Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άννο (γιος του Αννίβα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άννο (γιος του Αννίβα)
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΚαρχηδόνα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΓονείςHannibal Gisko[1]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Καρχηδονιακός Πόλεμος

Ο Άννο (φοινικικά:‬𐤇‬𐤍‬𐤀‬, ḤΝʾ),[2] του οποίου το πλήρες όνομα ήταν στα φοινικικά: Hna Ben Hanibal) ή ο Άννο γιος του Αννίβα, ήταν, σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη, ένας Καρχηδόνιος στρατηγός κατά τη διάρκεια του Α΄ Καρχηδονιακού Πολέμου (264 έως 241 π.Χ.).[3]

Σημειώνεται ότι αυτή η καταχώριση δεν σχετίζεται με τον γιο τού Αννίβα Βάρκα, του οποίου ο γιος πιθανότατα ονομαζόταν Άννo (φοινικικά: 𐤇‬𐤍‬𐤀‬, Hna) Βάρκας, και του οποίου έχουμε πολύ λίγες λεπτομέρειες, αλλά ανήκει στην εποχή του Β΄ Καρχηδονιακού Πολέμου.

Ιστοριογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Διόδωρος Σικελιώτης, που έγραψε τον 1ο αι. π.Χ., αναφέρει τον Άννο στην αφήγησή του για τον Α΄ Καρχηδονιακό Πόλεμο και τον αποκαλεί "Άννο, γιο του Αννίβα", για να τον διακρίνει από άλλους Καρταγούς με αυτό το όνομα.[4]

Μάχη του Ακράγαντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν τη μάχη, ο Αννίβας Γίσκο ήταν στην πόλη του Ακράγαντος, που περικυκλώθηκε από τους Ρωμαίους, και ο Άννο στάλθηκε να προσφέρει ανακούφιση. Ο Άννo συγκέντρωσε τα στρατεύματά του στην Ηράκλεια Μινώα και κατέλαβε τη ρωμαϊκή βάση εφοδιασμού στην Ηρβησό.[5] Είπε στο ιππικό του να επιτεθεί αρχικά στο ρωμαϊκό ιππικό, και στη συνέχεια να υποκριθεί υποχώρηση. Οι Ρωμαίοι καταδίωξαν τους Νουμίδες καθώς υποχωρούσαν, οι οποίοι τους έφεραν στο κύριο σώμα του στρατού των Καρχηδονίων, όπου οι Ρωμαίοι υπέστησαν πολλές απώλειες. [6] Σύμφωνα με τον Πολύβιο, η πολιορκία διήρκεσε αρκετούς μήνες, πριν οι Ρωμαίοι νικήσουν τους Καρχηδόνιους και αναγκάσουν τον Άννο να αποσυρθεί. [7]

Βλέπε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Άλλοι Άννο στην ιστορία της Καρχηδόνας

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Thomas Lenschau: «Hannibal 3» (Γερμανικά) 1912.
  2. Huss (1985).
  3. Diodorus Siculus, Biblioteca Historica, 23.1.2
  4. Lazenby, John (2016). The First Punic War. Routledge. σελίδες 45–46. ISBN 978-1-134-21422-8. 
  5. Lazenby, John Francis (1996). The First Punic War: a military history. Stanford University Press. σελ. 58. ISBN 978-0-8047-2673-3. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2010. 
  6. Goldsworthy, Adrian (1 Απριλίου 2007). The fall of Carthage: the Punic Wars, 265-146 BC. Cassell. σελ. 79. ISBN 978-0-304-36642-2. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2010. 
  7. Polybius. The Histories, book I. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]