Άνω Καλέσια Ηρακλείου
Εμφάνιση
Συντεταγμένες: 35°17′2.342″N 25°3′33.149″E / 35.28398389°N 25.05920806°E
Άνω Καλέσια | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Κρήτης |
Περιφερειακή Ενότητα | Ηρακλείου |
Δήμος | Μαλεβιζίου |
Δημοτική Ενότητα | Γαζίου |
Δημοτική Κοινότητα | Καλεσιών |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Κρήτη |
Νομός | Ηρακλείου |
Υψόμετρο | 180 |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 572 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Παλαιά ονομασία | Άνω Καλέσα |
Τα Άνω Καλέσια είναι χωριό της Κοινότητας Καλεσιών του Δήμου Μαλεβιζίου[1] στην Περιφεριακή Ενότητα Ηρακλείου της Κρήτης. Είναι κτισμένα σε υψόμετρο 180 μέτρων[2]. Στο χωριό βρίσκεται ο ναός του Αγίου Γεωργίου. Το 1940 η ονομασία Καλέσσα έγινε Καλέσια τόσο για τα Άνω (ή Απάνω) όσο και για τα Κάτω Καλέσια (τα οποία βρίσκονται σε απόσταση 300-400 μέτρων).[3]
Ιστορικά και διοικητικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Άνω Καλέσι αναφέρεται με το όνομα Calessa Apano με 88 κατοίκους, με βάση την απογραφή του Καστροφύλακα (Κ 102). Αναγνωρίστηκε επίσημα το 1925, αλλα καταργήθηκε το 1981. Επανασυστάθηκε το 2001.
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
2001 | 293 |
2011 | 526 |
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1961 | 214 |
1971 | 206 |
2001 | 300 |
2011 | 514 |
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το Ηράκλειον και ο νομός του. Ηράκλειο: Νομαρχία Ηρακλείου. 1971.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Δημοτική Ενότητα Γαζίου – Δήμος Μαλεβιζίου». Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2022.
- ↑ «Άνω Καλέσια ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ, Δήμος ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2022.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2022.
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ ΠΛ 8:36
- ↑ ΠΛΜ 31:221
- ↑ https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, 1995, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1964 (ΠΛ)