Μετάβαση στο περιεχόμενο

Heinkel He 59

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Heinkel He 59
Ένα αεροδιασωστικό He 59C-2.
Τύποςαναγνωριστικό/εκπαιδευτικό/αεροδιασωστικό
ΚατασκευαστήςHeinkel Flugzeugwerke
Παρθενική πτήσηΣεπτέμβριος 1931[1]
Πρώτη παρουσίαση1935
Κύριος χειριστήςLuftwaffe
Μονάδες που παρήχθησαν142

Το Heinkel He 59 ήταν δικινητήριο γερμανικό διπλάνο της δεκαετίας του 1930. Αναπτύχθηκε ως τορπιλοπλάνο-βομβαρδιστικό/αναγνωριστικό που θα μπορούσε να επιχειρεί από αεροδρόμια ή ως υδροπλάνο.

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1930 ο Ερνστ Χάινκελ (Ernst Heinkel) ξεκίνησε την ανάπτυξη νέου αεροσκάφους για το Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό (Reichsmarine). Δεδομένων των περιορισμών που επέβαλε η Συνθήκη των Βερσαλλιών στην ανάπτυξη πολεμικού εξοπλισμού, το He 59 παρουσιάστηκε επίσημα ως πολιτικό αεροσκάφος. Το He 59B ήταν το πρωτότυπο της έκδοσης που θα επιχειρούσε από αεροδρόμια και ήταν το πρώτο που πέταξε, τον Σεπτέμβριο του 1931.[2] Το He 59A ήταν υδροπλάνο και με βάση αυτό κατασκευάστηκαν 142 αεροσκάφη της έκδοσης B, σε τρεις παραλλαγές. Το He 59 είχε καλά πτητικά χαρακτηριστικά και ήταν ευχάριστο στην πτήση όμως δεν διέθετε αρκετά ισχυρούς κινητήρες, είχε περιορισμένη εμβέλεια, ο αμυντικός του οπλισμός ήταν ανεπαρκής και μπορούσε να φέρει περιορισμένο φορτίο βομβών.

Ήταν μικτής κατασκευής, με στοιχεία από ξύλο ή ατσάλι και επιφάνειες με υφασμάτινη ή μεταλλική επικάλυψη. Οι πτέρυγες ήταν ένα ξύλινο πλαίσιο δύο δοκών, το εμπρόσθιο τμήμα του οποίου ήταν καλυμμένο με κοντραπλακέ και το υπόλοιπο με ύφασμα.[3] Η άτρακτος, κυτιοειδούς διατομής, είχε ατσάλινο σκελετό με υφασμάτινη επικάλυψη και το ουραίο τμήμα ήταν καλυμμένο με λεπτές μεταλλικές επιφάνειες.

Οι τρόπιδες των πλωτήρων χρησιμοποιούνταν ως δεξαμενές καυσίμου, μέγιστης χωρητικότητας 900 L έκαστη.[3] Μαζί με την εσωτερική δεξαμενή καυσίμου το αεροσκάφος μπορούσε να φέρει 2700 L συνολικά. Επίσης μπορούσαν να τοποθετηθούν δύο επιπλέον δεξαμενές καυσίμου στην αποθήκη βομβών, αυξάνοντας τη συνολική χωρητικότητα στα 3200 L.[3] Οι έλικες ήταν σταθερού βήματος με τέσσερα πτερύγια.

Επιχειρησιακή ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
He 59 στην περιοχή του Σταβάνγκερ (1940-41).
Φινλανδικό He 59.

Ορισμένα He 59 έδρασαν με τη Λεγεώνα Κόνδορ στην Ισπανία κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, ως αεροσκάφη παράκτιας αναγνώρισης και τορπιλοπλάνα.

