Οίκος της Σοφίας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Οίκος της Σοφίας | |
|---|---|
| بَيْت الْحِكْمَة | |
 | |
 | |
| Είδος | βιβλιοθήκη, σχολείο, ινστιτούτο και πρώην οντότητα |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 33°20′32″N 44°23′1″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Στρογγυλή Πόλη της Βαγδάτης |
| Χώρα | Χαλιφάτο των Αββασιδών |
| Έναρξη κατασκευής | 8ος αιώνας |
| Κατεδάφιση | 12 Φεβρουαρίου 1258 |
| δεδομένα (π) | |
Ο Οίκος της Σοφίας ήταν βιβλιοθήκη και οίκος μετάφρασης στη Βαγδάτη, στο σημερινό Ιράκ, την εποχή των Αββασιδών. Είχε πολύ σημαντικό ρόλο στο κίνημα μεταφράσεων αρχαίων ελληνικών και περσικών κειμένων στα αραβικά, και θεωρείται ότι ήταν ένα από τα σπουδαιότερα κέντρα διανόησης κατά τη χρυσή εποχή του Ισλαμισμού. Ο Οίκος της Σοφίας λειτούργησε ως κοινότητα που ίδρυσαν οι Αββασίδες χαλίφες Χαρούν αλ Ρασίντ και ο γιος του Αλ-Μαμούν, που κυβέρνησε από το 813 μέχρι το 833 μ.Χ. Με βάση τη Βαγδάτη από τον 9ο μέχρι το 13ο αιώνα, πολλοί από τους πιο σπουδασμένους Μουσουλμάνους λογίους ήταν μέλη αυτού του εξαιρετικού ινστιτούτου έρευνας και εκπαίδευσης.
Ο όρος Οίκος της Σοφίας είναι μεταφραστικό δάνειο από τους Σασσανίδες Πέρσες, που ονόμαζαν έτσι τη "βιβλιοθήκη". Θεωρήθηκε ότι οι Σασσανίδες είχαν ως σκοπό τους τη μετάφραση κειμένων από τα περσικά στα αραβικά, καθώς και τη συντήρηση μεταφρασμένων κειμένων.
Κατά τη βασιλεία του Αλ-Μαμούν ανεγέρθηκαν αστρονομικά παρατηρητήρια, και ο Οίκος ήταν ένα ασυναγώνιστο κέντρο ανθρωπιστικών σπουδών, επιστημών, μαθηματικών, αστρονομίας, ιατρικής, χημείας, ζωολογίας και γεωγραφίας. Αντλώντας πληροφορίες από περσικά, ινδικά και ελληνικά κείμενα - συμπεριλαμβανομένων αυτών του Πυθαγόρα, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Ιπποκράτη, του Ευκλείδη, του Πλωτίνου, του Γαληνού, του Σουσρούτα, του Τσαράκα, του Αριαμπάτα και του Βραχμαγκούπτα - οι λόγιοι συσσώρευσαν μία μεγάλη συλλογή "γνώσης" από όλο τον τότε γνωστό κόσμο, και την επέκτειναν με δικές τους ανακαλύψεις. Η Βαγδάτη ήταν γνωστή ως η πιο πλούσια πόλη του κόσμου και το σπουδαιότερο κέντρο πνευματικής δραστηριότητας της εποχής, με πληθυσμό πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους, τον μεγαλύτερο για την εποχή. Στους λογίους του Οίκου της Σοφίας συγκαταλέγεται και ο Αλ Χουαρίζμι, ο πατέρας της άλγεβρας.