Άγγελος Κατακουζηνός
| Άγγελος Κατακουζηνός | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1904[1] Λέσβος[1] |
| Θάνατος | 28 Αυγούστου 1982[1] Αθήνα |
| Κατοικία | Μουσείο Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιατρός ψυχίατρος[1] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λητώ Κατακουζηνού[2] |
Ο Άγγελος Κατακουζηνός (1904 - 1982) ήταν Έλληνας ψυχίατρος - νευρολόγος.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στη Λέσβο και μεγάλωσε στη Σμύρνη. Αδελφός του ήταν ο Ιωάννης Κατακουζηνός, ιδιοκτήτης ξυλουργίας και πατέρας της Λήδας Κατακουζηνού - Βαρδινογιάννη. Φοίτησε[3] στην Ευαγγελική Σχολή και άρχισε να σπουδάζει ιατρική στο Μονπελιέ ολοκληρώνοντας τελικά τις σπουδές του στο Παρίσι ( δώδεκα χρόνια συνολικά) στα νοσοκομεία Necker και Salpetriere. Επέστρεψε στην Ελλάδα, εργάστηκε στην Κλινική Παμμακαρίστου[3] και ίδρυσε[4] μια από τις πρώτες ψυχιατρικές κλινικές στην Ελλάδα στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός όντας από τους πρώτους που χρησιμοποίησε[4] την ναρκοαναλυτική μέθοδο. Απέκτησε διεθνή φήμη προσελκύοντας διάσημους πελάτες μεταξύ των οποίων ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο Albert Camus κ.α. Υπήρξε καθηγητής ψυχιατρικής[4] στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, μέλος[4] της Γαλλικής Ακαδημίας καθώς και μέλος[4] της Λεγεώνας της Τιμής. Αντίθετα στην Ελλάδα δεν κατάφερε να εκλεγεί καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών καθώς σύμφωνα με το σκεπτικό[4] του εκλεκτορικού σώματος «ήταν υπερβολικά καλός ομιλητής, πειστικός και διαυγής, συνεπώς ικανός να αποπροσανατολίσει του φοιτητές». Το 1979 προτάθηκε[3] για μέλος της Ακαδημίας Αθηνών αλλά δεν έγινε δεκτός[3].
Παράλληλα με την ακαδημαϊκή του δραστηριότητα ανέπτυξε αξιόλογη πολιτιστική δράση. Υπήρξε ιδρυτής[3] του Γαλλοελληνικού Ινστιτούτου καθώς και της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, της οποίας διετέλεσε[5] πρόεδρος. Το 1955 εισήλθε[6] στο διοικητικό συμβούλιο του ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ και το 1961 διετέλεσε[6] αντιπρόεδρος αυτού. Καθοριστικές ήταν οι πρωτοβουλίες του για την προώθηση του ζωγράφου Θεόφιλου. Το σπίτι του υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα φιλολογικά σαλόνια[3] της εποχής ενώ ήταν προσωπικός φίλος[3] με τους Γεώργιο Σεφέρη, Οδυσσέα Ελύτη, Νίκο Χατζηκυριάκο - Γκίκα, Ανδρέα Εμπειρίκο κ.α. Το 1997 μετά τον θάνατο της γυναίκας του, η οικία τους επί της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας δωρήθηκε στο ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού για να λειτουργήσει ως μουσείο.
Απεβίωσε στις 28 Αυγούστου 1982 στην Αθήνα.[5] Ήταν παντρεμένος με την συγγραφέα Λητώ Πρωτόπαππα και δεν είχε παιδιά.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 katakouzenos
.gr /en /leto-valis /. - ↑ www
.biblionet .gr /author /21761 /%CE%9B%CE%B7%CF%84%CF%8E _%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%B6%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%8D. - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Βιογραφικό Κατακουζηνού, διπλωματική εργασία στα πλαίσια του ΔΠΜΣ Μουσειολογίας
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Βιογραφικό Κατακουζηνού Αρχειοθετήθηκε 2011-10-10 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα του Ιδρύματος Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού
- ↑ 5,0 5,1 Βιογραφικό Κατακουζηνού Αρχειοθετήθηκε 2010-08-25 στο Wayback Machine., από την εφημερίδα "Αυγή"
- ↑ 6,0 6,1 Διοικητικά Συμβούλια Ινστιτούτου Παστέρ Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα του ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- συνέντευξη Λητώς Κατακουζηνού[νεκρός σύνδεσμος], από το αρχείο της ΕΡΤ