Άνω Ταρσός Κορινθίας
Συντεταγμένες: 37°59′55″N 22°21′41″E / 37.99861°N 22.36139°E
| Άνω Ταρσός | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Κορινθίας |
| Δήμος | Σικυωνίων |
| Δημοτική Ενότητα | Φενεού |
| Δημοτική Κοινότητα | Κάτω Ταρσούς |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Υψόμετρο | 1.069 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 16 |
| Έτος απογραφής | 2011 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 20014 |
| Τηλ. κωδικός | 20014 |
Ο Άνω Ταρσός είναι ορεινό χωριό του νομού Κορινθίας. Βρίσκεται κτισμένος στις νοτιοανατολικές πλαγιές του όρους Κράθη σε υψόμετρο 1.069 μέτρων κοντά στον Κάτω Ταρσό. Αποτελεί τμήμα της κοινότητας Κάτω Ταρσού που ανήκει διοικητικά στην δημοτική ενότητα Φενεού του δήμο Σικυωνίων της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 16 μόνιμους κατοίκους[1].
Γενικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι χτισμένος σε υψόμετρο 1.050 μέτρων στις ανατολικές πλαγιές του Χελμού[2][3] και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Ελλάδας. Κοντά στο χωριό υπάρχουν βάραθρο βάθους περίπου 40 μέτρων, το οποίο διαθέτει στον πυθμένα του σταλακτίτες, καθώς και οι πηγές μικρού παραποτάμου του Όλβιου (Φονιάτικου). Παράλληλα στην ευρύτερη περιοχή καταγράφονται αξιόλογες μορφές χλωρίδας και πανίδας.[3]
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Άνω Ταρσός - όπως και ο γειτονικός Κάτω Ταρσός - ιδρύθηκε πιθανότατα τον 17ο αιώνα πάνω στα ερείπια της βυζαντινής πόλης της Ταρσού στα βόρεια της πεδιάδας της Φενεού. Στη στατιστική που συνέταξε η γαλλική επιστημονική αποστολή το 1829-1830 αναφέρεται ο οικισμός Ταρσός, στον οποίο κατοικούσαν 75 οικογένειες. Την ίδια περίοδο οι κάτοικοί του διακρίνονταν ως ικανοί κτίστες[4]. Κατά τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, ο πληθυσμός του χωριού υπέστη αισθητή μείωση η οποία οφειλόταν στην υπερπόντια μετανάστευση προς τις ΗΠΑ.
Διοικητικά, το 1834 ο Άνω Ταρσός υπήχθη με βάση το διάταγμα της 10ης Μαΐου στον δήμο Ταρσού και το 1845 προσαρτήθηκε στο δήμο Φενεού όπου παρέμεινε μέχρι το 1912. Στη συνέχεια υπαγόταν μέχρι το 1997 στην επαρχία Κορινθίας ενώ αργότερα προσαρτήθηκε στον καποδιστριακό δήμο Φενεού[2]. Από το 2011 υπάγεται στον καλλικρατικό δήμο Σικυωνίων.
Απογραφές πληθυσμού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Απογραφή | 1879 | 1889 | 1896 | 1907 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 154 | 137[5] | 135 | 130[6] | 89[7] | 87[2] | 86[2] | 52[2] | 38[2] | 29[2] | 17[2] | 9[2] | 11 | 16[1] |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Άνω Ταρσός (ο) Δήμου Σικυωνίων Τοπική Κοινότητα Κάτω Ταρσού. Κορινθία – Πελοπόννησος». dhmos.gr. Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2017.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 87.
- ↑ 3,0 3,1 «Άνω Ταρσός». feneos.info. Φενεός.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ Χρήστος Γ. Κωνσταντινόπουλος, Η μαθητεία στις κομπανίες των χτιστών της Πελοποννήσου Αρχειοθετήθηκε 2017-03-20 στο Wayback Machine., ΙΑΕΝ - Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, Αθήνα 1987, σελ. 18.
- ↑ Κωνσταντίνου Μ. Λύρα, Δήμος Φενεού Κορινθίας (Διοικητικά - Πληθυσμιακά - Ιστορικά και άλλα στοιχεία), Αθήνα 2003, σελ. 30.
- ↑ Λύρα, 2003, σελ. 35.
- ↑ Λύρα, 2003, σελ. 75.