The Jackson 5

οι Jackson 5 στο ' The Ed Sullivan Show στις 16 Δεκεμβρίου του 1969.

Οι The Jackson 5 ήταν οικογενειακό μουσικό συγκρότημα της οικογένειας Τζάκσον. Ιδρυτικά μέλη του ήταν οι Τζάκι, Τίτο, Ζερμαίν, Μάρλον και Μάικλ Τζάκσον.

Ίδρυση

Ο Ζερμαίν Τζάκσον, ένα από τα μέλη του συγκροτήματος.

Το σπίτι των Jackson 5 στην Ιντιάνα.

Το οικογενειακό αυτό συγκρότημα ίδρυσε ο πατέρας τους, ο Τζόζεφ Τζάκσον, πρώην παλαιστής, ο οποίος την δεκαετία του 1950 έπαιζε κιθάρα στο συγκρότημα Falcons. Τα αρχικά του μέλη ήταν οι Τζόνυ Τζάκσον (δεν ήταν συγγενής των αδερφών Τζάκσον, έπαιζε αρχικά στα ντραμς), ο Μάρλον (χορευτής), Τίτο (κιθάρα), Τζάκι, Ζερμαίν (μπάσο) και Μάικλ Τζάκσον. Αργότερα ο Τζόνυ αποχώρησε από το συγκρότημα. Οι σχέσεις του πατέρα με τα παιδιά του ήταν σχέσεις εξουσίας ή καλύτερα τυραννίας (όπως ανέφερε ο Μάικλ Τζάκσον). Ο πατέρας τους συχνά χρησιμοποιούσε σωματική βία σε περίπτωση που τα παιδιά του δεν έπαιζαν όπως αυτός το ήθελε. Αλλά εκτός από σωματική βία, τους έδινε συμβουλές, με βάση τις δικές του μουσικές εμπειρίες. Οι πρώτες τους συναυλίες δε γίνονταν σε στάδια, αλλά σε μπαρ και σε στριπτιζάδικα ακόμα. Ζούσαν σε ένα μικρό σπίτι στην Ιντιάνα με τα αδέρφια να κοιμούνται μαζί (έως και 3 άτομα) σε μια κουκέτα. Η πρώτη τους δισκογραφική εταιρεία ήταν η τοπική δισκογραφική εταιρεία Steeltown.

Καριέρα

Steeltown

Το Steeltown ήταν η πρώτη δισκογραφική εταιρεία των Τζάκσον 5. Οι παράγοντες της εταιρείας έδειξαν την προσοχή τους στο γκρουπ μετά τη νίκη του σε ένα διαγωνισμό ταλέντων στο τοπικό Λύκειο Ρούσβελτ το 1965, όπου οι Τζάκσον 5 ερμήνευσαν το My Girl των Temptations, αν και τελικά τους έκαναν πρόταση για συνεργασία μετά τη νίκη τους στο Γυμνάσιο Μπέκμαν του Γκάρι. Μαζί με τη δισκογραφική εταιρεία ηχογράφησαν 2 σινγκλ, τα Big Boy και το We Don't Have To Be Over 21 (Fall In Love) που κυκλοφόρησαν το 1968. Στο μεταξύ ο Τζόζεφ πάντα έψαχνε τρόπους για να ανεβάσει το συγκρότημα στο επόμενο επίπεδο.

Motown

Ο Τζόζεφ Τζάκσον συναντήθηκε με το δικηγόρο Ρίτσαρντ Άρονς στη Νέα Υόρκη και τον όρισε ως μάνατζερ του συγκροτήματος. Έστειλε επίσης μια κασέτα με τραγούδια του συγκροτήματος στον Μπέρι Γκόρντι, τον πρόεδρο και ιδρυτή της δισκογραφικής εταιρείας Motown, αλλά δεν υπήρξε καμία αντίδραση. Ακόμα και όταν η Γκλάντις Νάιτ (αστέρι της εταιρείας) κανόνισε να δουν τα στελέχη της εταιρείας τα αγόρια στο Regal Theatre του Σικάγου, το ενδιαφέρον παρέμεινε χλιαρό. Όταν όμως άνοιξαν την παράσταση των Bobby Taylor and the Vancouvers, στο High Chaparal Club στο Σικάγο, η τύχη τους άρχιζε να αλλάζει. Ο Μπόμπι Τέιλορ, στέλεχος της εταιρείας, τηλεφώνησε στον Ραλφ Σέλτσερ για να κανονίσει ακρόαση. Παρά τις αμφιβολίες του, ο Σέλτερ δέχτηκε να γίνει η ακρόαση και έτσι στις 23 Ιουλίου του 1968 το συγκρότημα εμφανίστηκε μπροστά σε οκτώ στελέχη της εταιρείας. Ο Τζόζεφ στην αρχή θύμωσε που ο Μπέρι Γκόρντι δεν ήταν εκεί αλλά ο Σέλτσερ υποσχέθηκε να του στείλει μία κασέτα με την εμφάνιση. Τα τραγούδια που ερμήνευσαν ήταν τα I Got the Feeling (James Brown), Tobacco Road, Who's Loving You (Smokey Robinson). Ο Μπέρι, βλέποντας την κασέτα, δέχτηκε να τους πάρει στην εταιρεία αφού πρώτα διέλυσαν το συμβόλαιο του συγκροτήματος με τη Steeltown. Το συμβόλαιο περιλάμβανε αρχικά συνεργασία 7 χρόνων, αν και λόγω διαφωνιών με τον Τζόζεφ το συμβόλαιο είχε συνεργασία ενός έτους. Ο Τζόζεφ, όμως, πριν υπογράψει το συμβόλαιο δεν πρόσεξε τον πέμπτο όρο που δεν τους επέτρεπε να υπογράψουν με άλλη εταιρεία "πριν περάσουν 5 χρόνια μετά την λήξη της συμφωνίας", δηλ. οι Τζάκσον 5 ήταν συνδεδεμένοι με την εταιρεία για 6 χρόνια. Το συγκρότημα επίσης θα έπαιρνε 12,5 δολάρια για κάθε τραγούδι και αν αυτό θα κυκλοφορούσε.

