Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άρον Ντάουμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άρον Ντάουμ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		אהרן דאום (Εβραϊκά) και Ahron Daum (Γαλλικά)
Γέννηση6 Ιανουαρίου 1951 (1951-01-06) (73 ετών)
Μπνέι Μπρακ
Θάνατος27  Ιουνίου 2018[1]
Αμβέρσα
ΚατοικίαΑμβέρσα, Βέλγιο
Χώρα πολιτογράφησηςΙσραήλ
Βέλγιο
ΘρησκείαΟρθόδοξος Ιουδαϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Εβραϊκά
Γερμανικά
ΕκπαίδευσηΔόκτωρ Θεολογίας
ΣπουδέςRabbi Isaac Elchanan Theological Seminary
London School of Jewish Studies
Yeshivat Hekhal Eliyahu
Πανεπιστήμιο Γεσίβα
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡαβίνος, καθηγητής, συγγραφέας, παιδαγωγός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦρανσίνε Φρένκελ
Τέκνα3
Εν ενεργεία1982–τώρα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Άρον Ντάουμ (Bnei Brak [Μπνέι Μπρακ], 6 Ιανουαρίου 1951) είναι ένας Ισραηλινός σύγχρονος ορθόδοξος ραβίνος, δάσκαλος και συγγραφέας. Είναι ο πρώην αρχιραβίνος της Φρανκφούρτης και πλέον κατοικεί στην Αμβέρσα του Βελγίου.

Προσωπική ζωή και εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντάουμ γεννήθηκε σε οικογένεια του θρησκεύματος των Ασκενάζι. Ο πατέρας του Σμούελ Ντάουμ ήταν δάσκαλος, παιδαγωγός και συγγραφέας, ο οποίος ήταν αφοσιωμένος στην κοινότητα, καταγόμενος από διαπρεπή οικογένεια ραβίνων από την Πολωνία και την Βοημία. Η μητέρα του Rivka Gina Daum [Ρίβκα Τζίνα Ντάουμ] καταγόταν από μια εύπορη οικογένεια εμπόρων από την Σόπρον της Ουγγαρίας. Έχει τρεις μικρότερους αδερφούς. Η εντατική θρησκευτική του εκπαίδευση ξεκίνησε όταν ήταν 13 ετών στη φημισμένη Λιθουανική-Χασιδιστική “Ruzhin” Jesjiva στο Bnei Brak. Όταν ήταν 14 ετών, μετέβη στη Μεγάλη Βρετανία όπου συνέχισε τις σπουδές του στο Jesjiva Ha-Rama και αργότερα στην Zionistische Jesjiva Etz Chaim στο Μοντρέ της Ελβετίας. Το 1975, αφού έλαβε το μπακαλορεά του στην Ελβετία, πήγε στο Εβραϊκό Κολλέγιο, του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, όπου έλαβε το Μπάτσελορ του στις Εβραϊκές Σπουδές (με διάκριση)[2]. Από το 1978 σπούδασε στο Rabbi Isaac Elchanan Theological Seminary (RIETS '82) του Πανεπιστημίου της Yeshiva University στην Νέα Υόρκη όπου ολοκλήρωσε το Μάστερ του στις Βιβλικές Σπουδές (με διάκριση)[3] όπου έλαβε και την χειροτονία του ως ραβίνος, την οποία έλαβε προσωπικά υπογεγραμμένη από τα χέρια του Prof. Rabbi Joseph Soloveitchik. Δεν δέχτηκε την προσφορά να συνεχίσει τις σπουδές του για να λάβει τον τίτλο του Dayan και επέστρεψε στην Ευρώπη όπου παντρεύτηκε με την Francine Frenkel [Φρανσίνε Φρένκελ], με την οποία έκανε τρεις κόρες. Ομιλεί την Εβραϊκή, Αγγλική, Γερμανική, Γαλλική, Ολλανδική γλώσσα καθώς και τα Γίντις ενώ γνωρίζει παθητικά τα αραμαϊκά και τα λατινικά.

