθεση του εφημέριου του Υρύφ αφορούσε ένα έγκλημα το οποίο έγινε στις 3 Δεκεμβρίου του 1956 στο χωριό Υρύφ της Νοτιοδυτικής Γαλλίας. Το έγκλημα το διέπραξε ο Γκι Ντενουαγιέ ο οποίος ήταν ιερέας στο Υρύφ. Αυτό το οποίο έκανε ο Ντενουαγιέ ήτα πως σκότωσε τη μόλις 19 ετών Ρεζίν Φεΐ μαζί με το μωρό το οποίο είχε στην κοιλιά της.
Γκι Ντενουαγιέ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γκι Ντενουαγιέ γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου του 1920 στο Απλεμόν, έναν οικισμό του Σεντουά στο Μερτ και Μοζέλ. Γεννήθηκε σε μια οικογένεια χωρικών αρκετά ευκατάστατη και πλούσια. Επίσης είχε και μια αδερφή κομπλεξική η οποία όταν ήταν παιδί ήταν αρκετά βίαια. Η γιαγιά του απ' τη μητέρα του τον είχε μυήσει στα μυστικά της Ιεροσύνης από πολύ νέο. Αυτή η γιαγιά του ήταν διακεκριμένη προσωπικότητα μέσα στην οικογένεια. Σε ηλικία 20 ετών περίπου παρακολούθησε ένα σεμινάριο στο Μποσερβίλ κοντά στο Βιλιέ ε Νανσί. Εκεί θεωρήθηκε σαν ένας καλός Άγγελος και διαγράφηκε όμως τα γούστα του για τις γυναίκες αναδείχτηκαν απ' τις εμπερίες του αυτές. Στη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου τον ρώτησαν αν ήθελε να δουλέψει σε ένα εργοστάσιο στο Νεβ Μαιζόν το οποίο βρισκόταν στη Γερμανική Επικράτεια. Εκείνος δέχτηκε πρόθυμα όμως παράλληλα βοηθούσε και τους φυλακισμένους οι οποίοι είχαν αποδράσει κι έμεναν στο σπίτι του θείου του Εμίλ Μαρυλιέ στον οικισμό Αρόλ στην επαρχία Μποζ. Κατά την Απελευθέρωση της Γαλλίας προσποιήθηκε πως έιχε σκοτώσει ένα Γερμανό Επιχειρηματία χωρίς να μπορεί να τ' αποδείξει. Το έτος 1946 λίγο μετά τη λήξη του Πολέμου, ο Ντενουαγιέ ορίστηκε εφημέριος στο Μπλαμόν. Ο Επικεφαλής Κλεν διαπίστωσε πως εκείνος προτιμούσε να παίζει μπάσκετ παρά να διαβάζει Θεολογία. Λοιπόν αυτή η πρώτη του εμπειρία μολονότι ήταν μόλις είκοσι έξι ετών και πολύ νέος αποκόμισε μια πρώτη διασύνδεση με μια γυναίκα η οποία ονομαζόταν Μαντλέν. Εξ αιτίας αυτής της διασύνδεσης οι Επικεφαλείς τον έκαναν εφημέριο στη Ρεόν στα βόρεια του Μερτ και Μοζέλ. Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως ο Ντενουαγιέ έζησε και πολλές άλλες περιπέτειες με γυναίκες πράγμα το οποίο στο τέλος τον έκανε να χάσει τη Μαντλέν από σύζυγο. Εκείνη του έδωσε 150.000 φράγκα για να επισκευάσει τον τρούλο του ναού και ν' αγοράσει ένα Renault 4 CV. Ύστερα όμως τη Μαντλέν την συναντούσε μυστικά και η σχέση αυτή κράτησε μέχρι και τον Οκτώβριο του 1956 δηλαδή δέκα χρόνια. Τον Ιούλιο του 1950 ο Ντενουαγιέ διορίστηκε ιερέας στο Υρύφ, ένα χωριό με 392 μόνιμους κατοίκους, το οποίο περιλάμβανε και το μικρό οικισμό της Μες. Ιερέας ενεργός και περισσότερο αφοσιωμένος στο έργο του, ίδρυσε μαζί με πολλά νέα αγόρια του χωριού μια ποδοσφαιρική ομάδα την οποία διεύθυνε. Η ομάδα αυτή πήγαινε κι έπαιζε σχεδόν σε όλη τη Γαλλία και εκτός απ' αυτό πήγαιναν και διάφορες εκδρομές. Οι γέροι του χωριού τον ιερέα αυτό τον θεωρούσαν αρκετά πρωτότυπο όμως οι νέοι τον αγαπούσαν καθώς πίστευαν πως ήταν μια αρκετά μοντέρνα προσωπικότητα για την εποχή τους και τον θεωρούσαν αρκετά εργατικό. Λοιπόν ο Ντενουαγιέ είχε δημιουργήσει σχέσεις με πολλές γυναίκες της περιοχής ορισμένες εκ των οποίων ήταν πολύ μικρές δηλαδή η ηλικία τους ήταν περίπου τα 21 έτη. Το Δεκέμβριο του 1953 ο Ντενουαγιέ γνώρισε ένα νεαρό αγόρι ηλικίας 15 ετών το οποίο ονομαζόταν Μισέλ Λεονάρ. Στη συνέχεια οι διάφορες φήμες οι οποίες διαδίδονταν στο χωριό τον παρουσίασαν να πηγαίνει σε ένα γειτονικό οικισμό, το Αιν και να παραδίδει αυτό το νεαρό αγόρι στην Υπηρεσία Κοινωνικής Βοήθειας της Γαλλίας. Κάποτε αυτά τα κατορθώματα του Ντενουαγιέ τα έμαθε ο Μαρκ - Αρμάν Λαλιέ ο οποίος ήταν ο Επικεφαλής της Εκκλησιαστικής Περιφέρειας του Νανσί. Μόλις ο Λαλιέ έμαθε για τα κατορθώματά του αυτά, ζήτησε αμέσως να τον επισκεφθεί. Την ημέρα που κανονίστηκε να γίνει αυτό, ο Ντενουαγιέ γονάτισε μπροστά στο Λαλιέ και τον ρώτησε να μάθει το λόγο της επισκέψεώς του. Εκείνος του είπε πως έμαθε για αυτά τα οποία έκανε και πως ήταν πολύ χαρούμενος. Αυτό αναζωογόνησε το ενδιαφέρον του Λαλιέ για τον Ντενουαγιέ κι ο 2ος τους επόμενους μήνες απουσίαζε επανειλημμένα απ' το χωριό γεγονός το οποίο ανησύχησε τους κατοίκους. Αργότερα υπήρξαν περίοδοι κατά τις οποίες ο Ντενουαγιέ ήταν φοβερά ανήσυχος.