Έντμουντ ο Σιδηρόπλευρος

Έντμουντ Β΄ ο Σιδηρόπλευρος
Βασιλιάς της Αγγλίας
Περίοδος	23 Απριλίου 1016 – 30 Νοεμβρίου 1016
Προκάτοχος	Έθελρεντ του Ουέσσεξ
Διάδοχος	Κανούτος ο μέγας
Γέννηση	988/993 περίπου Αγγλία
Θάνατος	30 Νοεμβρίου 1016 Οξφόρδη ή Λονδίνο, Αγγλία
Τόπος ταφής	Αββαείο του Γκλάστονμπερι, Σόμερσετ
Οίκος	Οίκος του Ουέσσεξ
Πατέρας	Έθελρεντ του Ουέσσεξ
Μητέρα	Ελφγκίφου της Υόρκης
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Η σύγκρουση του Έντουμντ του Σιδηρόπλευρου με τον Κνούτο στη μάχη του Ασσαντάν όπως περιγράφεται από τον Ματθαίο των Παρισίων.

Ο Έντμουντ/Εδμόνδος Β΄ ο Σιδηρόπλευρος (Edmund Ironside, 990 – 30 Νοεμβρίου 1016) βασιλιάς του Ουέσσεξ και της Αγγλίας (23 Απριλίου 1016 - 30 Νοεμβρίου 1016) ήταν τρίτος γιος και διάδοχος του Έθελρεντ του Ουέσσεξ από την πρώτη σύζυγο του Ελφγκίφου της Υόρκης κόρης του κόμη Θόρεντ της Νορθούμπριας. Ονομάστηκε "Σιδηρόπλευρος" λόγω των απίστευτων προσπαθειών που έκανε πέρα από τις δυνατότητες του προκειμένου να αντιμετωπίσει την εισβολή των Δανών του Κνούτου. Ο Έντμουντ έγινε διάδοχος στον θρόνο του πατέρα του μετά τον πρόωρο θάνατο τους δυο μεγαλύτερων αδελφών του Έθελσταν Έθελινγκ και Έκγκμπερτ Έθελινγκ, είχε και πολλά νεώτερα αδέλφια όπως ο Έαντρεντ Έθελινγκ, ο Έντουιγκ Έθελινγκ, ο Έντγκαρ Έθελινγκ ο πρεσβύτερος και τέσσερις αδελφές οι οποίες έγιναν μοναχές. Η μητέρα του Έντμουντ Ελφγκίφου πέθανε (1000) και ο πατέρας του παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο του την Έμμα της Νορμανδίας με την οποία απέκτησε δυο ετεροθαλείς αδελφούς τον Εδουάρδος τον Ομολογητή, τον Άλφρεντ Έθελινγκ και μια ετεροθαλή αδελφή την Γκόντα της Αγγλίας.

Παιδική ηλικία

Ο Έντμουντ και τα αδέλφια του είχαν τρομοκρατηθεί από τις φιλοδοξίες της θετής τους μητέρας Έμμας της Νορμανδίας η οποία είχε βάλει στόχο να τους αποκλείσει από τη διαδοχή για λογαριασμό των δυο δικών της γιων. Τα Χρονικά του Εδουάρδου του Ομολογητή τα οποία είχαν συγγραφεί περίπου 50 χρόνια αργότερα αναφέρουν ότι όταν η Έμμα ήταν έγκυος στον ίδιο οι Άγγλοι ευγενείς δήλωσαν στη μητέρα του ότι θα δεχτούν τον νεογέννητο γιο της σαν βασιλιά αλλά η πληροφορία πιθανότατα βρίσκεται στα όρια της προπαγάνδας. Ο Έθελσταν πέθανε τον Ιούνιο του 1014 αφήνοντας πριν τον θάνατο του στον Εδμόνδο ένα σπαθί το οποίο ανήκε στον Όφα της Μερκίας, αυτό αποδεικνύει τη στενή σχέση που υπήρχε ανάμεσα στα αδέλφια όπως και στους αριστοκρατικούς κύκλους του Ιστ Μίντλαντς.

