Άβαι
Συντεταγμένες: 38°38′13.46″N 22°53′44.81″E / 38.6370722°N 22.8957806°E
| Άβαι | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | αρχαιολογική θέση, Μαντείο[1] και πόλις[2] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 38°38′13″N 22°53′45″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Φωκείς και Δήμος Λοκρών |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Οι Άβαι, επίσης γνωστές ως Άβες, Άβα και Αβαί[3], ήταν πόλη της αρχαίας Φωκίδας στα όρια με τη Βοιωτία, κοντά στο σημερινό χωριό Έξαρχος Φθιώτιδας. Βρισκόταν στη συμβολή των ποταμών Άσσου και Κηφισού.[4] Την πόλη φέρεται να είχε ιδρύσει ο μυθικός βασιλιάς του Άργους Άβας, εγγονός του Δαναού και γιος του Λυγκέα και της Υπερμνήστρας, όπως αναφέρει ο Παυσανίας (Φωκ. 35, 1).[4][5] Αντίθετα, κατά την άποψη του Αριστοτέλη και με πηγή τον Στράβωνα (Στράβ. 10, 1, 3), η πόλη ιδρύθηκε από το θρακικό πρωτοελληνικό φύλο των Αβάντων, οι οποίοι αργότερα αποίκησαν την Εύβοια.[6]
Η πόλη ήταν φημισμένη στους αρχαίους Έλληνες για τον ναό και το μαντείο της, αφιερωμένη στον Αβαίο Απόλλωνα. Σύμφωνα με τον Στέφανο Βυζάντιο, εκεί «ην μαντείον προ του εν Δελφοίς» και «πλούσιον, θησαυροίσι τε και αναθήμασι πολλοίσι κατεσκευασμένον» (Ηρόδ. Η, 33).[6] Οι Φωκείς, και μόνον, μετά από τη νίκη τους κατά των Θεσσαλών, είχαν αφιερώσει στο μαντείο 2.000 ασπίδες και ανδριάντες (Ηρόδ. Η, 27).
Τη συμβουλή του μαντείου είχαν ζητήσει, μεταξύ άλλων, ο Κροίσος και ο Μαρδόνιος (Ηρόδ. Η, 27), ενώ ο Ηρόδοτος αναφέρει (Α’, 46-7), ότι ο πρώτος, θέλοντας να δοκιμάσει την αξιοπιστία των ελληνικών μαντείων, απέστειλε πρέσβεις σε όλα για να ρωτήσουν τί ακριβώς έκανε σε μία καθορισμένη ημέρα της ζωής του, και μόνο το Μαντείο των Δελφών απάντησε σωστά. Από τότε όλα τα μαντεία, πλην των Δελφών, παρήκμασαν και μαζί τους εκείνο των Αβών.[5] Πάντως ο Μαρδόνιος συμβουλεύθηκε και πάλι το συγκεκριμένο μαντείο, το 490 π.Χ. (Ηρόδ. Η, 33).[4]
Οι Άβες κατελήφθησαν από τους Πέρσες του Ξέρξη το 480 π.Χ. και τους Θηβαίους κατά τη διάρκεια του Φωκικού Πολέμου (355-346 π.Χ.), οπότε και τις δύο φορές ο ναός κάηκε. Ωστόσο ήταν η μόνη πόλη των Φωκέων που δεν καταστράφηκε από τον Φίλιππο κατά το Τρίτο Ιερό Πόλεμο, διότι δεν είχε λάβει μέρος στον Φωκικό πόλεμο, ούτε στη λεηλασία των θησαυρών του Μαντείου των Δελφών από τους υπόλοιπους Φωκείς, σύμφωνα με απόφαση του αμφικτυονικού συνεδρίου.
Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο η πόλη τιμήθηκε με αυτονομία, μάλιστα ο Αδριανός κατασκεύασε μικρό ναό αφιερωμένο στον Απόλλωνα, χωρίς μαντείο αυτή τη φορά (Παυσανίας, 10, 35).[6]
Σε βραχώδη λόφο κοντά στο χωριό Έξαρχος σώζονται μέχρι σήμερα τα ερείπια αυτού του ναού, μια πύλη ακρόπολης, καθώς και κάποια ίχνη των τειχών της πόλης. Αυτά βρέθηκαν μετά από ανασκαφές που διενήργησαν από κοινού, η Ελληνική Αρχαιολογική Εταιρία και Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή, υπό τον Γ. Σωτηριάδη. Επίσης βρέθηκαν τάφοι, διάφορα αγγεία του 5ου και του 4ου αιώνα π.Χ., ειδώλια, λάρνακες, κοσμήματα, κ.ά..[6] Πολλοί από τους τάφους είχαν συληθεί από τους ντόπιους[εκκρεμεί παραπομπή], μέχρι που επενέβη η Ελληνική Αρχαιολογική Εταιρεία και προέβη στην κατάσχεση των ευρημάτων τα οποία σήμερα φυλάσσονται και εκτίθενται στο αρχαιολογικό μουσείο της Χαιρώνειας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) ToposText. 386229PAba. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020.
- ↑ «An Inventory of Archaic and Classical Poleis». (Αγγλικά) Inventory of Archaic and Classical Poleis. 2004.
- ↑ Ραγκαβής, Αλέξανδρος Ρίζος (1888). «Ἄβαι». Λεξικόν της Ελληνικής Αρχαιολογίας. Αθήνα: Ανέστης Κωνσταντινίδης.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα
- ↑ 5,0 5,1 Δομή
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Πάπυρος Λαρούς
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, τόμος 1ος, σελ. 18
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, έκδ. 1991, τόμος 1, λήμμα «Άβες»
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963, τόμ. 1, λήμμα «Άβαι»
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 1, λήμμα «Άβαι»
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Abae στο Wikimedia Commons