Μετάβαση στο περιεχόμενο

Έκτωρ Σαραφίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έκτωρ Σαραφίδης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Έκτωρ Σαραφίδης (Ελληνικά)
Γέννηση1872
Θάνατος1950
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιατρός
λεξικογράφος

Ο Έκτωρ Σαραφίδης (1872-1950) ήταν γιατρός λόγιος και λεξικογράφος.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Έκτωρ Σαραφίδης γεννήθηκε το 1872. Καταγόταν από την περιοχή της Θράκης και το 1875 πήγε στην περιοχή της Κωνστάντζας μαζί με την οικογένειά του.[1] Τελείωσε το δημοτικό σχολείο στην Κωνστάντζα και το γυμνάσιο στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε ιατρική στην Αθήνα και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Βουκουρέστι (1896-1897) και στο Παρίσι (1912-1913) Το 1897-1905 υπηρέτησε στο Υγειονομικό Τμήμα του Στρατού στην Κωνστάντζα και από το 1913 ιατρός στην Κωνστάντζα.[2] Ο Σαραφίδης ήταν ο πρώτος που συνέταξε στη Ρουμανία λεξικά: ελληνο-ρουμανικό (1935) και ρουμανο-ελληνικό (1922)[3]

Δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η θεραπεία της φθισικής μηνιγγίτιδος, Παρίσι 1904
  • Το ενιαίο των χειρουργικών και παθολογικών νεφρίτιδων, 1913
  • Τα ιαματικά ύδατα της Ελλάδος 1930
  • Έλληνες ιατροί εν Ρουμανία, Εν Αθήναις : Γραφείον Δημοσιευμάτων Ακαδημίας Αθηνών, 1940

Μετέφρασε το διήγημα Το χάνι του Μαντζιόλα του Ίων Λούκα Καρατζιάλε και την κωμωδία του Ο Κυρ Λεωνίδας και η Αντιπολίτευση. Οι μεταφράσεις του είναι μεταξύ των πρώτων που έγιναν από τα ρουμανικά στα ελληνικά.[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Μαρία Μαρινέσκου-Χύμου, «Έκτωρ Σαραφίδης Ιατρός και λόγιος (1872-1950)», Επετηρίς της Εταιρείας Στερεοελλαδικών Μελετών, τομ.2 (1969-1970), σελ.547
  2. Μαρία Μαρινέσκου-Χύμου, «Έκτωρ Σαραφίδης Ιατρός και λόγιος (1872-1950)», Επετηρίς της Εταιρείας Στερεοελλαδικών Μελετών, τομ.2 (1969-1970), σελ.548
  3. Μαρία Μαρινέσκου-Χύμου, «Έκτωρ Σαραφίδης Ιατρός και λόγιος (1872-1950)», Επετηρίς της Εταιρείας Στερεοελλαδικών Μελετών, τομ.2 (1969-1970), σελ.550-551
  4. Μαρία Μαρινέσκου-Χύμου, «Έκτωρ Σαραφίδης Ιατρός και λόγιος (1872-1950)», Επετηρίς της Εταιρείας Στερεοελλαδικών Μελετών, τομ.2 (1969-1970), σελ.550

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μαρία Μαρινέσκου-Χύμου, «Έκτωρ Σαραφίδης Ιατρός και λόγιος (1872-1950)», Επετηρίς της Εταιρείας Στερεοελλαδικών Μελετών, τομ.2 (1969-1970), σελ547-552