Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άλμα τριπλούν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στίβος
Άλμα εις τριπλούν
Ο δύο φορές χρυσός Ολυμπιονίκης Κρίστιαν Τέιλορ σε προσπάθειά του
Ρεκόρ ανδρών
ΠαγκόσμιοΤζόναθαν Έντουαρντς Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο 18,29 μ. (1995)
ΟλυμπιακόΚένυ Χάρισον  ΗΠΑ 18,09 μ. (1996)
Ρεκόρ γυναικών
ΠαγκόσμιοΓιούλιμαρ Ρόχας Βενεζουέλα Βενεζουέλα 15,74 μ. (2022)
ΟλυμπιακόΓιούλιμαρ Ρόχας Βενεζουέλα Βενεζουέλα 15,67 μ. (2021)

Άλμα εις τριπλούν ονομάζεται το άθλημα του στίβου στο οποίο ο αθλητής, παίρνοντας φόρα, κάνει τρία διαδοχικά άλματα. Μαζί με το άλμα εις μήκος, τα δύο αγωνίσματα που μετρούν το άλμα ως απόσταση αναφέρονται ως «οριζόντια άλματα». Είναι Ολυμπιακό άθλημα των Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων από την πρώτη σύγχρονη Ολυμπιάδα του 1896.[1]

Ιστορικές πηγές για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αρχαίας Ελλάδας αναφέρουν περιστασιακά άλματα 15 μέτρων και άνω. Αυτό οδήγησε τους ιστορικούς του αθλητισμού στο συμπέρασμα ότι αυτά πρέπει να ήταν μια σειρά από άλματα, παρέχοντας έτσι τη βάση για το τριπλούν. Ωστόσο, δεν υπάρχουν στοιχεία για το τριπλούν που περιλαμβάνεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες της εποχής και είναι πιθανό οι καταγεγραμμένες εξαιρετικές αποστάσεις να οφείλονται στην καλλιτεχνική άδεια των συγγραφέων των ποιημάτων νίκης, παρά σε προσπάθειες αναφοράς ακριβών αποτελεσμάτων.

Στους Πρώτους Σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1896, το άλμα εις τριπλούν είχε οριστεί να γίνεται ως δύο άλματα με το ίδιο πόδι και ένα τελικό άλμα, ενώ στη συνέχεια ορίστηκε να εκτελείται ένα άλμα στο ίδιο πόδι και στη συνέχεια άλμα με το άλλο πόδι[1], μία τεχνική που ονομάζεται κουτσό, βήμα, άλμα[2].

Για το τριπλούν χρειάζεται διάδρομος (για να πάρει ο αθλητής φόρα), μια ξύλινη βαλβίδα, όπως και στο άλμα εις μήκος, με τη διαφορά ότι η βαλβίδα πρέπει να απέχει 13 μέτρα από το σκάμμα για τους άνδρες και 11 μέτρα για τις γυναίκες [3].

Η προσέγγιση είναι ένα από τα πιο σημαντικά μέρη του άλματος ενός αθλητή. Ο αθλητής αναπτύσσει ταχύτητα σε ένα διάδρομο μέχρι το σημείο απογείωσης, από το οποίο μετράται το άλμα. Το σημάδι απογείωσης είναι συνήθως είτε ένα κομμάτι ξύλου ή παρόμοιο υλικό ενσωματωμένο στο διάδρομο, είτε μία ορθογώνια ζωγραφιά στην επιφάνεια του διαδρόμου. Στα σύγχρονα πρωταθλήματα μία λωρίδα πλαστελίνης, ταινία ή πηλός μοντελοποίησης είναι προσαρτημένος στο μακρινό άκρο της σανίδας για να καταγράψει τους αθλητές που ξεπερνούν ή «ξύνουν» το σημάδι, που ορίζεται από το πίσω άκρο της σανίδας. Αυτές οι σανίδες τοποθετούνται σε διαφορετικά σημεία του διαδρόμου ανάλογα με το πόσο μακριά μπορεί να πηδήξει ο αθλητής. Υπάρχουν τρεις φάσεις του τριπλού άλματος: η φάση ένα, δύο και τρία. Αυτές οι τρεις φάσεις εκτελούνται σε μία συνεχή ακολουθία. Ο αθλητής πρέπει να διατηρεί καλή ταχύτητα σε κάθε φάση.

Ο Φίλιπς Ιντόγου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008.

