Παχυλεμούριος
Παχυλεμούριος | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κρανίο Pachylemur insignis
| ||||||||||||
Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||
| ||||||||||||
Είδη[1] | ||||||||||||
†P. insignis (Filfol, 1895) |
Ο παχυλεμούριος (Pachylemur) είναι εξαφανισμένο γένος λεμούριου που είχε στενότερη συγγένεια με τους περιλαιμιοφόρους λεμούριους (γένος Varecia).[1] Τα δύο είδη του γένους, Pachylemur insignis και Pachylemur jullyi, είναι γνωστά από υποαπολιθωμένα κατάλοιπα που βρέθηκαν σε τοποθεσίες της κεντρικής και νοτιοδυτικής Μαδαγασκάρης. Ενδεχομένως επιβίωσε στο νότιο άκρο της Μαδαγασκάρης έως το 1280-1420 ΚΕ.[2]
Με πιο στιβαρό μετακρανιακό σκελετό από ό,τι το Varecia, ο παχυλεμούριος αρχικά πιστευόταν ότι ήταν πιο εδαφόβιος, και έτσι πιο τρωτός στην ανθρώπινη θήρευση από ό,τι οι δεντρόβιοι συγγενείς του.[1] Ωστόσο, πιο πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν ότι είχε κατά κύριο λόγο δενδρόβιο τρόπο ζωής, καθώς και κάποια δυνατότητα να κρεμιέται.
Μελέτες της μικροφθοράς και της μορφολογίας των δοντιών του υποδεικνύουν επίσης μικτή δίαιτα κυριαρχούμενη από φρούτα, επίσης παρόμοια με τον Varecia.[2] Ωστόσο, το κρανίο του παχυλεμούριου ήταν πιο πλατύ με μεγαλύτερες σιαγόνες και δόντια σχετικά με τον Varecia, υποδεικνύοντας πιθανώς πιο ινώδη δίαιτα.[1]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Nowak, R.M., επιμ. (1999). Walker's Mammals of the World (6η έκδοση). Johns Hopkins University Press. σελ. 517. ISBN 0801857899.
- ↑ 2,0 2,1 Mittermeier, R.A.· Konstant, W.R.· Hawkins, F.· Louis, E.E.· Langrand, O.· Ratsimbazafy, J.· Rasoloarison, R.· Ganzhorn, J.U.· Rajaobelina, S.· Tattersall, I.· Meyers, D.M. (2006). Lemurs of Madagascar. Illustrated by S.D. Nash (2nd έκδοση). Conservation International. σελίδες 43. ISBN 1-881173-88-7.