Άγιος Ματθαίος Κέρκυρας
Συντεταγμένες: 39°29′42″N 19°52′24″E / 39.49500°N 19.87333°E
| Άγιος Ματθαίος | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Ιονίων Νήσων |
| Περιφερειακή Ενότητα | Κέρκυρας |
| Δήμος | Νότιας Κέρκυρας |
| Δημοτική Ενότητα | Μελιτειέων |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Κέρκυρας |
| Υψόμετρο | 140 μέτρα |
| Έκταση | 22,159 (η κοινότητα) |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 1.193 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ονομασία κατοίκων | Αγιό-Μαθήτες |
| Ταχ. κώδικας | 490 84 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Άγιος Ματθαίος είναι οικισμός της Κέρκυρας. Είναι έδρα ομώνυμης δημοτικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Μελιτειέων, του δήμου Νότιας Κέρκυρας, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Κέρκυρας, στην περιφέρεια Ιονίων Νήσων, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης και των μεταβολών μετά από αυτό το πρόγραμμα.[2][3][4][5] Στη δημοτική κοινότητα Αγίου Ματθαίου ανήκουν και οι οικισμοί Σκάλα και Χαλικούνας.[2] Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός.[6]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Άγιος Ματθαίος είναι μικρή κωμόπολη στη νοτιοδυτική Κέρκυρα. Βρίσκεται στις ανατολικές υπώρειες της κορυφής «Άγιος Ματθαίος» (463 μ.) του βουνού Γαμήλιου, πάνω στην επαρχιακή οδό Παϊπέτη-Μεσογγής και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 140. Απέχει 22 χλμ. περίπου Ν. ΝΔ. της πόλης της Κέρκυρας. Η δημοτική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 22,159 χμ² (2011).[2][4][5][6][7][8]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 1.418 (1.574) |
| 2001 | 1.575 (1.690) |
| 2011 | 1.088 (1.190) |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 1.892 |
| 1971 | 1.596 |
| 1981 | 1.468 (1.487) |
| 1991 | 1.445 (1.629) |
| 2001 | 1.583 (1.698) |
| 2011 | 1.057 (1.159) |
(σε παρένθεση ο πληθυσμός της δημοτικής κοινότητας)
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1866. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Αγίου Ματθαίου και προσαρτήθηκε στον δήμο Μελιτειέων. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Μελιτειέων και προσαρτήθηκε στον δήμο Κερκυραίων. Με το ΦΕΚ 43Α - 09/03/2019 αποσπάστηκε από τον δήμο Κερκυραίων και προσαρτήθηκε στον δήμο Νότιας Κέρκυρας.[3]
Μυθολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο Γαμήλιο όρος (κορυφή «Άγιος Ματθαίος») όπου βρίσκεται ο οικισμός, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, νυμφεύτηκε ο Αλκίνοος, βασιλιάς των Φαιάκων της Σχερίας (Κέρκυρας).[7]
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τα σοκάκια και τα πολύχρωμα σπίτια του οικισμού κτισμένα σε ύφος επηρεασμένο από τη βενετσιάνικη αρχιτεκτονική
- Το μοναστήρι του Παντοκράτορα, σε περίοπτη θέση στο Γαμήλιο όρος
- Το Πρινοδάσος στη διαδρομή προς το μοναστήρι
- Το σπήλαιο της Γράβας στο Γαμήλιο όρος. Είναι σπηλαιοβάραθρο με πλούσιο διάκοσμο στο κυρίως μέρος του και με παλαιολιθικά και νεολιθικά ευρήματα που, κατά τους κατοίκους, επικοινωνεί με τη θάλασσα («Τρύπα του Πελάου»)
- Το φρούριο Γαρδικίου, οκτάγωνο κάστρο με οκτώ πύργους και τρεις πύλες, που χρονολογείται στην εποχή του ηπειρώτικου Δεσποτάτου (13ος αιώνα). Έχει εντοιχισμένα αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη[6][7][12]
Εκδηλώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πανηγύρι της Μεταμόρφωσης στο μοναστήρι Παντοκράτορα, στις 6 Αυγούστου.[7]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 3,0 3,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=12085
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ΠΛ 1:187
- ↑ 5,0 5,1 5,2 ΠΛΜ 1:461
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Δομή 1:239
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 «Διακοπές», σ. 585, 591
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ https://liostasi-corfu.com/el/places-of-interest/agios-matthaios/
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (εκδ. Βαρελάς)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010