The Jacksons

Κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1970 άρχισε η πτώση στην καριέρα του συγκροτήματος και λόγω των λίγων χρημάτων που έπαιρναν άρχισαν οι διαφορές με την εταιρεία. Έτσι, το συγκρότημα αποφάσισε να φύγει από την εταιρεία. Όμως οι διαφορές άρχισαν και στο ίδιο το συγκρότημα αφού ο Ζερμαίν παντρεύτηκε την κόρη του αφεντικού, την Χάζελ. Έτσι ο Ζερμαίν, όπως και ο Μάικλ, άρχισε σόλο καριέρα συνεχίζοντας με τη Motown. Τον Ζερμαίν διαδέχθηκε ο μικρότερος αδερφός Τζάκσον, Ράντι. Το νέο συγκρότημα έπρεπε να αλλάξει όνομα, αφού η Motown κατοχύρωσε τα ονόματα "Τζάκσον 5" για αυτό τελικά μετονομάστηκε "The Jacksons" και προσχώρησε στην εταιρεία Epic (CBS Records/Sony).

Παρά τις αρχικές αποτυχίες, το συγκρότημα ζήτησε από την εταιρεία να γράφουν οι ίδιοι τα τραγούδια τους, όπως και έγινε, εξασφαλίζοντάς τους μεγαλύτερη επιτυχία. Το συγκρότημα κατέρρευσε όταν ο Μάικλ Τζάκσον αποχώρησε μετά την περιοδεία του τελευταίου τους άλμπουμ Victory (1984). Ο Ζερμαίν άφησε για λίγο την σόλο του καριέρα για να συνεργαστεί με τα αδέλφια του για το τελευταίο τους άλμπουμ. Όμως η συνεργασία τους δεν ήταν καλή αφού ο καθένας από τα αδέρφια αφοσιωνόταν στη σόλο καριέρα του. Η περιοδεία είχε μεγάλη επιτυχία αν και δεν περιλάμβανε κανένα τραγούδι από το τελευταίο τους άλμπουμ.

Victory Tour Set List (1984)

• 1. "Sword In The Stone Introduction"
• 2. "Wanna Be Startin' Somethin'"
• 3. "Things I Do for You"
• 4. "Off the Wall"
• 5. "Ben"/"Human Nature"
• 6. "This Place Hotel"
• 7. "She's Out of My Life"
• 8. Jermaine Jackson Medley
  • "Let's Get Serious"
  • "You Like Me, Don't You?"
  • "Tell Me I'm Not Dreamin' (Too Good to Be True)" (with Michael))
• 9. Jackson 5 Medley
  • "I Want You Back"
  • "The Love You Save"
  • "I'll Be There"
• 10. "Rock with You"
• 11. "Lovely One"
• 12. "Workin' Day and Night"
• 13. "Beat It" (with Eddie Van Halen in Dallas only)
• 14. "Billie Jean"
• 15. "Shake Your Body (Down to the Ground)" featuring snippet of Don't Stop 'Til You Get Enough

Δισκογραφία

• Diana Ross Presents The Jackson 5 (Motown) (1969)
• ABC (άλμπουμ) (Motown) (1970)
• Third album (1970)
• Christmas album (1970)
• Maybe tomorrow (1971)
• Looking through the windows (1972)
• Sky writer (1973)
• Get It Together (G.I.T.) (1973)
• Dancing Machine (1974)
• Moving Violation (1975)

• The Jacksons (Epic) (1976)
• Goin' Places (Epic) (1977)
• Destiny (Epic) (1978)
• Triumph (Epic) (1980)
• Victory (Epic) (1984)
• 2300 Jackson Street (1989)

Πηγές

• James Fletcher, Jan Disley, Ros Wynne-Jones "Michael Jackson, ο Βασιλιάς της pop"
• Michael Heatley "Michael Jackson, 1958-2009, Η ζωή ενός θρύλου"