Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ότις Σπαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Otis Spann
Όνομα γέννησηςΌτις Σπαν
Γέννηση21  Μαρτίου 1930[1][2][3]
Τζάκσον[4] ή Belzoni[5]
Θάνατος24  Απριλίου 1970[1][2][3] ή 25  Απριλίου 1970[6]
Σικάγο[7]
ΚαταγωγήΤζάκσον, Μισισίπι, ΗΠΑ
EίδοςChicago blues
ΙδιότητεςΜουσικός, Συνθέτης
Μουσικά όργαναΦωνητικά, Πιάνο
Παρουσία1944 - 1970
Δισκογραφική εταιρείαDecca, Chess, Storyville, Bluesway, Vanguard, CBS/Blue Horizon
ΣυμμετοχέςMuddy Waters
wikidata (π)

Ο Ότις Σπαν (21 Μαρτίου 1930 - 24 Απριλίου 1970) ήταν Αμερικανός πιανίστας της μπλουζ και έγινε γνωστός ως μέλος της μπάντας του Muddy Waters και πιανίστας της δισκογραφικής εταιρείας Chess, κατά την δεκαετία του '50. Κατά την διάρκεια της καριέρας του συνεργάστηκε με ονόματα όπως οι Sonny Boy Williamson, Howlin' Wolf, Bo Diddley και Chuck Berry.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σπαν γεννήθηκε το 1930 στο Τζάκσον του Μισισίπι και μεγάλωσε με τον πατριό του, Φρανκ Χιούστον Σπαν και την μητέρα του, Τζοζεφίν Έρμπι. Έμαθε να παίζει πλήκτρα και πιάνο από νεαρή ηλικία από τον Friday Ford, ακούγοντας μπλουζ μουσική σε τοπικά πάρτι.[8] Ο πατριός του αγόρασε ένα πιάνο και με κύριες επιρροές τον Κουτ Ντέιβις, τον Τόμι Τζόνσον και τον Λιρόι Καρ, έμαθε να παίζει και να τραγουδάει. Στα οκτώ του χρόνια, κέρδισε έναν μουσικό διαγωνισμό στο Alamo Theatre, όπου αμέσως μετά ο ιδιοκτήτης τον προσέλαβε για να παίζει με διάφορους καλλιτέχνες της βοντβίλ.[9]

Κατά τα εφηβικά του χρόνια ασχολήθηκε με την πυγμαχία και το αμερικανικό ποδόσφαιρο, με αποτέλεσμα να γίνει επαγγελματίας μποξέρ,[10] αλλά η καριέρα του στον αθλητισμό διακόπηκε όταν επιλέχθηκε να υπηρετήσει στον αμερικάνικο στρατό, το 1946.[11] Αποστρατεύθηκε το 1951 και μετακόμισε στο Σικάγο, όπου εργαζόταν σαν σοβατζής την ημέρα και έπαιζε πιάνο επαγγελματικά τα βράδια στο Tick Tock Lounge ως το 1953, γνωρίζοντας σπουδαίους πιανίστες του είδους όπως ο Roosevelt Sykes, ο Little Brother Montgomery και ο Sunnyland Slim.[12]

Από το 1952, ξεκίνησε να ηχογραφεί με τον Muddy Waters, ενώ εμφανιζόταν ζωντανά σε κλαμπ του Σικάγο με τον Λούις Μέγιερς και από το 1953 και έπειτα έγινε μέλος της μπάντας του Waters. Μαζί του, ηχογράφησε τις επιτυχίες "Blow Wind Blow" και "Mad Love (I Want You to Love Me)", ενώ συμμετείχε σε κλασικά κομμάτια όπως τα "I'm Your Hoochie Coochie Man" και "I Just Want to Make Love to You".[13] Η Chess Records, όντας ευχαριστημένη με την δουλειά του, του ζήτησε να ηχογραφήσει και με άλλους καλλιτέχνες της, με τον Σπαν να παίζει στην πρώτη επιτυχία του Howlin' Wolf με την εταιρεία, το σινγκλ "No Place to Go", συνεχίζοντας με τα "How Long", "Forty-Four" και "Evil (Is Goin’ On)".[14]

Τον Φεβρουάριο του 1955, συμμετείχε στα κομμάτια "Bo Diddley" και "I’m a Man" του Bo Diddley και μέσα στην χρονιά ηχογράφησε το "You Can’t Catch Me" με τον Chuck Berry και το "Don’t Start Me to Talkin" με τον Sonny Boy Williamson.[15]

