Μετάβαση στο περιεχόμενο

Όλιβερ Ντραγκόγιεβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Oliver Dragojević
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση7  Δεκεμβρίου 1947[1][2][3]
Σπλιτ[4][5][6]
Θάνατος29 Ιουλίου 2018 (70 ετών)
Σπλιτ
Αιτία θανάτουκαρκίνος του πνεύμονα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΚροατία
Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΚροατικά[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδιστής
πιανίστας
Περίοδος ακμής1974
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςVečernjakova Ruža Award (31  Ιανουαρίου 1995)
Večernjakova Ruža Award (31  Ιανουαρίου 1996)
Golden Studio Award (27  Φεβρουαρίου 2018)
Ιστότοπος
www.oliver.hr
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Όλιβερ Ντραγκόγιεβιτς (Oliver Dragojević εκφώνησε [ǒliʋer drâɡojeʋitɕ]; 7 Δεκεμβρίου 1947 - 29 Ιουλίου 2018) ήταν ένας Κροάτης τραγουδιστής και συνθέτης, ο οποίος θεωρήθηκε ένας από τους πιο διαρκείς μουσικούς σταρ και πολιτισμικούς εικονισμούς στην Κροατία με μια δίσκογραφία που διήρκεσε σχεδόν πέντε δεκαετίες.[8] [sh]Το στυλ του συνδυάζει τις παραδοσιακές μελωδίες klapa της Δαλματία, μια παράκτια περιοχή στην πατρίδα του Κροατία, με τα τζαζ μοτίβα που τυλίγονται σε μια σύγχρονη παραγωγή.

Για την επιρροή που είχε στη μουσική του καριέρα, απέκτησε επιτυχία από την κριτική και την εμπορική κριτική στην Κροατία και τις γειτονικές χώρες, καθώς και πολλά βραβεία, συμπεριλαμβανομένων των πολυάριθμων βραβείων Porin και Indexi. Είναι ένας από τους λίγους Κροατικούς μουσικούς που εμφανίστηκαν σε μεγάλες διεθνείς χώρους όπως το Carnegie Hall, το Royal Albert Hall, το L'Olympia και το Όπερα του Σίδνεϊ. [9] Το 1995 βραβεύτηκε με το Τάγμα της Ντανίκης Χροστικής για τις υπηρεσίες του στον πολιτισμό.[10]

Ο Ντράγκοβιτς εκτελεί ζωντανά στο Σλαβονσκι Μπροντ, 10 Δεκεμβρίου 2010

Η πρώτη παράσταση του Ντραγκόγιεβιτς ήταν στο Φεστιβάλ Παιδιών Σπλίτ το 1961 με το τραγούδι "Baloni" (Μπαλόνια). Σε έναν διαγωνισμό ερασιτεχνικών τραγουδιστών, η λατρεία του συγκρότησης από το Σπλίτ, Batali, κέρδισε την πρώτη θέση για την εκδοχή τους του "Yesterday", ενός κλασικού των Beatles. Το 1972 ο Ντράγκοβιτς πήγε στο εξωτερικό για να αναπτύξει περαιτέρω το βιοτεχνικό του. Έπαιξε σε κλαμπ σε όλη τη Γερμανία, τη Σουηδία και το Μεξικό. Η σόλο καριέρα του ξεκίνησε το 1974 στο Φεστιβάλ Σπλίτ, όπου κέρδισε με το τραγούδι "Ča će mi Copacabana" (Τι χρειάζομαι την Κοπακαμπάνα). [11]

Ένα χρόνο αργότερα, ο συνθέτης Ζντενκο Ρούντζιτς και Ντράγκοβιτς κυκλοφόρησαν το τραγούδι "Galeb i ja" (Seagull and I); αποδείχθηκε μεγάλη επιτυχία σε όλη την πρώην Γιουγκοσλαβία και έκανε τον Ντράγοβιτς γνωστό. Ακολούθησαν τα χιτ "Romanca" (Ρομανική), "Oprosti mi, pape" (Συγχώρεσέ με, πατέρα), "Stari morski vuk" (Ένα παλιό λύκο της θάλασσας). Ο Ρούντζιτς θα συνεργαζόταν περαιτέρω με τον Ντράγκοβιτς σε άλλα 200 τραγούδια, μέχρι το θάνατο του Ρούντζικ. Μεταξύ 1975 και 1980, το ντουέτο Ντραγκόγιεβιτς/Ρούντζιτς κυριαρχούσε στη μουσική σκηνή της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Μέρος του μυστικού της επιτυχίας τους ήταν ένας τρίτος συνεισφέροντας, ο Jakša Fiamengo, ο οποίος έγραψε το στίγμα για μερικά από τα πιο εμβληματικά τραγούδια του Dragojević, δηλαδή: "Karoca" (Καροχή), "Ništa nova" (Τίποτα Νέο), "Infiša san u te" (Είμαι Τρελός για σένα), και "Ostavljam te samu" (Εγώ σε αφήνω μόνος). Το 1990 ο Ντράγκοβιτς κέρδισε το Φεστιβάλ Σπλίτ με το "Ti si moj san" (Είσαι το όνειρό μου) και το Jugovizija Jamboree με το τραγούδι "Sreća je tamo gdje si ti" (Η ευτυχία είναι εκεί που είσαι), και τα δύο συνεργασία με την Ζωρίκα Κοντζά. [12][13]