Το άλμα ξεκινά με τον αθλητή να πηδά από τη σανίδα απογείωσης στο ένα πόδι, το οποίο για περιγραφικούς λόγους θα είναι το δεξί πόδι. Η ακριβής τοποθέτηση του ποδιού στην απογείωση είναι σημαντική για να αποφύγει ο αθλητής σφάλμα. Ο στόχος της πρώτης φάσης είναι ο αθλητής να εστιάσει όλη την ορμή προς τα εμπρός. Η φάση της προσγείωσης είναι πολύ ενεργή, περιλαμβάνοντας μια ισχυρή κίνηση προς τα πίσω «παταρίσματος» του δεξιού ποδιού, με τη φτέρνα προσγείωσης του δεξιού ποδιού απογείωσης πρώτη στο διάδρομο.

Άλμα τριπλούν (σχηματικά, πίνακας).

Η προσγείωση μετά το πρώτο άλμα σηματοδοτεί επίσης την αρχή της φάσης του δεύτερου άλματος, όπου ο αθλητής χρησιμοποιεί την αντίστροφη ορμή του δεξιού ποδιού για να εκτελέσει αμέσως ένα ισχυρό άλμα προς τα εμπρός και προς τα πάνω, ενώ το αριστερό πόδι βοηθά την απογείωση με μια ώθηση κάμψης του ισχίου. Αυτό οδηγεί σε θέση με το δεξί πόδι απογείωσης να λυγίζει στο γόνατο και το αριστερό πόδι να οδηγεί τώρα λυγισμένο στο ισχίο και στο γόνατο. Στη συνέχεια, ο άλτης κρατά αυτή τη θέση για όσο το δυνατόν περισσότερο, προτού επεκτείνει το γόνατο του αριστερού ποδιού που οδηγεί και στη συνέχεια αρχίσει αμέσως μια ισχυρή κίνηση προς τα πίσω ολόκληρου του αριστερού ποδιού, προσγειώνοντας ξανά στον διάδρομο με μια ισχυρή κίνηση προς τα πίσω. Το πόδι απογείωσης θα πρέπει να εκτείνεται πλήρως με το μηρό του ποδιού κίνησης ακριβώς κάτω από το παράλληλο με το έδαφος. Το πόδι απογείωσης παραμένει τεντωμένο πίσω από το σώμα με τη φτέρνα ψηλά. Το πόδι προσγείωσης εκτείνεται με λυγισμένο αστράγαλο και κουμπώνει προς τα κάτω για γρήγορη μετάβαση στη φάση άλματος. Ο αθλητής προσπαθεί να κάνει το πιο απομακρυσμένο βήμα που μπορεί διατηρώντας παράλληλα την ισορροπία και τον έλεγχο, χρησιμοποιώντας τεχνικές όπως το τράβηγμα του ποδιού του όσο πιο ψηλά γίνεται.

Η προσγείωση σχηματίζει την απογείωση της τελικής φάσης (το τελευταίο άλμα), όπου ο αθλητής χρησιμοποιεί την προς τα πίσω δύναμη από το αριστερό πόδι για να απογειωθεί ξανά. Η φάση του άλματος είναι πολύ παρόμοια με το άλμα εις μήκος, αν και οι περισσότεροι αθλητές έχουν χάσει πολλή ταχύτητα μέχρι αυτή τη στιγμή. Κατά την προσγείωση στο σκάμμα, ο αθλητής θα πρέπει να στοχεύει στο να αποφύγει να κάθεται πίσω στην προσγείωση ή να τοποθετεί οποιοδήποτε χέρι πίσω από τα πόδια. Κάθε φάση του τριπλούν πρέπει να αυξάνεται προοδευτικά και να υπάρχει κανονικός ρυθμός στις τρεις προσγειώσεις.[4]

Ήπειρος Ανδρών Γυναικών
Επίδοση (μ) Αθλητής Επίδοση (μ) Αθλήτρια
Κόσμος 18,29 Τζόναθαν Έντουαρντς (GBR) 15,74 Γιούλιμαρ Ρόχας (VEN)
Ρεκόρ ηπείρων
Αφρική 17,37 Ταρίκ Μπουγκεταΐμπ (MAR) 15,39 Φρανσουάζ Μπανγκό Ετόν (CMR)
Ασία 17,59 Γιανζί Λι (CHN) 15,25 Όλγκα Ριπακόβα (KAZ)
Ευρώπη 18,29 Τζόναθαν Έντουαρντς (GBR) 15,50 Ινέσα Κράβετς (UKR)
Βόρεια και Κεντρική Αμερική 18,21 Κρίστιαν Τέιλορ (USA) 15,29 Γιαμιλέ Αλντάμα (CUB)
Ωκεανία 17,46 Κεν Λόραγουεϊ (AUS) 14.04 Νικόλ Μλαντένις (AUS)
Νότια Αμερική 17,90 Ζαντέλ Γκρεγκόριο (BRA) 15,74 Γιούλιμαρ Ρόχας (VEN)

