Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ίμερος Ροδόπης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 40°57′28.08″N 25°22′12.72″E / 40.9578000°N 25.3702000°E / 40.9578000; 25.3702000

Ίμερος
Ίμερος is located in Greece
Ίμερος
Ίμερος
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΑνατολική Μακεδονία & Θράκη
Περιφερειακή ΕνότηταΡοδόπης
Δημοτική ΕνότηταΜαρωνείας
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘράκη
Υψόμετρο20 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος201
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΙμαρέτ Τσιφλίκ
Ταχ. κώδικας694 00
Τηλ. κωδικός2533

Ο Ίμερος, παλαιότερα γνωστό ως Ιμαρέτ Τσιφλίκ[1], είναι οικισμός του νομού Ροδόπης. Με πληθυσμό 213 κατοίκους, βρίσκεται σε απόσταση 1,5 χλμ. από τη θάλασσα και 22 χλμ. από την πόλη της Κομοτηνής. Βρίσκεται σε υψόμετρο 20μ. Είναι προσφυγικό χωριό, με ρίζες από Ανατολική Θράκη και Μικρά Ασία. Ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Μαρωνείας & Σαπών, έναν από τους τέσσερις διευρυμένους δήμους του νομού Ροδόπης, ο οποίος καταλαμβάνει μεγάλο παράκτιο τμήμα του νομού.

Πλατεία Ιμέρου

Το παλαιότερο όνομα είναι Ιμαρέτ (Τουρκικά İmaret μεταφράζεται ως πτωχοκομείο). Ο Οθωμανός Γαζή Εβρενός όταν κατάκτησε την Κομοτηνή το 1361 ή 1362 [2] έκτισε το Ιμαρέτ Κομοτηνής και δώρισε μεγάλες εκτάσεις ως βακούφια (θρησκευτική περιουσία) για να συντηρείται η λειτουργία του Ιμαρέτ Κομοτηνής/Πτωχοκομείου. Οι εκτάσεις αυτές βρισκόντουσαν κοντά στο σημερινό χωριό Ίμερος. Έτσι το παλαιότερο όνομα του χωριού στα τούρκικα ήταν Ιμαρέτ Τσιφλίκ το οποίο το 1920 [1] άλλαξε στο σημερινό Ίμερος.[3]

Τα πρώτα χρόνια με την εγκατάσταση των πρώτων προσφύγων η οριοθέτηση του οικισμού έγινε στο χώρο όπου βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας λόγω των ασθενειών που εμφανίζονταν εκεί μιας και υπήρχαν έλη μεταφέρθηκε σχεδόν αμέσως στον σημερινό χώρο. Μαρτυρίες υπάρχουν και για την ύπαρξη ενός Τούρκου Μπέη, ο οποίος συνεργάστηκε αρμονικά και πρόσφερε μάλιστα και βοήθεια στους τότε κατοίκους.

Δημογραφική εξέλιξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρόσφατη δημογραφική εξέλιξη του οικισμού είναι η εξής:

Έτος Πληθ.
1991 456
2001 379
2011 270
2021 201

Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία, την αλιεία αλλά και το εμπόριο.

Παραλία Ιμέρου και λιμάνι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η παραλία Ιμέρου είναι ίσως το Βαρύ Πυροβολικό του Ιμέρου 1,5 χλμ. νότια του οικισμού αποτελείται από ακτογραμμή 2 χιλιομέτρων με ρηχά αβαθή νερά πεντακάθαρα, όχι πετρώδης, μα αμμώδης παραλία, όχι μόνο μεγάλου μήκους (1,5 χλμ.), αλλά και πλάτους. Πριν αρκετά χρόνια έπαιρνε και γαλάζιες σημαίες, αλλά κακή διαχείριση της παραλίας και αμέλειες δημοτικών αρχών αφαίρεσαν τη σημαία. Παρόλα αυτά παραμένει δημοφιλής προορισμός του νομού Ροδόπης, μιας και είναι η κοντινότερη παραλία στην πόλη της Κομοτηνής. Η ίδρυση του Πολιτιστικού Συλλόγου Ιμέρου το καλοκαίρι του 2012 αποσκοπεί την απόλυτη αναβάθμισή της, με τη βοήθεια του δήμου και της Περιφέρειας, μαζί με άλλες δράσεις, όπως είναι το λιμάνι, το οποίο υπολειτουργεί εδώ και χρόνια! Στην παραλία υπάρχει και αναψυκτήριο (αγροτουριστικό).

Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ιμέρου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιδρύθηκε το 2003 και φιλοξενείται στο χώρο του πρώην δημοτικού σχολείου Ιμέρου. Μαζί με το νεοαναγερθέν κτίριο που κατασκευάστηκε το 2002, χρησιμοποιείται και το παλιό δημοτικό για το σκοπό αυτό. Ενημερώνει και εκπαιδεύει μαθητές δημοτικού, νηπιαγωγείου και γυμνασίου από όλο τον νομό και όχι μόνο. Για περιβαλλοντικά θέματα που αφορούν το μάθημα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στα σχολεία, αλλά και ενημέρωση και παρουσίαση των υδροβιοτόπων της περιοχής Ιμέρου, αφού υπάρχουν συμπλέγματα υδροβιοτόπων στην ευρύτερη περιοχή.

«Μικρός Διάκοσμος» Παραλίας Ιμέρου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημιουργήθηκε από τον Βολτσίδη Ιωάννη και την Γεωργία Γιαννοπούλου. Φιλοξενεί παιδικές δράσεις γενικώς: θέατρο σκιών (Καραγκιόζης) - παιδικές παραστάσεις - ζωγραφική - αρχαία ιστορία. Βρίσκεται 200μ. περίπου μακριά από την παραλία Ιμέρου, απέναντι ακριβώς από το λιμάνι στα βόρεια.

Συμπλέγματα Υδροβιοτόπων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η γύρω περιοχή του οικισμού Ιμέρου διακρίνεται από μια σειρά υδροβιοτόπων, κάποιων μικρών και κάποιων μεγαλυτέρων (είσοδος προς τον Ίμερο, περιοχή λιμανιού, περιοχή ονομαζόμενη ως Προστατευόμενα Τοπία Εθνικού Πάρκου Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης) με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όσον αφορά τη χλωρίδα, αλλά κυρίως την πανίδα με κύριο ρόλο τα υδρόβια πουλιά, τα οποία μπορεί να μην ελκύουν τόσο πολύ την προσοχή, τη δική μας, αλλά πολλοί αλλοδαποί τουρίστες με ποδήλατα και κάποιοι με οχήματα τουρισμού από βορειοευρωπαικές χώρες χαίρουν άκρας εκτίμησης. Ίσως μετά από κάποια χρόνια να το κάνουμε και εμείς! Πολλά από αυτά ενώνονται μεταξύ τους, όπως για παράδειγμα αυτό της περιοχής Προστατευομένων Τοπίων Εθνικού Πάρκου Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης, το οποίο καταλαμβάνει και την μεγαλύτερη έκταση και βρίσκεται μεταξύ του οικισμού και της παραλίας προς τα δυτικά, προς τον ποταμό Λίσσο. Αναφέροντας τον ποταμό Λίσσο, αποτελεί και αυτός αναπόσπαστο κομμάτι του συμπλέγματος υδροβιοτόπων. Το σύμπλεγμα αυτό δεν αφήνει φυσικά αδιάφορο το ενδιαφέρον των κυνηγών άγριων πουλιών, αν και αμφιλεγόμενο το όφελος στην τοπική οικονομία που προσφέρουν, παρουσιάζει έντονη κινητικότητα από κυνηγούς που έρχονται μέχρι απο Αθήνα. Εντούτοις, απαιτείται περισσότερη μέριμνα από την Περιφέρεια στους υδροβιοτόπους αυτούς με φροντίδα και υποδομές, ώστε να προσελκύουν μεγαλύτερο όγκο τουριστών, έστω και από το εξωτερικό, μιας και το κομμάτι αυτό (υδροβιότοπος) είναι ένα ισχυρό χαρτί του νομού Ροδόπης, ως προς την τουριστική ανάπτυξη.

Εκκλησία της Αγίας Μαρίνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αγία Μαρίνα, αρχικό σημείο εγκατάστασης των πρώτων κατοίκων

Βρίσκεται σε μια απόσταση 500μ. δυτικά του οικισμού Ιμέρου προς την κατεύθυνση του ποταμού Λίσσου. Χτισμένη σε μια έκταση 2 στρεμμάτων περίπου, με τεράστιο αύλειο χώρο. Η πρώτη και παλιά εκκλησία χτίστηκε το 1922 περίπου όταν οι πρώτοι κάτοικοι πρόσφυγες ήρθαν από τις αλησμόνητες πατρίδες. Την δεκαετία του '80 ξεκίνησε η ανέγερση της καινούργιας εκκλησίας λίγα μέτρα παραπέρα, στον ίδιο αύλειο χώρο. Περίπου το 1988 αποπερατώθηκαν όλες οι εργασίες και ολοκληρώθηκε. Μέσα στην παλιά εκκλησία βρίσκεται και η παλιά εικόνα της Αγίας Μαρίνας που την έφεραν οι κάτοικοι με την ανταλλαγή των προσφύγων και φυλάσσεται εκεί. Το 2007 ιδρύεται ο θρησκευτικός σύλλογος Αγία Μαρίνα Ιμέρου. Στο χώρο της εκκλησίας υπάρχει ένας μικρός ξενώνας, στον οποίο φιλοξενούνται πιστοί την περίοδο του Ιουλίου. Η εκκλησία γιορτάζει 17 Ιουλίου και παραμονή 16 Ιουλίου λαμβάνει χώρα μεγάλη πανήγυρη με συγκέντρωση πλήθους κόσμου από όλο τον νομό και όχι μόνο. Η Αγία Μαρίνα επίσης, λατρεύεται και από μεγάλο μέρος του μουσουλμανικού στοιχείου του νομού.

Στον οικισμό διοργανώνεται σειρά εκδηλώσεων την καλοκαιρινή περίοδο, με αποκορύφωμα το πανήγυρι της Αγίας Μαρίνας, θέατρο σκιών στην παραλία Ιμέρου στον «Μικρό Διάκοσμο» και διοργανώνεται γιορτή σαρδέλας στην πλατεία του χωριού.

  1. 1,0 1,1 Δημήτρη Λιθοξόου. «Μετονομασίες των οικισμών της Θράκης». Ιστοσελίδα Δημήτρη Λιθοξόου. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2013. 
  2. Kiel, Machiel (1971). «Observations on the History of Northern Greece during the Turkish Rule: Historical and Architectural Description of the Turkish Monuments of Komotini and Serres, their Place in the Development of Ottoman Turkish Architecture, and their Present Condition». Balkan Studies Thessaloniki 12: 417. 
  3. Ahmed Ameen Fatouh (2010). Οι Βυζαντινές επιδράσεις στην πρώιμη οθωμανική αρχιτεκτονική της Ελλάδος. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ): Σχολή Φιλοσοφική. Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης. σελίδες 26–31. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]