Μετάβαση στο περιεχόμενο

Έμμα του Βάλντεκ και Πύρμοντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έμμα του Βάλντεκ και Πύρμοντ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Adelheid Emma Wilhelmina Theresia zu Waldeck und Pyrmont (Γερμανικά)
Γέννηση2  Αυγούστου 1858[1][2][3]
Μπαντ Άρολσεν ή Κάστρο του Άρολσεν
Θάνατος20  Μαρτίου 1934[1][2][3]
Χάγη
Αιτία θανάτουπνευμονία
Τόπος ταφήςΝέα Εκκλησία στο Ντελφτ
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Βασίλειο των Κάτω Χωρών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓερμανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Ολλανδικά
Πληροφορίες ασχολίας
Περίοδος ακμής1890[4]
Περίοδος ακμής1878[5] - 1934[5]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΓουλιέλμος Γ΄ της Ολλανδίας (1879–άγνωστη τιμή)[6]
ΤέκναΒιλελμίνη της Ολλανδίας
ΓονείςΓεώργιος Βίκτωρ του Βάλντεκ-Πίρμοντ και Ελένη του Νάσσαου
ΑδέλφιαΕλισάβετ του Βάλντεκ και Πύρμοντ
Έλενα του Βάλντεκ & Πύρμοντ
Μαρία του Βάλντεκ και Πύρμοντ
Παυλίνα του Βάλντεκ και Πύρμοντ
Φρειδερίκος του Βάλντεκ-Πύρμοντ
Prince Wolrad of Waldeck and Pyrmont
Princess Sophie of Waldeck and Pyrmont
ΟικογένειαΟίκος του Βάλντεκ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαConsort of the Netherlands (1879–1890)
Consort of Luxembourg (1879–1890)
Regent of the Netherlands (1890–1898)
ΒραβεύσειςΤάγμα της Μαρίας Λουίζας
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Έμμα του Βάλντεκ και Πύρμοντ (Emma zu Waldeck und Pyrmont, 2 Αυγούστου 1858 - 20 Μαρτίου 1934) ήταν κόρη του Πρίγκιπα του Βάλντεκ και Πύρμοντ.

Η Αδελαΐδα Έμμα Βιλελμίνη Θηρεσία γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου 1858 στο Κάστρο Άρολσεν και ήταν το τέταρτο παιδί και κόρη του Γεωργίου Βίκτωρα του Βάλντεκ και Πύρμοντ και της Έλενας, κόρης του Γουλιέλμου, Δούκα του Νάσσαου.

Η Έμμα έλαβε θρησκευτική εκπαίδευση και σπούδασε χειροτεχνίες, σχέδιο και γαλλική λογοτεχνία.

Στις 7 Ιανουαρίου 1879 παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο Γ΄ της Ολλανδίας στο Άρολσεν.[7][8] Μαζί απέκτησαν ένα παιδί:

Τρεις μέρες πριν αποβιώσει ο Γουλιέλμος ορίστηκε αντιβασίλισσα. Συνέχισε την αντιβασιλεία της στην ανήλικη κόρη τους Βιλελμίνη μέχρι τα 18α γενέθλια αυτής, στις 31 Αυγούστου 1898.

Η Έμμα πήρε σοβαρά τη θέση του αντιβασιλέα. Συναντούσε προσωπικά με κάθε υπουργό της κυβέρνησης τουλάχιστον μία φορά κάθε δύο εβδομάδες και τηρούσε αυστηρά τους κανόνες της συνταγματικής μοναρχίας.

Εκτός από τα διοικητικά της καθήκοντα, η Έμμα έδωσε μεγάλη προσοχή στην εκπαίδευση της κόρης της. Όταν η Βιλελμίνη έφτασε στην ηλικία των 16 ετών, η Έμμα θεώρησε ότι η παιδική της ηλικία τελείωσε και άρχισε την προετοιμασία της, για να διοικήσει ως βασίλισσα.

Απεβίωσε στις 20 Μαρτίου 1934 στο Παλάτι Λάνγκε Βουρχάουτ σε ηλικία 75 ετών. Ταφηκε στην Νέα Εκκλησία στο Ντελφτ.

  • 2 Αυγούστου 1858 - 7 Ιανουαρίου 1879: Η Γαληνοτάτη Υψηλότητα Πριγκίπισσα Έμμα του Βάλντεκ και Πύρμοντ[9]
  • 7 Ιανουαρίου 1879 – 23 Νοεμβρίου 1890: Η Μεγαλειότητα Της Η Βασίλισσα της Ολλανδίας
  • 23 Νοεμβρίου 1890 - 31 Αυγούστου 1898: Η Μεγαλειότητα Της Η Αντιβασίλισσα Έμμα της Ολλανδίας, Βασίλισσα της Ολλανδίας
  • 31 Αυγούστου 1898 - 20 Μαρτίου 1934: Η Μεγαλειότητα Της Η Βασιλομήτωρ Έμμα της Ολλανδίας
  1. 1,0 1,1 1,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 437008. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Adelheid Emma Wilhelmine Therese van Waldeck Pyrmont». Biografisch Portaal. 40985613.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w62d514p. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Voile met Zwitsers borduurwerk van Emma (1858-1934) 1890. Ανακτήθηκε στις 5  Δεκεμβρίου 2021.
  5. 5,0 5,1 5,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 437008. Ανακτήθηκε στις 23  Οκτωβρίου 2022.
  6. p10131.htm#i101301. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  7. George Edmundson, History of Holland (2013), p. 421
  8. David Williamson, Debrett's Kings and Queens of Europe (1988), p. 101
  9. [1] (Parlement.nl)
Έμμα του Βάλντεκ και Πύρμοντ
Νεότερος κλάδος του Οίκου του Βάλντεκ
Γέννηση: 2 Αυγούστου 1858 Θάνατος: 20 Μαρτίου 1934
Βασιλικοί τίτλοι
Κενό
Τελευταίος που έφερε τον τίτλο ήταν
Σοφία της Βυρτεμβέργης
Βασιλική σύζυγος της Ολλανδίας
1879–1890
Κενό
Τελευταίος που έφερε τον τίτλο ήταν
Ερρίκος του Μεκλεμβούργου-Σβερίν
ως πριγκιπικός σύζυγος
Μεγάλη Δουκική σύζυγος του Λουξεμβούργου
1879–1890
Διάδοχος
Αδελαΐδα Μαρία του Άνχαλτ-Ντέσαου