Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άννα Χάαβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άννα Χάαβα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Anna Haava (Εσθονικά)
Γέννηση15  Οκτωβρίου 1864[1][2][3]
Kodavere
Θάνατος13  Μαρτίου 1957[1][4][2]
Τάρτου[4]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Ράαντι
Χώρα πολιτογράφησηςΕσθονία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕσθονικά[2]
Ρωσικά
Γερμανικά
ΣπουδέςTartu Linna-tütarlastekool
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
ποιήτρια
μεταφράστρια
δασκάλα
νοσηλεύτρια
Αξιοσημείωτο έργοEi saa mitte vaiki olla
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςτάγμα του Παράσημου της Τιμής
3rd Class of the Order of the Cross of the Eagle
Order of the Estonian Red Cross
Συγγραφέας του λαού της ΣΣΔ Εσθονίας (1954)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Άννα Χάαβα (15 Οκτωβρίου 1864 - 13 Μαρτίου 1957) ήταν Εσθονή ποιήτρια, συγγραφέας και μεταφραστής στα τέλη του 19ου και του 20ού αιώνα.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Άννα Ρόσαλι Χααβακίβι γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1864 στην αγροτική κοινότητα Κονταβέρε, η οποία είναι πλέον μέρος της ενορίας Πεϊπσιάαρε, στην ανατολική Εσθονία. Ο πατέρας της Χάαβα, Τζόοσεπ Χααβακίβι (1836-1891) παντρεύτηκε την Σόφι Γιανάστ από το χωριό Πουνικβέρε της Εσθονίας το 1860. [5] Στην οικογένεια αγροτών από το ελαιοτριβείο Χααβακίβι, η Άννα μεγάλωσε με την μεγαλύτερη αδερφή της, την Ελίσαμπετ (1860-1893), και έναν μικρότερο αδερφό, τον Ρούντολφ (1870s-1950). [6] Λέγεται ότι καθώς ο πατέρας της έπαιζε το βιολί, η Άννα τραγουδούσε. Η μουσικότητά της θα επηρέαζε αργότερα την ποίηση και τα γραπτά της.

Το 1873 η Άννα Χααβακίβι ξεκίνησε την επίσημη εκπαίδευσή της, φοιτώντας σε σχολεία στο Πατάστε και στη Σαάρε-Βαναμοίσα και στο γερμανικό ιδιωτικό σχολείο Χόφμαν στο Τάρτου της Εσθονίας από το 1880 έως το 1884. Από το λύκειο θηλέων γερμανικής γλώσσας στο Τάρτου, αποφοίτησε με δίπλωμα καθηγητή κατ 'οίκον, το οποίο, εκείνη την εποχή, ήταν η μόνη τριτοβάθμια εκπαίδευση, που ήταν στη διάθεση των γυναικών της Εσθονίας. Η Χάαβα άρχισε να εργάζεται ως νηπιαγωγός στο Τάρτου. [6] [5]

Η ευχέρεια της Χάαβα με τις γλώσσες την βοήθησε καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής της, διότι η Ιστορία της Εσθονίας περιλάμβανε διαδοχικά περιόδους τσαρικής-ρωσικής επιρροής, νέα εθνική ανεξαρτησία, κατοχή από τις γερμανικές δυνάμεις κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και προσάρτηση στην ΕΣΣΔ από τη Σοβιετική Ρωσία. [7]

Ενώ η Χάαβα φοιτούσε στο γερμανικό σχολείο, της δόθηκε ένα "πιο γερμανικό" όνομα, Άννα Ρόσαλι Εσπενστάιν, και διδάχτηκε πώς να είναι καλή Γερμανίδα. Όμως, μετά την αποφοίτησή της, η Άννα επέμενε να αποκαταστήσει το όνομα της γέννησής της, το Χααβακίβι και να ξαναρχίσει τη ζωή της ως πατριωτική Εσθονή. [5] (Αν και η Άννα σήμερα είναι ευρέως γνωστή με το επώνυμο Χάαβα, αυτό δεν έγινε το επίσημο όνομά της μέχρι το 1939. [6] )

Γραπτά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Άννα Χάαβα ήταν ενεργή ποιήτρια ολόκληρη την ενήλικη ζωή της, από την ηλικία των 22 ετών έως τα γηρατειά. Δημοσίευσε το πρώτο της ποίημα στην εφημερίδα Postimees αφότου πέθανε η αξιοσημείωτη εσθονική ποιήτρια Λύντια Κοϊντούλα το καλοκαίρι του 1886. Το αφιέρωμα της είχε τίτλο Στην Κοϊντούλα και υπογράφηκε από το "Ένα Εσθονό κορίτσι". Αυτό το έργο θα γινόταν μόνο το πρώτο από τα πολλά ποιήματα της Χάαβα, που εμφανίστηκαν σε έντυπη μορφή. [6] [5]