Στην συνέχεια, έπαιξε στα κομμάτια "Don’t Go No Further" και "I Live the Life I Love" του Muddy Waters, πριν περιοδεύσει στην Αγγλία με τον Waters, τον Οκτώβριο του 1958.[16] Μία κυκλοφορία πραγματοποιήθηκε το 1995 από ηχογραφήσεις αυτής της περιόδου, με τίτλο "Collaboration, Muddy Waters & Otis Spann".[17] Αφού επέστρεψαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Σπαν ηχογράφησε νέα κομμάτια με τον Waters, όπως και με τους Ρόμπερτ Λόκγουντ και Ράις Μίλερ.[18]

Το 1960, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Otis Spann Is the Blues" από την Candid Records,[19] ενώ την ίδια χρονιά έπαιξε με τον Waters στο φεστιβάλ του Νιούπορτ, εμφάνιση η οποία αποτυπώθηκε στο άλμπουμ "At Newport 1960".[20] Δύο χρόνια αργότερα, ηχογράφησε με τον Buddy Guy τα κομμάτια "First Time I Met The Blues" και "Stone Crazy",[21] ενώ το 1963 και ενώ βρισκόταν σε μία ακόμη αγγλική περιοδεία με την μπάντα του Waters, ηχογράφησε μέρος του δίσκου "The Blues of Otis Spann", ο οποίος κυκλοφόρησε το 1964.[22] Στην συνέχεια, μετέβη στην Κοπενχάγη, για να συμμετέχει σε ηχογραφήσεις του Sonny Boy Williamson.[23]

Το 1966, συμμετείχε στην συλλογή "Chicago/The Blues Today! Vol. I", σε ντουέτο με το ντράμερ S.P. Leary.[24] Στο δεύτερο μέρος της συλλογής, προστέθηκε στο ντουέτο ο κιθαρίστας J. Madison, μαζί με τον James Cotton, ηχογραφώντας τα κομμάτια "Cotton Crop Blues" και "Rocket 88". Την ίδια χρονιά, μαζί με την μπάντα του Waters, συμμετείχε στο ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ "Live at the Cafe Au-Go-Go" του John Lee Hooker.[25] Η Bluesway τον προσκάλεσε να ηχογραφήσει το επόμενο του άλμπουμ με τίτλο "The Blues Is Where It's At", μπροστά σε κοινό και μαζί με το συγκρότημα του Waters, ο οποίος συμμετείχε συνθετικά.[26]

Το 1967, ο Σπαν παντρεύτηκε την Λουσίλ Τζένκινς, η οποία συμμετείχε και στον δίσκο του, "The Bottom of the Blues",[27] ενώ το 1969 έπαιξε στο "A Man and The Blues" του Buddy Guy και το διπλό άλμπουμ "Fathers and Sons" του Waters.[28] Την ίδια χρονιά αποχώρησε από το συγκρότημα του Waters και ηχογράφησε το "Cryin' Time" με τον Λούθερ Τάκερ, όπως και το "Super Black Blues", μαζί με άλλους μπλουζ καλλιτέχνες.[29]

Το 1970, συμμετείχε στο "South Side Blues Jam" του Junior Wells, μαζί με τον Buddy Guy.[30] Την άνοιξη διαγνώστηκε με καρκίνο και εισήχθη στο νοσοκομείο του Κουκ Κάουντι, όπου πέθανε στις 24 Απριλίου του 1970.[31] Ο τόπος διεξαγωγής του Ann Arbor Blues Festival, στο οποίο ήταν προγραμματισμένο να παίξει, μετονομάστηκε σε Otis Spann Memorial Field προς τιμή του.[32] Μία δεκαετία αργότερα, εντάχθηκε στο Blues Hall of Fame.[33]

Δισκογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλμπουμ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Otis Spann Is the Blues (1960)
  • Good Morning Mr. Blues (1963)
  • The Blues of Otis Spann (1964)
  • The Blues Never Die! (1965)
  • Chicago/The Blues/Today! Vol.1 (1966)
  • Otis Spann's Chicago Blues (1966)
  • The Blues Is Where It's At (1966)
  • Nobody Knows My Troubles (1967)
  • The Bottom of the Blues (1968)
  • Cracked Spanner Head (1969)
  • The Biggest Thing Since Colossus (1969)
  • The Everlasting Blues vs. Otis Spann (1969)
  • Up in the Queen's Pad (1969)
  • Sweet Giant of the Blues (1969)
  • Cryin' Time (1970)
  • Walking the Blues (1972)
  • Heart Loaded with Trouble (1973)
  • Otis Rides Again (1980)
  • Last Call: Live at Boston Tea Party (2000)
  • I Wanna Go Home (2003)
  • Complete Blue Horizon Sessions (2006)
  • Someday... (2012)