Ο Ντράγκοβιτς συμμετείχε πέντε φορές στην εθνική επιλογή για τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Ευρωβίδυσης. Έκανε το ντεμπούτο του στο Jugovizija 1988 με την ελπίδα να εκπροσωπήσει τη Γιουγκοσλαβία εκτελώντας το "Dženi" (Tzéni), το οποίο κατέληξε δεύτερο.[14] Επέστρεψε στον διαγωνισμό ξανά το 1990 με τη Ζωρίκα Κοντζα να εκτελεί "Sreća je tamo gdje si ti" (Η ευτυχία είναι εκεί που είσαι) και να τερματίσει τρίτη. [15] Μετά την διαλυση της Γιουγκοσλαβίας, ο Ντράγκοβιτς συμμετείχε στο Dora 1994 με την ελπίδα να εκπροσωπήσει την Κροατία, με το "Arja" (Άρυα). Το τραγούδι κατέληξε στην τέταρτη θέση. [16] Συμμετείχε στην Δόρα 1997 ξανά με το "Boginja" (Θεάστρια), καταλήγοντας δεύτερος, και στην Ντόλα 1997 με το "Lucija" (Λουκία), καταλήγοντάς οκτώ.[17]

Για το άλμπουμ του που έκανε με τον μακροχρόνο συνεργάτη του Γκιμπόνι, Familija (Οικογένεια), βραβεύτηκαν με το βραβείο Porin για το άλμυ του έτους το 2017.

Το αστέρι του Ντραγκόγιεβιτς στην Κροατική περιπάθεια της φήμης στην Οπατίγια

Ο Ντράγκοβιτς παντρεύτηκε τη σύζυγό του Βέσνα το 1974, με την οποία είχε τρεις γιους: τον Ντίνο (1975), και τα δίδυμα Νταμίρ και Νταβόρ (1978). Είχε πέντε εγγονούς. [18][19][20]

Τον Αύγουστο του 2017, ο Ντράγκοβιτς αποκάλυψε ότι είχε διαγνωστεί με καρκίνος του πνεύμονα.[21] Τον Ιούνιο του 2018, νοσηλεύτηκε στο Κέντρο Κλινικού Νοσοκομείου Σπλίντ λόγω δυσκολιών αναπνοής, όπου στις 29 Ιουλίου 2018, ο Ντράγκοβιτς πέθανε μετά από μια μακροχρόνια μάχη με την ασθένεια. Ήταν 70 ετών. [22][23][24]

Η κυβέρνηση της Κροατίας κήρυξε την 31η Ιουλίου ως Εθνική Ημέρα Συλλυπητήσεων για να τον τιμήσει.[25] Την ίδια μέρα, πάνω από 10.000 άνθρωποι στην παραλία του Σπλίτ ανέβασαν το φέρετρο με το σώμα του στο καταμαράν για την Βέλα Λούκα. [26] Ο Ντράγκοβιτς θάφτηκε στο νεκροταφείο του Αγίου Ροκό στη Βέλα Λούκα στις 1 Αυγούστου. [27]

  • 1975: Ljubavna pjesma
  • 1976: Našoj ljubavi je kraj
  • 1976: Split 76
  • 1977: Malinkonija
  • 1978: Poeta
  • 1979: Vjeruj u ljubav
  • 1980: Oliver 5
  • 1981: Đelozija
  • 1981: Jubavi, jubavi
  • 1982: Karoca
  • 1984: Evo mene među moje
  • 1985: Svoju zvizdu slidin
  • 1986: Za sva vrimena
  • 1987: Oliver
  • 1987: Pionirsko kolo
  • 1988: Svirajte noćas za moju dušu
  • 1989: Oliver u HNK
  • 1990: Jedina
  • 1992: Teško mi je putovati
  • 1994: Neka nova svitanja
  • 1994: Sve najbolje
  • 1995: Vrime
  • 1996: Oliver u Lisinskom
  • 1997: Duša mi je more
  • 1998: Štorija 1
  • 1998: Štorija 2
  • 1998: Štorija 3
  • 1998: Štorija 4
  • 1998: Štorija 5
  • 2000: Dvi, tri riči
  • 2001: Oliver u Areni
  • 2002: Trag u beskraju
  • 2003: Vjeruj u ljubav 2003
  • 2005: Vridilo je
  • 2006: The Platinum Collection
  • 2006: Oliver à l'Olympia
  • 2007: Kozmički dalmatinac
  • 2010: Samo da je tu
  • 2013: Tišina mora
  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm1522987. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 18426.
  3. 3,0 3,1 Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Ινστιτούτο Λεξικογραφίας «Μίροσλαβ Κρλέζα». 1999. 16130.
  4. web.archive.org/web/20091210035905/http://www.muzika.hr/clanak/8753/knjige/zlatko-gall-oliver-biografija-juznjacka-utjeha.aspx.
  5. radio.hrt.hr/radio-split/clanak/preminuo-oliver-dragojevic-1947-2018/175409/.
  6. www.enciklopedija.hr/Natuknica.aspx?ID=16130.
  7. CONOR.SI. 13093475.
  8. Zadar In Your Pocket by Višnja Arambašić, Nataly Anderson, Frank Jelinčić & Tocher Mitchell.
  9. «Oliver Dragojević». Večernji list (στα Κροατικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2016. 
  10. N.N., br.
  11. «Nagrade 1970-1979». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2016. 
  12. Zorica Kondža: Nadam se da ću uz tri sina imati jednu dobru nevistu
  13. ZORICA KONDŽA Vratila sam se svojim korijenima rock and rollu.
  14. «1988 – Ljubljana». eurosong.hr. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2020. 
  15. «1990 – Zadar». eurosong.hr. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2020. 
  16. «1994 – Opatija (HTF)». eurosong.hr. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2020. 
  17. «1995 – Opatija». eurosong.hr. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2020. 
  18. N.K. (9 Μαΐου 2020). «Vesna Dragojević otkrila zašto se niti jedan njezin unuk neće zvati Oliver: "Ma kakvi! To nikome nije palo na pamet"». Dnevnik.hr (στα Κροατικά). Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2020. 
  19. Tolić, Dolores (10 Απριλίου 2019). «EKSKLUZIVNO VESNA DRAGOJEVIĆ: 'OD OLIVERA SE NISAM USPJELA OPROSTITI, ALI ZA NJEGA JE TO BIO NAJBOLJI KRAJ'» (στα Κροατικά). Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2020. 
  20. Morić, Danijela-Ana (1 Αυγούστου 2018). «Oni su bili njegovo najveće blago: Upoznajte sinove Olivera Dragojevića». tportal.hr (στα Κροατικά). Tportal. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2020. 
  21. «ŽIVOTNA DRAMA NAJPOPULARNIJEG HRVATSKOG PJEVAČA: Oliveru Dragojeviću je dijagnosticiran karcinom: 'Da, bolestan sam…'». Net.hr. 24 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2019. 
  22. Thomas, Mark. «Oliver Dragojevic dies after losing battle with cancer – The Dubrovnik Times». www.thedubrovniktimes.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2018. 
  23. «Popular Ex-Yugoslavia Singer Oliver Dragojevic Dies at 70». U.S. News & World Report. 29 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2018. 
  24. «Umro je Oliver Dragojević». Index.hr (στα Κροατικά). 29 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2021. 
  25. «SUTRA DAN NACIONALNE SUĆUTI U HRVATSKOJ ZBOG SMRTI OLIVERA DRAGOJEVIĆA Plenković: 'Vlada je odluku donijela na telefonskoj sjednici'». Jutarnji list (στα Κροατικά). 30 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018. 
  26. «Deseci tisuća Splićana uz bakljadu posljednji puta pozdravili Olivera». Direktno.hr (στα Κροατικά). 31 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2019. 
  27. «DRAGOJEVIĆ: Hauser je otpjevao 'Galeb i ja', na pogreb došli Gibonni, Dino Rađa, Enis Bešlagić, Šuica…». Net.hr (στα Κροατικά). 1 Αυγούστου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]