Οι τρεις πρώτες συλλογές της Χάαβα, οι Luuletused I (Ποιήματα I) (1888), II (1890) και III (1897) περιέχουν ρομαντικά συναισθηματικά τραγούδια, το κύριο θέμα των οποίων είναι η αγάπη. Κατά τη δημοσίευση, τα νεανικά ποιήματα της Χάαβα έλαβαν μια θερμή δημόσια υποδοχή και οι τρεις τόμοι ανατυπώθηκαν αρκετές φορές. [6]

Η Χάαβα δημοσίευσε ιστορίες σε περιοδικά, έκανε μια συλλογή αφορισμών, Peotäis tõtt (Μια χούφτα αλήθειας, 1900). Έγραψε επίσης πεζογραφία, που περιγράφει το παιδικό της σπίτι με τίτλο Väikesed pildid Eestist (Μικρές εικόνες της Εσθονίας, 1911). [6]

Ξεκινώντας το 1906, άρχισε να κυκλοφορεί συλλογές έργων με λιγότερο χαρούμενο τόνο, ξεκινώντας από το Lained Κύματα). Η Χάαβα έγραψε για να καταδικάσει την αδικία, τη βία και τις εθνοτικές διακρίσεις, και η κριτική της βάθαινε μόνο σε ορισμένες ποιητικές συλλογές, Ristlained (Διασταυρούμενα κύματα, 1910) και Meie päevist (Από τις μέρες μας, 1920). Η ποίηση της Χάαβα έγινε ακόμη πιο προσωπική στις συλλογές Põhjamaa lapsed (Παιδιά των σκανδιναβικών χωρών, 1913), Siiski on elu ilus (Ωστόσο, η ζωή είναι όμορφη) και η Laulan oma eesti laulu (Τραγουδάω το εσθονικό τραγούδι μου, 1935). Η τελευταία πρωτότυπη συλλογή ποιημάτων της εμφανίστηκε το 1954. [6]

Η Χάαβα ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης Συγγραφέων της Εσθονίας το 1922. [6]

Το 2006, το μη δημοσιευμένο εδώ και καιρό χειρόγραφο Mälestusi Laanekivi Manni lapsepõlvest (Αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας του Λαανεκίβι Μανν) εμφανίστηκε, και το 2008 ένα βιβλίο τμε τα άπαντα της ποίησής της, Luule (Ποιήματα), περιείχε έως και 700 ποιήματα. [6]

Μουσικότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τραγούδια:

Αν σιωπήσω ξαφνικά, -

ο κόσμος χωρίς τραγούδια θα γίνει περιορισμένος,

Ο καρδιακός παλμός θα σπάσει.

-Άννα Χάαβα (Μετάφραση από τον B. Kozhun) [5]

Η Χάαβα διαπότισε πολλά από τα ποιήματά της με μια αξιοθαύμαστη μουσικότητα, που διευκόλυνε την προσαρμογή τους ως στίχους για τη μουσική που συνέθεταν οι τότε σύγχρονοι καλλιτέχνες. [6] [8] Ήδη από το 1887, η Miina Härma, μια νεαρή μουσικός εκκλησιαστικού οργάνου, που σπούδαζε στην Αγία Πετρούπολη, στα πρώτα της τραγούδια μελοποίησε τα ποιήματα της Χάαβα και από τότε περισσότερα από 200 ποιήματα της Χάαβα έχουν μελοποιηθεί από άλλους συνθέτες. Μερικά τραγούδια εμπνευσμένα από τη Χάαβα έγιναν γνωστά σε περιφερειακά φεστιβάλ ή μετατράπηκαν σε λαϊκά τραγούδια.

Η Χάαβα έγραψε και το λιμπρέτο για την όπερα Lembitu tütar (η κόρη του Λεμπίτου) του Αρτούρ Λέμπα το 1908. [6]

Η δουλειά της εξακολουθεί να εμφανίζεται σε έντυπη μορφή. Το 2006 δημοσιεύτηκε ένα γερμανικό μουσικό σκορ, Kolm eesti laulu Anna Haava sõndele (1937-1940) = Drei Lieder für eine Singstimme mit Klavierbegleitung nach Gedichten von Anna Haava ( Τρία τραγούδια για μία φωνή με συνοδεία πιάνου βασισμένο σε ποιήματα της Άννας Χάαβα), και οι συγγραφείς του αναφέρονται ως, Γκρέγκορ Χόιερ και Άννα Χάαβα. [9]

Μεταφράσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως μεταφραστής, η Χάαβα μπόρεσε να κερδίσει χρήματα κάνοντας τη σημαντική ξενόγλωσση λογοτεχνία διαθέσιμη στους Εσθονούς αναγνώστες, όπως ο Egmont του Γκαίτε, ο Wilhelm Tell του Σίλερ, ο Βασιλιάς Οιδίπους του Ούγκο φον Χόφμανσταλ, το όνειρο Θερινής Νυκτός του Σαίξπηρ και τα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Η Χάαβα μετέφρασε επίσης κάποια αρχαία μυθολογία, όπως το Greeka muinaskangelased (Αρχαίοι Έλληνες Ήρωες) των I. C. Andrä και R. Schneider και το Rooma muinaskangelased (Αρχαίοι Ρωμαίοι Ήρωες) του G. Schalk. [6] [5]

