Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 4136

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από PGC 38618)

Συντεταγμένες: Sky map 12h 09m 17.7147s, +29° 55′ 39.556″

NGC 4136
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΚόμη Βερενίκης
Ορθή Αναφορά12h 09m 17.7147s[1]
Απόκλιση+29° 55′ 39.556″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.002021[1]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα606±3 km/s[1]
Απόσταση43,0 ± 3,2 Mly (13,17 ± 0,97 Mpc)[1]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΟμάδα γαλαξιών NGC 4274 (LGG 279)
Φαινόμενο μέγεθος (V)11.1[1]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSAB(r)c[1]
Διάμετρος~45,900 ly (14,06 kpc) (εκτιμώμενη)[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)3.9′ × 3.6′[1]
Άλλες ονομασίες
UGC 7134, CGCG 158-034, MCG +05-29-025, IRAS 12067+3012, PGC 38618[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 4136 είναι ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Κόμη Βερενίκης. Η ταχύτητά του συγκριτικά με την κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου είναι 893 ± 20 km/s, γεγονός που σημαίνει ότι βάσει του νόμου του Χαμπλ απέχει 43,0 ± 3,2 εκατομμύρια έτη φωτός.[1] Μετρήσεις που δεν βασίζονται στην μετατόπιση προς το ερυθρό δίνουν απόσταση 37,53 ± 4,85 εκατομμυρίων ετών φωτός.[2] Τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 13 Μαρτίου 1785.[3]

Ο NGC 4136 ανήκει στην ομάδα γαλαξιών NGC 4274 (αναφέρεται και ως LGG 279) που αποτελείται από δεκαεννέα τουλάχιστον γαλαξίες, συμπεριλαμβανομένων των NGC 4020, NGC 4062, NGC 4173, NGC 4203, NGC 4245, NGC 4251, NGC 4274, NGC 4278, NGC 4283, NGC 4310, NGC 4314, NGC 4359, NGC 4414, NGC 4509, NGC 4525, UGC 7300 και MCG +05-29-066.[4]

Έχει παρατηρηθεί ένας υπερκαινοφανής στον NGC 4136: ο αγνώστου τύπου SN 1941C στις 16 Απριλίου 1941.[5][6]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 «Results for object NGC 4136». NASA/IPAC Extragalactic Database. NASA and Caltech. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2024. 
  2. «Distance Results for NGC 4136». NASA/IPAC EXTRAGALACTIC DATABASE. NASA. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2024. 
  3. Seligman, Courtney. «New General Catalogue Objects: NGC 4136». Celestial Atlas. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2024. 
  4. Garcia, A. M. (1993). «General study of group membership. II. Determination of nearby groups». Astronomy and Astrophysics Supplement Series 100: 47. Bibcode1993A&AS..100...47G. 
  5. Strömgren, Elis (14 Ιουνίου 1941). «Circular No. 866». Central Bureau for Astronomical Telegrams. Observatory Copenhagen, IAU. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2024. 
  6. «SN 1941C». Transient Name Server. IAU. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4136 στο Wikimedia Commons