Κατά τους πρώτους μήνες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τα He 59 χρησιμοποιήθηκαν ως τορπιλοπλάνα και σε αποστολές ναρκοθέτησης. Επίσης εξόπλισαν αρκετές μοίρες αεροδιάσωσης (γερμανικά: Seenotstaffel‎‎) και το 1940 χρησιμοποιήθηκαν για την αποβίβαση στρατευμάτων στη Νορβηγία και την Ολλανδία. Κατά τη Μάχη της Αγγλίας χρησιμοποιήθηκαν για τη διάσωση Γερμανών αεροπόρων που είχαν καταρριφθεί πάνω από τη Μάγχη. Οι Βρετανοί ισχυρίστηκαν ότι τα γερμανικά αεροσκάφη διάσωσης χρησιμοποιούνταν για αναγνώριση και κατά συνέπεια ήταν νόμιμοι στόχοι, παρά το γεγονός πως έφεραν ερυθρούς σταυρούς.[3]

Μεταξύ 1940 και 1941 χρησιμοποιήθηκαν από τέσσερις μονάδες Παράκτιας Αναγνώρισης (γερμανικά: Küstenfliegergruppe‎‎)[1] και κατά την περίοδο 1941-42 αξιοποιήθηκαν ως μεταγωγικά, αεροδιασωστικά και εκπαιδευτικά. Τα περισσότερα από τα 140 B-2 και B-3 που κατασκευάστηκαν μετατράπηκαν αργότερα από την Walter Bachmann Flugzeugbau σε αεροδιασωστικά (He 59C-2 και D-1), εξειδικευμένα αεροσκάφη για την εκπαίδευση των πληρωμάτων στην πλοήγηση (He 59C-1, D-1 και N) ή την ρίψη τορπιλών (E-1) και για αποστολές αναγνώρισης (E-2). Όλα τα προαναφερθέντα, εξαιρουμένων των He 59N, ήταν άοπλα.[4]

Η Φινλανδική Πολεμική Αεροπορία ενοικίασε τέσσερα αεροσκάφη τον Αύγουστο του 1943. Τα συγκεκριμένα χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά περιπόλων αναγνώρισης μεγάλων αποστάσεων πίσω από τις εχθρικές γραμμές. Επιστράφηκαν στη Γερμανία τέσσερις μήνες αργότερα.

Εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
He 59a
Αρχικό πρωτότυπο.
He 59b
Δεύτερο πρωτότυπο.
He 59A
Δεκατέσσερα αεροσκάφη δοκιμών.[2]
He 59B-1
Δεκαέξι αεροσκάφη προπαραγωγής.
He 59B-2
Βελτιωμένη έκδοση.
He 59B-3
Αναγνωριστικά αεροσκάφη.
He 59C-1
Εκπαιδευτικά.
He 59C-2
Διασωστικά αεροσκάφη.
He 59D-1
Εκπαιδευτικά/διασωστικά.
He 59E-1
Εξειδικευμένα εκπαιδευτικά για πληρώματα τορπιλοπλάνων-βομβαρδιστικών.
He 59E-2
Αναγνωριστικά.[4]
He 59N
Εξειδικευμένα αεροσκάφη για την εκπαίδευση των πληρωμάτων στην πλοήγηση.[4]

Χρήστες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γερμανία
Ισπανία
Φινλανδία

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συγκρίσιμα αεροσκάφη
Κατάλογοι

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Munson 1978, σελ. 70.
  2. ↑ 2,0 2,1 Green 1962, p.68
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Smith, Peter (2014). Combat Biplanes of World War II. United Kingdom: Pen & Sword. σελ. 547. ISBN 978-1783400546. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Munson 1978, σελ. 71.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Green, William. War Planes of the Second World War: Volume Six: Floatplanes. London: Macdonald, 1962.
  • Green, William. Warplanes of the Third Reich. New York: Doubleday, 1972. (ISBN 0-385-05782-2).
  • Kalevi Keskinen, Kari Stenman, Klaus Niska: Meritoimintakoneet - Suomen ilmavoimien historia 15, Apali Oy, Tampere 1995, (ISBN 952-5026-03-5)
  • Mombeek, Eric; Roba, Jean-Louis (May 1997). «"Grandes godasses" sur la Méditerranée: les Heinkel He 59 de la Légion Condor» (στα γαλλικά). Avions: Toute l'aéronautique et son histoire (74): 31–37. ISSN 1243-8650. 
  • Munson, Kenneth (1978). German Aircraft Of World War 2 in colour. Poole, Dorsett, UK: Blandford Press. ISBN 0-7137-0860-3. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Heinkel He 59 στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Heinkel_He_59&oldid=10961146"