Τα δικά της ποιήματα μεταφράστηκαν ευρέως, στα Ρωσικά, Φινλανδικά, Σουηδικά, Ουγγρικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Εσπεράντο, Αγγλικά και σε άλλες γλώσσες. [5] [10]

Δυσκολίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως νεαρή γυναίκα, η Άννα άρχισε να τραγουδά σε μια λαϊκή χορωδία και ερωτεύτηκε έναν φοιτητή της θεολογικής σχολής του Πανεπιστημίου του Τάρτου. Αλλά ήταν μόλις 25 όταν, ο ένας μετά τον άλλο, τόσο οι γονείς της όσο και ο νεαρός μαθητής πέθαναν. Δύο χρόνια αργότερα, η μοναδική αδερφή της, η Λίζα, πέθανε επίσης. [5]

Όντας η προσωπική της ζωή σε κομμάτια, ταξίδεψε στη Λειψία της Γερμανίας για την υγεία της και στη συνέχεια μετακόμισε για αρκετά χρόνια στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας όπου έγινε νοσοκόμα και δασκάλα. Το 1906, η Χάαβα επέστρεψε στην Εσθονία, για να ζήσει στο Τάρτου όπου, για λίγο πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, εντάχθηκε στην συντακτική ομάδα των Postimees . Αργότερα εργάστηκε ως ανεξάρτητος συγγραφέας και μεταφραστής. [5]

Η Χάαβα δεν είχε ποτέ μεγάλο εισόδημα. Ξεκινώντας το 1920 μπόρεσε να λάβει σύνταξη συγγραφέα και το 1945 έλαβε προσωπική σύνταξη. [6] [5]

Τελευταία χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μνημείο σε νεκροταφείο για την Άννα Χάαβα

Το 1954, η πόλη Τάρτου διοργάνωσε μια γιορτή για τα 90α γενέθλια του ποιητή στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου του Τάρτου. Ως μέρος αυτής της περίστασης, η πόλη επίσης έδωσε το όνομά της σε έναν δρόμο.[6] [5]

Η Άννα Χάαβα πέθανε στο Τάρτου σε ηλικία 92 ετών στις 13 Μαρτίου 1957 και θάφτηκε στο τμήμα νεκροταφείων Μααρία του νεκροταφείου Ράαντι. Μια πέτρα, που φέρει ένα από τα ποιήματά της σηματοδοτεί τον τάφο. [6] [5] [8]

Το 2006, η αίθουσα μνήμης Άννα Χάαβα άνοιξε στο Κοινοτικό Κέντρο Ασικβέρε στην κομητεία Γιόγκεβα της Εσθονίας. [6]

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 3η τάξη του Τάγματος του Σταυρού του Αετού, 1930 [11]
  • 2η τάξη τάγματος του Ερυθρού Σταυρού της Εσθονίας, 1935
  • People's Writer of the Estonian SSR, 1954 [12]
  • Τάγμα του Μεταλλίου της Τιμής

Επιλεγμένα έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικές συλλογές έργων: [6]

  • Ποιήματα Ι ( Luuletused I ) 1888
  • Ποιήματα II (Luuletused II) 1890
  • Ποιήματα III (Luuletused III) 1897
  • Κύματα (Lained) 1906
  • Με ξίφος και σταυρό (Ristlained) 1910
  • Παιδιά των Σκανδιναβικών Χωρών (Põhjamaa lapsed) 1913
  • Από τις μέρες μας (Meie päevist) 1920
  • Ωστόσο, η ζωή είναι καλή (Siiski on elu ilus) 1930
  • Τραγουδάω το εσθονικό τραγούδι μου (Laulan oma eestilaulu) 1935

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12559787b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά, Αγγλικά) FemBio database. 12214. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 «Анна Хаава. Великие люди Эстонии. Эстония. "Las Flores"». web.archive.org. 8 Μαΐου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 6,13 6,14 6,15 6,16 Vabar, Sven. «Anna Haava». sisu.ut.ee (στα Εσθονικά). Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2020. 
  7. ↑ «A Brief History of Estonia». www.localhistories.org. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «4330 Anna Haava (1864-1957) haud • Mälestised». register.muinas.ee. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2020. 
  9. ↑ Kolm eesti laulu Anna Haava sõndele (1937-1940) = Drei Lieder für eine Singstimme mit Klavierbegleitung nach Gedichten von Anna Haava, Ikuro-Ed., 2006, OCLC 724933207, https://www.worldcat.org/title/kolm-eesti-laulu-anna-haava-sondele-1937-1940-drei-lieder-fur-eine-singstimme-mit-klavierbegleitung-nach-gedichten-von-anna-haava/oclc/724933207&referer=brief_results, ανακτήθηκε στις 2020-03-12 
  10. ↑ Vabar, Sven. «Anna Haava - poems». sisu.ut.ee (στα Εσθονικά). Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  11. ↑ «Vabariigi President». www.president.ee. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2020. 
  12. ↑ «Anna Khaava». TheFreeDictionary.com. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Anna Haava στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άννα_Χάαβα&oldid=10409762"