Οι 11 καλύτεροι αθλητές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Θέση Επίδοση Άνεμος (μ/δ) Αθλητής Ημερομηνία Τόπος Παρ
1 18,29 μέτρα 1,3 Τζόναθαν Έντουαρντς Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο 7 Αυγούστου 1995 Γκέτεμποργκ
2 18,21 0,2 Κρίστιαν Τέιλορ  ΗΠΑ 27 Αυγούστου 2015 Πεκίνο [5]
3 18,18 0,0 Τζόρνταν Ντίας  Ισπανία 11 Ιουνίου 2024 Ρώμη
4 18,14 0,4 Γουίλ Κλέι  ΗΠΑ 29 Ιουνίου 2019 Λονγκ Μπιτς [6]
5 18,09 −0,4 Κένυ Χάρισον  ΗΠΑ 27 Ιουλίου 1996 Ατλάντα
6 18,08 0,0 Πέδρο Πάμπλο Πιτσάρδο Κούβα Κούβα 28 Μαΐου 2015 Αβάνα [7]
7 18,07 κλειστός Υγκ Φαμπρίς Ζανγκό Μπουρκίνα Φάσο Μπουρκίνα Φάσο 16 Ιανουαρίου 2021 Ομπιέρ
8 18,04 0,3 Τεντί Ταμγκό Γαλλία 18 Αυγούστου 2013 Μόσχα
9 17,97 1,5 Γουίλι Μπανκς  ΗΠΑ 16 Ιουνίου 1985 Ινδιανάπολη
10 17,92 1,6 Χρίστο Μάρκοφ Βουλγαρία Βουλγαρία 31 Αυγούστου 1987 Ρώμη
1,9 Τζέιμς Μπέκφορντ Τζαμάικα Τζαμάικα 20 Μαΐου 1995 Οδησσός

Triple Jump - men - senior - World Athletics

Οι 11 καλύτερες αθλήτριες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Θέση Επίδοση Άνεμος (μ/δ) Αθλητής Ημερομηνία Τόπος
1 15,74 μέτρα κλειστός Γιούλιμαρ Ρόχας Βενεζουέλα Βενεζουέλα 20 Μαρτίου 2022 Βελιγράδι
2 15,50 0,9 Ινέσα Κράβετς  Ουκρανία 10 Αυγούστου 1995 Γκέτεμποργκ
3 15,39 0,5 Φρανσουάζ Μπανγκό Ετονέ Καμερούν Καμερούν 17 Αυγούστου 2008 Πεκίνο
4 15,36 κλειστός Τατιάνα Λεμπέντεβα Ρωσία 6 Μαρτίου 2004 Βουδαπέστη
5 15,32 0,9 Χρυσοπηγή Δεβετζή Ελλάδα Ελλάδα 21 Αυγούστου 2004 Αθήνα
6 15,31 0,0 Κατερίν Ιμπάργκουεν Κολομβία Κολομβία 18 Ιουλίου 2014 Μονακό
7 15,29 0,3 Γιαμιλέ Αλντάμα Κούβα Κούβα 11 Ιουλίου 2003 Ρώμη
8 15,28 0,9 Γιαργκέλις Σαβίν Κούβα Κούβα 31 Αυγούστου 2007 Οσάκα
9 15,25 1,7 Όλγκα Ριπακόβα Καζακστάν 4 Σεπτεμβρίου 2010 Σπλιτ
10 15,20 0,0 Σάρκα Κασπάρκοβα  Τσεχία 4 Αυγούστου 1997 Αθήνα
−0,3 Τερέζα Μαρίνοβα Βουλγαρία Βουλγαρία 24 Σεπτεμβρίου 2000 Σίδνεϊ

Πηγή: Triple Jump - women - senior - World Athletics

  1. 1,0 1,1 Triple jump, IAAF, Ανακτήθηκε στις 9/10/2016
  2. άλμα εις τριπλούν, Φυσική Αγωγή (Α', Β', Γ' Γυμνασίου), Πύλη για την Ελληνική γλώσσα, ανακτήθηκε στις 9/10/2016
  3. Τriple jump, Encyclopedia Britannica, Ανακτήθηκε στις 9/10/2016
  4. «Will Claye's Triple Jump Tips». Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2022. 
  5. «Triple Jump Results» (PDF). IAAF. 27 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2019. 
  6. John Mulkeen (30 Ιουνίου 2019). «Claye moves to third on world all-time triple jump list with 18.14m». IAAF. https://www.iaaf.org/news/report/will-claye-1814-jim-bush-long-beach-2019. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2019. 
  7. Javier Clavelo Robinson; Phil Minshull (29 Μαΐου 2015). «Pichardo triple jumps 18.08m in Havana». IAAF. http://www.iaaf.org/news/report/pichardo-triple-jump-1808m. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Triple jump στο Wikimedia Commons