Ανακατάκτηση της Αγγλίας από τον πατέρα του

Ο Σβεν Α΄ της Δανίας στη συνέχεια σφετερίστηκε τον θρόνο της Αγγλίας από τον πατέρα του που δραπέτευσε στη Νορμανδία, ο Έντμουντ και οι αδελφοί του μάλλον παρέμειναν στην Αγγλία αλλά ο Σβεν πέθανε αμέσως μετά (Φεβρουάριος 1014). Ο Έθελρεντ επέστρεψε χωρίς αντίσταση στον θρόνο της Αγγλίας, ο Κνούτος αναγκάστηκε να δραπετεύσει στην πατρίδα του τη Δανία όπου ξεκίνησε προετοιμασίες με εντατικούς ρυθμούς για την ανακατάληψη της Δανίας. Μετά την ανάκτηση του θρόνου η βασιλική οικογένεια του Ουέσσεξ ισχυροποίησε τις κτήσεις της με την υποστήριξη του ισχυρού κόμη Στρεόνα ο οποίος ήταν γαμπρός του Εδμόνδου. Οι Άγγλοι που είχαν υποστηρίξει τους Δανούς τιμωρήθηκαν σκληρά, πολλοί από αυτούς εκτελέστηκαν και έγινε κατάσχεση της περιουσίας τους, τα δυο αδέλφια Σίγκεμπερθ και Μορκάρ οι οποίοι είχαν τοποθετηθεί διοικητές βασιλείων από τον Σβεν θανατώθηκαν από τον ίδιο τον κόμη Στρεόνα. Ο Εδμόνδος έγινε κόμης του Ιστ Μίντλαντς και πήρε ως σύζυγο του την Ίλντγκιθ τη χήρα του εκτελεσθέντος Σίγκεμπερθ αφού πρώτα ο Έθελρεντ έκανε κατάσχεση στην περιουσία της. Ο Κνούτος επέστρεψε δυναμικά στην Αγγλία τον Αύγουστο του 1015 ξεκινώντας τη λεηλασία ολόκληρης της χώρας, ο Εδμόνδος ο οποίος βρισκόταν σε προσωρινή σύγκρουση με τον πατέρα του συμφιλιώθηκε μαζί του προκειμένου να υπερασπίσουν τη χώρα τους από την απειλή του Κνούτου. Στα τέλη του 1015 ο Εδμόνδος συγκέντρωσε στρατό με την υποστήριξη της συζύγου του και της πεθεράς του από τις περιοχές του Ιστ Μίντλαντς και τα βόρεια αλλά ο μεγαλύτερος μέχρι τότε σύμμαχος του ο ισχυρός κόμης της Μερκίας Στρεόνα τον πρόδωσε δηλώνοντας την υποταγή του στον Κνούτο. Στις αρχές του 1016 κατόρθωσε ο Εδμόνδος να συγκεντρώσει νέο στρατό με την υποστήριξη του Ούτρεντ, κόμη της Νορθούμπριας και άρχισε να λεηλατεί τις περιοχές του Στρεόνα στη Μερκία, ο πατέρας του το διάστημα αυτό δεν εμφανιζόταν πιθανότατα λόγω της ασθένειας του. Ο Κνούτος όμως κατέλαβε σύντομα τη Νορθούμπρια και ο Ούτρεντ για να γλυτώσει τη ζωή του αναγκάστηκε να δηλώσει την υποταγή του στον Κνούτο, ο Έντμουντ επέστρεψε στο Λονδίνο.

Σκληρές μάχες με τον Κνούτο

Ο Έντμουντ ο Σιδηρόπλευρος, ο γιος του Εδουάρδος ο Εξόριστος και τα εγγόνια του σε ένα γενεαλογικό δέντρο του 13ου αιώνα.

Ο Έθελρεντ πέθανε στις 23 Απριλίου 1016, ο Εδμόνδος στέφθηκε βασιλιάς από τους κατοίκους του Λονδίνου αποφασισμένος να πολεμήσει τον Κνούτο μέχρι τέλους, ο Κνούτος πολιόρκησε το Λονδίνο και ο Εδμόνδος κατέφυγε στο Ουέσσεξ στο οποίο βρίσκονταν οι περισσότεροι οπαδοί του προκειμένου να συγκεντρώσει στρατό. Έδωσε σκληρές μάχες με τους Δανούς στο Σόμερσετ και στο Γουιλσάιρ, στην πολιορκία του Λονδίνου από τους Δανούς κατάφερε να τους νικήσει κοντά στο Μπρέντφορντ ανακουφίζοντας προσωρινά την πόλη. Στη συνέχεια επέστρεψε στο Ουέσσεξ για να συγκεντρώσει νέο στρατό, ο κόμης της Μερκίας Στρεόνα ήρθε ξανά με το μέρος του αλλά στην καθοριστική Μάχη του Ασσαντάν στις 18 Οκτωβρίου 1016 ο Στρεόνα και οι άντρες του δραπέτευσαν, ο Κνούτος ήταν ο τελικός μεγάλος νικητής. Οι δυο βασιλείς αποφάσισαν σε νέα συνάντηση τους στη συνέχεια να μοιράσουν τη χώρα, ο Έντμουντ θα παρέμενε βασιλιάς μόνο στο Ουέσσεξ και ο Κνούτος σε ολόκληρη την υπόλοιπη Αγγλία μαζί με τη Μερκία και τη Νορθούμπρια. Ο Εδμόνδος ωστόσο πέθανε αμέσως μετά στις 30 Νοεμβρίου 1016 στο Λονδίνο. Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με την αιτία θανάτου του, οι περισσότεροι ιστορικοί όπως ο Χένρυ του Χάντινγκτον συμφωνούν στο γεγονός ότι πέθανε από τα τραύματα του κατά τη διάρκεια των πολέμων του με τους Δανούς. Ο Έντμουντ τάφηκε μαζί με τον παππού του Έντγκαρ τον Ειρηνικό στο αβαείο του Γκλάστονμπερι το οποίο καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της θρησκευτικής μεταρρύθμισης του 16ου αιώνα, από τότε η τοποθεσία στην οποία παραμένουν τα οστά του είναι ασαφής. Ο συγγραφέας M. K. Λόσον (γεν. 1950) εξυμνεί τον Έντμουντ σαν ικανό και γενναίο βασιλιά από τους ελάχιστους που έχουν περάσει από την Αγγλία, το θάρρος του παρομοιάζεται μονάχα με αυτό του Αλφρέδου του Μέγα, ο Κνούτος επισκέφτηκε τον τάφο του στην επέτειο του θανάτου του φορώντας έναν χιτώνα διακοσμημένο με παγόνια σαν ένδειξη σεβασμού.

Οικογένεια

Ο Έντμουντ ο Σιδηρόπλευρος όπως εμφανίζεται σε ένα γενεαλογικό δέντρο του 14ου αιώνα.

Ο Έντμουντ με τη σύζυγο του Ίλντγκιθ άφησε δυο γιους:

• Εδουάρδο τον Εξόριστο 1016-1057.
• Έντμουντ Έθελινγκ π.1017-π.1050.

Ο Ιωάννης του Ουόρκεστερ αναφέρει ότι ο Κνούτος έστειλε τα δύο μικρά παιδιά στον βασιλιά της Σουηδίας με την ελπίδα να τα σκοτώσει. Όμως ο βασιλιάς Όλαφ Σκότκονουνγκ τα έστειλε στο Κίεβο, στην κόρη του Ιγκεγκέρδη, η οποία είχε παντρευτεί τον Γιαροσλάβ τον Σοφό μεγάλο πρίγκιπα του Κιέβου. Τα δυο αγόρια στη συνέχεια μετακινήθηκαν στην Ουγγαρία, στην οποία ο Έντμουντ πέθανε. Ο Εδουάρδος ο Εξόριστος κατόρθωσε να επιστρέψει στην Αγγλία, αλλά πέθανε λίγες ημέρες μετά την άφιξή του (1057). Ο γιος του τελευταίου, ο Έντγκαρ Έθελινγκ ανακηρύχτηκε -για σύντομο χρονικό διάστημα- βασιλιάς μετά τη Μάχη του Χέιστινγκς (1066), αλλά στη συνέχεια αναγκάστηκε να δηλώσει υποταγή στον Γουλιέλμο Α΄ τον Κατακτητή. Αργότερα συμμετείχε σε μια σειρά εξεγέρσεων εναντίον του Γουλιέλμου Α΄ του Κατακτητή, πάντα στο πλευρό του μεγαλύτερου γιου εκείνου Ροβέρτου Β΄ της Νορμανδίας, τον οποίο συνόδευσε στις εκστρατείες του στη Σικελία και στην Α΄ Σταυροφορία. Η κόρη του Εδουάρδου του Εξόριστου, η:

• Μαργαρίτα παντρεύτηκε τον Μάλκολμ Γ΄ της Σκωτίας (1070). Μέσω της Μαργαρίτας ο Έντμουντ είναι πρόγονος όλων των επόμενων βασιλέων της Σκωτίας.

Πηγές

• Anglo-Saxon Chronicle
• Clemoes, Peter. The Anglo-Saxons: Studies Presented to Bruce Dickins, 1959
• Henry of Huntingdon History of the English People 1000 - 1154
• M. K. Lawson, Edmund II, Oxford Online DNB, 2004
• Simon Keynes, Æthelred the Unready, Oxford Online DNB, 2009
• Ryan Lavelle, Aethelred II: King of the English, The History Press, 2008, pp. 172–173