Άλλες συνεργασίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Muddy Waters and Otis Spann, Collaboration (1995)
  • Muddy Waters, At Newport 1960 (1960)
  • Lonnie Johnson, Portraits in Blues, vol. 6 (1963)
  • Various artists, Raw Blues (1967)
  • Chicago/The Blues/Today!, vol. 2, with the Jimmy Cotton Blues Quartet (1966)
  • Buddy Guy, A Man and the Blues (1968)
  • Muddy Waters, Fathers and Sons (1969)
  • Johnny Shines, Last Night's Dream, piano on "Pipeline Blues" (1969)
  • Junior Wells, Southside Jam Blues (1969)
  • Fleetwood Mac in Chicago/Blues Jam in Chicago, Vols. 1–2 (1969)
  • Muddy Waters, Mud in Your Ear (1973)
  • Eddie "Cleanhead" Vinson, Bosses of the Blues, vol. 2 (1991)
  • Floyd Jones and Eddie Taylor, Masters of Modern Blues, vol. 3 (1994)
  • Otis Spann with Muddy Waters and His Blues Band, Live the Life (1997)
  • T-Bone Walker, Big Joe Turner and Otis Spann, Super Black Blues, vol. 1 (2001)
  • David Maxwell and Otis Spann, Conversations in Blue (2010)
  • Chuck Berry, "You Can't Catch Me," "No Money Down," "Sweet Little Rock and Roller," "Roly Poly," "Berry Picking"

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 134526392. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13899958s. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6pg2n1x. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Eileen Southern: «Biographical Dictionary of Afro-American and African Musicians» (Αγγλικά) Greenwood Publishing Group. 1982.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2020.
  6. ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 29  Αυγούστου 2019.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 1  Ιανουαρίου 2015.
  8. ↑ Can't Be Satisfied: The Life and Times of Muddy Waters
  9. ↑ Dorothy Moore / Alamo Theatre - The Mississippi Blues Trail
  10. ↑ Otis Spann Biography | OLDIES.com
  11. ↑ Otis Spann - All About Blues Music
  12. ↑ Blues with a Feeling: The Little Walter Story
  13. ↑ Willie Dixon: Preacher of the Blues
  14. ↑ Moanin' at Midnight: The Life and Times of Howlin' Wolf[νεκρός σύνδεσμος]
  15. ↑ Bo Diddley - The Chess Box (CD) at Discogs
  16. ↑ Chris Barber: "Blues History" from fRoots Magazine
  17. ↑ Collaboration - Muddy Waters | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  18. ↑ Otis Spann Featuring: St. Louis Jimmy* And Robert Lockwood, Jr
  19. ↑ Otis Spann Is the Blues - Otis Spann | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  20. ↑ At Newport - Muddy Waters | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  21. ↑ Stone Crazy! - Buddy Guy | Credits | AllMusic
  22. ↑ Otis Spann - The Blues Of Otis Spann (Vinyl, LP, Album) at Discogs
  23. ↑ Otis Spann Copenhagen Stock Photos and Pictures | Getty Images
  24. ↑ Various - Chicago/The Blues/Today! Vol. 1 (Vinyl, LP, Album) at Discogs
  25. ↑ John Lee Hooker - Live At Cafe Au-Go-Go (Vinyl, LP) at Discogs
  26. ↑ The Blues Is Where It's At - Otis Spann | Songs, Reviews, Credits - AllMusic
  27. ↑ Otis Spann - Bottom of the Blues CD Album - CD Universe
  28. ↑ Fathers and Sons - Muddy Waters | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  29. ↑ Super Black Blues - T-Bone Walker,Big Joe Turner,Otis Spann
  30. ↑ Southside Blues Jam - Junior Wells | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  31. ↑ Otis Spann (1930 - 1970) - Find A Grave Memorial
  32. ↑ Otis Spann Memorial Field - Ann Arbor - LocalWiki
  33. ↑ Otis Spann Exhibit in The Blues Hall of Fame

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ότις_Σπαν&oldid=9578844"