Μετάβαση στο περιεχόμενο

Έξυπνη τηλεόραση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης.
Αίτιο: Το κείμενο είναι πολύ κακώς γραμμένο/μεταφρασμένο.


Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων.

Η έξυπνη τηλεόραση (smart TV), μερικές φορές αναφέρεται και ως συνδεδεμένη τηλεόραση ή υβριδική τηλεόραση ( μην συγχέεται με την IPTV, την Internet TV ή με την WebTV), περιγράφει μια τάση ενσωμάτωσης του Internet και των Web 2.0 χαρακτηριστικών με τις τηλεοράσεις και των set-top boxes, καθώς επίσης και μια τεχνολογική σύγκλιση μεταξύ των υπολογιστών και των τηλεοράσεων/ set-top boxes. Οι συσκευές έχουν μεγαλύτερη εστίαση σε online διαδραστικά πολυμέσα, Internet TV, over-the-top content, καθώς και σε on-demand streaming media και μικρότερη έμφαση σε παραδοσιακά ραδιοτηλεοπτικά μέσα από τις παραδοσιακές τηλεοράσεις και set-top boxes.[1][2][3][4] Παρόμοια με το πώς το διαδίκτυο, τα Web widgets και οι εφαρμογές λογισμικού έχουν ενσωματωθεί στα σύγχρονα έξυπνα τηλέφωνα, έτσι και ο όρος "έξυπνη τηλεόραση" είναι συγγενής με το "έξυπνο τηλέφωνο". Λόγω του ότι οι έξυπνες τηλεοράσεις έχουν τις ίδιες δυνατότητες με ένα σύγχρονο κινητό τηλέφωνο.[5][6][7][8]

Η τεχνολογία που καθιστά δυνατή την έξυπνη τηλεόραση είναι επίσης ενσωματωμένη και σε συσκευές όπως set-top boxes, Blu-ray, κονσόλες βιντεοπαιχνιδιών, συστήματα τηλεοράσεων για ξενοδοχεία, και άλλες συσκευές.[9][10][11] Αυτές οι συσκευές επιτρέπουν στους χρήστες να αναζητήσουν και να βρουν βίντεο, ταινίες, φωτογραφίες και διάφορα άλλα στοιχεία στο διαδίκτυο, σε ένα τοπικό καλωδιακό κανάλι τηλεόρασης, σε ένα δορυφορικό κανάλι τηλεόρασης ή σε μια τοπική μονάδα αποθήκευσης.[11]

Παρασκήνιο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο δείγμα ευρεσιτεχνίας κατατέθηκε το 1994 [12][13] και εξελίχθηκε τον επόμενο χρόνο. «Ένα "έξυπνο" σύστημα τηλεόρασης που συνδέεται με συστήματα επεξεργασίας μέσω ενός ψηφιακού ή αναλογικού δικτύου». Εκτός από το ότι συνδέεται με δίκτυα δεδομένων, ένα βασικό σημείο είναι η ικανότητά του να λαμβάνει αυτόματα απαραίτητο λογισμικό σύμφωνα με τη ζήτηση των χρηστών και να επεξεργαστεί τις ανάγκες τους.

Ορισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μία συσκευή έξυπνης τηλεόρασης είναι είτε μια τηλεόραση με ενσωματωμένες δυνατότητες Ίντερνετ ή ένα set-top box για την τηλεόραση που προσφέρει πιο προηγμένη υπολογιστική ικανότητα και δυνατότητα σύνδεσης από μία σύγχρονη τυπική τηλεόραση. Η έξυπνη τηλεόραση μπορεί να θεωρηθεί ως μία συσκευή πληροφοριών ή το υπολογιστικό σύστημα από ένα φορητό υπολογιστή που ενσωματώνεται σε μία μονάδα τηλεόρασης, αφού συχνά επιτρέπει στο χρήστη να εγκαταστήσει και να τρέξει πιο προηγμένες εφαρμογές ή plugins/addons τα οποία βασίζονται σε μια συγκεκριμένη πλατφόρμα .Οι έξυπνες τηλεοράσεις τρέχουν πλήρες λειτουργικό σύστημα ή το κινητό λογισμικό του λειτουργικού συστήματος παρέχοντας μια πλατφόρμα για προγραμματιστές εφαρμογών.[1][14][15][16][17][18][19]

Η πλατφόρμα της έξυπνης τηλεόρασης διαθέτει ένα δημόσιο Software development kit (SDK) ή Native development kit (NDK) για εφαρμογές έτσι ώστε οι third-party προγραμματιστές να μπορούν αναπτύξουν εφαρμογές για αυτήν. Επίσης διαθέτει κατάστημα εφαρμογών έτσι ώστε οι τελικοί χρήστες να μπορούν να εγκαταστήσουν ή να απεγκαταστήσουν εφαρμογές. Το δημόσιο SDK δίνει τη δυνατότητα στις third-party εταιρείες και σε άλλους διαδραστικούς προγραμματιστές εφαρμογών να δημιουργήσουν εφαρμογές και να τις δουν ζωντανά να “τρέχουν“ με επιτυχία σε οποιαδήποτε συσκευή που υποστηρίζει την πλατφόρμα της έξυπνης τηλεόραση ή την αρχιτεκτονική middleware, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερη σημασία ποιος είναι ο κατασκευαστής.

Οι "έξυπνες" τηλεοράσεις:

  1. Παραδίδουν το περιεχόμενο από άλλους υπολογιστές ή από συσκευές αποθήκευσης συνδεδεμένες σε ένα δίκτυο, όπως φωτογραφίες, ταινίες και μουσική χρησιμοποιώντας είτε Digital Living Network Alliance / Universal Plug and Play media server ή παρόμοια προγράμματα υπηρεσιών όπως το Windows Media Player ή Network-Attached Storage (NAS), ή μέσω του iTunes.
  2. Παρέχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες Διαδικτύου, συμπεριλαμβανομένων των παραδοσιακών τηλεοπτικών καναλιών μετάδοσης, catch-up services, video-on-demand, Electronic program guide, διαδραστικής διαφήμισης, της εξατομίκευσης, της ψηφοφορίας, παιχνιδιών, κοινωνικής δικτύωσης, και άλλες εφαρμογές πολυμέσων.[20][21][22]

Λειτουργίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η έξυπνη τηλεόραση επίσης παρέχει πρόσβαση σε user-generated content (είτε να είναι αποθηκευμένο σε έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο είναι σε ένα αποθηκευτικό νέφος) και σε διαδραστικές υπηρεσίες και σε εφαρμογές διαδικτύου, όπως για παράδειγμα το YouTube.[23]

Οι συσκευές της έξυπνης τηλεόρασης διευκολύνουν την επιμέλεια του παραδοσιακού περιεχομένου συνδυάζοντας πληροφορίες από το διαδίκτυο με περιεχόμενο από τους παρόχους τηλεοράσεων. Οι υπηρεσίες προσφέρουν στους χρήστες ένα μέσο να παρακολουθούν και να λαμβάνουν υπενθυμίσεις για τις αγαπημένες τους εκπομπές [24] or sporting events,[25] ή για κάποια αθλητική εκδήλωση, καθώς επίσης και την δυνατότητα να αλλάζουν κανάλια για άμεση προβολή.

Τεχνολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιδέα της έξυπνης τηλεόρασης είναι ακόμη αναδυόμενη, με τα ιδιόκτητα και ανοικτού κώδικα πλαίσια λογισμικού να προωθούνται εμπορικά. Μερικά έχουν τη δυνατότητα να τρέχουν εφαρμογές (μερικές φορές διαθέσιμη μέσω της ψηφιακής πλατφόρμας διανομής εφαρμογών «app store»), διαδραστικό on-demand media, εξατομικευμένες επικοινωνίες, και χαρακτηριστικά κοινωνικής δικτύωσης.[26][27][28][29][30]

Κοινωνικά Δίκτυα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια σειρά από έξυπνες τηλεοπτικές πλατφόρμες έρχονται προσυσκευασμένες, ή μπορούν προαιρετικά να επεκταθούν με δυνατότητες τεχνολογίας κοινωνικών δικτύων. Η προσθήκη του συγχρονισμού της κοινωνικής δικτύωσης στην έξυπνη τηλεόραση και στις HTPC πλατφόρμες μπορεί να παρέχει μια αλληλεπίδραση τόσο στο περιεχόμενο επί της οθόνης όσο και από άλλους θεατές από ότι είναι σήμερα διαθέσιμο για τις περισσότερες τηλεοράσεις, ενώ ταυτόχρονα παρέχει μια περισσότερο κινηματογραφική εμπειρία περιεχομένου από ότι είναι σήμερα διαθέσιμο με τους περισσότερους υπολογιστές.[31]

Αντίδραση από τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

NBC, ABC, CBS και Hulu έχουν μπλοκάρει τις συσκευές με δυνατότητα Google TV από την πρόσβαση τους σε περιεχόμενο του Διαδικτύου από την έναρξη της προώθησης των τηλεοράσεων της Google, Google-TVs. Από τις 22 Νοεμβρίου 2010, οι συσκευές Google TV έχουν αποκλειστεί από την πρόσβαση τους σε όλα τα προγράμματα που προσφέρονται από τις θυγατρικές της Viacom.

Δομή της αγοράς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την αναφορά από τον ερευνητή NPD In-Stat, μόνο περίπου 12 εκατομμύρια νοικοκυριά στις ΗΠΑ έχουν την δικιά τους διαδικτυακή-καλωδιακή τηλεόραση συνδεδεμένη στο διαδίκτυο, παρ' όλα αυτά ο In-Stat εκτιμάει ότι περίπου 25 εκατομμύρια νοικοκυριά στις ΗΠΑ έχουν συσκευή με ενσωματωμένη δυνατότητα σύνδεσης σε δίκτυο. Επίσης, ο In-Stat προβλέπει ότι 100 εκατομμύρια σπίτια στην Βόρεια Αμερική και στην δυτική Ευρώπη θα αποκτήσουν συστήματα τηλεοράσεων που θα συγχωνεύουν τα παραδοσιακά προγράμματα με περιεχόμενο από το διαδίκτυο μέχρι το 2016.[32]

Δείτε Επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Steve Kovach (8 Δεκεμβρίου 2010). «What Is A Smart TV?». Businessinsider.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  2. ↑ Carmi Levy Special to the Star (October 15, 2010). «Future of television is online and on-demand». Toronto Star. http://www.thestar.com/business/media/article/876278--future-of-television-is-online-and-on-demand. Ανακτήθηκε στις January 17, 2012. 
  3. ↑ October 20, 2010 by Jeremy Toeman 41 (20 Οκτωβρίου 2010). «Why Connected TVs Will Be About the Content, Not the Apps». Mashable.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  4. ↑ Jon Orlin (24 Οκτωβρίου 2010). «Internet TV and The Death of Cable TV, really». Techcrunch.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  5. ↑ «Smart TV Shower Opens Smart Life». Koreaittimes.com. 7 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  6. ↑ Chacksfield, Marc (12 Μαΐου 2010). «Intel: Smart TV revolution 'biggest since move to colour' – The wonders of widgets?». Techradar.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  7. ↑ «Google, With Intel and Sony, Unveils Software for 'Smart' TVs». Bloomberg BusinessWeek. 20 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  8. ↑ Katzmaier, David (8 Σεπτεμβρίου 2010). «Poll: Smart TV or dumb monitor?». News.cnet.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  9. ↑ «Panasonic's 1.4 kHz dual-core Smart TV chip is industry's fastest, should load Netflix quicker». Engadget.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  10. ↑ Intel and Smart TV. intel.com. Retrieved on November 11, 2010.
  11. ↑ 11,0 11,1 «Roku 2: Same Old (But Still Good), Same Old». Gizmodo.com. 4 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  12. ↑ «espacenet – Original document». Worldwide.espacenet.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  13. ↑ «espacenet – Bibliographic data». Worldwide.espacenet.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  14. ↑ «Samsung D9500 is 75-inches of Smart TV». Slashgear.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  15. ↑ Previous post Next post (September 7, 2010). «Android Holds the Key to Samsung’s Smart TV Plans». Wired. http://www.wired.com/gadgetlab/2010/09/android-holds-the-key-to-samsungs-smart-tv-plans/. Ανακτήθηκε στις January 17, 2012. 
  16. ↑ Previous post Next post (May 20, 2010). «Google Introduces Google TV, New Android OS». Wired. http://www.wired.com/gadgetlab/2010/05/google-introduces-google-tv/. Ανακτήθηκε στις January 17, 2012. 
  17. ↑ Morris, Natali (19 Μαΐου 2010). «Google TV is Smart TV». Cnettv.cnet.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  18. ↑ Randewich, Noel (September 14, 2010). «Intel launches Atom chips for smart TV and cars». Reuters. http://www.reuters.com/article/idUSTRE68D50H20100914. Ανακτήθηκε στις January 17, 2012. 
  19. ↑ CEPro.com (7 Δεκεμβρίου 2010). «What Smart TVs Need to Succeed». Cepro.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  20. ↑ «A first look at Google TV's new apps». Gigaom.com. 15 Σεπτεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  21. ↑ «Video: Logitech Revue Receives Second Honeycomb Leak, Market Receives Apps Made For TV». Droid-life.com. 14 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  22. ↑ «Could Google TV get its Kindle Fire moment?». Gigaom.com. 1 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  23. ↑ «Netgear unveils NeoTV Streaming Player, takes another shot at the smart TV market». Engadget.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  24. ↑ «BuddyTV debuts Google TV app, with iPad and iPhone link». GeekWire. 28 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2012. 
  25. ↑ «Thuuz Android App for Google TV Gives DISH Customers Instant Alerts of Most Exciting Moments in Sports». Bloomberg. 8 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2012. 
  26. ↑ Devindra Hardawar (8 Δεκεμβρίου 2010). «Why your TV is the new app battleground». Venturebeat.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  27. ↑ BBC News – Google launches smart TV service. bbc.co.uk (2010-05-20). Retrieved on November 11, 2010.
  28. ↑ May 17, 2010 by Stan Schroeder 230 (17 Μαΐου 2010). «Google, Intel and Sony to Introduce Smart TV». Mashable.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  29. ↑ «Opinion: Will Google's Smart TV Finally Bring Apps and Web Browsing To The Living Room?». Socialtimes.com. 17 Μαΐου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  30. ↑ «Google launches smart TV service». BBC. May 20, 2010. http://www.bbc.co.uk/news/10132877. Ανακτήθηκε στις January 17, 2012. 
  31. ↑ «TVs get smart with Internet access in 2011». Abc15.com. 23 Αυγούστου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  32. ↑ Los Angeles Times. http://latimesblogs.latimes.com/entertainmentnewsbuzz/2012/03/100-million-tvs-will-be-internet-connected-by-2016.html. 

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έξυπνη_τηλεόραση&oldid=10752367"