Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καρβοξυτελικό άκρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από C-άκρο)
Tο τετραπτεπτίδο βαλυλ-γλυκυλ-σερυλ-αλανίνη (VGSA). Με πράσινο χρώμα φαίνεται η βαλίνη στο αμινοτελικό άκρο, ενώ με μπλε η αλανίνη στο καρβοξυτελικό άκρο. Στο αμινοτελικό άκρο φαίνεται η ελεύθερη α-αμινομάδα (-ΝΗ2), ενώ στο C-άκρο η ελευθέρη καρβοξυλομάδα (-COOH).

Ως καρβοξυτελικό ή καρβοξυλικό άκρο (γράφεται και C-άκρο ή COOH-άκρο) χαρακτηρίζεται το ένα από τα δύο άκρα μιας πολυπεπτιδικής αλυσίδας και συγκεκριμένα αυτό που διαθέτει μια ελεύθερη καρβοξυλομάδα (-COOH).[1] Το άλλο άκρο του πολυπεπτιδίου, στο οποίο υπάρχει μια ελεύθερη α-αμινομάδα, ονομάζεται αμινοτελικό άκρο.[2] Κατά σύμβαση, όταν γράφουμε την αμινοξική αλληλουχία ενός πεπτιδίου, ή μιας πρωτεΐνης, ξεκινάμε πάντα με το αμινοτελικό άκρο (στα αριστερά) και τελειώνουμε με το καρβοξυτελικό (στα δεξιά).[3] Για παράδειγμα, το τετραπτεπτίδο βαλυλ-γλυκυλ-σερυλ-αλανίνη, θα γραφτεί Val-Gly-Ser-Ala (ή συνηθέστερα VGSA) που σημαίνει ότι η βαλίνη βρίσκεται στο αμινοτελικό άκρο, ενώ η αλανίνη στο C-άκρο. Έτσι, το τετραπεπτίδιο VGSA είναι τελείως διαφορετικό από το ASGV.

Kατά την πρωτεϊνοσύνθεση, οι πολυπεπτιδικές αλυσίδες επιμηκύνονται πάντα με κατεύθυνση από το αμινοτελικό προς το καρβοξυτελικό άκρο.[4] Επομένως, το καρβοξυτελικό άκρο είναι αυτό που συντίθενται τελευταίο και το τελικό αμινοξύ του C-άκρου κωδικοποιείται από την τριπλέτα αμέσως πριν το κωδικόνιο λήξης.

  1. Alberts 2002, σελ. G:6.
  2. Alberts 2002, σελ. G:3.
  3. Stryer 1997, σελ. 22.
  4. Alberts 2002, σελ. 342.
  • Styer, Lubert (1997). ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ (3η έκδοση). Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. ISBN 960-7309-62-6. 
  • Alberts, Bruce (2002). Molecular Biology of the Cell (4η έκδοση). Garland Science. ISBN 0-8153-4072-9.  Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια)