Άγιος Γεώργιος Ανδραβίδας
Συντεταγμένες: 37°55′50″N 21°20′6″E / 37.93056°N 21.33500°E
| Άγιος Γεώργιος | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Ανδραβίδας-Κυλλήνης |
| Δημοτική Ενότητα | Ανδραβίδας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Ηλείας |
| Υψόμετρο | 72 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 62 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Βραχνέϊκα, Βραχναίικα |
Ο Άγιος Γεώργιος είναι χωριό του Νομού Ηλείας και σήμερα οικισμός της Δημοτικής Κοινότητας Ανδραβίδας της ομώνυμης δημοτικής ενότητας του καλλικρατικού Δήμου Ανδραβίδας - Κυλλήνης[2]. Στην απογραφή του 2011 είχε 77 κατοίκους.
Ονομασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η παλιά ονομασία του χωριού ήταν "Βραχναίικα" και προέρχεται από το χωριό Βραχνί Καλαβρύτων από όπου προέρχονται οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού. Η κατάληξη -αίικα ή -έικα είναι συνηθισμένη στην Αχαΐα και στην Ηλεία και ερμηνεύεται ως εξής: "Βραχναίικα καλύβια" δηλ. "Καλύβια των Βραχναίων"[3].
Με το ΦΕΚ 45Α της 16/04/1984 μετονομάστηκε σε "Άγιος Γεώργιος"[2][4].
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την επανάσταση του 1821 ποιμένες από το Βραχνί Καλαβρύτων άρχισαν να κατεβαίνουν το χειμώνα στα πεδινά να ξεχειμωνιάζουν με τα πρόβατα τους. Οι ποιμένες αυτοί πήγαιναν στην περιοχή "Μπάστα" των Λεχαινών όπου ήταν ιδιοκτησία της Μονής Αγίας Λαύρας. Με την πάροδο του χρόνου οι γαίες πέρασαν στην ιδιοκτησία τους και δημιούργησαν οικισμό, το σημερινό χωριό, όπου τον ονόμασαν Βραχναίικα[5].
Δημογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 92 |
| 2001 | 95 |
| 2011 | 77 |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 176 |
| 1971 | 155 |
| 1981 | 125 |
| 1991 | 106 |
| 2001 | 96 |
| 2011 | 77 |
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 «ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε.». web.archive.org. 18 Δεκεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Παπαγιαννόπουλος 2009, σελ. 119
- ↑ Πανδέκτης - Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας, pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε: 03/09/2010.
- ↑ Παπαγιαννόπουλος 2009, σελ. 125
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ ΠΛ 4:557
- ↑ ΠΛΜ 15:294
- ↑ https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012)
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κώστας Παπαγιαννόπουλος, "Η δημιουργία των χωριών" στο Κώστας Παπαγιαννόπουλος (επιμ.), Βραχναίικα και Μονοδένδρι. Αρχαιολογία του τοπίου και τοπική ιστορία, πρόλογος: Βασίλης Τογαντζής, Μιλτιάδης Γούτας, Λάζαρος Κολώνας, Έκδοση Δήμος Βραχναίικων-Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Βραχναίικων, Πάτρα 2009, σελ. 105-134. ISBN 978-960-99129-0-7