Άγιος Αδριανός Αργολίδας
Συντεταγμένες: 37°35′59″N 22°50′42″E / 37.59972°N 22.84500°E
| Άγιος Ανδριανός | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
| Δήμος | Ναυπλιέων |
| Δημοτική Ενότητα | Νέας Τίρυνθας |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Αργολίδας |
| Υψόμετρο | 80 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 1.131 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Κατσίγκρι |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Άγιος Αδριανός (παλαιά ονομασία: Κατσίγκρι) είναι πεδινό χωριό του νομού Αργολίδας. Ανήκει στο Δήμο Ναυπλιέων του οποίου αποτελεί (μαζί με τα χωριά Παναγία, Προφήτης Ηλίας και τη Μονή Καρακαλά) Δημοτικό Διαμέρισμα. Η τοπική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 17,636 χμ² (2011).[1]
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το αρχικό όνομα του χωριού ήταν "Κατσίγκρι",[2] από το όνομα ενός τούρκου Πασά που λεγόταν "Κατσίγκρ Αγάς". Μετά την απελευθέρωση πήρε το όνομα "Άγιος Αδριανός", από το εκκλησάκι του Αγίου Αδριανού που σώζεται ακόμα και σήμερα. Απέναντι από το εκκλησάκι βρίσκεται το "Παλιόκαστρο", ένα κάστρο Μυκηναϊκό, που λέγεται ότι ήταν ενδιάμεσος σταθμός των Μυκηναίων πρός το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Μέσα στο χωριό υπάρχει ένα Πυργόσπιτο που έχει κατασκευαστεί περίπου το 1750. Σήμερα είναι τελείως εγκαταλελειμμένο και κινδυνεύει να πέσει. Αρχαιολογικού ενδιαφέροντος είναι το Φράγμα της Τίρυνθας, που βρίσκεται στο βορειοδυτικό μέρος του χωριού. Στο χωριό υπάρχουν ακόμα 2 αρχαία πγάδια.
Η εκκλησία του Αγίου Αδριανού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το εκκλησάκι του Αγίου Αδριανού, βρίσκεται στο λόφο Αγίου Αδριανού και είναι χτισμένο το 1753. Γέροντες του χωριού ισχυρίζονται ότι υπήρχε αναγραφή σε τοίχο με ημερομηνία του 1400. Η φωτιά όμως που έχει κάψει το εκκλησάκι 2 φορές, έσβησε τα ίχνη της χρονολογίας. Στον τοίχο, πάνω σε εικόνα αναγράφεται ότι οι αγιογραφίες έγιναν το 1753.
Ό Αγιος Αδριανός θεωρείται θαυματουργός και έχει πολύ μεγάλη προσέλευση πιστών από όλη την Ελλάδα. Δίπλα από την ωραία πύλη της εκκλησίας υπάρχει μια τρύπα, για την οποία λέγεται ότι είναι πολύ καλό να περάσει ο επισκέπτης, ειδικά τα άτεκνα ζευγάρια.
Σημερινή εικόνα του οικισμού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια πορτοκαλιών και πατάτας. Επειδή οι καλλιέργειες των αγροτικών προιόντων δεν αποδίδουν οικονομικά, ορισμένοι κάτοικοι έχουν αρχίσει να λειτουργούν τα παραδοσιακά ταβερνάκια.
Μεγάλο πρόβλημα το χωριό έχει με το νερό, το οποίο είναι ακατάλληλο για οικιακή χρήση, επειδή έχει πολύ αυξημένα νιτρικά άλατα και χρησιμοποιείται μόνο για τα περιβολικά και την καθαριότητα των κατοικιών. Έχουν γίνει προσπάθειες να υδρευτεί το χωριό από τις πηγές της Λέρνης από τις οποίες υδρεύεται και το Ναύπλιο.
Στο χωριό υπάρχει ο Μορφωτικός Σύλλογος Άγιος Αδριανός που τελευταία έχει αναλάβει πρωτοβουλίες για να αναπτυχθούν οι πολιτισμικές κληρονομιές του χωριού. Εκδίδει διμηνιαία εφημερίδα με τίτλο «Το κατσίγκρι».
Στον Άγιο Αδριανό επίσης υπάρχει έντονη αθλητική δραστηριότητα. Η ομάδα ποδοσφαίρου του χωριού, η Δόξα, διακρίνεται στα τοπικά πρωταθλήματα της Αργολίδας. Μάλιστα, έχει στο ενεργητικό της ένα κύπελλο Αργολίδας, το οποίο κατέκτησε το 1984. Στην ομάδα, που αγωνίζεται στο Δημοτικό Στάδιο Ν. Τίρυνθας, αθλείται σημαντικό μέρος της νεολαίας του χωριού.
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Άγιος Ανδριανός έχει καταγράψει σταθερή πληθυσμιακή αύξηση απο το 1879 μέχρι και σήμερα με την εξαίρεση των απογραφών του 1928 και του 1981.
| Έτος | Πληθ. | ±% |
|---|---|---|
| 1879 | 278 | — |
| 1889 | 283 | +1.8% |
| 1896 | 305 | +7.8% |
| 1907 | 429 | +40.7% |
| 1920 | 664 | +54.8% |
| 1928 | 590 | −11.1% |
| 1940 | 813 | +37.8% |
| 1951 | 840 | +3.3% |
| 1961 | 919 | +9.4% |
| 1971 | 961 | +4.6% |
| 1981 | 921 | −4.2% |
| 1991 | 948 | +2.9% |
| 2001 | 1.004 | +5.9% |
| 2011 | 1.080 | +7.6% |
| 2021 | 1.131 | +4.7% |
| Πηγή: Απογραφές Πληθυσμού ΕΛΣΤΑΤ 1879 - 2021 | ||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)