Σταδιοδρομία ως ραβίνος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1982 ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως ραβίνος στην Ελβετία ως Ραβίνος της Ιουδαϊκής Κοινότητας της πόλης Μπιέλ/Μπιέν Biel/Bienne, μια δίγλωσση πόλη, με Γαλλικά και Γερμανικά [4]. Έφυγε από την πόλη αυτή το 1986 για να γίνει διδακτορικός ερευνητής στο Ινστιτούτο Christlich-Jüdische της [Λουκέρνη]ς, το οποίο συνδέεται με την Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Λουκέρνης, της Ελβετίας. Το 1987 αποδέχθηκε τη θέση του αρχιραβίνου της Εβραϊκής Κοινότητας της Φρανκφούρτης [5][6], στη Γερμανία, η μεγαλύτερη και με το μεγαλύτερο κύρος Εβραϊκή κοινότητα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του έγινε η μεγαλύτερη συρροή των Ρώσων Εβραίων μεταναστών από την Πρώην Σοβιετική Ένωση. Η πρώτη βοήθεια προς τους ανθρώπους αυτούς – οι οποίοι βρισκόταν συχνά σε μια επισφαλή οικονομική κατάσταση – και η ενσωμάτωση της μεγάλης αυτής νέας ομάδας εντός της Εβραϊκής κοινότητες έγινε μία κύρια προτεραιότητα στην πολιτική του τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 90. Η ενσωμάτωση αυτής της ομάδας ανθρώπων ήταν συχνά μια περίπλοκη υπόθεση, εφόσον εντός της Σοβιετικής Ένωσης δεν υπήρξε χώρος για δηλωμένη Εβραϊκή ταυτότητα. Αυτό οδηγούσε συχνά στην αμφιβολία σχετικά με το Εβραϊκό καθεστώς ορισμένων ανθρώπων και συχνά και σε απάθεια έναντι της Εβραϊκής ζωής. Το κύριο καθήκον στο ζήτημα αυτό ήταν λοιπόν η διευθέτηση των πολύ δύσκολων αρχείων του Εβραϊκού καθεστώτος πολλών από των νεοφερμένων. Επίσης ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από την διεύρυνση του πολιτιστικού και θρησκευτικού προγράμματος της Εβραϊκής κοινότητας με δραστηριότητες που θα ενδιέφεραν και τα νέα μέλη, όπως για παράδειγμα Εβραϊκές πολιτιστικές ημέρες, συναυλίες με Εβραϊκή μουσική, εκδρομές σε μνημεία σημαντικά για την Εβραϊκή κουλτούρα (όπως το Worms, το Mainz και το Michelstadt) και βασικά μαθήματα στην Εβραϊκή θρησκεία. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Φρανκφούρτη ο Ραβίνος Ντάουμ ήταν επίσης και ο πρόεδρος του Beet Dien της Φρανκφούρτης. Στον ρόλο του ως πρόεδρός του Beet Dien συμμετείχε ενεργά σε υποθέσεως όπως Gijoer, Kasjroet, Dien Tora και ασχολήθηκε ακόμη και με θρησκευτικά διαζύγια (Gittien).

Ο Ραβίνος Ντάουμ έχει εμπειρία με Gijoer τόσο από την άποψη του προέδρου ενός θρησκευτικού ραβινικού πρωτοδικείου (Beet Dien), αλλά και από την άποψη του δασκάλου και του καθοδηγητή. Ο Ραβίνος Ντάουμ έχει τουλάχιστον 15ετή εμπειρία με την προετοιμασία των μη-Εβραίων οι οποίοι σύμφωνα με τα κριτήρια της Halacha επιθυμούν να γίνουν Εβραίοι. Το 1993 παραιτήθηκε από αρχιραβίνος για οικογενειακούς λόγους και μετακόμισε στην Αμβέρσα του Βελγίου, όπου διέμεναν και τα περισσότερα μέλη της οικογενείας του. Εκεί ξεκίνησε να διδάσκει τον Ιουδαϊσμό εντός του πλαισίου των δημοσίων σχολείων και των Εβραϊκών σχολείων. Το 1995 δέχτηκε την θέση του λέκτορα στο Εβραϊκό Δίκαιο της Σχολής Συγκριτικής Θρησκειολογίας στην πόλη Wilrijk (Αμβέρσα), του Βελγίου[7].


Ως αναγνώριση για την διδασκαλία του και για την εργασία του για την Halacha η Σχολή του απένειμε τον τίτλο του επίτιμου Καθηγητή [Professoraat Honoris Causa] στο Εβραϊκό Δίκαιο. Από το 2001 ξεκίνησε μαζί με τη σύζυγό του μια σειρά δραστηριοτήτων προβολής για τους Εβραίους οι οποίοι γίνονται Ba'al tesjoewa, μη-Εβραίοι οι οποίοι ενδιαφέρονται στις Εβραϊκές σπουδές και για όσους ξεκινούν τη διαδικασία του προσηλυτισμού στον Ιουδαϊσμό. Σήμερα αυτό καταλαμβάνει και το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του και της εργασίας του και ως μέρος αυτών των δραστηριοτήτων προβολής οργανώνει σε τακτικά διαστήματα, σε συνεργασία με κατεστημένα Κέντρα Σαλόμ στην Ολλανδία και στο Ισραήλ, ενημερωτικά σεμινάρια σχετικά με διάφορα θέματα στον χώρο των Εβραϊκών σπουδών.

Δημοσιεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντάουμ έγραφε για διάφορα θέματα στον χώρο των Εβραϊκών σπουδών. Κατά την διαμονή του στην Ελβετία έγραφε συχνά Halachische άρθρα για την Εβραϊκή Ελβετο-Γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα "Jüdische Rundschau"[8]. Κατά την διάρκεια της θητείας του ως Opperrabbijn της Φρανκφούρτης, έγραφε συχνά άρθρα για την εφημερίδα "Die Jüdische Allgemeine" και το δίμηνο περιοδικό "Die Gemeinde". Από το 2010 γράφει μηνιαία μια στήλη στο περιοδικό Joods Actueel, το οποίο είναι από τις πλέον δημοσιότερες εκδόσεις στο Βέλγιο. Στις στήλες αυτές γράφει σχετικά με όλο το φάσμα των Εβραϊκών Σπουδών, με παράδειγμα τη σειρά του για την ιστορία του Εβραϊσμού από την Αναγέννηση. Έχει συγγράψει δύο βιβλία. Το πρώτο του βιβλίο "Halacha aktuell"[9][10][11][12] αποτελείται από δύο τόμους και είναι γραμμένο στα Γερμανικά. Ασχολείται με τα Halachische προβλήματα και θέματα τρέχουσας σημασίας, όπως αυτά παρουσιάζονται στην Halachische λογοτεχνία και κυρίως στην Responsa. Είναι το πρώτο βιβλίο που έχει γραφεί στα Γερμανικά για το θέμα αυτό στην μετα-Shoa εποχή. Έλαβε επίσημες εγκρίσεις από διάφορες αναγνωρισμένες αρχές των Halachische. Ορισμένα άρθρα από το βιβλίο ήταν γραμμένα αρχικά στην κλασσική εβραϊκή γλώσσα των Ραβίνων και αυτά εκδόθηκαν ξεχωριστά με τον τίτλο "Iyunim b’Halacha". Το δεύτερο βιβλίο του ήταν "Die Jüdische Feiertage in Sicht der Tradition" (Οι Εβραϊκές εορτές υπό το Φως της Παράδοσης). Αφορά μια συλλογή σε δύο τόμους, από συνδυασμό Halachische άρθρων, ομιλιών, λειτουργικών σχολίων, σκέψεων homiletische και παραδοσιακών –χιουμοριστικών ιστοριών, οι οποίες συνδέονται με τις Εβραϊκές εορτές και το Σαμπάτ.

Δημοσιεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλία

  • Halacha aktuell, Jüdische Religionsgestze und Bräuche im modernen Alltag (Haag und Herchen Verlag, Frankfurt am Main, 1992, 2 Vol., p. 387 – p. 773)
  • Iyunim b’Halacha (Haag und Herchen Verlag, Frankfurt am Main, 1992, p. 93)
  • Die Feiertage Israels, Die jüdischen Feiertage in er Sicht der Tradition (Herchen Verlag, Frankfurt am Main, vol. I, 1993, p. 556, vol. II, 1994, p. 557)
  • "Das aschkenasische Rabbinat : Studien über Glaube und Schicksal" (Julius Carlebach) / Die Rolle des Rabbiners in Deutschland heute (Ahron Daum)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Ein Gelehrter aus Überzeugung». Israelitische Gemeinde zu Frankfurt am Main. σελ. 46.
  2. ↑ «Levine, Frank (1977)». επίσημη ιστοσελίδα Rabbi Daum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2015. 
  3. ↑ «Charlop, Rabbi Zevulun (1982)». επίσημη ιστοσελίδα Rabbi Daum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2015. 
  4. ↑ «Gefter, J. (1985)». επίσημη ιστοσελίδα Rabbi Daum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2015. 
  5. ↑ «Sjazak, S. (1993)». επίσημη ιστοσελίδα Rabbi Daum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2015. 
  6. ↑ «Schmidt, Martin (1992)» (PDF). επίσημη ιστοσελίδα Rabbi Daum. 
  7. ↑ «Vonck Ph.D., Prof. J.G. (1996)». επίσημη ιστοσελίδα Rabbi Daum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2015. 
  8. ↑ «Bollag, Peter (1991)» (PDF). επίσημη ιστοσελίδα Rabbi Daum. 
  9. ↑ «Jakobovits, Chief Rabbi (1991)» (PDF). επίσημη ιστοσελίδα Rabbi Daum. 
  10. ↑ «Diamant, Adolf (1992)» (PDF). επίσημη ιστοσελίδα Rabbi Daum. 
  11. ↑ «Ahren, Yizhak (1993)» (PDF). επίσημη ιστοσελίδα Rabbi Daum. 
  12. ↑ «Avraham Cahana Shapiro, Chief Rabbi of Israel (1991)» (PDF). επίσημη ιστοσελίδα Rabbi Daum. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άρον_Ντάουμ&oldid=9832803"